วันเวลาปัจจุบัน 19 มี.ค. 2024, 11:21  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 100 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 27 ก.ย. 2019, 10:29 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


นี่ถ้าไม่ฝึกจ้างก็ทำอย่างนี้ไม่ได้ แล้วก็ต้องฝึกกันนานๆ อย่างน้อย 3 เดือน ติดต่อกัน เช่น ฝึกทหารใหม่

รูปภาพ

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 27 ก.ย. 2019, 20:55 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 มี.ค. 2018, 02:56
โพสต์: 2157

โฮมเพจ: maybe
แนวปฏิบัติ: สติปัฎฐาน
งานอดิเรก: กีฬา
สิ่งที่ชื่นชอบ: แบรนด์เเนม
ชื่อเล่น: เม
อายุ: 22
ที่อยู่: Bangkok Thailand

 ข้อมูลส่วนตัว


กรัชกาย เขียน:
นี่ถ้าไม่ฝึกจ้างก็ทำอย่างนี้ไม่ได้ แล้วก็ต้องฝึกกันนานๆ อย่างน้อย 3 เดือน ติดต่อกัน เช่น ฝึกทหารใหม่

รูปภาพ

ลุงกรัชกายฝึกหุบปากสักวันเดียว ก็ยังไม่ได้เรย

555

tongue


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ก.ย. 2019, 20:10 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


กรัชกาย เขียน:
ตัดจาก คคห.บนมาให้เห็นวิธีฝึกจิต

ฉันเลยได้แต่ปลูกต้นไม้เล่นไปวันๆ ความเงียบสงบ
ทำให้ฉันทำสมาธิได้สำเร็จ ซึ่งเมื่ออยู่เมืองไทย พยายามทำแล้วไม่สำเร็จ
เมื่อตอนเป็นวัยรุ่น ผู้ใหญ่ให้เราไปเรียนวิปัสสนา โดยมีแม่ชีมาสอน นั่งเรียงแถวจ้องเทียน ยุบหนอพองหนอ กำหนดลมหายใจ พอตกกลางคืน ฉันร้องกรี๊ดเอะอะโวยวายขึ้นมาขณะนอนหลับ
ฉันรู้สึกเหมือนมีเสียงฟ้าผ่าลงบนหัว เสียงเหมือนระเบิดดังเปรี๊ยะ พร้อมกับเหมือนมีแสงสว่างแวบเข้ามาอย่างน่ากลัว ฉันผวาลุกขึ้น ตัวสั่นเหงื่อแตกด้วยความกลัว

ตั้งแต่นั้นมา ฉันไม่ยอมไปนั่งวิปัสสนาอีกเลย


แต่พอมาอยู่อเมริกาคนเดียวในที่สงบ ก็ทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะทำสมาธิ

ฉันเริ่มจากการเพ่งจุดที่เพดาน ขณะที่นอน จุดอะไรก็ได้ ให้จิตรวมเป็นจุดเดียว
ขณะที่นั่งก็จะหาจุดอะไรก็ได้ที่อยู่ตรงหน้า จนรู้สึกว่า จิตเกือบจะรวมได้แล้ว ก็ทำต่อไปเรื่อยๆ

จนวันหนึ่ง มีญาติมาจากเมืองไทย ฉันพาเขาไปซื้อของที่ห้าง ฉันขี้เกียจเดินขอนั่งรอในรถ
ขณะที่รอ ฉันก็ใช้เวลาที่รอเพ่งจุดขี้ผึ้ง นานเป็นชั่วโมง ฉันรู้สึกเหมือนตัวจะลอยได้ มันเบาหวิว ไม่ได้ยิน ไม่ได้เห็นอะไรเลย มันว่างเปล่า ฉันจึงรู้ว่าฉันทำได้แล้ว มันเป็นความสบายโล่งอย่างบอกไม่ถูก บุญกุศลคงจะสนองฉัน ฉันดีใจมากที่ทำสำเร็จ
ตั้งแต่นั้นมา ฉันอยากจะทำสมาธิเมื่อไหร่ก็ทำได้ แม้เพียงนั่งอยู่แค่ไม่กี่นาทีก็ทำได้


ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อย เครียด ฉันก็จะหยุดจิตนั่งสมาธิแค่ ๑๕ นาทีก็หายเหนื่อย ใครจะนำวิธีของฉันไปใช้บ้างก็ได้ จะได้เป็นกุศลมาถึงฉันด้วย คุณไม่ต้องเสียเวลาไปฝึกที่วัด แค่เพียง ทำจิตให้นิ่งได้ สักวันหนึ่ง คุณก็จะพบความสุขที่แท้จริง



อ้างคำพูด:
พระพม่าสอนวิธีฝึกสมาธิให้กับแม่ชีศาสนาคริสต์


เพจ Ñāṇasaṃvara Centre for Buddhist Studies-ศูนย์พุทธศาสนศึกษาญาณสังวร ได้รายงานว่า ตั้งแต่มีงานวิจัยออกมาว่าการฝึกสมาธิจะทำให้คนทุกคนที่ฝึกมีความสุขทางใจอย่างแท้จริง แม่ชีในศาสนาอื่นๆ ก็มาทดลองศึกษาทฤษฎีเพื่อเอาไปปฏิบัติบ้าง ในภาพ พระเถรวาทสายพม่ากำลังสอนวิธีฝึกสมาธิให้แม่ชีในศาสนาคริสต์


https://3.bp.blogspot.com/-b8WEUx3B8FU/ ... /50928.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-0MFBBYiSyQU/ ... /cats2.jpg

จิตใจ (นามธรรม) ไม่แบ่งแยก ไม่มีศาสนานั่นนี่ เป็นของสากล นี่คือจุดเด่นของพุทธธรรม ใครฝึกได้พัฒนาตนถึงก็เป็นคุณสมบัติภายในเฉพาะของผู้นั้นเอง

ตัวอย่างฝึกทั้งสองวิธีที่เขาเล่าข้างบนนั่นไม่ผิด แต่ประสบการณ์และวิธีกำหนดรู้ต่างกันและผลก็ต่างกันด้วย เพราะฉะนั้น ฝึกหัดพัฒนาให้มันได้มันถึงสักอย่าง



รูปภาพ

https://www.bltbangkok.com/News/วัยรุ่นไทย-โรคซึมเศร้า-HIV-แรงงานไทย?fbclid=IwAR0mkY0G214CDLgYCNNNx2g481hfdcn8Cds0waPoEDYNqa-eUyWkUKqNOLc

พูดไปเมโลกสวยก็ไม่เข้าใจ :b1:

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ก.ย. 2019, 20:55 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 มี.ค. 2018, 02:56
โพสต์: 2157

โฮมเพจ: maybe
แนวปฏิบัติ: สติปัฎฐาน
งานอดิเรก: กีฬา
สิ่งที่ชื่นชอบ: แบรนด์เเนม
ชื่อเล่น: เม
อายุ: 22
ที่อยู่: Bangkok Thailand

 ข้อมูลส่วนตัว


กรัชกาย เขียน:
กรัชกาย เขียน:
ตัดจาก คคห.บนมาให้เห็นวิธีฝึกจิต

ฉันเลยได้แต่ปลูกต้นไม้เล่นไปวันๆ ความเงียบสงบ
ทำให้ฉันทำสมาธิได้สำเร็จ ซึ่งเมื่ออยู่เมืองไทย พยายามทำแล้วไม่สำเร็จ
เมื่อตอนเป็นวัยรุ่น ผู้ใหญ่ให้เราไปเรียนวิปัสสนา โดยมีแม่ชีมาสอน นั่งเรียงแถวจ้องเทียน ยุบหนอพองหนอ กำหนดลมหายใจ พอตกกลางคืน ฉันร้องกรี๊ดเอะอะโวยวายขึ้นมาขณะนอนหลับ
ฉันรู้สึกเหมือนมีเสียงฟ้าผ่าลงบนหัว เสียงเหมือนระเบิดดังเปรี๊ยะ พร้อมกับเหมือนมีแสงสว่างแวบเข้ามาอย่างน่ากลัว ฉันผวาลุกขึ้น ตัวสั่นเหงื่อแตกด้วยความกลัว

ตั้งแต่นั้นมา ฉันไม่ยอมไปนั่งวิปัสสนาอีกเลย


แต่พอมาอยู่อเมริกาคนเดียวในที่สงบ ก็ทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะทำสมาธิ

ฉันเริ่มจากการเพ่งจุดที่เพดาน ขณะที่นอน จุดอะไรก็ได้ ให้จิตรวมเป็นจุดเดียว
ขณะที่นั่งก็จะหาจุดอะไรก็ได้ที่อยู่ตรงหน้า จนรู้สึกว่า จิตเกือบจะรวมได้แล้ว ก็ทำต่อไปเรื่อยๆ

จนวันหนึ่ง มีญาติมาจากเมืองไทย ฉันพาเขาไปซื้อของที่ห้าง ฉันขี้เกียจเดินขอนั่งรอในรถ
ขณะที่รอ ฉันก็ใช้เวลาที่รอเพ่งจุดขี้ผึ้ง นานเป็นชั่วโมง ฉันรู้สึกเหมือนตัวจะลอยได้ มันเบาหวิว ไม่ได้ยิน ไม่ได้เห็นอะไรเลย มันว่างเปล่า ฉันจึงรู้ว่าฉันทำได้แล้ว มันเป็นความสบายโล่งอย่างบอกไม่ถูก บุญกุศลคงจะสนองฉัน ฉันดีใจมากที่ทำสำเร็จ
ตั้งแต่นั้นมา ฉันอยากจะทำสมาธิเมื่อไหร่ก็ทำได้ แม้เพียงนั่งอยู่แค่ไม่กี่นาทีก็ทำได้


ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อย เครียด ฉันก็จะหยุดจิตนั่งสมาธิแค่ ๑๕ นาทีก็หายเหนื่อย ใครจะนำวิธีของฉันไปใช้บ้างก็ได้ จะได้เป็นกุศลมาถึงฉันด้วย คุณไม่ต้องเสียเวลาไปฝึกที่วัด แค่เพียง ทำจิตให้นิ่งได้ สักวันหนึ่ง คุณก็จะพบความสุขที่แท้จริง



อ้างคำพูด:
พระพม่าสอนวิธีฝึกสมาธิให้กับแม่ชีศาสนาคริสต์


เพจ Ñāṇasaṃvara Centre for Buddhist Studies-ศูนย์พุทธศาสนศึกษาญาณสังวร ได้รายงานว่า ตั้งแต่มีงานวิจัยออกมาว่าการฝึกสมาธิจะทำให้คนทุกคนที่ฝึกมีความสุขทางใจอย่างแท้จริง แม่ชีในศาสนาอื่นๆ ก็มาทดลองศึกษาทฤษฎีเพื่อเอาไปปฏิบัติบ้าง ในภาพ พระเถรวาทสายพม่ากำลังสอนวิธีฝึกสมาธิให้แม่ชีในศาสนาคริสต์


https://3.bp.blogspot.com/-b8WEUx3B8FU/ ... /50928.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-0MFBBYiSyQU/ ... /cats2.jpg

จิตใจ (นามธรรม) ไม่แบ่งแยก ไม่มีศาสนานั่นนี่ เป็นของสากล นี่คือจุดเด่นของพุทธธรรม ใครฝึกได้พัฒนาตนถึงก็เป็นคุณสมบัติภายในเฉพาะของผู้นั้นเอง

ตัวอย่างฝึกทั้งสองวิธีที่เขาเล่าข้างบนนั่นไม่ผิด แต่ประสบการณ์และวิธีกำหนดรู้ต่างกันและผลก็ต่างกันด้วย เพราะฉะนั้น ฝึกหัดพัฒนาให้มันได้มันถึงสักอย่าง



รูปภาพ

https://www.bltbangkok.com/News/วัยรุ่นไทย-โรคซึมเศร้า-HIV-แรงงานไทย?fbclid=IwAR0mkY0G214CDLgYCNNNx2g481hfdcn8Cds0waPoEDYNqa-eUyWkUKqNOLc

พูดไปเมโลกสวยก็ไม่เข้าใจ :b1:


คริคริ
เอารูปคนกำลังจะข้ามถนนมา ไปหาว่าเค้าซึมเศร้า


ถ้าซึมเศร้าตั้งแต่เด็กๆเรย อายุยังน้อย ยังมีเวลา

แต่ๆๆ คนมีอายุมากๆ อย่างลุงกรัชกาย เพิ่งมาเป็น ก็ต้องซึมเศร้าไปก่อนนะคะ จะได้ซึมซาบ ว่าทุกข์
จะได้เห็นสมุทัย อายุมากแล้วนะคะ เร่งๆหน่อยน๊า เดี่ยวหามรรคไม่ทัน

tongue


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ต.ค. 2019, 08:56 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


โลกสวย เขียน:
กรัชกาย เขียน:
นี่ถ้าไม่ฝึกจ้างก็ทำอย่างนี้ไม่ได้ แล้วก็ต้องฝึกกันนานๆ อย่างน้อย 3 เดือน ติดต่อกัน เช่น ฝึกทหารใหม่

https://pbs.twimg.com/media/EFb38-IUwAA ... name=large

ลุงกรัชกายฝึกหุบปากสักวันเดียว ก็ยังไม่ได้เรย

555



เนื่องจากภาพการฝึกซ้อมข้างบน :b12: โยงถึงนี่

วันชาติจีน
ที่จริงต้องเรียกว่าครบรอบ 70 ปี วันปลดปล่อยประชาชนจีน
วันที่พรรคคอมมิวนิสต์จีนได้รับชัยชนะ

ทีวีไทยถ่ายทอดสดด้วยว่ะ สลิ่มแซ่ซ้องสรรเสริญระบอบจีนกันเซ็งแซ่

เออนะ แล้ว 6 ตุลา 2519 ฝ่ายขวามันไล่ฆ่าพวกผม จนต้องหนีเข้าป่าไปอยู่กับพรรคคอมมิวนิสต์ทำไมวะ

ปู้โธ่ ถ้าพรรคคอมมิวนิสต์ชนะ ยึดประเทศได้ ไทยก็คงเจริญอย่างจีนใช่ไหมล่ะ ไม่เห็นต้องอ้อมมาเป็นเผด็จการทหาร

ขี้เกียจเขียนยาว ดึกแล้ว ฉลองวันชาติจีนยุคแปรเปลี่ยนเป็นทุนนิยมโดยรัฐ ด้วยนางแบบจีน ที่ได้เดินแบบ กันดีกว่า

สมัยก่อนพรรคคอมมิวนิสต์จีนไม่มีให้ดูอย่างนี้นะ แต่หลังจากเศรษฐกิจจีนแทบจะฉิบหายในยุคปฏิวัติวัฒนธรรม ที่ทุกคนเป็นพนักงานของรัฐ รับเงินเดือนแปดขั้น ไม่มีคนรวย ทุกคนขี่จักรยาน ใส่ชุดประธานเหมา ขยันทำงานไปก็เท่านั้น

เติ้งเสี่ยวผิงก็คิดได้ว่า ความโลภ ความอยากได้ใคร่มี กิเลส ตัณหา มันคือด้านที่ผลักดันให้โลกหมุน ให้เกิดการแข่งขัน ให้เศรษฐกิจเจริญ แม้มีความเหลื่อมล้ำ แต่ระดับชีวิตความเป็นอยู่ของคนก็ยกระดับขึ้นมาดีกว่า จีนจึงกลับมาเป็นทุนนิยม ภายใต้ระบอบพรรคเดียว

ความจริงมันก็ถูกนั่นแหละ แต่มันทำให้เกิดความประดักประเดิดของพรรคคอมมิวนิสต์ ซึ่งด้านหนึ่งพยายามจะบอกว่าตัวเองยังมีอุดมการณ์ แต่อีกด้านก็ต้องส่งเสริมทุนนิยมความเหลื่อมล้ำ แล้วตัวเองก็กลายเป็นเผด็จการในโลกทุนนิยม ไม่ใช่เผด็จการชนชั้นกรรมาชีพ ปราบนักศึกษาเทียนอันเหมิน ทั้งที่ต้นตระกูลพรรคคอมมิวนิสต์ก็มาจากผู้ต่อสู้เพื่อสิทธิเสรีภาพ นี่ยังฉลอิง 70 ปี "ปลดแอก" พร้อมกับปราบม็อบประชาธิปไตยฮ่องกง

ใครมองจีนอย่างไรก็ตาม ผมมองว่าจีนอยู่ในระบอบที่หาทางลงไม่ได้ คือจะเปิดประชาธิปไตยก็ลำบาก ระบอบพรรคเดียวเดี๋ยวถ้าเศรษฐกิจชะงักก็ปกครองยาก ได้แต่ลากไปอย่างนี้



https://www.facebook.com/baitongpost?__ ... Lw&fref=nf

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ต.ค. 2019, 17:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


โลกสวย เขียน:
กรัชกาย เขียน:
กรัชกาย เขียน:
ตัดจาก คคห.บนมาให้เห็นวิธีฝึกจิต

ฉันเลยได้แต่ปลูกต้นไม้เล่นไปวันๆ ความเงียบสงบ
ทำให้ฉันทำสมาธิได้สำเร็จ ซึ่งเมื่ออยู่เมืองไทย พยายามทำแล้วไม่สำเร็จ
เมื่อตอนเป็นวัยรุ่น ผู้ใหญ่ให้เราไปเรียนวิปัสสนา โดยมีแม่ชีมาสอน นั่งเรียงแถวจ้องเทียน ยุบหนอพองหนอ กำหนดลมหายใจ พอตกกลางคืน ฉันร้องกรี๊ดเอะอะโวยวายขึ้นมาขณะนอนหลับ
ฉันรู้สึกเหมือนมีเสียงฟ้าผ่าลงบนหัว เสียงเหมือนระเบิดดังเปรี๊ยะ พร้อมกับเหมือนมีแสงสว่างแวบเข้ามาอย่างน่ากลัว ฉันผวาลุกขึ้น ตัวสั่นเหงื่อแตกด้วยความกลัว

ตั้งแต่นั้นมา ฉันไม่ยอมไปนั่งวิปัสสนาอีกเลย


แต่พอมาอยู่อเมริกาคนเดียวในที่สงบ ก็ทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะทำสมาธิ

ฉันเริ่มจากการเพ่งจุดที่เพดาน ขณะที่นอน จุดอะไรก็ได้ ให้จิตรวมเป็นจุดเดียว
ขณะที่นั่งก็จะหาจุดอะไรก็ได้ที่อยู่ตรงหน้า จนรู้สึกว่า จิตเกือบจะรวมได้แล้ว ก็ทำต่อไปเรื่อยๆ

จนวันหนึ่ง มีญาติมาจากเมืองไทย ฉันพาเขาไปซื้อของที่ห้าง ฉันขี้เกียจเดินขอนั่งรอในรถ
ขณะที่รอ ฉันก็ใช้เวลาที่รอเพ่งจุดขี้ผึ้ง นานเป็นชั่วโมง ฉันรู้สึกเหมือนตัวจะลอยได้ มันเบาหวิว ไม่ได้ยิน ไม่ได้เห็นอะไรเลย มันว่างเปล่า ฉันจึงรู้ว่าฉันทำได้แล้ว มันเป็นความสบายโล่งอย่างบอกไม่ถูก บุญกุศลคงจะสนองฉัน ฉันดีใจมากที่ทำสำเร็จ
ตั้งแต่นั้นมา ฉันอยากจะทำสมาธิเมื่อไหร่ก็ทำได้ แม้เพียงนั่งอยู่แค่ไม่กี่นาทีก็ทำได้


ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อย เครียด ฉันก็จะหยุดจิตนั่งสมาธิแค่ ๑๕ นาทีก็หายเหนื่อย ใครจะนำวิธีของฉันไปใช้บ้างก็ได้ จะได้เป็นกุศลมาถึงฉันด้วย คุณไม่ต้องเสียเวลาไปฝึกที่วัด แค่เพียง ทำจิตให้นิ่งได้ สักวันหนึ่ง คุณก็จะพบความสุขที่แท้จริง



อ้างคำพูด:
พระพม่าสอนวิธีฝึกสมาธิให้กับแม่ชีศาสนาคริสต์


เพจ Ñāṇasaṃvara Centre for Buddhist Studies-ศูนย์พุทธศาสนศึกษาญาณสังวร ได้รายงานว่า ตั้งแต่มีงานวิจัยออกมาว่าการฝึกสมาธิจะทำให้คนทุกคนที่ฝึกมีความสุขทางใจอย่างแท้จริง แม่ชีในศาสนาอื่นๆ ก็มาทดลองศึกษาทฤษฎีเพื่อเอาไปปฏิบัติบ้าง ในภาพ พระเถรวาทสายพม่ากำลังสอนวิธีฝึกสมาธิให้แม่ชีในศาสนาคริสต์


https://3.bp.blogspot.com/-b8WEUx3B8FU/ ... /50928.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-0MFBBYiSyQU/ ... /cats2.jpg

จิตใจ (นามธรรม) ไม่แบ่งแยก ไม่มีศาสนานั่นนี่ เป็นของสากล นี่คือจุดเด่นของพุทธธรรม ใครฝึกได้พัฒนาตนถึงก็เป็นคุณสมบัติภายในเฉพาะของผู้นั้นเอง

ตัวอย่างฝึกทั้งสองวิธีที่เขาเล่าข้างบนนั่นไม่ผิด แต่ประสบการณ์และวิธีกำหนดรู้ต่างกันและผลก็ต่างกันด้วย เพราะฉะนั้น ฝึกหัดพัฒนาให้มันได้มันถึงสักอย่าง



https://www.bltbangkok.com/public/core/ ... a1ddca.jpg

https://www.bltbangkok.com/News/วัยรุ่นไทย-โรคซึมเศร้า-HIV-แรงงานไทย?fbclid=IwAR0mkY0G214CDLgYCNNNx2g481hfdcn8Cds0waPoEDYNqa-eUyWkUKqNOLc

พูดไปเมโลกสวยก็ไม่เข้าใจ :b1:


คริคริ
เอารูปคนกำลังจะข้ามถนนมา ไปหาว่าเค้าซึมเศร้า


ถ้าซึมเศร้าตั้งแต่เด็กๆเรย อายุยังน้อย ยังมีเวลา

แต่ๆๆ คนมีอายุมากๆ อย่างลุงกรัชกาย เพิ่งมาเป็น ก็ต้องซึมเศร้าไปก่อนนะคะ จะได้ซึมซาบ ว่าทุกข์
จะได้เห็นสมุทัย อายุมากแล้วนะคะ เร่งๆหน่อยน๊า เดี่ยวหามรรคไม่ทัน




ถ้างั้นเอาใหม่ :b1:

รูปภาพ

https://www.facebook.com/onenews31/phot ... =3&theater

แต่ดูข้อ 2 แล้วเมโลกสวยคงยากหน่อย เพราะอะไร ? เพราะยังตามจิตไม่เจอะ เดี๋ยวก็ว่าจิตคือธรรมของตถาคต เดี๋ยวก็ว่า จิตอยู่ตามสุมทุมพุ่มไม้ คนเดินๆไป จิตแอบจ๊ะเอ๋ :b32:

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ต.ค. 2019, 19:14 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


กรัชกาย เขียน:

ความเงียบสงบ ทำให้ฉันทำสมาธิได้สำเร็จ ซึ่งเมื่ออยู่เมืองไทย พยายามทำแล้วไม่สำเร็จ
เมื่อตอนเป็นวัยรุ่น ผู้ใหญ่ให้เราไปเรียนวิปัสสนา โดยมีแม่ชีมาสอน นั่งเรียงแถวจ้องเทียน ยุบหนอพองหนอ กำหนดลมหายใจ พอตกกลางคืน ฉันร้องกรี๊ดเอะอะโวยวายขึ้นมาขณะนอนหลับ
ฉันรู้สึกเหมือนมีเสียงฟ้าผ่าลงบนหัว เสียงเหมือนระเบิดดังเปรี๊ยะ พร้อมกับเหมือนมีแสงสว่างแวบเข้ามาอย่างน่ากลัว ฉันผวาลุกขึ้น ตัวสั่นเหงื่อแตกด้วยความกลัว



ตั้งแต่นั้นมา ฉันไม่ยอมไปนั่งวิปัสสนาอีกเลย คงเป็นเพราะฉันยังเป็นคนมีบาป ไม่มีบารมีพอที่จะรับบุญนี้ จึงบันดาลให้เกิดอาการประหลาดนี้ขึ้น

แต่พอมาอยู่อเมริกาคนเดียวในที่สงบ ก็ทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะทำสมาธิ

ฉันเริ่มจากการเพ่งจุดที่เพดาน ขณะที่นอน จุดอะไรก็ได้ ให้จิตรวมเป็นจุดเดียว
ขณะที่นั่งก็จะหาจุดอะไรก็ได้ที่อยู่ตรงหน้า จนรู้สึกว่า จิตเกือบจะรวมได้แล้ว ก็ทำต่อไปเรื่อยๆ

จนวันหนึ่ง มีญาติมาจากเมืองไทย ฉันพาเขาไปซื้อของที่ห้าง ฉันขี้เกียจเดินขอนั่งรอในรถ
ขณะที่รอ ฉันก็ใช้เวลาที่รอเพ่งจุดขี้ผึ้ง นานเป็นชั่วโมง ฉันรู้สึกเหมือนตัวจะลอยได้ มันเบาหวิว ไม่ได้ยิน ไม่ได้เห็นอะไรเลย มันว่างเปล่า ฉันจึงรู้ว่าฉันทำได้แล้ว มันเป็นความสบายโล่งอย่างบอกไม่ถูก บุญกุศลคงจะสนองฉัน ฉันดีใจมากที่ทำสำเร็จ
ตั้งแต่นั้นมา ฉันอยากจะทำสมาธิเมื่อไหร่ก็ทำได้ แม้เพียงนั่งอยู่แค่ไม่กี่นาทีก็ทำได้

ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อย เครียด ฉันก็จะหยุดจิตนั่งสมาธิแค่ ๑๕ นาทีก็หายเหนื่อย ใครจะนำวิธีของฉันไปใช้บ้างก็ได้ จะได้เป็นกุศลมาถึงฉันด้วย คุณไม่ต้องเสียเวลาไปฝึกที่วัด แค่เพียง ทำจิตให้นิ่งได้ สักวันหนึ่ง คุณก็จะพบความสุขที่แท้จริง



อ้างคำพูด:
เตรียมพัฒนาต้นแบบค่ายสติ และ สมาธิ ยุคดิจิทัล นำร่องโรงเรียนพรหมานุสรณ์เพชรบุรี

ถึงเวลายกเครื่องค่ายคุณธรรมตอบโจทย์เยาวชนไทยหัวใจดิจิทัล พัฒนาต้นแบบค่ายสติ และ สมาธิ นำร่องโรงเรียนพรหมานุสรณ์เพชรบุรี

https://siampongsnews.blogspot.com/2019 ... mment-form



ที่พูดมา เช่น สติ ก็ดี สมาธิ ก็ดี เป็นสิ่งที่ดี แต่สิ่งที่พูดนั้น พูดอย่างเดียวไม่พอ ต้องฝึกทำด้วย ทั้งสติ สมาธิ เป็นต้นเนียต้องฝึก แล้วก็ไม่ใช่ฝึกหัดทำกันแค่ 7 วัน 15 วัน ไม่ใช่ ต้องฝึกบ่อยๆฝึกเนืองๆแม้ยามทำงาน อื่นในชีวิตประจำวัน ก็ใช้งานนั้นฝึกจิตไปด้วย คือ ให้จิตอยู่กับสิ่งที่ทำ ณ ขณะๆนั้น จึงจะประสบความสำเร็จบ้าง ไม่มากก็น้อย หรือ เมโลกสวยจะเถียง

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ต.ค. 2019, 02:14 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 มี.ค. 2018, 02:56
โพสต์: 2157

โฮมเพจ: maybe
แนวปฏิบัติ: สติปัฎฐาน
งานอดิเรก: กีฬา
สิ่งที่ชื่นชอบ: แบรนด์เเนม
ชื่อเล่น: เม
อายุ: 22
ที่อยู่: Bangkok Thailand

 ข้อมูลส่วนตัว


กรัชกาย เขียน:
กรัชกาย เขียน:

ความเงียบสงบ ทำให้ฉันทำสมาธิได้สำเร็จ ซึ่งเมื่ออยู่เมืองไทย พยายามทำแล้วไม่สำเร็จ
เมื่อตอนเป็นวัยรุ่น ผู้ใหญ่ให้เราไปเรียนวิปัสสนา โดยมีแม่ชีมาสอน นั่งเรียงแถวจ้องเทียน ยุบหนอพองหนอ กำหนดลมหายใจ พอตกกลางคืน ฉันร้องกรี๊ดเอะอะโวยวายขึ้นมาขณะนอนหลับ
ฉันรู้สึกเหมือนมีเสียงฟ้าผ่าลงบนหัว เสียงเหมือนระเบิดดังเปรี๊ยะ พร้อมกับเหมือนมีแสงสว่างแวบเข้ามาอย่างน่ากลัว ฉันผวาลุกขึ้น ตัวสั่นเหงื่อแตกด้วยความกลัว



ตั้งแต่นั้นมา ฉันไม่ยอมไปนั่งวิปัสสนาอีกเลย คงเป็นเพราะฉันยังเป็นคนมีบาป ไม่มีบารมีพอที่จะรับบุญนี้ จึงบันดาลให้เกิดอาการประหลาดนี้ขึ้น

แต่พอมาอยู่อเมริกาคนเดียวในที่สงบ ก็ทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะทำสมาธิ

ฉันเริ่มจากการเพ่งจุดที่เพดาน ขณะที่นอน จุดอะไรก็ได้ ให้จิตรวมเป็นจุดเดียว
ขณะที่นั่งก็จะหาจุดอะไรก็ได้ที่อยู่ตรงหน้า จนรู้สึกว่า จิตเกือบจะรวมได้แล้ว ก็ทำต่อไปเรื่อยๆ

จนวันหนึ่ง มีญาติมาจากเมืองไทย ฉันพาเขาไปซื้อของที่ห้าง ฉันขี้เกียจเดินขอนั่งรอในรถ
ขณะที่รอ ฉันก็ใช้เวลาที่รอเพ่งจุดขี้ผึ้ง นานเป็นชั่วโมง ฉันรู้สึกเหมือนตัวจะลอยได้ มันเบาหวิว ไม่ได้ยิน ไม่ได้เห็นอะไรเลย มันว่างเปล่า ฉันจึงรู้ว่าฉันทำได้แล้ว มันเป็นความสบายโล่งอย่างบอกไม่ถูก บุญกุศลคงจะสนองฉัน ฉันดีใจมากที่ทำสำเร็จ
ตั้งแต่นั้นมา ฉันอยากจะทำสมาธิเมื่อไหร่ก็ทำได้ แม้เพียงนั่งอยู่แค่ไม่กี่นาทีก็ทำได้

ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อย เครียด ฉันก็จะหยุดจิตนั่งสมาธิแค่ ๑๕ นาทีก็หายเหนื่อย ใครจะนำวิธีของฉันไปใช้บ้างก็ได้ จะได้เป็นกุศลมาถึงฉันด้วย คุณไม่ต้องเสียเวลาไปฝึกที่วัด แค่เพียง ทำจิตให้นิ่งได้ สักวันหนึ่ง คุณก็จะพบความสุขที่แท้จริง



อ้างคำพูด:
เตรียมพัฒนาต้นแบบค่ายสติ และ สมาธิ ยุคดิจิทัล นำร่องโรงเรียนพรหมานุสรณ์เพชรบุรี

ถึงเวลายกเครื่องค่ายคุณธรรมตอบโจทย์เยาวชนไทยหัวใจดิจิทัล พัฒนาต้นแบบค่ายสติ และ สมาธิ นำร่องโรงเรียนพรหมานุสรณ์เพชรบุรี

https://siampongsnews.blogspot.com/2019 ... mment-form



ที่พูดมา เช่น สติ ก็ดี สมาธิ ก็ดี เป็นสิ่งที่ดี แต่สิ่งที่พูดนั้น พูดอย่างเดียวไม่พอ ต้องฝึกทำด้วย ทั้งสติ สมาธิ เป็นต้นเนียต้องฝึก แล้วก็ไม่ใช่ฝึกหัดทำกันแค่ 7 วัน 15 วัน ไม่ใช่ ต้องฝึกบ่อยๆฝึกเนืองๆแม้ยามทำงาน อื่นในชีวิตประจำวัน ก็ใช้งานนั้นฝึกจิตไปด้วย คือ ให้จิตอยู่กับสิ่งที่ทำ ณ ขณะๆนั้น จึงจะประสบความสำเร็จบ้าง ไม่มากก็น้อย หรือ เมโลกสวยจะเถียง

คริคริ

เถียงค่ะ สติ สมาธิ แต่ขาดสัมปชัญญะ ไม่มีธรรมเอื้อ อุปการะแก่ สติ สมาธิ

ก็เป็นมิจฉาสติ มิจฉาสมาธิ น๊าจ๊ะ ลุงกรัชกาย

tongue


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ต.ค. 2019, 09:28 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


โลกสวย เขียน:
กรัชกาย เขียน:
กรัชกาย เขียน:

ความเงียบสงบ ทำให้ฉันทำสมาธิได้สำเร็จ ซึ่งเมื่ออยู่เมืองไทย พยายามทำแล้วไม่สำเร็จ
เมื่อตอนเป็นวัยรุ่น ผู้ใหญ่ให้เราไปเรียนวิปัสสนา โดยมีแม่ชีมาสอน นั่งเรียงแถวจ้องเทียน ยุบหนอพองหนอ กำหนดลมหายใจ พอตกกลางคืน ฉันร้องกรี๊ดเอะอะโวยวายขึ้นมาขณะนอนหลับ
ฉันรู้สึกเหมือนมีเสียงฟ้าผ่าลงบนหัว เสียงเหมือนระเบิดดังเปรี๊ยะ พร้อมกับเหมือนมีแสงสว่างแวบเข้ามาอย่างน่ากลัว ฉันผวาลุกขึ้น ตัวสั่นเหงื่อแตกด้วยความกลัว



ตั้งแต่นั้นมา ฉันไม่ยอมไปนั่งวิปัสสนาอีกเลย คงเป็นเพราะฉันยังเป็นคนมีบาป ไม่มีบารมีพอที่จะรับบุญนี้ จึงบันดาลให้เกิดอาการประหลาดนี้ขึ้น

แต่พอมาอยู่อเมริกาคนเดียวในที่สงบ ก็ทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะทำสมาธิ

ฉันเริ่มจากการเพ่งจุดที่เพดาน ขณะที่นอน จุดอะไรก็ได้ ให้จิตรวมเป็นจุดเดียว
ขณะที่นั่งก็จะหาจุดอะไรก็ได้ที่อยู่ตรงหน้า จนรู้สึกว่า จิตเกือบจะรวมได้แล้ว ก็ทำต่อไปเรื่อยๆ

จนวันหนึ่ง มีญาติมาจากเมืองไทย ฉันพาเขาไปซื้อของที่ห้าง ฉันขี้เกียจเดินขอนั่งรอในรถ
ขณะที่รอ ฉันก็ใช้เวลาที่รอเพ่งจุดขี้ผึ้ง นานเป็นชั่วโมง ฉันรู้สึกเหมือนตัวจะลอยได้ มันเบาหวิว ไม่ได้ยิน ไม่ได้เห็นอะไรเลย มันว่างเปล่า ฉันจึงรู้ว่าฉันทำได้แล้ว มันเป็นความสบายโล่งอย่างบอกไม่ถูก บุญกุศลคงจะสนองฉัน ฉันดีใจมากที่ทำสำเร็จ
ตั้งแต่นั้นมา ฉันอยากจะทำสมาธิเมื่อไหร่ก็ทำได้ แม้เพียงนั่งอยู่แค่ไม่กี่นาทีก็ทำได้

ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อย เครียด ฉันก็จะหยุดจิตนั่งสมาธิแค่ ๑๕ นาทีก็หายเหนื่อย ใครจะนำวิธีของฉันไปใช้บ้างก็ได้ จะได้เป็นกุศลมาถึงฉันด้วย คุณไม่ต้องเสียเวลาไปฝึกที่วัด แค่เพียง ทำจิตให้นิ่งได้ สักวันหนึ่ง คุณก็จะพบความสุขที่แท้จริง



อ้างคำพูด:
เตรียมพัฒนาต้นแบบค่ายสติ และ สมาธิ ยุคดิจิทัล นำร่องโรงเรียนพรหมานุสรณ์เพชรบุรี

ถึงเวลายกเครื่องค่ายคุณธรรมตอบโจทย์เยาวชนไทยหัวใจดิจิทัล พัฒนาต้นแบบค่ายสติ และ สมาธิ นำร่องโรงเรียนพรหมานุสรณ์เพชรบุรี

https://siampongsnews.blogspot.com/2019 ... mment-form



ที่พูดมา เช่น สติ ก็ดี สมาธิ ก็ดี เป็นสิ่งที่ดี แต่สิ่งที่พูดนั้น พูดอย่างเดียวไม่พอ ต้องฝึกทำด้วย ทั้งสติ สมาธิ เป็นต้นเนียต้องฝึก แล้วก็ไม่ใช่ฝึกหัดทำกันแค่ 7 วัน 15 วัน ไม่ใช่ ต้องฝึกบ่อยๆฝึกเนืองๆแม้ยามทำงาน อื่นในชีวิตประจำวัน ก็ใช้งานนั้นฝึกจิตไปด้วย คือ ให้จิตอยู่กับสิ่งที่ทำ ณ ขณะๆนั้น จึงจะประสบความสำเร็จบ้าง ไม่มากก็น้อย หรือ เมโลกสวยจะเถียง

คริคริ

เถียงค่ะ สติ สมาธิ แต่ขาดสัมปชัญญะ ไม่มีธรรมเอื้อ อุปการะแก่ สติ สมาธิ

ก็เป็นมิจฉาสติ มิจฉาสมาธิ น๊าจ๊ะ ลุงกรัชกาย

tongue


อ่านหนังสือไม่แตก อ่านใหม่อีกรอบหนึ่ง

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ต.ค. 2019, 21:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 มี.ค. 2018, 02:56
โพสต์: 2157

โฮมเพจ: maybe
แนวปฏิบัติ: สติปัฎฐาน
งานอดิเรก: กีฬา
สิ่งที่ชื่นชอบ: แบรนด์เเนม
ชื่อเล่น: เม
อายุ: 22
ที่อยู่: Bangkok Thailand

 ข้อมูลส่วนตัว


กรัชกาย เขียน:
โลกสวย เขียน:
กรัชกาย เขียน:
กรัชกาย เขียน:

ความเงียบสงบ ทำให้ฉันทำสมาธิได้สำเร็จ ซึ่งเมื่ออยู่เมืองไทย พยายามทำแล้วไม่สำเร็จ
เมื่อตอนเป็นวัยรุ่น ผู้ใหญ่ให้เราไปเรียนวิปัสสนา โดยมีแม่ชีมาสอน นั่งเรียงแถวจ้องเทียน ยุบหนอพองหนอ กำหนดลมหายใจ พอตกกลางคืน ฉันร้องกรี๊ดเอะอะโวยวายขึ้นมาขณะนอนหลับ
ฉันรู้สึกเหมือนมีเสียงฟ้าผ่าลงบนหัว เสียงเหมือนระเบิดดังเปรี๊ยะ พร้อมกับเหมือนมีแสงสว่างแวบเข้ามาอย่างน่ากลัว ฉันผวาลุกขึ้น ตัวสั่นเหงื่อแตกด้วยความกลัว



ตั้งแต่นั้นมา ฉันไม่ยอมไปนั่งวิปัสสนาอีกเลย คงเป็นเพราะฉันยังเป็นคนมีบาป ไม่มีบารมีพอที่จะรับบุญนี้ จึงบันดาลให้เกิดอาการประหลาดนี้ขึ้น

แต่พอมาอยู่อเมริกาคนเดียวในที่สงบ ก็ทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะทำสมาธิ

ฉันเริ่มจากการเพ่งจุดที่เพดาน ขณะที่นอน จุดอะไรก็ได้ ให้จิตรวมเป็นจุดเดียว
ขณะที่นั่งก็จะหาจุดอะไรก็ได้ที่อยู่ตรงหน้า จนรู้สึกว่า จิตเกือบจะรวมได้แล้ว ก็ทำต่อไปเรื่อยๆ

จนวันหนึ่ง มีญาติมาจากเมืองไทย ฉันพาเขาไปซื้อของที่ห้าง ฉันขี้เกียจเดินขอนั่งรอในรถ
ขณะที่รอ ฉันก็ใช้เวลาที่รอเพ่งจุดขี้ผึ้ง นานเป็นชั่วโมง ฉันรู้สึกเหมือนตัวจะลอยได้ มันเบาหวิว ไม่ได้ยิน ไม่ได้เห็นอะไรเลย มันว่างเปล่า ฉันจึงรู้ว่าฉันทำได้แล้ว มันเป็นความสบายโล่งอย่างบอกไม่ถูก บุญกุศลคงจะสนองฉัน ฉันดีใจมากที่ทำสำเร็จ
ตั้งแต่นั้นมา ฉันอยากจะทำสมาธิเมื่อไหร่ก็ทำได้ แม้เพียงนั่งอยู่แค่ไม่กี่นาทีก็ทำได้

ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อย เครียด ฉันก็จะหยุดจิตนั่งสมาธิแค่ ๑๕ นาทีก็หายเหนื่อย ใครจะนำวิธีของฉันไปใช้บ้างก็ได้ จะได้เป็นกุศลมาถึงฉันด้วย คุณไม่ต้องเสียเวลาไปฝึกที่วัด แค่เพียง ทำจิตให้นิ่งได้ สักวันหนึ่ง คุณก็จะพบความสุขที่แท้จริง



อ้างคำพูด:
เตรียมพัฒนาต้นแบบค่ายสติ และ สมาธิ ยุคดิจิทัล นำร่องโรงเรียนพรหมานุสรณ์เพชรบุรี

ถึงเวลายกเครื่องค่ายคุณธรรมตอบโจทย์เยาวชนไทยหัวใจดิจิทัล พัฒนาต้นแบบค่ายสติ และ สมาธิ นำร่องโรงเรียนพรหมานุสรณ์เพชรบุรี

https://siampongsnews.blogspot.com/2019 ... mment-form



ที่พูดมา เช่น สติ ก็ดี สมาธิ ก็ดี เป็นสิ่งที่ดี แต่สิ่งที่พูดนั้น พูดอย่างเดียวไม่พอ ต้องฝึกทำด้วย ทั้งสติ สมาธิ เป็นต้นเนียต้องฝึก แล้วก็ไม่ใช่ฝึกหัดทำกันแค่ 7 วัน 15 วัน ไม่ใช่ ต้องฝึกบ่อยๆฝึกเนืองๆแม้ยามทำงาน อื่นในชีวิตประจำวัน ก็ใช้งานนั้นฝึกจิตไปด้วย คือ ให้จิตอยู่กับสิ่งที่ทำ ณ ขณะๆนั้น จึงจะประสบความสำเร็จบ้าง ไม่มากก็น้อย หรือ เมโลกสวยจะเถียง

คริคริ

เถียงค่ะ สติ สมาธิ แต่ขาดสัมปชัญญะ ไม่มีธรรมเอื้อ อุปการะแก่ สติ สมาธิ

ก็เป็นมิจฉาสติ มิจฉาสมาธิ น๊าจ๊ะ ลุงกรัชกาย

tongue


อ่านหนังสือไม่แตก อ่านใหม่อีกรอบหนึ่ง

คริคริ
เถียงอีกรอบ
สติ สมาธิ แต่ขาดธรรมเอื้ออุปการะ คือสัมปชัญญะ
ก็เป็นมิจฉาสติ มิจฉาสมาธิ น๊าจ๊า
tongue


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ต.ค. 2019, 19:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


โลกสวย เขียน:
กรัชกาย เขียน:
โลกสวย เขียน:
กรัชกาย เขียน:
กรัชกาย เขียน:

ความเงียบสงบ ทำให้ฉันทำสมาธิได้สำเร็จ ซึ่งเมื่ออยู่เมืองไทย พยายามทำแล้วไม่สำเร็จ
เมื่อตอนเป็นวัยรุ่น ผู้ใหญ่ให้เราไปเรียนวิปัสสนา โดยมีแม่ชีมาสอน นั่งเรียงแถวจ้องเทียน ยุบหนอพองหนอ กำหนดลมหายใจ พอตกกลางคืน ฉันร้องกรี๊ดเอะอะโวยวายขึ้นมาขณะนอนหลับ
ฉันรู้สึกเหมือนมีเสียงฟ้าผ่าลงบนหัว เสียงเหมือนระเบิดดังเปรี๊ยะ พร้อมกับเหมือนมีแสงสว่างแวบเข้ามาอย่างน่ากลัว ฉันผวาลุกขึ้น ตัวสั่นเหงื่อแตกด้วยความกลัว



ตั้งแต่นั้นมา ฉันไม่ยอมไปนั่งวิปัสสนาอีกเลย คงเป็นเพราะฉันยังเป็นคนมีบาป ไม่มีบารมีพอที่จะรับบุญนี้ จึงบันดาลให้เกิดอาการประหลาดนี้ขึ้น

แต่พอมาอยู่อเมริกาคนเดียวในที่สงบ ก็ทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะทำสมาธิ

ฉันเริ่มจากการเพ่งจุดที่เพดาน ขณะที่นอน จุดอะไรก็ได้ ให้จิตรวมเป็นจุดเดียว
ขณะที่นั่งก็จะหาจุดอะไรก็ได้ที่อยู่ตรงหน้า จนรู้สึกว่า จิตเกือบจะรวมได้แล้ว ก็ทำต่อไปเรื่อยๆ

จนวันหนึ่ง มีญาติมาจากเมืองไทย ฉันพาเขาไปซื้อของที่ห้าง ฉันขี้เกียจเดินขอนั่งรอในรถ
ขณะที่รอ ฉันก็ใช้เวลาที่รอเพ่งจุดขี้ผึ้ง นานเป็นชั่วโมง ฉันรู้สึกเหมือนตัวจะลอยได้ มันเบาหวิว ไม่ได้ยิน ไม่ได้เห็นอะไรเลย มันว่างเปล่า ฉันจึงรู้ว่าฉันทำได้แล้ว มันเป็นความสบายโล่งอย่างบอกไม่ถูก บุญกุศลคงจะสนองฉัน ฉันดีใจมากที่ทำสำเร็จ
ตั้งแต่นั้นมา ฉันอยากจะทำสมาธิเมื่อไหร่ก็ทำได้ แม้เพียงนั่งอยู่แค่ไม่กี่นาทีก็ทำได้

ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อย เครียด ฉันก็จะหยุดจิตนั่งสมาธิแค่ ๑๕ นาทีก็หายเหนื่อย ใครจะนำวิธีของฉันไปใช้บ้างก็ได้ จะได้เป็นกุศลมาถึงฉันด้วย คุณไม่ต้องเสียเวลาไปฝึกที่วัด แค่เพียง ทำจิตให้นิ่งได้ สักวันหนึ่ง คุณก็จะพบความสุขที่แท้จริง



อ้างคำพูด:
เตรียมพัฒนาต้นแบบค่ายสติ และ สมาธิ ยุคดิจิทัล นำร่องโรงเรียนพรหมานุสรณ์เพชรบุรี

ถึงเวลายกเครื่องค่ายคุณธรรมตอบโจทย์เยาวชนไทยหัวใจดิจิทัล พัฒนาต้นแบบค่ายสติ และ สมาธิ นำร่องโรงเรียนพรหมานุสรณ์เพชรบุรี

https://siampongsnews.blogspot.com/2019 ... mment-form



ที่พูดมา เช่น สติ ก็ดี สมาธิ ก็ดี เป็นสิ่งที่ดี แต่สิ่งที่พูดนั้น พูดอย่างเดียวไม่พอ ต้องฝึกทำด้วย ทั้งสติ สมาธิ เป็นต้นเนียต้องฝึก แล้วก็ไม่ใช่ฝึกหัดทำกันแค่ 7 วัน 15 วัน ไม่ใช่ ต้องฝึกบ่อยๆฝึกเนืองๆแม้ยามทำงาน อื่นในชีวิตประจำวัน ก็ใช้งานนั้นฝึกจิตไปด้วย คือ ให้จิตอยู่กับสิ่งที่ทำ ณ ขณะๆนั้น จึงจะประสบความสำเร็จบ้าง ไม่มากก็น้อย หรือ เมโลกสวยจะเถียง

คริคริ

เถียงค่ะ สติ สมาธิ แต่ขาดสัมปชัญญะ ไม่มีธรรมเอื้อ อุปการะแก่ สติ สมาธิ

ก็เป็นมิจฉาสติ มิจฉาสมาธิ น๊าจ๊ะ ลุงกรัชกาย

tongue


อ่านหนังสือไม่แตก อ่านใหม่อีกรอบหนึ่ง

คริคริ
เถียงอีกรอบ
สติ สมาธิ แต่ขาดธรรมเอื้ออุปการะ คือสัมปชัญญะ
ก็เป็นมิจฉาสติ มิจฉาสมาธิ น๊าจ๊า
tongue


ลุงถามว่า ทั้งสติ สมาธิ ต้องทำต้องฝึกจ้า

เถียงกลับว่า ที่เมโลกสวยพูดว่าต้องมีสัมปชัญญะอีก :b32: ถ้ายังงั้น ก็ยังขาดอีกเยอะเลย เช่น เจตสิกที่เป็นสัพพจิตตสาธารณเจตสิก ที่เกิดกับจิตเป็นประจำ เป็นต้นว่า ผัสสะ เจตนา ชีวิตินทรีย์ มนสิการ

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ต.ค. 2019, 20:50 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 มี.ค. 2018, 02:56
โพสต์: 2157

โฮมเพจ: maybe
แนวปฏิบัติ: สติปัฎฐาน
งานอดิเรก: กีฬา
สิ่งที่ชื่นชอบ: แบรนด์เเนม
ชื่อเล่น: เม
อายุ: 22
ที่อยู่: Bangkok Thailand

 ข้อมูลส่วนตัว


กรัชกาย เขียน:
โลกสวย เขียน:
กรัชกาย เขียน:
โลกสวย เขียน:
กรัชกาย เขียน:
กรัชกาย เขียน:

ความเงียบสงบ ทำให้ฉันทำสมาธิได้สำเร็จ ซึ่งเมื่ออยู่เมืองไทย พยายามทำแล้วไม่สำเร็จ
เมื่อตอนเป็นวัยรุ่น ผู้ใหญ่ให้เราไปเรียนวิปัสสนา โดยมีแม่ชีมาสอน นั่งเรียงแถวจ้องเทียน ยุบหนอพองหนอ กำหนดลมหายใจ พอตกกลางคืน ฉันร้องกรี๊ดเอะอะโวยวายขึ้นมาขณะนอนหลับ
ฉันรู้สึกเหมือนมีเสียงฟ้าผ่าลงบนหัว เสียงเหมือนระเบิดดังเปรี๊ยะ พร้อมกับเหมือนมีแสงสว่างแวบเข้ามาอย่างน่ากลัว ฉันผวาลุกขึ้น ตัวสั่นเหงื่อแตกด้วยความกลัว



ตั้งแต่นั้นมา ฉันไม่ยอมไปนั่งวิปัสสนาอีกเลย คงเป็นเพราะฉันยังเป็นคนมีบาป ไม่มีบารมีพอที่จะรับบุญนี้ จึงบันดาลให้เกิดอาการประหลาดนี้ขึ้น

แต่พอมาอยู่อเมริกาคนเดียวในที่สงบ ก็ทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะทำสมาธิ

ฉันเริ่มจากการเพ่งจุดที่เพดาน ขณะที่นอน จุดอะไรก็ได้ ให้จิตรวมเป็นจุดเดียว
ขณะที่นั่งก็จะหาจุดอะไรก็ได้ที่อยู่ตรงหน้า จนรู้สึกว่า จิตเกือบจะรวมได้แล้ว ก็ทำต่อไปเรื่อยๆ

จนวันหนึ่ง มีญาติมาจากเมืองไทย ฉันพาเขาไปซื้อของที่ห้าง ฉันขี้เกียจเดินขอนั่งรอในรถ
ขณะที่รอ ฉันก็ใช้เวลาที่รอเพ่งจุดขี้ผึ้ง นานเป็นชั่วโมง ฉันรู้สึกเหมือนตัวจะลอยได้ มันเบาหวิว ไม่ได้ยิน ไม่ได้เห็นอะไรเลย มันว่างเปล่า ฉันจึงรู้ว่าฉันทำได้แล้ว มันเป็นความสบายโล่งอย่างบอกไม่ถูก บุญกุศลคงจะสนองฉัน ฉันดีใจมากที่ทำสำเร็จ
ตั้งแต่นั้นมา ฉันอยากจะทำสมาธิเมื่อไหร่ก็ทำได้ แม้เพียงนั่งอยู่แค่ไม่กี่นาทีก็ทำได้

ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อย เครียด ฉันก็จะหยุดจิตนั่งสมาธิแค่ ๑๕ นาทีก็หายเหนื่อย ใครจะนำวิธีของฉันไปใช้บ้างก็ได้ จะได้เป็นกุศลมาถึงฉันด้วย คุณไม่ต้องเสียเวลาไปฝึกที่วัด แค่เพียง ทำจิตให้นิ่งได้ สักวันหนึ่ง คุณก็จะพบความสุขที่แท้จริง



อ้างคำพูด:
เตรียมพัฒนาต้นแบบค่ายสติ และ สมาธิ ยุคดิจิทัล นำร่องโรงเรียนพรหมานุสรณ์เพชรบุรี

ถึงเวลายกเครื่องค่ายคุณธรรมตอบโจทย์เยาวชนไทยหัวใจดิจิทัล พัฒนาต้นแบบค่ายสติ และ สมาธิ นำร่องโรงเรียนพรหมานุสรณ์เพชรบุรี

https://siampongsnews.blogspot.com/2019 ... mment-form



ที่พูดมา เช่น สติ ก็ดี สมาธิ ก็ดี เป็นสิ่งที่ดี แต่สิ่งที่พูดนั้น พูดอย่างเดียวไม่พอ ต้องฝึกทำด้วย ทั้งสติ สมาธิ เป็นต้นเนียต้องฝึก แล้วก็ไม่ใช่ฝึกหัดทำกันแค่ 7 วัน 15 วัน ไม่ใช่ ต้องฝึกบ่อยๆฝึกเนืองๆแม้ยามทำงาน อื่นในชีวิตประจำวัน ก็ใช้งานนั้นฝึกจิตไปด้วย คือ ให้จิตอยู่กับสิ่งที่ทำ ณ ขณะๆนั้น จึงจะประสบความสำเร็จบ้าง ไม่มากก็น้อย หรือ เมโลกสวยจะเถียง

คริคริ

เถียงค่ะ สติ สมาธิ แต่ขาดสัมปชัญญะ ไม่มีธรรมเอื้อ อุปการะแก่ สติ สมาธิ

ก็เป็นมิจฉาสติ มิจฉาสมาธิ น๊าจ๊ะ ลุงกรัชกาย

tongue


อ่านหนังสือไม่แตก อ่านใหม่อีกรอบหนึ่ง

คริคริ
เถียงอีกรอบ
สติ สมาธิ แต่ขาดธรรมเอื้ออุปการะ คือสัมปชัญญะ
ก็เป็นมิจฉาสติ มิจฉาสมาธิ น๊าจ๊า
tongue


ลุงถามว่า ทั้งสติ สมาธิ ต้องทำต้องฝึกจ้า

เถียงกลับว่า ที่เมโลกสวยพูดว่าต้องมีสัมปชัญญะอีก :b32: ถ้ายังงั้น ก็ยังขาดอีกเยอะเลย เช่น เจตสิกที่เป็นสัพพจิตตสาธารณเจตสิก ที่เกิดกับจิตเป็นประจำ เป็นต้นว่า ผัสสะ เจตนา ชีวิตินทรีย์ มนสิการ


คริคริ

เพิ่งรู้เหรอคะ ว่ายังขาดอีกเพียบ
นี่น๊ะ ถ้าเม ไม่เถียงมา ลุงกรัชกายคงหลงผิดๆๆ คิดว่า สติสมาธิ ที่ลุงมี เป็นสัมมา

tongue


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 ต.ค. 2019, 18:17 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


โลกสวย เขียน:


คริคริ

เพิ่งรู้เหรอคะ ว่ายังขาดอีกเพียบ
นี่น๊ะ ถ้าเม ไม่เถียงมา ลุงกรัชกายคงหลงผิดๆๆ คิดว่า สติสมาธิ ที่ลุงมี เป็นสัมมา




เชื่อยังว่าในน้ำแกง มี ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด กะปิ น้ำปลา มีกะเทียม คิกๆๆ

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 ต.ค. 2019, 18:36 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สภาวะภาคปฏิบัติของเขาแบ่งเป็นสองตอน ตอนแรกทำไปถึงสภาวะที่ว่า เหมือนมีเสียงฟ้าผ่าที่หัว เหมือนมีเสียงระเบิด...แล้วไม่กล้าปฏิบัติต่อก็เลิกทำ ไปเพ่งกสิณ แต่ใช้จุดเล็กๆเป็นที่เพ่งให้จิตนิ่งสนิทอยู่กับจุดนั้น

อ้างคำพูด:
ความเงียบสงบ ทำให้ฉันทำสมาธิได้สำเร็จ ซึ่งเมื่ออยู่เมืองไทย พยายามทำแล้วไม่สำเร็จ
เมื่อตอนเป็นวัยรุ่น ผู้ใหญ่ให้เราไปเรียนวิปัสสนา โดยมีแม่ชีมาสอน นั่งเรียงแถวจ้องเทียน ยุบหนอพองหนอ กำหนดลมหายใจ พอตกกลางคืน ฉันร้องกรี๊ดเอะอะโวยวายขึ้นมาขณะนอนหลับ
ฉันรู้สึก เหมือนมีเสียงฟ้าผ่าลงบนหัว เสียงเหมือนระเบิดดังเปรี๊ยะ พร้อมกับเหมือนมีแสงสว่างแวบเข้ามาอย่างน่ากลัว ฉันผวาลุกขึ้น ตัวสั่นเหงื่อแตกด้วยความกลัว


ตั้งแต่นั้นมา ฉันไม่ยอมไปนั่งวิปัสสนาอีกเลย คงเป็นเพราะฉันยังเป็นคนมีบาป ไม่มีบารมีพอที่จะรับบุญนี้ จึงบันดาลให้เกิดอาการประหลาดนี้ขึ้น


อ้างคำพูด:
แต่พอมาอยู่อเมริกาคนเดียวในที่สงบ ก็ทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะทำสมาธิ

ฉันเริ่มจากการเพ่งจุดที่เพดาน ขณะที่นอน จุดอะไรก็ได้ ให้จิตรวมเป็นจุดเดียว
ขณะที่นั่งก็จะหาจุดอะไรก็ได้ที่อยู่ตรงหน้า จนรู้สึกว่า จิตเกือบจะรวมได้แล้ว ก็ทำต่อไปเรื่อยๆ

จนวันหนึ่ง มีญาติมาจากเมืองไทย ฉันพาเขาไปซื้อของที่ห้าง ฉันขี้เกียจเดินขอนั่งรอในรถ
ขณะที่รอ ฉันก็ใช้เวลาที่รอเพ่งจุดขี้ผึ้ง นานเป็นชั่วโมง ฉันรู้สึกเหมือนตัวจะลอยได้ มันเบาหวิว ไม่ได้ยิน ไม่ได้เห็นอะไรเลย มันว่างเปล่า ฉันจึงรู้ว่าฉันทำได้แล้ว มันเป็นความสบายโล่งอย่างบอกไม่ถูก บุญกุศลคงจะสนองฉัน ฉันดีใจมากที่ทำสำเร็จ
ตั้งแต่นั้นมา ฉันอยากจะทำสมาธิเมื่อไหร่ก็ทำได้ แม้เพียงนั่งอยู่แค่ไม่กี่นาทีก็ทำได้

ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อย เครียด ฉันก็จะหยุดจิตนั่งสมาธิแค่ ๑๕ นาทีก็หายเหนื่อย ใครจะนำวิธีของฉันไปใช้บ้างก็ได้ จะได้เป็นกุศลมาถึงฉันด้วย คุณไม่ต้องเสียเวลาไปฝึกที่วัด แค่เพียง ทำจิตให้นิ่งได้ สักวันหนึ่ง คุณก็จะพบความสุขที่แท้จริง


ตัวอย่างนี้ เทียบกับตอนแรกข้างบน (เลือกเอาที่เบาๆมาให้ดู)


นั่งสมาธิ รู้สึกเหมือนโดนไฟช็อตจนนั่งต่อไม่ได้

พอมีวิธีแก้มั้ยคะ เราทำอานาปานสติ แต่ไม่ได้จับที่ลมหายใจ แค่ดูการเคลื่อนที่ของลำตัว ตอนกลางวันนั่งไป 1 ชม. จนรู้ทั่วตัวแต่พอมาตอนเย็น นั่งแบบเดิม รู้สึกเหมือนโดนไฟช็อตอยู่เรื่อยๆ รู้สึกทีนึงก็หยุด พอนั่งอีกก็โดนช็อตอีก ความรู้สึกเหมือนจั้กกะจี้ค่ะ จนเราต้องนอนแทน แต่นอนก็หลับ พอมีวิธีแก้มั้ยคะ แบบว่านั่งไม่ได้เลย




ถามว่า ผิดไหม ตอบ ไม่ผิดเลย ถูกด้วยซ้ำ แต่ว่าวิธีกำหนดสภาวะนี่ ต้องกำหนดรู้ทันมันทุกอย่างไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น กำหนดรู้ตามที่มันเป็นนั่น เกิดความกลัวขึ้น กำหนด กลัวหนอๆๆ ตกใจปุ๊บ ตกใจหนอๆๆๆ จะได้ยินเสียงฟ้าผ่า เสียงระเบิดอะไรยังไง กำหนดจิตยังงั้น ไม่เลี่ยงหนี

แบบที่สอง ไม่มีอะไรยุ่งยาก เพียงเพ่งให้จิตนิ่งกับสิ่งนั้น ก็ถือว่าสำเร็๋จแล้ว แต่ตันอยู่เท่านี้ แต่ก็ถือว่าดีกว่าผู้ที่ไม่ได้อะไรเลย

แบบที่หนึ่ง ไปได้เรื่อยๆ รู้เห็นสภาวะได้เรื่อย สุดที่รู้เข้าใจหมดทั้งกายและใจ

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 ต.ค. 2019, 11:08 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


กรัชกาย เขียน:
แต่พอมาอยู่อเมริกาคนเดียวในที่สงบ ก็ทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะทำสมาธิ

ฉันเริ่มจากการเพ่งจุดที่เพดาน ขณะที่นอน จุดอะไรก็ได้ ให้จิตรวมเป็นจุดเดียว
ขณะที่นั่งก็จะหาจุดอะไรก็ได้ที่อยู่ตรงหน้า จนรู้สึกว่า จิตเกือบจะรวมได้แล้ว ก็ทำต่อไปเรื่อยๆ


จนวันหนึ่ง มีญาติมาจากเมืองไทย ฉันพาเขาไปซื้อของที่ห้าง ฉันขี้เกียจเดินขอนั่งรอในรถ
ขณะที่รอ ฉันก็ใช้เวลาที่รอเพ่งจุดขี้ผึ้ง นานเป็นชั่วโมง ฉันรู้สึกเหมือนตัวจะลอยได้ มันเบาหวิว ไม่ได้ยิน ไม่ได้เห็นอะไรเลย มันว่างเปล่า ฉันจึงรู้ว่าฉันทำได้แล้ว มันเป็นความสบายโล่งอย่างบอกไม่ถูก บุญกุศลคงจะสนองฉัน ฉันดีใจมากที่ทำสำเร็จ
ตั้งแต่นั้นมา ฉันอยากจะทำสมาธิเมื่อไหร่ก็ทำได้ แม้เพียงนั่งอยู่แค่ไม่กี่นาทีก็ทำได้

ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อย เครียด ฉันก็จะหยุดจิตนั่งสมาธิแค่ ๑๕ นาทีก็หายเหนื่อย ใครจะนำวิธีของฉันไปใช้บ้างก็ได้ จะได้เป็นกุศลมาถึงฉันด้วย คุณไม่ต้องเสียเวลาไปฝึกที่วัด แค่เพียง ทำจิตให้นิ่งได้ สักวันหนึ่ง คุณก็จะพบความสุขที่แท้จริง


อ้างคำพูด:
ผมมีลูกชายคนเดียว เขาเป็น “โรคซึมเศร้า“ เราดูแลเขาอย่างดี พาไปพบคุณหมอทุกเดือน

ก่อนเกิดเหตุผมและแม่กลับบ้าน จ.เพชรบูรณ์ เพื่อไปทำบุญวันออกพรรษา ตั้งใจจะพาลูกกลับไปบ้านเกิดด้วยกัน แต่เขาติดงานและเรียนด้วยเลยไม่ได้ไปด้วยกัน
ผมไม่คิดเลยว่า เหตุการณ์นี้มันจะเกิดขึ้นกับครอบครัวเรา...
ตอนนี้ครอบครัวก็ยังนั่งเฝ้ารอที่จะพบลูกชาย อยู่ที่ใต้สะพานภูมิพลจุดเกิดเหตุ


ขอแนะนำพุทธศาสนิกชน เป็นโรคอะไรก็ตามที่รักษาไม่หาย หรือเป็นโรคแล้วไม่มีทางออกนอกจากความตาย หยุดคิดสักนิด ให้ลองทดสอบคำสอนของพระพุทธเจ้าด้วยการปฏิบัติง่ายๆ ตามวิธีข้างบนนั่นก่อนสักระยะหนึ่ง 6 เดือน หรือ ปีหนึ่ง แล้วค่อยตายก็ยังไม่สาย

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 100 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 26 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร