"เราไม่ต้องคำนึงถึงอดีต อนาคต

อดีตล่วงมาแล้ว
ดี ก็ดีมาแล้ว
ชั่ว ก็ชั่วมาแล้ว

อนาคต ก็ยังไม่มาถึง
ทำปัจจุบันนี้ให้ดี
อนาคตก็ต้องดี"

หลวงปู่ฝั้น อาจาโร





"ความดี ต้องขวนขวาย ทำเอาเอง
ไม่มีใคร ทำแทนกันได้ อย่ารอให้สายเกินไป
แล้วค่อยคิดทำดี ควรทำก่อนที่ความแก่ ความเจ็บ
จะมาถึงเรา ถึงวันนั้น จะเอาตัวไม่รอด"

หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ




..อันนี้จิตเวลาจะเข้าสมาธิ
ก็เหมือนกับเอาด้ายเนี่ยเข้ารู้เข็ม
จะส่ายไปทางซ้ายก็ไม่ได้
ส่ายไปทางขวาก็ไม่ได้
จะคิดอดีตก็ไม่ได้ คิดอนาคตไม่ได้
"ต้องคิดปัจจุบัน"
.
คิดอยู่กับลม คิดอยู่กับร่างกาย
คิดอยู่กับพุทโธ
แล้วมันก็จะเข้าสู่สมาธิได้
.
พอเข้าได้แล้ว..ก็
"อย่าไปพิจารณาทันที"
เวลาเข้ามันไม่คิดอะไร
"ปล่อยมันนิ่งไป"
ให้มีสติรู้ว่ามันนิ่ง รู้ว่ามันสงบ
แล้วก็ให้มันนิ่งอย่างนี้ไป
จนกว่ามันจะเริ่มคิดปรุงแต่ง
.
ถ้าสมาธิยังไม่แข็งก็อย่าพึ่งไปคิด
ถ้านั่งต่อไปได้ก็..พุทโธใหม่ ดูลม
เอารอบสองรอบสาม
ถ้านั่งไม่ไหว..เมื่อย..ลุกขึ้นมาเดิน
ก็สติใหม่ ฝึกสติต่อไป พุทโธไป ดูร่างกายไป
ดูเท้าก้าวเท้าซ้าย ก้าวเท้าขวาไป
.
เดินไปจนเมื่อย..อยากจะนั่ง
กลับมานั่งใหม่ ดูลม..พุทโธใหม่
ให้มัน "จิตนิ่งสงบเป็นอัปปนาใหม่"
ทำอย่างนี้ไปก่อนในช่วงที่เรา
กำลังฝึกสมาธิ
ไม่ใช่พอสงบปั๊บก็จะ
พิจารณาปัญญา..ไม่ต้องรีบร้อน.
.................................
.
คัดลอกการสนทนาธรรม
ธรรมะบนเขา24/8/2561
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี





"ทำตนให้เป็นสุปะฏิปันโน"

มีปัญหาสอดเข้ามาว่า เรื่องจะทำตนให้เป็น "สุปะฏิปันโน" นั้นเพียงแค่ไหน เป็นเพศขาวหรือเหลืองหรือดำ อาตมาเข้าใจว่าไม่เป็นปัญหาเรื่องเพศเพราะสุปะฏิปันโนเกี่ยวกับศีล ๕ บริบูรณ์เท่านั้น ไม่ด่างพร้อยและเป็นนิจศีลด้วยและไม่เสียดายล่วงละเมิดด้วย

แม้อบายมุขทุกประเภทก็เช่นกัน แม้กามารมณ์จะมีอยู่ก็ยินดีแต่เพียงสามีภรรยาของตนเท่านั้น แม้มีโกรธอยู่ก็ไม่ถึงกับผูกเวรไปสาปแช่งใคร ทั้งเปล่งวาจาออกปากและนึกในใจก็ไม่มีเสียดายเลย จะนุ่งขาวนุ่งดำสำหรับปกกายก็ไม่มีปัญหา

อนึ่งการคบมิตรท่านก็ไม่คบมิตรที่ล่วงละเมิดอบายมุขและก็ไม่ให้กระทบกระเทือนเขาด้วย และไม่สงสัยยินดีในศาสนาอื่นเลย ยอมเป็นยอมตายต่อพุทธ ธรรม สงฆ์ ผูกขาด..จองขาด ไม่ถือว่าภูติผีปีศาจจะมาทำอะไรเราได้ ไม่ถือฤกษ์ดียามดี

ความดีหรือไม่ดีมันขึ้นอยู่กับเรา ไม่ได้ขึ้นอยู่กับฤกษ์กับยาม เราคือใจ ใจคือเรา ตามสมมติ ไม่ปฏิเสธสมมติตามส่วนนี้ ส่วนใจเป็นแต่สักว่าใจ กายเป็นแต่สักว่ากาย เวทนาเป็นแต่สักว่าเวทนา จิตเป็นแต่สักว่าจิต ผู้รู้เป็นแต่สักว่าผู้รู้ การปฏิบัติแบบนี้เขาผ่านสุปะฏิปันโนไปแล้ว

เมื่อได้สุปะฏิปันโนอยู่ในอุ้งมือ อุ้งมือคือ.อุ้งมือจิต อุ้งมือใจ อุ้งมือสติ อุ้งมือปัญญาสมดุลกัน อุชุ ญายะ สามีปะฏิปันโนก็ค่อยเป็นไปเองอยู่ในตัวเพราะเดินร่วมหนทางกันแล้ว

"พระอาจารย์หล้า เขมปัตโต"
วัดบรรพตคีรี (ภูจ้อก้อ) จ.มุกดาหาร