๑๕) ๑๖) ตัวสุดท้าย ๒ ตัวว่า มะทะ มัวเมา กับ ปมาทะ เลินเล่อ
มทะ หมายความว่า เมา เมาอยู่ในเรื่องนั้น เมาอยู่ในเรื่องนี้ เมาลาภ เมายศ เมาตำแหน่ง เมาในความเป็นใหญ่ เมาในความรู้ เมาในอะไรต่ออะไร ไม่ได้ ไม่ดีทั้งนั้น เมาเหล้า เมาฝิ่น เมากัญชา เมายา เมาความสนุกสนาน เมาการเที่ยวกลางคืน นอนมากก็เมาการนอน เมาเหมือนกันแหละ ไอ้พวกนอนมาก เมานอน นอนจนเกียจคร้าน เรียกว่านอนจนขนขึ้น ไม่ได้ พวกนี้มันเมาทั้งนั้น เมาการนอน

แล้วอีกตัวหนึ่ง เรียกว่า เลินเล่อ หมายความว่า ขาดสติ ขาดปัญญา ขาดการควบคุมตัวเอง เรียกว่า ปมาทะ คือ ความเลินเล่อ

ทั้งหมดนี้ มี ๑๖ อย่าง เรียกว่าเป็นตัวแซงมาเกิดขึ้นในใจของเรา ความเพ่งเล็ง ความประทุษร้าย ความโกรธ ความผูกโกรธ ลบหลู่คุณท่าน ตีตนเสมอ ริษยา ตระหนี่ เจ้าเล่ห์ ไอ้อวด หัวดื้อ แข่งดี ถือตัว ดูหมิ่นท่าน มัวเมา และเล่นเล่อ ไม่ดีทั้งนั้น ไม่ควรให้เกิดขึ้นมาแทรกแซงในใจของเรา

ไอ้นี่มันตัวเล็กๆ มันแทรกง่ายเกิดง่าย เผลอไม่ค่อยได้มักจะเกิด เพราะฉะนั้น เรารู้จักหน้าตามันไว้ ว่าตัวไหนเกิดขึ้นก็รีบชำระล้าง เอาออกไปจากชีวิตจิตใจของเรา เราก็จะอยู่รอดปลอดภัย ไม่มีความวุ่นวายในทางด้านชีวิตจิตใจ.

จบตอนอุปกิเลส ๑๖ อย่าง จากหนังสือนี้ หน้า ๒๙๑

http://g-picture2.wunjun.com/6/full/67c ... s=614x1024