บุคคลที่ควรคบ และบุคคลที่ไม่ครวรคบ

บุคคลที่ควรคบ และควรอยู่ใกล้ คือ บุคคลที่รู้ชัดอยู่ภายในกาย เวทนา จิต ธรรม
บอกกล่าวแต่เรื่องทุกข์ เหตุแห่งทุกข์ ความดับทุกข์ และการกระทำเพื่อดับเหตุแห่งทุกข์



บุคคลที่ไม่ครวรคบ แม้กระทั่งเข้าใกล้ คือ บุคคลที่จิตซัดส่ายออกนอกตัว
มากกว่ารู้ชัดอยู่ภายในกาย เวทนา จิต ธรรม

การแสดงออก มักมีแต่เรื่องนอกตัว การกล่าวเพ่งโทษผู้อื่น
มากกว่า การกระทำเพื่อดับเหตุแห่งทุกข์


ทีนี้ ใครต้องการอยู่ใกล้บุคคลประเภทไหน
ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยของผู้นั้น



บุคคลที่เบื่อหน่ายภพชาติของการเกิด ย่อมเข้าใกล้บุคคลที่ควรคบ


บุคคลที่ยังหลงอยู่กับโลก ย่อมเข้าใกล้บุคคลที่ไม่ควรคบ

ลักษณะบุคคลที่ควรคบและควรเข้าใกล้

ภิกษุ ท. ! ตถาคตเกิดขึ้นในโลกนี้ เป็นพระอรหันต์
ผู้ตรัสรู้ชอบด้วยตนเอง สมบูรณ์ด้วยวิชชาและจรณะ
ดำเนินไปดี รู้แจ้งโลก เป็นสารถีฝึกคนที่ควรฝึกไม่มี ใครยิ่งกว่า
เป็นครูของเทวดาและมนุษย์ เป็นผู้เบิกบาน แล้วจำแนกธรรมออกสั่งสอนสัตว์.

ภิกษุ ท. ! ตถาคตนั้น ได้ทำให้แจ้งซึ่งโลกนี้
กับทั้งเทวดา มาร พรหม ซึ่งหมู่สัตว์ กับทั้งสมณพราหมณ์
พร้อมทั้งเทวดาและมนุษย์ ด้วยปัญญาอันยิ่งเองแล้ว
ประกาศให้ผู้อื่นรู้แจ้งตาม

ตถาคตนั้น แสดงธรรมไพเราะ ในเบื้องต้น
ในท่ามกลาง และในที่สุด ประกาศพรหมจรรย์พร้อมทั้ง
อรรถะ พร้อมทั้งพยัญชนะ บริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง.
คหบดีหรือบุตรคหบดี หรือคนที่เกิดในตระกูล
อื่นใดในภายหลัง ย่อมฟังธรรมนั้น

ครั้นฟังแล้ว ย่อมเกิดศรัทธาในตถาคต
กุลบุตรนั้นผู้ประกอบอยู่ด้วยศรัทธา
ย่อมพิจารณาเห็นว่า

ฆราวาส คับแคบ เป็นทางมาแห่งธุลี;
ส่วน บรรพชา เป็นโอกาสว่าง

มันไม่เป็นไปได้โดยง่ายที่เราผู้อยู่ครองเรือนเช่นนี้
จะประพฤติพรหมจรรย์นั้น ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์โดยส่วนเดียว
เหมือนสังข์ที่เขาขัดสะอาดดีแล้ว.

ถ้ากระไร เราพึงปลงผมและหนวด ครองผ้าย้อมฝาด
ออกจากเรือนไปบวชเป็นผู้ไม่มีเรือนเถิด....” .

มู. ม. ๑๒/๔๘๙/๔๕๔.

ป้า Walaiporn เป็นบุคคลชนิดไหน....