อาบัติทุกชนิดสำหรับภิกษุนั่นแหละคือมิจฉาอาชีโว
เวลาอาบัติต้องสารภาพผิดร่วมสังฆกรรมหมู่คณะไม่ได้
หรือถ้าร่วมก็ต้องเจี๋ยมเจี้ยมทำตัวไปนั่งหางแถวคือละอาย
มีความสำนึกละอายแก่ใจสารภาพผิดแล้วเห็นโทษแล้วที่ตนผิด
สารภาพว่าผิดไปแล้วจะแก้ตัวใหม่แล้วอาบัติทุกวันปลงยังไงมิทราบคะ
ถ้ามันทำตามสิกขาบทไม่ได้ก็ลาสิกขาสิคะเวลาทำผิดน่ะมีเจตสิก2อันนี้ด้วย
อหิริกะและอโนตัปปะซึ่งเป็นอกุศลจิตผิดแล้วไม่พ้นทุศีลปิดกั้นสัมมามรรคผลนิพพานค่ะ

อย่างนี้เขาเรียกฟุ้งซ่าน ไม่รู้ในรายละเอียด ไม่รู้ต้นบัญญัติ อนุบัญญัติ

ฟุ้งในปรมัตถะสัจจะที่กายใจตนมีทำได้รึเปล่าล่ะ
แล้วในชีวิตนี้พึ่งพระรัตนตรัยตอนไหนคะ
ที่คิดได้ตรงสัจจะตรงจริงเดียวนี้เลยนะคะ
คำจริงคือปรมัตถะสัจจะที่ปรากฏมีตามวิสยรูป7

ปรมัตถ์อีกแระ เจ้าแม่ปรมัตถ์

ขนาดโยมสีกาเนี่ยระลึกทันพระไม่สนใจหรือคะประมาทคำตถาคตม๊ากมากค่ะ
งานของพระแค่ระลึกวิสยรูป7ให้มันทันยังแค่รู้จักกิเลสตนเองเท่านั้น
แล้วที่ไม่เคยระลึกได้ตรงวิสยรูป7เลยแม้แต่คำเดียวเนี่ยถามจริงๆเถอะค่ะ
ไม่ทราบเลยหรือคะว่าการรู้จักกิเลสตนเองคือการระลึกตรงวิสยรูปน่ะคือดับเห็นผิด
แค่งานรู้จักตัวกิเลสอย่างเดียวเนี่ยชาตินี้ก็ยังรู้ไม่หมดมีแต่การก่อสร้างวัตถุกิเลสไม่ถลอกสักนิดนุงเลยนิอิอิ

ก็อย่างที่บอกไว้ว่าคุณโรสไปนรกง่ายๆ ความคิดนั่นเข้ากับพุทธพจน์นี้เด๊ะ

“ภิกษุทั้งหลาย สำหรับบางคน กรรมชั่วทำไว้เพียงเล็กน้อย ก็นำเขาไปนรกได้
แต่สำหรับบางคน กรรมชั่วที่ทำไว้เล็กน้อยอย่างเดียวกันนั่นแหละ ให้ผลแค่ในปัจจุบัน ทั้งส่วนที่เล็กน้อย ก็ไม่ปรากฏด้วย ปรากฏแต่ที่มากๆ เท่านั้น”


“คนประเภทไหน กรรมชั่วที่ทำไว้เพียงเล็กน้อย ก็นำเขาไปนรกได้ ? กล่าวคือ คนบางคนไม่ได้เจริญกาย ไม่ได้เจริญศีล ไม่ได้เจริญจิต ไม่ได้เจริญปัญญา ใจจ้อยด้อยคุณ ดังเป็นคนตัวเล็กๆ มีปรกติอยู่เป็นทุกข์กับเรื่องนิดๆหน่อยๆ บุคคลประเภทนี้ กรรมชั่วที่ทำไว้เพียงเล็กน้อย ก็นำเขาไปนรกได้ (เหมือนใส่ก้อนเกลือในขันน้ำน้อย)”


ในหลักก็มีนะ เอาคร่าวๆ มีภิกษุรูปหนึ่งนั่งเรือข้ามฟากแล้วมือไปดึงต้นตะไคร้น้ำขาดติดมือมา ก็เป็นทุกข์ว่า ตายละหว่าเป็นอาบัติแล้ว กะว่าขึ้นฝั่งแล้วจะต้องปลงอาบัติ เดินไปๆก็ยังไม่ภิกษุสักที เผอิญมรณภาพก่อนกลางทาง ด้วยจิตที่เศร้าหมองเรื่องนั้นทำให้ไปเกิดเป็นพญานาคชื่ออะไรจำไม่ได้ แต่ก็ประมาณนี้แหละ

อาบัติมีทั้งแก้ไขได้ แก้ไขไม่ได้ คุณโรส คุณไม่รู้่จริงอย่าพูดเลย คือ ไปจำไปพูดตามมิจฉาทิฏฐิตัวย่าแห่งโฮมสะเตย์นั่นน่า

บวชเพื่อตั้งใจไม่ทำตามสิกขาบทและตั้งใจปลงอาบัติเป็นกิจวัตรประจำวันงั้นหรือคะมีสัจจะตามที่ข
ตอนบวชน่ะค่ะขออนุญาตมาบวชเพื่อตั้งใจทำตามสิกขาบทไม่ใช่หรือคะแล้วรับเงินอยากได้ใช่ไหมคะ
เหมือนข้อกฏหมายค่ะที่เขากำหนดแล้วเราทำผิดตั้งใจก็เสียค่าปรับแต่โทษอาบัติคือทุศีลเป็นมิจฉาอาชีโว

ก็บอกแล้วว่ารู้ไม่จริง อิอิ

ตถาคตกล่าวว่าภิกษุที่ไม่ทำตามสิกขาบทมีปกติล่วงสิกขาบท
เพื่อปลงอาบัติน้อยใหญ่เป็นการย่ำยีสิกขาบททำลายคำสอน
ไม่เงี่ยโสตลงสดับในคำตถาคตมีปกติชื่นชมในภาษิตต่างๆซึ่ง
ไม่ใช่คำวาจาสัจจะมีอาการเงี่ยโสตลงในภาษิตนั้นเป็นผู้ไปแล้ว
ไม่ใช่คนของเราตถาคตเพราะสาวกกล่าวแต่คำจริงตามตถาคต

พระพุทธเจ้าสอนให้เข้าใจความจริงตามปกติ
บอกรายละเอียดถึงพฤติกรรมต่างๆทั้งดีและชั่ว
ให้เห็นจากการดูด้วยตาเนื้อเทียบความจริงตามตำรา
ทรงสอนให้เป็นผู้ตื่นรู้เพราะจิตมีกับตัวอยู่ตลอดเวลาก็ไม่รู้
เห็นไม่รู้ว่าเป็นจิตคนตายเท่านั้นที่ไม่มีจิตอ่านตำราก็มโนว่าต้องไปทำตาม
ไม่เคยสะสมปัญญาให้มันตรงกับครั้งพุทธกาลแล้วจะตามจิตปัจจุบันเดี๋ยวนี้ได้ไงคะ
เพราะตถาคตตรัสทุกคำเพื่อให้ทุกคนที่ตั้งใจฟังเข้าใจความจริงที่กำลังมีในขณะนี้ทันทีค่ะ
https://youtu.be/TPvIRDPpJkI

สำนักมิจฉาทิฏฐิบุคคลยุคโลกาภิวัฒน์

ไม่รู้ว่าใครกัน...เป็น...ป้าทำคุณโรสเสียคน...หรือ..คุณโรสทำป้าแกเสียคน กันแน่?

แต่ที่แน่ๆ...ผมต้องขอบคุณ..คุณโรส..ที่ทำให้ผมลองฟังป้าแกมากขึ้น.. ลองฟังทีละคำ

เกิดความรู้สึกหลายๆอย่าง...ใหม่ก็มี..เน้นย้ำของเก่าๆให้ชัดเจนขึ้นก็มี..รู้สึกแล้วก็ปลงๆ

เก่าๆ..ก็อย่างเช่น....

แม้อลัชชีก็มีหน้าที่ของเขา...อลัชชีบางคน..ทำให้คนหลายพันหลายหมื่นคนหันมาทำบุญทำทาน..รักษาศีล..มากกว่าคนดีหลายๆคนซะอีก...เห็นคนที่มาฟังป้าแกแล้วก็รู้ว่าล้วนต้องการความดีความเจริญ...จึงดิ้นรนไขว่คว้ามาฟัง......ก็ลองก้มดูตัวเองซิว่า..ทำให้คนไม่ทำบุญหันมาทำบุญได้กี่คน..ทำให้คนไม่รักษาศีลหันกลับมารักษาศีลได้กี่คน..? จะเห็นว่าเราเองก็สู้อลัชชีไม่ได้...นี้...อลัชชีก็มีหน้าที่ของเขา.....จึงไม่รู้สึกอยากจะโทษอลัชชี
(ปล. หลายคนอาจจะคิดว่า..อลัชชีทำศาสนาเสื่อมนะโว้ย...ผมกลับเห็นว่า..คนมีศรัทธาบารมีมาพอเขาไม่เสื่อมศรัทธาพระศาสนาหรอก...ส่วนคนที่ทำท่ารวนเร..แม้ไม่มีอลัชชี..ศรัทธาหัวเต่าของเขาก็ไม่ดีตั้งแต่แรกแล้ว..)

มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์...หลายคนไม่ชอบป้าแก....หลายคนก็ชอบที่จะฟังป้าแก..จะไม่เรียกว่ามีบุญมีกรรมทำร่วมกันมาได้อย่างไร...
คนที่ทำบุญร่วมชาติกับพระเทวทัต..ย่อมจะรักพระเทวทัต..ฟังพระเทวทัด..เชื่อพระเทวทัต.เป็นธรรมดา...แต่บุญกรรมมันเป็นของหมดกันได้...ภายหลังพระหลายๆรูปก็กลับมาฟังมาเชื่อตามที่พระสารีบุตรเทศน์อย่างไร...คนที่เชื่อฟังอลัชชีก็สามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างนั้นเช่นกัน
พระเทวทัตจากนรกอเวจีในวันนี้...วันหน้ายังสามารถบรรลุเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้าได้อย่างไร.. อลัชชีวันนี้..วันหน้าก็สามารถเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีได้อย่างนั้นเช่นกัน..จึงไม่รู้สึกอยากจะโทษอลัชชี.

เป็นต้น

คิดมากเกิน1คำตามความคิดของตนคือคิดเองตามเห็นผิดเพราะต้องเป็นพระพุทธเจ้าถึงไม่ต้องคิดตาม
อลัชชีแปลว่านักบวชที่ไม่มีความละอายและไม่เกรงกลัวบาปบวชในคำสอนทำตามสิกขาบทไม่ได้
แต่ไม่ยอมลาสิกขาแถมไม่ปลงอาบัติทำหมู่คณะเสื่อมที่ทำตามๆกันรับเงินตามๆกันไม่บอกชาวบ้าน
หลอกชาวบ้านไปวันวันไม่ทำอะไรนอกจากคิดวิธีเรี่ยไรเงินสร้างวัตถุเพื่อให้เหลือเศษเงินไว้ใช้ไงคะ
ฟังคำสอนเข้าใจมองกิเลสออกหมดจะให้ว่าไงลัชชีคือผู้ที่เข้าใจคำสอนฟังเข้าใจแล้วลาสิกขาไงคะ
ใส่บาตรอลัชชีศีล5ก็ไม่ผ่านฟังพระพุทธพจน์คือบุญสูงสุดเป็นกุศลที่ประกอบปัญญาส่งบุญเองได้
ทำไมถึงพูดถึงเด็กกินขนมจีนคลุกน้ำปลาบอกชาวบ้านไงเอาไปทำบุญกะนักเรียนยากจนดีกว่าไหม

ไม่เสียหาย ทำไปเลย บ้านเด็กกำพร้า ยังไงที่ไหนก็ไป รูปแบบอย่างนี้ไม่มีใครว่า พระพุทธเจ้าก็สรรเสริญ เป็นบุญทั้งนั้น เป็นทานมัย อยู่ในบุญกิริยาวัตถุ 3 (เข้าใจเปล่าเนี่ย)

แต่รู้ไหมล่ะคะว่าบวชแล้วทำแบบชาวบ้านเขาไม่ได้น่ะ
ทำสังคมสงเคราะห์แบบรับเงินเอาไปเลี้ยงดูใครไม่ได้
สละหมดมีบาตร1จีวร3ผืนไม่ต้องถือกุญแจไม่มีสมบัติ
กฏิที่พักศาลาคนก็สร้างให้อยู่ฟรีไฟฟ้ากลางคืนก็ปิดสิ
เทียนพรรษาเขาก็ถวายไม้ขีดก็มีน้ำฉันก็มีคนถวายหมด
บิณฑบาตด้วยการเดินมีขาไม่พิการหรือว่าเป็นพระขี้เกียจ