“คำว่า “หิวธรรม” นี่เรามาแยกออกพูด จิตมีความรักใคร่ชอบใจพอใจในธรรม อ่านธรรมฟังธรรมปฏิบัติธรรมไม่เบื่อหน่ายจืดจาง จิตมีความดูดดื่มอยู่กับธรรมมากน้อยเพียงไร ย่อมมีความสุขมากน้อยเพียงนั้น ไม่เหมือนความดูดดื่มกับสิ่งอื่นๆ มี รูป เสียง กลิ่น รส เป็นต้น ซึ่งมีเคลือบแฝงกันไป และอย่างหลังนี้มีทุกข์สอดแทรกสับปนไปด้วยเสมอ

ความ “อิ่มธรรม” ตั้งแต่เริ่มแรกปฏิบัติบำเพ็ญ ท่านเรียกว่า “ปีติ” คือความอิ่มใจ ปีตินี้จะมีไปเรื่อยๆ ตามขั้นแห่งธรรม ถ้าทำจิตใจให้ละเอียด ปีติก็ละเอียด จิตใจหยาบคือยังหยาบอยู่ ปีติแสดงขึ้นก็หยาบ บางรายและบางครั้งท่านก็เรียก “อุเพงคาปีติ” คือเกิดปีติอย่างผาดโผนก็มี อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับนิสัยเป็นรายๆ ไป ไม่ใช่จะปรุงแต่งให้เป็นดังนั้นได้"

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน

เทศน์โปรดคุณเพาพงา วรรธนะกุล ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๙ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๑๙






"อย่าประมาท..
ของเก่ามาดีแล้วก็อย่ากินแต่ของเก่า
..ความสวย..ความงาม..ฐานะ
มันมี..มันก็หมดได้
ดี..ชั่ว นี่แหละ
มันจะติดตัวเราข้ามภพข้ามชาติ.."

โอวาทธรรมในองค์หลวงปู่อร่าม ชินวังโส
....


โหไม่ใช่เล่น ๆ นะ ผมน่ะหันหน้าเข้าฝาร้องไห้ก็มีเวลาครูบาอาจารย์ล่วงลับไป เกิดความสลดสังเวชน้อยเนื้อต่ำใจตัวเองว่าวาสนาน้อยอะไร ๆ แต่มันไม่ได้นานนะ มีอันหนึ่งพลิกขึ้นมาปั๊บแก้กันเลย มันน้อยอะไรเดี๋ยวนี้ หาเรื่องอะไร ก็มาหาวาสนาเดี๋ยวนี้ รู้ว่าน้อยก็เอาให้มากซี เอาให้ได้ร่ำลือซี

พระพุทธเจ้ายังได้ร่ำลือเพราะความเสาะแสวงหานี่นา ไม่ได้สอนให้ท้อใจอย่างนี้ เอากันอย่างนั้นซีการปฏิบัติ สิ่งที่เราอัศจรรย์คือธรรม นอกจากนั้นเราไม่อัศจรรย์อะไรเลย ท้าวมหาพรหมก็มาซีมาสู้กับเรา ถ้าไม่ใช่ธรรมแล้วขวิดกันใหญ่โตเชียว ถ้าเป็นธรรมแล้วผมเส้นหนึ่งเราไม่ข้าม เราเคารพที่สุด สุดหัวใจเรามีธรรมเท่านั้น

ในโลกทั้งสามนี้เราไม่มีอะไรที่เป็นเครื่องยึดหรือพอจะสนใจกับมันให้เสียเวล่ำเวลา ถ้าเป็นธรรมแล้วหมอบทันที เพราะเราเคยเห็นผลจากธรรม มีมากน้อยที่ปรากฏขึ้นในใจนี้ ทำให้เกิดความสุขความเย็นใจโดยลำดับ ๆ จนกระทั่งมาปฏิบัตินี่เรายังไม่เคยเห็นอะไรว่าจะยิ่งกว่าธรรมเลย

สิ่งที่จะทำให้ทราบได้ชัดว่าธรรมนี้สูงกว่าทุกสิ่ง เจอธรรมขั้นไหนเข้าไป สิ่งที่เป็นคู่แข่งกันกับธรรมขั้นนั้นขาดไป ๆ ก็แสดงว่าธรรมนี้สูงกว่าอันนั้น มันมีคู่แข่งเป็นระยะ ๆ ตามขั้นของธรรมตามขั้นของกิเลส กิเลสประเภทนี้เป็นคู่แข่งกับธรรมประเภทนี้ เช่น ความฟุ้งซ่านวุ่นวายหาหลักเกณฑ์ไม่ได้นี้ ก็คือคู่แข่งของความสงบ ความสงบไม่มีสิ่งเหล่านี้ก็จุ้นจ้าน ความสงบมีแล้วจิตก็สงบไป เรื่องอะไรก็ไม่ค่อยคิด"

#หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน
เทศน์อบรมพระ ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๖ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๒๒




“...ทรัพย์สินเงินทองที่เราหามาได้ สุดท้ายก็จากเราไปในวันที่เราหมดลมหายใจ แต่ "บุญ" ที่เรากระทำมา จะติดตามเราไป ทุกภพทุกชาติ...”

โอวาทธรรม หลวงปู่อุ่นหล้า ฐิตธัมโม





"แก่ชรา มานานเท่าไร
พึงภาวนาให้คุ้นเคยกับความตาย
เพราะจะต้องตายอยู่แล้ว
เตรียมตัวไว้ก่อนตาย รอรถ รอเรือ
ที่จะต้องขึ้นไปสวรรค์ พระนิพพาน

หูยิ่งหนวก หนักเข้าทุกวัน
ตายิ่งไม่เห็นทน ตีนเท้าอ่อนเพลีย
หันไปหาความตายเสมอไป

ถือภาวนาในไตรลักษณ์
ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา
มีเกิดแล้วย่อมมีตาย
เพราะโลกไม่เที่ยงอยู่แล้ว

แปรปรวนไปต่างๆ
สังขารเราบอกเช่นนั้น
เที่ยงแต่พระนิพพานอย่างเดียว"

-:- หลวงปู่หลุย จันทสาโร -:-




"อย่าพยายามทำสิ่งที่ได้ ให้เท่ากับใจ
แต่จงพยายามทำใจ ให้เท่ากับสิ่งที่ได้"
-:- หลวงปู่จันทร์ กุสโล -:-