...ธรรมไม่ขึ้นกับกาลกับเวลา
แต่สถิตอยู่กับโลกนี้อยู่ตลอดเวลา
"เป็น..ธรรมที่ทันสมัย"
เพียงแต่ว่า
จะมีใครสามารถ..นำธรรมนี้
"มาใช้ให้เกิดประโยชน์ได้หรือไม่"
เท่านั้นเอง.
.
หนังสือกำลังใจ3 กัณฑ์46
ธรรมะบนเขา 24/2/2544
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี








ผู้ปฏิบัติ ท่านปฏิบัติอยู่ ท่านก็รู้อยู่เห็นอยู่อย่างนั้น
อย่างพระท่านอยู่ในป่า
ท่านจะไปตีระฆัง ปึ้งๆ ปึ้งๆ
ข้าเป็นพระอรหันต์แล้วนะ มันได้อย่างไร?
รู้ทั้งรู้
ถ้าในวงศ์เดียวกับท่าน รู้หมด
ไปมาเป็นอย่างไร ภาวนาอย่างไร ท่านจะเข้าจุดนั้นเป็นอย่างไร ท่านก็เล่าสู่กันฟัง สู่กันฟัง
ถ้ายังมีขัดข้องตรงไหน ท่านก็แนะกันๆ แล้วผ่านได้ๆ

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน







ระหว่างกลางพรรษานั้น กามราคะอย่างแรงได้เกิดขึ้น
"โลกมันบ่น่าอยู่ มันร้อนมันรน มันอุกมันอั่งอยู่ภายใน
แต่การประกอบความพากความเพียร ก็บ่ถอย สู้มันอยู่อย่างนั้น บ่ยอมอ่อนให้กับมัน เฮ็ดความเพียรอยู่หมดมื้อ"
และ "เดินจงกรม ทำความเพียรอยู่หมดมื้อหมดคืน เอามันอยู่อย่างนั้น"
ซึ่งเรื่องนี้ได้สร้างความทุกข์ให้มากพอสมควร
แต่ด้วยความที่ไม่ลดละในการประกอบความเพียร
ผลสุดท้ายกามราคะก็ได้สงบตัวลง...

หลวงปู่เพียร วิริโย









ผู้ถือว่าไม่มีบาป ไม่มีบุญ ก็มากมายเข้าแล้ว แผ่นดินนับวันแคบ
มนุษย์แม้จะถึงตายก็นับวันมากขึ้น นโยบายในทางโลกีย์ใดๆ
ก็นับวันประชันขันแข่งกันมากขึ้น
พวกเราจะปฏิบัติลำบากในอนาคต
เพราะเนื่องด้วยที่อยู่ไม่เหมาะสม
เป็นไร่เป็นนา
จะไม่วิเวกวังเวง
ฉะนั้นพวกเราทั้งหลายจงรีบเร่งปฏิบัติธรรมให้สมควรแก่ธรรม
ดังไฟที่กำลังไหม้เรือน
จงรีบดับเร็วพลันเถิด
ให้จิตใจเบื่อหน่ายคลายเมาในวัฏสงสาร
ทั้งโลกภายในหนังหุ้มอยู่โดยรอบ
ทั้งโลกภายนอกที่รวมเป็นสังขารโลก
ให้ยกดาบเล่มคมเข้าสู้ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
พิจารณาติดต่ออยู่
ไม่มีกลางวันกลางคืนเถิด
ความเบื่อหน่ายคลายเมาไม่ต้องประสงค์
ก็จะต้องได้รับแบบเย็นๆและแยบคายด้วย
จะเป็นสัมมาวิมุตติ และสัมมาญาณอันถ่องแท้ ไม่ต้องสงสัยดอก
พระธรรมเหล่านี้ไม่ล่วงไปไหน
มีอยู่ ทรงอยู่ ในปัจจุบันจิตในปัจจุบันธรรม
ที่เธอทั้งหลายตั้งอยู่หน้าสติหน้าปัญญาอยู่ด้วยกัน
กลมกลืนในขณะเดียวนั่นแหละ

ปัจฉิมโอวาท หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
(บันทึกโดย หลวงปู่หล้า เขมปัตโต)










ความทุกข์มันมาจากไหน
มันมาจากความสำคัญมั่นหมาย
ก็ใจนี่แหละเป็นตัวไปสำคัญมั่นหมาย
จิตเศร้าหมองก็เพราะใจ
จิตสุขก็เพราะใจ
จิตทุกข์ก็เพราะใจเพราะไปคาด ไปหมายมั่น
เดี๋ยวก็สุขเดี๋ยวก็ทุกข์
สัญญา สังขาร เวทนา ก็เหมือนกัน เพราะใจนี้แหละไปมั่นไปหมาย
กายเขาไม่ได้ว่าเขาเป็นอะไร เวทนา สัญญา สังขาร ก็เหมือนกัน
มีแต่ใจนี่แหละไม่รู้ ไปหลงยึดสุขยึดทุกข์

หลวงปู่เพียร วิริโย









มาสมัยทุกวันนี้ คนมันกิเลสหนา ปัญญามันหยาบที่สุด...
คือใจมันหนาเข้า มันไม่ยอมรับธรรม ใจที่หนาเข้าๆ มันปิดประตูที่จะปฏิบัติธรรม รู้เห็นธรรม
มันเปิดโล่งเรื่อยแต่กิเลสตัณหา เปิดโล่งเรื่อย เพราะฉะนั้นจึงสั่งสมแต่กิเลสตัณหา
ตายแล้วก็จมลงนรก ผู้ว่านรกไม่มีล่ะผู้ไปจม พระพุทธเจ้าเองเป็นผู้ตรัสรู้เรียบร้อยแล้ว รู้ทั้งโลกทั้งธรรม ทางโลกทางผีมนุษย์มนารู้หมด นรกอเวจีทำไมท่านไม่รู้ ท่านก็บอกไว้หมด แต่มันไม่ยอมเชื่อ
มันก็ไปลงที่ตัวไม่เชื่อนั่นแหละ
ใครที่ว่านรกมี บาปมี บุญมี
คนนั้นมีขยะแขยงต่อการทำบาป
การทำบุญมีความพอใจ
การทำบาปไม่มีขยะแขยง
ไม่กลัวทำบาป คนไม่มีนิสัย
คนหนา
การทำบาปไม่กลัว แต่การทำบุญกลัว
ขี้เกียจขี้คร้าน หาเวลามาลบล้างจนได้
นั่นแหละเป็นอย่างนั้น
มันหนาเข้าๆ มันหนาที่หัวใจของสัตว์โลกนะ
คือหนาเป็นพื้นมาเลยพวกนี้
หนาไปตลอดก็มี

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน








"ร่างกายสังขารที่เราใช้อยู่ตอนนี้เราไปยืมเขามาเพื่อสร้างบุญสร้างกุศล และเมื่อถึงเวลาเราก็ต้องคืนให้เขาไป แต่ที่เหลือไว้คือคุณงามความดีของเรา..."

หลวงปู่อว้าน เขมโก
วัดป่านาคนิมิตต์
ต.ตองโขบ อ.โคกศรีสุพรรณ จ.สกลนคร









"คนเราเกิดมาไม่ว่าผู้หญิงผู้ชาย จะให้เสมอเหมือนกันไม่มี ไปเพราะเหตุมาเพราะเหตุที่สร้างดีสร้างชั่วสร้างบาปสร้างกรรมไว้ มาถึงจุดนี้แล้วเรารู้ว่าสร้างบาปให้ผลเป็นทุกข์ สร้างความดีให้ผลเป็นความสุขความเจริญ ฉะนั้นฝากลูกฝากหลานทุกคนสร้างความดีทุกวันทุกนาทีทุกชั่วโมง อย่าหลงไปตามกิเลส ให้รู้จักพอเพียงอย่าทะเยอทะยานมากเกินไปมันเป็นทุกข์"

หลวงปู่ลี ถาวโร
วัดป่าหนองทับเรือ อ.เนินมะปราง จ.พิษณุโลก










..อุปัตถัมภกกรรมไม่ดี เมื่อเรามองดูเช่นนี้ เห็นบ้านใดเมืองใดประเทศไหนอยู่ที่ใดแล้ว เขาก็เข้าไปอยู่กับหมู่นั้นแล้วเกิดถกเถียงกัน ทุบตีฆ่าฟันรันแทงกันอยู่ทั่วโลก ให้ชีวิตย่อยยับดับตายลงไป ก็เพราะไปเข้ากับหมู่อย่างนั้น เรียกว่ากรรมอุปถัมภ์ หรือกรรมสนับสนุน แล้วทุกคนก็เห็นกรรมสนับสนุน ไปอยู่กับคนดื่มสุราเขาก็ชวนดื่มสุรา ไปอยู่กับคนเล่นไพ่เขาก็ชวนไปเล่นไพ่ หากเป็นนักเลงหญิงนักเลงชายในอบายมุขก็ไปคบหาสมาคมก็เป็นไปอย่างนั้น นักท่องเที่ยวกลางคืนดึกดื่นเหมือนนกเค้าแมว กลางคืนมันไม่นอน กลางวันมันนอนทั้งวัน ไม่ทำการทำงาน ชีวิตของคนมันเป็นอย่างนี้ อุปัตถัมภกกรรมที่ไม่ดี
..คนขี้เกียจขี้คร้านต่างๆมันก็ไปอยู่กับเขา นักเลงการพนันอะไรต่างๆ เหล่านี้เรียกว่า คนพาล ไม่รู้จักบุญจักบาป ไม่รู้จักสูงจักต่ำ นำชีวิตของตนเองเข้าไปอยู่กับคนพาล นี่แหละการเข้าไปอยู่กับผู้อุปถัมภ์บำรุงดูแลรักษา คบคนใดก็เป็นคนเช่นนั้นแล พากันให้ตกต่ำลงไปเรื่อยๆ นั่นแหละอุปัตถัมภกกรรมที่เกิดขึ้นมาแล้ว คนเราให้ระมัดระวังตัว เป็นสิ่งสำคัญในการใช้ชีวิต
..ถ้าอุปถัมภ์แต่กรรมดี เราก็คบหาสมาคมกับบัณฑิตนักปราชญ์ ผู้เฉลียวฉลาดรู้จักบุญจักบาป รู้จักคุณจักโทษ รู้จักประโยชน์หรือไม่ใช่ประโยชน์ รู้จักทางถูกทางผิด อยากเป็นบัณฑิตผู้มีความเฉลียวฉลาด ถ้าหากเราไปคบหาสมาคม ไปมาหาสู่ ถูกท่านอุปถัมภ์บำรุงดูแล แนะนำสั่งสอน ชี้แจงแสดงหนทางให้เราดำเนินวิถีชีวิตของเรา เราก็ไปในทางที่ถูก เพราะอุปัตถัมภกกรรมสนับสนุนไปในทางที่ถูกต้อง จะนำให้ชีวิตของบุคคลนั้นเจริญรุ่งเรือง และมีคุณค่ามีสาระมีประโยชน์เกิดขึ้น นี่ก็เรียกว่าเป็นกรรมที่ดี อุปถัมภ์ช่วยเมื่อได้เกิดขึ้นมาแล้ว..

..#โอวาทธรรมหลวงปู่เปลี่ยน ปญฺญาปทีโป..







"คนหลายพันล้านคนมีความทุกข์ทางร่างกายและจิตใจ แต่ไม่รู้จักหาทางที่จะออกจากความทุกข์ หรือทำให้แจ้งถึงพระนิพพาน เพราะเขาไม่รู้จักหนทางการปฏิบัติและพัฒนาจิตใจของตนให้ดียิ่งๆขึ้นไปได้ เขาคิดว่าการแสวงหาความสุขจากวัตถุทั้งหลายคือความสุขยิ่ง"

พระอาจารย์อัครเดช(ตั๋น) ถิรจิตโต
วัดบุญญาวาส อ.บ่อทอง จ.ชลบุรี









เรื่องการบริจาคทาน
บุญที่จะเกิดขึ้นมากน้อย
ขึ้นอยู่กับจิตใจของบุคคลผู้ทำ
ไม่ต้องสมมุติว่ากองกฐิน
ไม่ต้องสมมุติว่ากองผ้าป่า
ก็สำเร็จเป็นการบุญ

หลวงปู่แบน ธนากโร






“ต้องภาวนาไม่ให้ห่วงพระนิพพาน ถ้าห่วงพระนิพพาน ก็ไปไม่ได้ ต้องปล่อยวาง”

หลวงปู่ชา สุภัทโท