“สิ่งที่มากระทบเรา
สิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา
จะทำให้เราเจ็บปวด
หรือขุ่นเคืองหรือไม่
อยู่ที่ใจเรา
เพื่อนร่วมงานจะไม่น่ารัก
ดินฟ้าอากาศจะไม่เป็นใจ
แต่มันทำให้เราทุกข์ไม่ได้
ถ้าหากว่าใจเราใหญ่เหมือนแม่น้ำ
จะสุข หรือทุกข์นั้น
ขึ้นอยู่กับคุณภาพจิตของเรา
คนที่ใจแคบ ใจเล็ก คิดถึงแต่ตัวเอง
เจออะไรมากระทบก็ทุกข์
โกรธ ไม่พอใจไปหมด
แต่คนที่ใจกว้างใหญ่
แม้จะมีเรื่องใหญ่ๆ เกิดขึ้น
เขาก็สามารถรักษาใจให้เป็นปกติได้”
-:- พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล -:-




"ตายแล้วไปไหน
ไม่ต้องไปสนใจ
แต่ให้สนใจปัจจุบันว่า
ทำตัวดีแค่ไหน
ทำความดีเสียในขณะนี้
ตายแล้วก็จะไปดีเอง"
-:- หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ -:-





ในคัมภีร์วิสุทธิมรรคได้กล่าวถึง “สังวร” ไว้ ๕ อย่าง ดังนี้คือ
๑. ปาฏิโมกขสังวร สำรวมระวังในปาฏิโมกข์ คือ ความเป็นผู้มีระเบียบวินัยดี
๒. อินทรียสังวร การสำรวมอินทรีย์ ๖ มีตา หู เป็นต้น เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า สติสังวร คือสำรวมอินทรีย์ด้วยสติ
๓. ญาณสังวร สำรวมด้วยญาณ กล่าวคือ ใช้ปัญญาพิจารณาแล้วละกิเลสต่างๆ มีตัณหา เป็นต้น
๔. ขันติสังวร สำรวมด้วยความอดทน คือใช้ขันติในการสำรวมตนไม่ให้ลุอำนาจแก่โทสะเป็นต้น
๕. วิริยสังวร สำรวมด้วยความเพียร คือใช้ความเพียรในการละอกุศลวิตก มีกามวิตกเป็นต้น ไม่ให้ครอบงำจิตได้





“...ผู้ที่มีปกติเห็นอารมณ์ว่างาม ไม่สำรวมอินทรีย์ทั้งหลาย ไม่รู้จักประมาณในอาหาร เกียจคร้าน มีความเพียรต่ำ มารย่อมย่ำยีเขาได้ เหมือนลมพัดต้นไม้ททุรพลให้ล้มลงฉะนั้น
ส่วนผู้ที่มีปกติเห็นอารมณ์ว่าไม่งาม สำรวมอินทรีย์ทั้งหลาย รู้จักประมาณในอาหาร มีศรัทธา มีความเพียรสูง มารย่อมย่ำยีเขาไม่ได้ เหมือนลมไม่อาจพัดภูเขาศิลาล้วนให้ล้มลงได้ ฉะนั้น...”
- คัมภีร์ธรรมบท