“รู้ธรรม”

..บรรดานักปฏิบัติทั้งหลาย ท่านว่าให้เป็นผู้ที่ “มีธรรมะ” อย่าให้เป็นคน “รู้ธรรมะ” เฉย ๆ ลักษณะ “ความมี” กับ “ความรู้” ต่างกันนะ ความรู้ธรรมะเรารู้ได้นะ ใครว่าอะไร อยู่ที่ไหน ได้ยินที่ไหน ก็จดจำระลึกได้ หรือไปอ่านตามตำรา คัมภีร์ ใบลาน หนังสือก็ยังได้ อันนี้เรียกว่า “รู้” “รู้ได้” “พูดได้” “เจรจาได้” แต่ไม่ใช่ “มีธรรมะ”..

หลวงปู่ศรี มหาวีโร





"เกิดมาแล้ว
อย่าให้รกโลกโดยเปล่า
เป็นอยู่ ให้ถือเอาประโยชน์
อย่าหนักโลก อย่าหนักหีบ
อย่าหนักฟืน อย่าหนักแผ่นดิน

ถ้าจะหนัก ให้หนักศีลธรรม
ให้หนักสติปัญญาอยู่ในจิตใจ

ผู้ใดมีธรรมะ ผู้นั้น
เป็นผู้ยังโลก ให้มีเครื่องประดับ
ยังตน ให้เป็นผู้อลังการ
ยังตน ให้ได้รู้ตน"

-:- หลวงปู่จาม มหาปุญโญ -:-






"คนที่มีแฟนหน้าตาดีมาก
หล่อมาก สวยมาก มันก็เป็นทุกข์

เขาให้กินขี้ ก็ต้องกิน
เพราะรักเขามาก
แฟนน่ะ หาพอดีๆ ก็พอ
หาคนขยันๆ ทำมาหากินดีกว่า

คนสวยๆ เอาแต่แต่งตัว
เปล่าประโยชน์ หาคนขยันดีกว่า"

-:- หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ -:-






“คนเราจะดี ต้องอาศัยการฝึกฝน
การอดทน ลำบากไปก่อน
มิใช่อยู่เฉยๆ แล้วจะดี

ต้องฝึกฝน ต้องอดทนศึกษาเล่าเรียน
ทนความลำบากไปก่อน
มันถึงจะสุขทีหลัง ถ้าสุขก่อน
มันก็จะมาทุกข์ทีหลัง”

-:- หลวงปู่อุ่นหล้า ฐิตธมฺโม -:-




"ความอดทน มีรสขม
แต่ผลนั้น หวานยิ่งนัก"
-:- หลวงปู่ชา สุภัทโท -:-




"ธรรมะมีอยู่แล้ว
ไม่ต้องสร้างขึ้น ไม่ต้องวิ่งหา

เพียงแต่ทำให้ปรากฏแก่จิต
ที่อบรมอยู่แล้วอย่างถูกต้อง

เดี๋ยวนี้ มัวสร้างมัวหา
เลยไม่พบ ทั้งที่มีอยู่แล้ว "

-:- ท่านพุทธทาสภิกขุ -:-