คนอื่นเขามีครอบครัว มีกัลยามิตร มีผู้ปฎิบัติธรรมตามที่ต่างๆ
แต่ผมไม่มีเลย ใช้ชีวิตอยู่คนเดียว นอนคนเดียว กินคนเดียว
ญาติพี่น้องก็อยู่กันคนจังหวัด สรุปอยู่คนเดียวดีหรือไม่ดี
คล้ายๆผมจะป่วยเป็นโรคซึมเศร้าไปแล้ว บางทีท่าตายแล้วจบ ก็อยากจะลองตายดู
แต่ดันตายแล้วไม่จบสิ

ทุกข์..เพราะ..ประสพกับสิ่งที่ไม่อยากได้..ไม่อยากมี..ไม่ได้อย่างที่อยากได้..

อยากอยู่หลายๆคน..ก็ต้องอยู่คนเดียว
อยากมีกัลยาณมิตรปฏิบัติธรรมหลายๆคน..แต่ก็อยู่ตัวคนเดียว..
อยากนอนหลายๆคน..แต่ต้องนอนคนเดียว
อยากกินด้วยหลายๆคน...แต่ก็ต้องนั่งกินคนเดียว

ไม่อยากอยู่กับสภาพที่เป็น...อยากเป้นเหมือนคนอื่นๆ...
อยากอยู่หลายๆคน..ก็ต้องไปหาคนอื่นๆให้มาคบมาคุยกับเรา...ก็ต้องเอาใจเพื่อนหน่อย..ลดการเอาแต่ใจตัวเองลงให้มากๆ...คุยเรื่องที่เพื่อนอยากคุย..ลดการคุยในเรื่องที่ตัวเองอยากคุย..ฯลฯ

แม้ทำไปแล้วสารพัด...ก็ใช่ว่าจะมีเพื่อนมาคุยมาคบกับเราเสมอไป..เพราะ..จะไปบังคับบัญชาคนอื่น..มันไม่ได้...ยิ่งอยากทำได้ก็ยิ่งทุกข์

การไปโน้มน้าวให้คนอื่นเป็นอย่างที่เราอยากให้เป็น...นั้นมันยาก...จึงเป็นเหตุให้พบทุกข์..มากกว่าสุข..(จริงๆ มีแต่ทุกข์..)
สู้..ปรับเปลี่ยนความอยาก..ของตัวเรา..ยังจะง่ายกว่า..มีโอกาสจะสำเร็จง่ายกว่า

ถามใจตัวเองบ่อยๆ..ว่า..ทำไมถึงอยาก..มีเพื่อนคุย..เพื่อนกิน..เพื่อนไปวัด..เพื่อนนั้นเพื่อนนี้..
ถามไปเรื่อยๆ..ใจมันอยากตอนไหน..ก็ถามใจมันตอนนั้น...
ถามไปเรื่อย..อย่าอยากให้มันหายอยากนั้นอยากนี้..ไม่ต้องอยากหาย....(แต่ถามไปเรื่อย..ก็จะเริ่มเห็นเองว่า..ความอยากที่เราหวังนั้น...มันสามารถเปลี่ยนไปเป็นอยากอย่างอื่นๆได้..ขอเพียงเราเข้าใจ..ก็สามารถตั้งความอยากแบบใหม่ของเราเองได้...เมื่อเราตั้งเองได้..เราก็ตั้งให้มันมีโอกาศสำเร็จซะซิ..จริงมั้ย?).

แล้วก็อย่ามัวแต่คุยกับตัวเอง..ถามตัวเองจนชีวิตไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่น.....

ตักบาตรตอนเช้า...ไปวัดทำบุญธรรมดาธรรมดา.อย่าไปซีเรียสว่าจะต้องได้ปฏิบัติธรรมอะไร..ไปวิ่งออกกำลังกายตอนเย็น...หรือจะโยคะในห้อง..ว่างๆ ก็ไปช่วยหมาแมวจรบ้าง..ตามตรอกซอกซอย...หาอาหารไปให้มันบ้าง..หรือจะเลือกช่วยตามเฟสบุค...เขามีลงเฟสซะให้เกลื่อน..แต่ก็ควรเลือกทำแต่พอควร...

เรามีชีวิต..ก็หาโอกาสใช้ชีวิตของเราช่วยเหลือชีวิตอื่นที่เขาช่วยตัวเองไม่ได้..หาเงินพาตัวเองไปหาหมอไม่ได้(ก็พวกหมาแมวจรนั้นงัย)..

ค่อยๆทำไป..ไม่ต้องหวังผลว่าให้ใครมาเห็นความดีของเรา..หรือคอยให้ใครมาชมมาคบมาคุยอะไรกับเรา..ทำไปเรื่อยๆ...ก่อนตายก็ทำให้ได้มากที่สุด...

ไม่ต้องรีบตาย..เพราะยังงัยยังงัยทุกคนก็ต้องตายอยู่แล้ว....ไม่ต้องรีบตาย..ใช้ลมหายใจที่มีอยู่..ให้มีค่ากับทุกสรรพสิ่ง...

แต่ก็ใช่ว่า..การทำดีจะไม่มีอุปสรรค์...หากกรรมเก่าเยอะ..กรรมก็จะส่งผลมาที่ขันธ์..ขันธ์แปรปรวนรวนเร..คิดสับสนไม่เป็นระบบ..อยากฆ่าตัวตายบ้าง...อยากโดดที่สูงบ้าง...อยากเอามีดแทงตัวเองบ้าง...เป็นต้น..หากมีความคิดจำพวกนี้ขึ้นมา..ก็ให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้า..ระลึกถึงสิ่งที่พระองค์สอน..

พระองค์สอนเสมอๆว่า...

ความคิดเที่ยงหรือไม่เที่ยง...ไม่เที่ยงแล้วเป็นสุขหรือเป็นทุกข์..เมื่อความคิดไม่เที่ยง...เป็นทุกข์..ควรหรือที่จะยึดว่า..(ความคิด)นั้นเป็นเรา..(ความคิด)นั้นเป็นของของเรา..

เมื่อระลึกถึงคำสอนนี้แล้ว..ก็ยกความคิดไม่ดีไม่ดี..ทิ้งมันไปเลย...ก็มันไม่ใช่เราคิด..มันไม่ใช่ความคิดของเรา..เลิกยึดถือความคิดไม่ดีไม่ดีพวกนั้นซะ...ก็มันไม่ใช่เรานี้..

แล้วใช้ลมหายใจที่มี..ทำประโยชน์ให้กับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ..

เมื่อใดที่เรามุ่งทำประโยชน์เพื่อคนอื่น..สิ่งมีชีวิตอื่นๆแล้ว...ความอยากมี..เพื่อนกินเพื่อนนอนเพื่อนไปวัด..เพื่อนไปนั้นไปนี้...มันก็ค่อยๆน้อยลงไปเอง..เพราะเริ่มไม่ให้ค่ากับมัน..

สงสัยว่างมากไปกระมังคะ

ไม่ประกอบอาชีพทำมาหากินอะไรเลยหรือคะ
ปกติคนทำงานทำการก็ต้องติดต่อสมาคมกับคนอื่น
อยู่คนเดียวก็สบายไปอีกแบบไม่มีใครมาแย่งเข้าห้องส้วม

มันทุกข์นะเวลาจะเข้าดันห้องส้วมไม่ว่าง
ใช้ชีวิตให้คิดบวกนะคะอยู่คนเดียวว่างๆ
ฟังพระพุทธพจน์เป็นเพื่อนช่วยได้นะคะ
มีเพื่อนๆที่อยู่ในคลิปสนทนากันเราก็ฟัง
ถ้าไม่อยากฟังคนเดียวก็ไปนั่งฟังสดๆ
จะได้ออกอากาศภาพในทีวีไปด้วย
คนนั้นเกิดได้ยากคนยากไร้เยอะ
ไปทำบุญสถานสงเคราะห์ก็ได้
ไม่เห็นต้องคิดมากมายทุกคน
เกิดมาแล้วต้องตายทุกคน
ไม่มีใครเลือกได้ตามใจ
ฟังพระธรรมแล้วชีวิต
จะเป็นทุกข์น้อยลง
เพราะจิตท่องเที่ยว
ดวงเดียวจริงๆค่ะ
สู้สู้นะคะห้ามท้อ
https://youtu.be/B5pF4uhMLXE

้บอกเขาด้วยสิขอรับว่าฟังพระธรรมจาก...

อ้อลืมแนะนำ
มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา
https://www.dhammahome.com/

ก็บอกตรงว่าฟังแม่สุจินก็หมดเรื่อง

คุณโรสโยงไปแบบมั่วๆไม่มีปี่มีขลุ่ย "จิตท่องเที่ยวดวงเดียวจริงๆค่ะ"

เอ้าดูหมายถึงยังไง

ทูรงฺคมํ เอกจรํ อสรีรํ คุหาสยํ
เย จิตฺตํ สญฺญเมสฺสนฺติ โมกฺขนฺติ มารพนฺธนา.

ชนเหล่าใด จักสำรวมจิต อันไปในที่ไกล เที่ยวไปดวงเดียว ไม่มีรูปร่าง มีถ้ำคือกายนี้เป็นที่อาศัย ชนเหล่านั้น จะพ้นจากเครื่องผูกของมาร.

... ดีนะ ที่แค่คล้าย ๆ

เอกอนก็มีแววว่าจะได้เป็นโรคซึมเศร้าเหมือนกัน อิอิ

เพราะทำงานหนักเรื้อรัง

มันดีครับ สำหรับผู้ที่รักสงบ มีจุดมุ่งหมาย ผู้ที่พิจารณาธรรม

แต่คนที่ยังไม่มีจุดมุ่งหมาย เมื่อโดนล้อมด้วยจิตที่ส่ายไปมา คนนั้นก็คงว่าไม่ดี

โรคซึมเศร้าไม่น่าเกิดขึ้นได้ง่ายสำหรับผู้ปฏิบัติธรรม ถ้าเราไม่ปฏิบัตินั่นแหละจิตมันก็ไม่ผ่องใส

รู้ตัวมั้ยครับคุณมีปัญญาระดับนึงแล้วเพราะคุณรู้ว่าการเกิดเป็นทุกข์ และรู้ว่าแม้ตายตอนนี้ก็ยังต้องเกิดมาทุกข์ ทีนี้ศาสนาพุทธของเราพระพุทธเจ้าทรงสอนทางพ้นทุกข์โดยหลักอริยสัจ ๔
คือ 1. ทุกข์
2. เหตุแห่งทุกข์
3. ความดับทุกข์
4. หนทางปฏิบัติสู่ความดับทุกข์

อริยสัจ ๔ คือความจริงอันประเสิรฐ เพราะเป็นสิ่งทีมีอยู่จริง เป็นอกาลิโก พระพุทธเจ้าเป็นผู้ค้นพบแล้วนำมาสั่งสอนประกาศศาสนา บัณฑิตทั้งหลายพึงรู้ตามได้

คุณเองก็รู้ตามได้ด้วยการศึกษา โยนิโสมนสิการพิจารณาพระธรรมคำสอน พระพุทธเจ้า พระอริยเจ้า ให้มีความเห็นถูก เห็นทาง แล้วเราจะก้าวเดินอยู่บนทางแห่งความสุขมีความพ้นทุกข์เป็นที่ไป กัลยาณมิตรจะค่อย ๆ ปรากฎช่วยเหลือคุณ

เพาะไม่รู้ว่ารู้ทุกขอริยสัจจ์คือไม่ทุกข์
มีข้อนึงที่ต้องทราบอัตภาพคนเกิดยาก
ถ้าฆ่าตัวตายก็คือฆ่าคนต้องตกนรกชัวร์

คุณโรสเขาพูดอะไร ปวดหัวต่อการทำความเข้าใจจริงๆ

ตราบใดที่ยังรู้ไม่ทันจะคิดดับๆ ก็ย่อมจะมีความยึดถือดิ้นรนปรุงแต่งอยู่ดี เป็นเพื่อนสอง ไม่ได้ชื่อว่าอยู่ผู้เดียว

แต่ถ้ารู้ทันดับชอบ ชัง เฉย เสียได้นี่สิ เรียกว่าอยู่ผู้เดียว เป็นหนึ่งเดียวแห่งพระอริยเจ้า เพราะไม่ได้มีความปรุงแต่ง ยึดถือ หงอยเหงา ซึมเศร้า ฟุ้งซ่าน เดือดร้อน มาก่อกวนใจ

ที่พระองค์ทรงสรรเสริญ ว่าจงมีความพอใจอย่างแรงกล้าในการออกหลีกเร้นอยู่แต่เพียงผู้เดียว ให้มีความพอใจอย่างแรงกล้าในการพิจารณาสังเกต ใส่ใจ ให้รู้ทันปัจจจุบันในความเกิด ดับ แห่งสิ่งทั้งปวง ก็จะไม่มีตัวตน ดิ้นรน เดือดร้อน ไปรับทุกข์

รู้ทันจะคิดดับๆ ก็เข้าใจได้ทุกเรื่อง

จากสายสืบนิสัยศาสตร์

เวรกรรม อย่าทะเลาะกันเลยครับ เห่อๆ