คนพูดพูดได้ไม่ติดขัด แต่คนทำติด ยกตัวอย่างง่ายๆ คนเดินทางเดินไปๆเจอะเสือขวางทางอยู่ เบื้องแรกเลยกลัวเสือจนฉี่จะราด เอ..ทำยังไงดีจึงผ่านเสือไปได้ ใจเสาะหน่อยถอยหลังกลับบ้านเลย

ส่วนคนพูดก็บอกว่า เอ็งก็ฆ่าเสือสะสิว่ะ กลัวอะไรกับเสือ คิกๆๆ ฉันใดก็ฉันนั้น เลิฟเจ. เหมือนคนพูดอยู่ที่สำนัก ของหลวงพ่อ ส่วนคนทำเดินเข้าป่าไปเจอะเสือแร้ว
คำพูดนั่นแหละบอกชัดเรย คิกๆๆ

ดูตัวอย่างคนทำอีกสักตัวอย่างหนึ่ง เอ้าดู

นั่งสมาธิแล้วเหมือนร่างกายลอยจากพื้น

ใช้วิธีอานาปานสติ ช่วงแรกนั่งสมาธิดิ่งลงมากๆจะเห็นแสงสว่างจ้ามากๆ เป็นดวงแว๊บๆ และสว่างตลอดเวลา
เคยอ่านหนังสือหลวงพ่อสดว่าอย่าวอกแวก เรานึกได้ก็ดูลมหายใจต่อ
จากนั้น ตัวมันเบามาก แถมเหมือนได้ยินเสียงอะไรบางอย่างคุยกัน ทั้งๆที่ในห้องก็เงียบมาก และจู่ๆก็ได้ยินเสียงคนพูด "นั่นแหละกำหนดรู้ใจคน"
ก็เกิดตกใจขึ้น ร่างกายที่เคยมี ก็หายไป แต่พอได้สติ นึกได้ก็ภาวนาต่อ
ทีนี้ร่างกายเหมือนจะลอยจากพื้นดิน อาการคือตัวโครงไม่อยู่นิ่งกับพื้น ทีนี้ก็เลยกลัว รีบออกจากสมาธิ
แบบนี้เรียกว่าอะไรครับ

ลองเทียบกับเลิฟเจ.ดู ยกศัพท์นั่นนี่มา เช่น สติ สัมปชัญญะ สมาธิ ปัญญา ฌาน ภาวนาเป็นต้น อย่างนี้่เขาเรียกนักพูด ระลึกถึง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ไม่ต้องกลัวอะไร อิอิ 3 อย่างนี้มีอานุภาพสุดแล้ว ถ้ามันกลัวนักก็พักผ่อนก่อน นี่ชัดเลยตามที่เคยบอก
ง่วงนักก็ลุกไปเข้าห้องน้ำก่อน หายง่วงแล้วมาภาวนาใหม่ พูดง่ายๆ จะเอาแต่ดีๆ พอประสบกับภาวะไม่ถูกใจ เปิดตูดไปก่อน

พอหายกลัวหายง่วงแล้ว ก็มานั่งคิดกันใหม่ คิดไปคิดมาแล้วก็ยิ้มแก้มตุ่ย ธรรมะๆๆ ว่า

ฟังธรรมคำสอน ตรึก นึก คิด ใคร่ครวญ พินา ให้แยบคาย รู้เหตุ รู้ผล รู้ต้นทางปลายทาง ฯลฯ นี่ไปจำเอามาพูดทั้งเพ

เอาของจริงของคนทำจริงปฏิบัติจริงบ้าง เอ้าดู

ผมไปบวชได้แปดเดือน บวชวันแรกเกิดกำหนัดแอบสองอาทิตย์ผ่านไป เอาวินัยมาอ่าน อ่าวนี่มันผิดศีลนี่หว่าอายไม่กล้าพบใคร ก็เดินจงกรม นั่งสมาธิ
ตอนนั่งสมาธิ ก็หลับตา ไม่คิดอะไรท่องพุท-โธ ตามลมหายใจ จนเข้าเดือนที่สี่ ออกพรรษาคิดว่าจะสึก แต่เห็นแสงเทียนในกระจกหน้าต่าง ก็วิ่งไปบอกเจ้าอาวาสๆก็ได้แต่ยิ้ม
เข้าเดือนที่แปด นั่งสมาธิแบบเดิม ตอนนั้นเครียดเรื่องท่องหนังสือไม่ได้
ในขณะที่นั่ง มีเสียงผู้ชายมาถามว่าบรรลุรึยัง ผมเลยบอก ว่า ยังพูดในใจ

อยู่ดีๆก็มีเสียงสวดมนต์เพราะมาก ตามด้วยบทธรรมจักร
อยู่ดีๆ ก็มีภาพผมมีน้ำอสุจิไหลออกมา เห็นภาพที่เคยมีอะไรกับแฟน และมีเรื่องไม่ดีมากมาย ก็เลยพิจารณาการเกิดดับแก้เรื่องหนึ่ง มันก็มาอีกเรื่องหนึ่ง

เสียงก็ด่าว่าไอ้เลวตลอด อวัยวะเพศแข็งอยากมีเซ็กตลอดเวลา เลยตัดสินใจสึก คิดอะไรเหมือนมีคนรู้ เสียงด่าก็ด่าตลอด เลยไปพบจิตแพทย์ หมอบอกว่าเป็นโรคจิตเภทและโรคไทรอยด์ เลยอยากบวชใหม่ไปอยู่กรรม แต่ยังกินยาเลย ถ้าไปบวชอีกกลัวจะบ้ากว่าเดิมครับ

เลิฟ เจ เห็นเป็นประการใด หรือจะเอาอีก

ไม่เข้าใจ คนบ้าตามความเข้าใจของผมคือเสียสติ การภาวนาทุกประเภทมันเป็นการเจริญสติ ภาวนายังไงให้บ้าไปได้

คุณกรัชกายอย่าเอาคำพูดผมไปพาดพิงสำนักเลยครับ ผมพิจารณาตอบออกมาจากใจของผมเองแต่สำนวนโวหารมันก็มาจากสัญญา ที่เคยอ่านตำราบ้าง ฟังครูบาอาจารย์บ้าง มันก็อาจไปเหมือนไปคล้ายคลึงบ้าง

ก็โฟกัส ที่อรรถ ที่ธรรม เรื่องของสำนักนั้น สำนักนี้ มันทำให้ใคว่เขวไปจากอรรถธรรม วางลงได้ค่อย ๆ เห็นตามเป็นจริง อันไหนเป็นทาง อันไหนไม่ใช่ทาง ทางไหนเหมาะกับเราก็เอามาใช้ ทางไหนไม่เหมาะก็วางไว้

ที่บอกให้พักก่อนเวลามีอาการทางกาย อย่างเช่นตัวเหวี่ยงโยกโครง วิงเวียนศรีษะใจสั่นพวกนี้อาจเกี่ยวกับโรคประจำตัว เช่นความดันโลหิต โรคหัวใจ หอบหืด อย่างนี้มันอันตรายจึงแนะนำไปอย่างนั้น

นั่งสมาธิเกิดอาการต่าง ๆ มันต้องมีเหตุมีผล ทำเหตุอย่างนี้ เกิดผลอย่างนี้ ทำอย่างนี้จึงเป็นสมาธิ ทำอย่างนี้ไม่เป็นสมาธิ ทำไมฟุ้งซ้าน ทำไมกลัว มีสติคอยติดตามพิจารณาเหตุผล อย่างนี้เรียกฝึกสมาธิ

ที่ยกมาเล่าอย่างนี้ทำจริง ทำอะทำจริงผมไม่เถียง แต่ผมว่ามันไม่ใช่สาระจริง ๆ สาระมันอยู่ที่ ธาตุ ๔ ขันธ์ ๕ อายตนะ ๖ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา พิจารณาอริยสัจ ๔ อริยมรรคมีองค์ ๘ อย่างนี้เรียกฝึกปัญญา

ตื่นคือสว่างกับหลับคือมืดเขียนก็ไม่เหมือนกันแล้ว
ลืมตาตื่นไม่รู้อะไรเลยเขาเรียกมืดทั้งที่ตาไม่บอด
ที่หลับตามืดจริงๆทำไม่รู้ไม่ชี้ไม่รู้ตามคำสอนเลย
แปลว่ามืดบอดและไม่เข้าใจคำสอนถึงทำแบบนั้น
เรื่องนี้ต้องสาธยายยาวๆถึงจะเริ่มสำนึกได้จริงๆนะ

คริคริ

หันตาซ้าย ไปมองตาขวา หน่อยน๊ะจ๊ะคุณยาย

แล้วก็หันตาขวา ไปมองตาซ้าย มั่งน๊ะจ๊ะ

ทำบ่อยๆ ทำมากๆๆ

จะได้เห็นตา ที่สองข้างสายตาก็ไม่เท่ากัน

เมลองเดาสิว่าใครเห็นถูกที่สุดและคนเดียวในจักรวาลไม่ว่ากาลไหนๆที่มีการประกาศคำสอนแค่1คน
สาวกที่บรรลุอรหันต์เฉยๆไม่มีใครทำตาตัวเองให้เห็นสีได้หรอกนะคะใครตรัสรู้คะสงสารตัวเองไหมคะ

รู้จักอนุสาสนีปาฏิหาริย์ไหมตรงจริงๆเดี๋ยวนี้เลยค่ะ
ตัวเองลืมตาปริบๆเนี่ยเห็นคนสัตว์วัตถุไม่ใช่หรือคะ
พระพุทธเจ้าบอกจิตเห็นสีเทียบสิเห็นอันไหนถูก
คำสอนผิดหรือตาคุณกำลังเห็นผิดอยู่ดูสิคะ
คำสอนของพระพุทธเจ้าตร๊งตรงไม่อ้อมค่ะ

กิเลสเกิดตอนมีวิถีจิต
และวิถีจิตทางตามีได้
ตอนตื่นลืมตาที่ไม่บอด
ตอนที่ไม่มีวิถีจิตมี3ขณะ
1ตอนเกิดคือปฏิสนธิจิต
2ตอนหลับสนิท
3ตอนตายคือจุติจิต
กิเลสเกิดตอนเห็น
ปัญญาเกิดตอนฟัง
จะไปนิพพานใช้ปัญญาไปต้องทำยังไงทันทีด้วยนะ
https://youtu.be/DJ3VkyroLsk

คริคริ

เพราะคุณยายโรส ไม่ได้เรียนพระอภิธรรม
เรยไม่รู้ว่า ปรมัตถ์ธรรม มีแต่ จิต เจตสิก รูป นิพพาน
ไม่ได้มีตัวตนคนสัตว์เรยค่ะ

คิดตามแต่ในคำที่อ่านเทียบตาเนื้อตัวเองที่เห็น
คำสอนของพระพุทธเจ้าต้องอาศัยผู้อื่นชี้ให้เห็น
เดี๋ยวนี้ว่าเห็นผิดอยู่กำลังผลิตกิเลสใหม่ขาดปัญญาอยู่ค่ะ
ลืมผลิตปัญญาอยู่ขาดสุตมยปัญญา=ปริยัติ=สัจจะญาณะ

คริคริ

เพราะคุณยายไม่ได้เรียนพระอภิธรรม
เรยไม่รู้ว่า
ปาฏิหาริย์ มี 3 อย่าง คือ

1.อิทธิปาฏิหาริย์ ฤทธิ์เป็นอัศจรรย์

2.อาเทสนาปาฏิหาริย์ ทายใจเป็นอัศจรรย์

3.อนุสาสนีปาฏิหาริย์ คำสอนเป็นอัศจรรย์

แต่ ปรมัตถ์ธรรม สูงสุด เหนือ ปาฎิหารย์ ทั้งสาม
เป็นความอัศจรรย์ เหนือ อัศจรรย์ทั้งสาม

คือ จิต เจตสิก รูป นิพพาน

ไม่อาจอันตราธานหายไปได้ แม้สิ้นพุทธกาล

ภาวนา ตามความเข้าใจของคุณ คือ ยังไงอ่ะ

คุณยังไม่ได้ทำอะไรเลย เพียงแต่คิดเอา คือ เอาศัพท์ทางธรรม เช่น สติ สัมปชัญญะ สมาธิ ปัญญา เป็นต้นมาเชื่อมมาโยงกับศัพท์นี้แล้วจะเป็นยังงั้นยังงี้ ไม่ได้ว่านะ ทำไปคิดไปคิดว่าดีก็คิดไป แต่จะใช้วิธีนี้ แก้ปัญหาภาคปฏิบัติทางจิตไม่ได้ เพราะลึกไม่พอ