การตั้งสตินั้น ตั้งสติตั้งแต่รู้สึกตัวลืมตาขึ้นมาเลย ตื่นนอนขึ้นมา มีสติกำกับไปทุก ๆ ขณะจิต ถ้าเผลอก็ช่าง เราก็ตั้งขึ้นมาใหม่
สติคือความระลึกได้ที่จะเฝ้าดูจิต เฝ้าดูอารมณ์ในใจของเรา ทำกิจวัตรประจำวันก็มีสติ ทำหน้าที่การงานนั้น ๆ ในส่วนรวมให้สำเร็จลุล่วงไป
สำรวมจิตใจเราอยู่เสมอ ทุก ๆ อิริยาบถไม่ให้เกิดความยินดียินร้าย ในรูปรสกลิ่นเสียงสัมผัส ให้จิตเราเป็นกลางอยู่เสมอ มีสติสำรวมจิตใจเราเช่นนี้ไปตลอด
เมื่อเรามีสติเฝ้าดูใจของเราไปทุก ๆ อิริยาบถ เมื่ออารมณ์เกิดขึ้น ก็มีอุบายปัญญาที่จะพิจารณาเห็นความไม่เที่ยง เห็นความไม่ใช่ตัวตนของอารมณ์อันนั้น
เมื่อมีเวลาว่างเราก็สำรวมในอิริยาบถ นั่งสมาธิ ทำสติ ทำสมาธิให้ต่อเนื่อง ให้เกิดความสงบในใจของเรา ให้เกิดกำลังใจซึ่งตั้งมั่น กำลังสติที่เข้มแข็งเกิดขึ้น ให้จิตเป็นหนึ่ง
ในอิริยาบถเดินจงกรมก็เหมือนกัน มีสติกำหนดอยู่กับกรรมฐานที่เราภาวนา เมื่อออกจากอิริยาบถนั่งสมาธิ เดินจงกรม ก็มีสติเฝ้าดูจิตของเราต่อไป ทำเช่นนี้ไปเรื่อย ๆ ให้ต่อเนื่อง ทุก ๆ วัน
พระอาจารย์ตั๋น ถิรจิตฺโต
๒๙ มกราคม ๒๕๔๙




"ทุกชีวิต เกิดมาเพียงเพื่อ
จะเกิดแล้วก็ตายลงไป
หลายคน ใช้ชีวิตเพียงเพื่อตัวเองไปวันๆ
แต่จะมีสักกี่คน ที่จะคิดทำเพื่อคนอื่น
อย่างน้อย เพียงเพื่อสักวันนึง
โลกจะได้จารึกจดจำ ในความดีของเรา"
-:- หลวงปู่ขาว อนาลโย -:-





"เอาสติอยู่กับตัว
รู้ ก็สักแต่รู้
เห็น ก็สักแต่เห็น
ทำเพียงเท่านี้
ก็ไปนิพพานได้"
-:- หลวงปู่บุญฤทธิ์ ปณฺฑิโต -:-