มนุษย์ทุกคนล้วนรักตนเอง แต่น่าแปลกที่คนส่วนใหญ่กลับ
ไม่สามารถอยู่กับตัวเองได้ หากอยู่คนเดียวเมื่อไหร่
ไม่นานก็จะรู้สึกกระสับกระส่าย หรือถูกความเหงาเกาะกุมจิตใจ
และจำนวนไม่น้อยจึงพยายาม ทำตนให้เป็นนักล่าหา
ความสุขที่อยู่นอกตัว เช่น เที่ยวเตร่สนุกสนาน ช็อปปิ้งเล่นเกมออนไลน์
หรือไม่ก็วิ่งหาผู้คน สนทนาไม่หยุด อยู่ห่างจากโทรศัพท์ไม่ได้
หลายคนยอมแลกอิสรภาพและความสุขสงบ เพื่อมีใครสักคนเป็นเพื่อน
หรือคู่รัก แม้จะถูกเขาทำร้ายจิตใจก็ยอม ทั้งนี้เพียงเพื่อ
จะได้หายเหงาเท่านั้นเอง เรารักตนเองแต่เหตุใดจึงทนอยู่
กับตนเองไม่ได้ หากเรารักตนเองจริง เราย่อมพอใจและมีความสุข
ที่ได้อยู่กับตัวเอง แต่เหตุใดเราจึงรู้สึกเหงาในยามที่ไม่มีใคร
นั่นเป็นเพราะเรายังไม่เป็นมิตรกับตัวเองไม่ได้ ในส่วนลึกเรายัง
ทะเลาะเบาะแว้งหรือขัดแย้งกับตัวเอง ด้วยความที่ไม่เข้าใจตัวเอง
จึงพยายามหนี ไปหาความสุขภายนอกครั้งแล้วครั้งเล่าไม่หยุดหย่อน
เพราะความที่เป็นมิตรกับตนเองไม่ได้
เมื่อเราพบสันติสุขภายใน และสามารถอยู่คนเดียวได้
โดยความเหงาไม่อาจลุกล้ำกล้ำกลายจิตเกิด
การทะเลาะเบาะแว้งกับจิตใจได้ เมื่อพบกับความสุขจากภายใน
ก็ไม่จำเป็นต้องไล่ล่าหาความสุข จากภายนอก
ไม่ว่าทรัพย์สิน เงินทอง ชื่อเสียง เกียรติยศ
หรือผู้คนที่คอยพะเน้าพะนอ ตรงกันข้ามกลับสามารถ
แบ่งปันความสุข ให้แก่ผู้อื่นได้ไม่ขาดสาย ไม่ว่าจะอยู่
ที่ไหนก็เป็นสุข และอบอุ่นใจ ทุกสถานที่เป็นเสมือนบ้าน
ทั้งนี้เพราะมีตนเองเป็นเพื่อนสอง
| ไฟล์แนป: |
|
20190618_060546.png [ 592.83 KiB | เปิดดู 1519 ครั้ง ] |
