"มีสติรู้ตัว
พูดจาให้น้อยลง
พูดเท่าที่จำเป็น
ต้องพูดด้วยความมีสติ
รู้ตัวอยู่

การพูดมาก
มีโอกาสพูดผิดได้มาก
ไม่เกิดประโยชน์
แล้วยังเป็นโทษอีกด้วย

เป็นผู้ฟัง แล้วตามคิด
เลือกจำสิ่งดีๆ มาใช้
จะได้ประโยชน์มากกว่า
คนพูดมาก มักขาดสติง่าย

เป็นผู้ฟังโทษน้อย หรือไม่มีเลย
แต่เป็นผู้ได้รู้ มากกว่าผู้พูด"

หลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร





"การอยู่ในโลกนี้ เหมือนอยู่ในกองไฟ
และเหมือนอยู่ในคุกตะราง
ให้รีบเร่งแสวงหาทางออกเสมอ
อย่าได้นิ่งนอนใจ และหลงยินดีเพลิดเพลินอยู่"

ครูบาเจ้าพรหมา พรหมจกฺโก





"คนเราโดยมาก มักถืออุปสรรค
เป็นเครื่องบั่นทอนกำลังใจ
เลยท้อแท้ ที่จะแก้ไข ปรับปรุง
หรือดำเนินกิจการ ให้รุดหน้าต่อไป

ส่วนผู้ที่มีความเข้มแข็ง
หรือทำให้จิตใจตน เข้มแข็งต่อไป
จะต้องถืออุปสรรค อันตรายต่างๆ
เป็นสิ่งที่จะช่วย สร้างเสริมบารมีของตน
ให้เพิ่มขึ้น"

หลวงปู่สิม พุทธาจาโร






ภาษิตของท่านพ่อลี ธมฺมธโร

ต้นไทรใหญ่ในกลางดง กิ่งมันยาว ใบมันมาก รากมันยาวหยดย้อย ห้อยลงดิน ลมโบกและลมพัดกิ่งไม้โค่น ต้นไม่หัก ต้นมันใหญ่ ไม่มีหลัก หักไม่เป็น ใบดก ดอกหนา สกุณาได้อาศัย..

..คนใดได้เป็นใหญ่ให้มีรากคือคุณธรรม คอยค้ำจุนเป็นหลักไว้ไม่คลอนแคลน อโลโภ อโทโส อโมโห ให้มีไว้ในตน เป็นกุศลคือกองบุญ คอยค้ำจุนและเชิดชู สำรวมหู สำรวมตา กาย วาจา เป็นสาขา คือกิ่งก้าน (ตกไปอยู่ที่ไหนทำแต่ความดีทุกแห่ง) สำรวมไว้ให้จงดี สำรวมอินทรีย์เป็นกำลัง ตั้งใจในสัมมาปฏิบัติ.

ท่านพ่อลี ธมฺมธโร