วันเวลาปัจจุบัน 19 มี.ค. 2024, 09:20  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 1 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 ส.ค. 2019, 05:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 มี.ค. 2009, 10:48
โพสต์: 5091


 ข้อมูลส่วนตัว


"หลวงพ่อไม่เคยขอ ตั้งแต่หลวงพ่อยังเป็นเด็กๆ ไปขอแม่อยากไปเที่ยวงานวัด แม่ไม่ให้ไปคนเยอะ ตอนเย็นค่อยไป พอตอนเย็นแม่บอกให้ไปเที่ยวงานวัด เราบอกไม่ไป ตอนเย็นแล้วไปได้ เราไม่ไป ดูสิมันจองหองอวดดี เป็นมาตั้งแต่เด็ก จากนั้นมาก็ไม่ขออีก และตั้งแต่บวชมานี้ไม่เคยขอ ไม่มีใครให้หลวงพ่อก็ไม่ขอ จะไม่มีกิน ก็ให้มันตายไป มีน้ำก็ดื่มน้ำเอา ดูสิมันจะตายไหม เราไปขอเขา เขาไม่มีจะให้เรา เขาก็เสียใจ เราไม่ได้ตามที่เราอยากได้ เพราะเขาไม่มีจะให้เรา เราก็ไม่สบายใจ ที่หลวงพ่อสร้างวัดนี้ไม่ได้ขอเลย มีแค่ไหนอยู่แค่นั้น มีกระต๊อบก็อยู่กระต๊อบ อยู่เท่าที่มันมีนี่แหละ ที่มาถวาย มาสร้างนี้เขาให้มาเอง ลองดูสิมันมีเหตุอะไร ทำไมหลวงพ่อไม่ขอ มีแต่คนมาให้ มันมีเหตุอะไร หลวงพ่ออธิษฐานเอา ใครก็ดีที่ร่วมบุญ วาสนากันมา เป็นเพื่อน พี่น้อง ญาติ เทวดา ก็ดี ที่รู้จักเรา มาช่วยเราหน่อย แต่ถ้าใครมาขอหลวงพ่อ เราให้หมด แต่เราไม่ขอ..."

พระธรรมวิสุทธิญาณ
(ท่านพ่อไพบูลย์ สุมงฺคโล)






พากันบอกลูกหลานนะว่า...
"อย่ามัวรอจนผมหงอก ฟันฟางเริ่มหลุด จึงจะเริ่มปฏิบัติธรรม"

พระราชพัชรมานิต
(พระอาจารย์ชยสาโรภิกขุ)




การอุทิศบุญ

หลวงพ่อมีคุณตา ซึ่งแกเป็นนายพรานล่าสัตว์ สมัยยังไม่มีปืนก็ใช้หน้าไม้ แต่ก่อนเขาเรียกหน้าเก้ง ล่าลิง ล่าสัตว์ต่างๆ ต่อมามีปืนแก๊ป ก็มาเป็นนายพรานปืนแก๊ปนั่งห่างนั่งเล็งอยู่ ต่อมาๆเมื่อหลวงพ่อมาบวชแล้ว ได้ยินครูบาอาจารย์ท่านเทศน์ก็เก็บมาเล่าให้แกฟัง แน่ะนำให้แกเลิกละสิ่งเหล่านั้น แต่แกก็พูดมาประมาณว่า “หลานไปได้ตาก็ยินดีด้วย แต่ตานี้คงไปด้วยไม่ได้ ก็จะอยู่ไปแบบนี้แหละ แต่ความเป็นตาเป็นหลานก็ยังคงเหมือนเดิม” เวลาคิดถึงแกก็จะมาเยี่ยม อยู่วัดหนองป่าพงก็มา แต่จะให้แกมาเอาศีลเอาธรรมนี้ แกไม่เอา อยู่ต่อมาจนปี พ.ศ.2526 แกก็เสียชีวิต เสียไปเกือบปี ปรากฏว่ามาหาหลวงพ่อในฝันนี่แหละ มาหาอยู่กุฏิ ขาแกนี่ตีตรวน แบกโซ่ทั้งสองข้าง มือก็ใส่กุญแจ นุ่งเสื้อผ้าเก่าๆขาดกะรุ่งกะริ่ง ยืนก้มหน้าอยู่น่ากุฏิ ในความรู้สึกหลวงพ่อมาเจอเลยร้องถามว่า “คุณตาสบายดีไม๊?” แกก็ตอบว่า “สบายดี” แต่หลวงพ่อมาคิดดูแล้วมันไม่น่าจะสบาย โดนตีตรวนบ่าแบบโซ่มาขนาดนี้ จะว่ามาขอบุญก็ไม่พูด อาจจะเป็นกฎอย่างหนึ่งของยมโลก ให้มาแสดงตัวกับญาติพี่น้อง ถ้าเขาคิดได้กรรมวิบากของเราๆก็จะทุเลาเบาบางลง ถ้าคิดไม่ได้ก็ต้องก้มหน้ารับกรรมต่อไป รู้สึกตัวตื่นขึ้นมานั่งคิด แกคงจะมีบาปหนักหนาสากรรจ์มาก คงจะมาขอส่วนบุญกับหลาน ถ้าเป็นแบบนี้หลวงพ่อก็เลยขออุทิศบุญให้ เอาบุญบวชนี้แหละ อุทิศให้คุณตากอง วงคำผา ถ้าหากว่าต้องการบุญกุศลก็ให้ตั้งใจอนุโมทนารับเอา หลวงพ่อก็นั่งให้ใจสงบ เมื่อใจสงบเป็นหนึ่งแล้วก็น้อมใจนึกเอานี่แหละ ไม่ได้ไปหาน้ำหาอะไรมากรวดหรอก ก็แล้วไป ไม่ได้ข้องใจอะไรอีก จนต่อมาหลายเดือน 5-6 เดือน ฝันว่าจะไปกิจนิมนต์ข้างนอก สะพายย่ามออกมานั่งรอรถอยู่ที่หน้าวัด ปรากฏว่าแกซ้อนจักรยานยนต์มาแต่ทางบ.นาส่วงโน่น ขับรถมาเลี้ยวเขาวัดไป เรียกก็ไม่จอด แต่มารอบนี้แต่งตัวดี โซ่ตรวนที่เคยมีก็หายไปหมด เสื้อผ้าใหม่เอี่ยมอ่อง ยิ้มแป้นมาเลย แสดงว่าบุญที่หลวงพ่ออุทิศให้ได้รับแน่นอน คงจะมาส่งข่าวว่าได้รับแล้ว โซ่ตรวนที่เคยตรึงไว้ก็หลุดหมด ด้วยอานิสงค์บุญนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่หลวงพ่อสัมผัสเกี่ยวกับญาติ เกี่ยวกับการอุทิศบุญ มันมีอยู่จริง ไม่ใช่เรื่องพูดเพ้อเจ้อ ขอให้เราตั้งใจแน่วแน่อุทิศบุญ ทำบุญ ก็พอ

พระครูอุดมวนานุรักษ์ (สมหมาย ปิยธัมโม) วัดป่าอุดมวนาสันต์ ทายาทธรรมหลวงปู่ชา สุภัทโท





...ถ้าเรา “มองในจิตใจแล้ว”
เราจะเห็น ความทุกข์ต่างๆ
ที่เกิดขึ้นจาก..”การยึดติด ในสิ่งต่างๆ”

.
แล้วเราจะเห็น ความสุข
ที่เกิดจาก..”การปล่อยวาง สิ่งต่างๆ”
.ให้เขาเป็นไป..ตามธรรมชาติของเขา.

.....................................
.
ธรรมะโดนใจเล่ม1 หน้า71
ธรรมะในศาลา 19/7/2551
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 1 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 27 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร