"คนที่ไม่มีลูกเรียกว่าเป็นคนมีบุญ"

ถาม : คือตัวลูกเองไม่มีลูกเป็นของตัวเอง ที่เป็นแบบนี้เป็นเพราะลูกไม่มีบุญใช่ไหมคะ

พระอาจารย์ : มีบุญสิ คนไม่มีลูกจะไปไม่มีบุญได้ยังไง คนมีลูกหน่ะเป็นคนมีกรรม ถามคนมีลูกเขาดูสิ

ถาม : ทำไมคนที่มีลูกถึงมีกรรมละครับ

พระอาจารย์ : เพราะว่าเลี้ยงลูกมันทุกข์ไง เดี๋ยวลูกก็ดื้อลูกก็ไม่เชื่อฟัง ทำอะไรก็ไม่เชื่อฟัง หรือลูกไปทำอะไรให้เกิดความเสียหายขึ้นมา พ่อแม่ก็ต้องทุกข์ ลูกไปทำร้ายข้าวของของคนอื่น พ่อแม่ก็ต้องมารับผิดชอบมาจ่ายค่าเสียหายต่างๆ งั้นเลี้ยงลูกมันไม่ใช่เป็นของสนุก ต้องหาเงินหาทองมาให้มีใช้อยู่ตลอดเวลา ลูกนี่ไม่ต้องหาเลยใช่ไหม อยากจะได้เงินอะไรก็แบมืออย่างเดียวขออย่างเดียว พ่อแม่นี่กว่าจะหาเงินมาได้สักบาทนี่ต้องเหนื่อยยาก ถ้าไม่มีลูกก็ไม่ต้องมาหาเงินมาเลี้ยงลูกให้เหนื่อยยาก เนี่ยเขาถึงเรียกว่าเป็นทุกข์ คนที่ไม่มีลูกหน่ะเรียกว่าเป็นคนมีบุญ เราอย่าไปมีลูกล่ะเข้าใจไหม เราเป็นลูกก็ได้แต่อย่าไปมีลูกก็แล้วกัน โตไปก็บวช บวชแล้วสบายไม่ต้องมาเลี้ยงลูกให้ทุกข์

ถาม : ถ้ามีคนสองคน คนหนึ่งมีลูกแล้วอีกคนนึงไม่มีลูก คนที่มีลูกเขาก็เลี้ยงลูกไปด้วยความทุกข์แล้วก็แก่ไปทั้งคู่ แล้วตอนบั้นปลายชีวิตคนที่มีลูกเขาได้ลูกดีก็จะดูแลพ่อแม่ยามเจ็บไข้ได้ป่วย แต่คนที่ไม่มีลูกก็ไม่มีคนดูแล แล้วใครจะมีกรรมมากกว่ากันคะ

พระอาจารย์ : คนที่ไม่มีลูกหน่ะสบาย เพราะจะได้พึ่งตนเองได้ จะรู้จักพึ่งตนเอง ถ้าพึ่งไม่ได้ก็ตาย ก็ไม่เป็นไรยังไงก็ต้องตายอยู่ดี แล้วก็โอกาสที่จะได้ลูกดีมันก็มีน้อยมากโอกาสได้ลูกไม่ดีมันจะมีมากกว่า แล้วจะมาเสียอกเสียใจมากกว่าคนที่ไม่มีลูก คนที่ไม่มีลูกเขาก็ต้องเตรียมตัวพึ่งตัวเขาเอง เมื่อเขาไม่มีใครมาพึ่งแล้วเขาอยู่กันได้ เขาก็พร้อมที่จะตาย

อย่างเป็นพระนี่ก็ไม่มีลูกใช่ไหม ก็เตรียมตัวเตรียมใจตายอยู่เรื่อยๆ ถึงเวลาตายก็ตาย ลูกศิษย์มันจะดูแลหรือไม่ดูแลก็ช่วยไม่ได้ มันก็บังคับให้เราต้องพึ่งตัวเอง.

ธรรมะบนเขา
วันที่ ๘ ตุลาคม ๒๕๕๙

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต





“ต้องทำให้มันเต็มที่”

...เหมือนอย่างสว่านเจาะไม้ เจาะอยู่ที่เดิมจนมันทะลุโน้น ถ้าเจาะอยู่ตรงนี้ไม่เสร็จ แล้วไปเจาะตรงอื่น ไม่เสร็จเท่านั้นหละ ไม่เสร็จสักครั้ง จึงไม่ทะลุเป็นรูสักที ถ้าทำแล้วทำให้มันสุดความสามารถ จนมันเหล็กหักโน้น อย่างนั้นนะท่านทำ ถ้ามันไม่ได้จริง ๆ สุดความสามารถแล้ว จึงค่อยเปลี่ยนวิธีใหม่ก็ยังได้ แต่ว่าก่อนจะหมดความสามารถ ต้องทำให้มันเต็มที่เสียก่อน...
หลวงปู่ศรี มหาวีโร





"...เขาว่าเราไม่ดี มันก็อยู่แค่ปากเขา ไม่เคยถึงตัวเราสักที คนอื่นเขาด่าเรา เขาก็ลืมไป แต่เราไปเก็บมาคิด เหมือนเขาคายเศษอาหารทิ้งไป แล้วเราไปเก็บมากิน แล้วจะว่าใครโง่!

ใครจะด่าจะว่ายังไง ก็ช่างหัวมัน อย่าไปสนใจ ให้หัดเอาหิน ถ่วงหูไว้บ้าง อย่าเอามาหาบ มาคอน หนักเปล่าๆ ของไร้สาระ..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์ท่านพ่อเฟื่อง โชติโก





"...ปัญญาที่แท้จริง เกิดจากการมีสติ ในทุกๆ อิริยาบถ การฝึกปฏิบัติของท่าน ต้องมีขึ้นทันที ที่ท่านตื่นนอนตอนเช้า และปฏิบัติ ติดต่อไป จนกระทั่ง นอนหลับไป..."
โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่ชา สุภัทโท






"...พุทธศาสนาเป็นของสากลนะ การละชั่ว การทำดี การบำเพ็ญภาวนา เป็นสมบัติของโลก บ่เป็นของไผ ไผเฮ็ดไผกะได้ ฝรั่ง ไทย ลาว แขก เฮ็ดน้อยได้น้อย เฮ็ดหลายได้หลาย

คือ(เหมือน)คุณกินยานั้นหล่ะ ยาพารานี้ เป็นไข้เป็นปวด ไผกินกะเซา ฝรั่ง ลาว ไทย แขก เซาหมด อย่าพากันดูเบาเด้อพระพุทธเจ้าเป็นหมอ เฮาเป็นคนไข้ ครั้นคนไข้บ่เซื่อหมอ สิไปเซื่อไผ อย่าดูเบาคำสอนอันเป็นของสมบัติโลกเด้อ ธรรมมะเป็นสมบัติโลก..."

โอวาทธรรมคำสอน..
พระญาณวิสาลเถร ( หลวงปู่ไดโนเสาร์ )






คนจนยิ่งไม่ทำบุญยิ่งจนใหญ่นะ
บางคนจนอยู่แล้ว
สมมุติว่ามีข้าวอยู่สักสามคำ
ตัดสินใจทำทานสัก คำ
แต่ต้องทำด้วยความศรัทธานะ
ทำไปแล้วอานิสงค์มันได้เยอะทีเดียว

หลวงปู่บุญส่ง ฐิตสาโร






ทำความดีชาตินี้ ทำให้มันเต็มที่ไปเลย
ไม่ต้องรอไปทำชาติหน้า
เกิดชาติไหนๆก็ต้องมาทำในโลกมนุษย์นี่แหละ
เสียเวลา ลำบากเปล่าๆ

หลวงปู่บุญส่ง ฐิตสาโร



"คนเราถ้ามีสติอยู่กับตัวตลอดเวลา ปีชงปีเชงจะมาส่งผลอะไรให้ชีวิตเราได้ล่ะ คิดดี พูดดี ทำดี หมั่นให้ทาน รักษาศีล สวดมนต์ ภาวนาทำอะไรก็ดีทั้งนั้น ทำเหตุดีผลก็ดี ทำเหตุชั่วผลก็ชั่ว วิตกกันไม่เข้าเรื่อง"
หลวงปู่บุญส่ง ฐิตสาโร

... สาธุ สาธุ สาธุ ...