"กรรมดี หรือชั่ว ถ้าได้ทำลงไปแล้ว
ถึงแม้คนอื่น จะไม่รู้เรื่องที่เราทำ
ตัวเรานั่นแหละ รู้ตัวเองดีที่สุด

ถึงจะโกหก คนทั้งโลกได้
แต่เรา จะโกหกความจริงไม่ได้
ปากคนเราพูดจริง พูดเท็จได้
แต่จิตไม่เคยบอกเท็จในเรื่องของกรรม

พอตายไปแล้ว
ยมบาลไม่ต้องถามให้ยาก
จิตเราที่บันทึกกรรมดีชั่ว
จะอธิบายบอกเล่า ให้ฟังเอง"

-:-หลวงปู่ชอบ ฐานสโม-:-




"เมตตาที่ขาดปัญญา
อาจกลายเป็นการบำรุงกิเลสคนอื่น
มากกว่าการให้เขาเป็นสุข
ใจอ่อน ไม่ใช่ใจเมตตา"

-:-พระอาจารย์ชยสาโร ภิกขุ-:-






"เรื่องของคนอื่น
เราไปแก้ไขเขาไม่ได้
ที่แก้ไขได้ คือตัวเรา
แก้ข้างนอกเป็นเรื่องของโลก
แต่แก้ในตัวเรานี้
เป็นเรื่องของธรรม"

-:-หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ-:-






"ไม่ภาวนาดูให้แจ้งในใจ
ก็ได้แต่ร้องไห้น้ำตาไหล
ลูกของเราตาย
ผัวของเราตาย
เมียของเราตาย
เราก็จะตายวันไหน เวลาใด
รู้ได้ที่ไหน"

-:-หลวงปู่สิม พุทธาจาโร-:-





"ขณะใดที่เราวิ่งไปตามโลก เราจะมองไม่เห็นโลกได้ถนัด ฉะนั้น เราจำเป็นต้องหยุดวิ่งเสียก่อน แล้วเราจึงจะมองเห็นโลกได้ชัดเจน เมื่อโลกก็หมุนและเราก็หมุนด้วยอย่างนี้ จะมองเห็นกันอย่างไร เปรียบเหมือนคนวิ่งกับคนวิ่ง ย่อมยากที่จะมองเห็นหน้ากันได้ เราหยุดไม่วิ่งแต่เขาวิ่ง ก็ยังพอมองเห็นกันบ้าง แต่ไม่ชัดเจน ถ้าสองคนต่างวิ่งแล้ว ก็ยิ่งไม่แลเห็นกันเลย ตัวอย่างเช่น เรานั่งหรือยืนอยู่เฉยๆ มีคนๆหนึ่งแอบวิ่งมาตีหัวเราแล้วก็วิ่งหนีไป อย่างนี้เราก็จับตัวได้ยาก ฉะนั้นถ้าเราหมุนหรือแทรกแซงในความหมุนของโลก เราก็จะยิ่งไม่รู้ไม่เห็นอะไรเลย ในทางธรรมท่านจึงสอนให้เราเป็นผู้หยุดหมุน สังสารจักร เพื่อจะได้ทราบโลกแจ้งชัด"
ท่านพ่อลี ธมฺมธโร





อย่าทำชีวิตให้ระทมทุกข์
เหมือนดั่งใบไม้ที่แห้งเหี่ยวร่วงหล่นโรยรา
แต่จงทำชีวิตให้สว่างไสวจรัสเจิดจ้า
ดั่งดอกบัวที่บานยามเช้าเพื่อรองรับ แสงตะวันและสิ่งดีงามดีกว่า
ร่างกาย เป็นผู้ไม่รับทุกข์รับสุขอะไรกับเราด้วยเลย
ตัวจิตผู้เดียวเป็นผู้รับ

ท่านพ่อลี ธมฺมธโร





"เมื่อลมไม่พัด แสงไฟก็ย่อมสว่างไสว ถ้าลมพัด ไฟนั้นก็จะสว่างเป็นที่ๆ ไปเปรียบได้กับจิตที่ตั้งเที่ยงไม่เอียงไปตามสัญญาอดีตอนาคต ตั้งมั่นอยู่แต่ในปัจจุบันก็ย่อมจะเกิดแสงสว่าง เกิดปัญญาพิเศษขึ้น

ปัญญาพิเศษนี้ไม่มีครูบาอาจารย์มาสอนให้เกิดขึ้นได้ จะต้องปฏิบัติเอง ให้เกิดการรู้แจ้งเห็นจริงด้วยตนเอง"
ท่านพ่อลี ธมฺมธโร




การคบหาสมาคม
เป็นต้นทางที่จะให้เกิดความรู้
ถ้าแรกเริ่มได้คบกับท่านที่เป็นบัณฑิต
ก็อาจรู้จักศิลปศาสตร์ทางดีได้
ถ้าคบคนพาลเสียก่อน
ก็อาจรู้ศิลปศาสตร์ส่วนที่ชั่ว.
พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (สิริจนฺโท จันทร์)






"...อัธยาศัยของสัตว์เป็นมาแล้วต่างๆ คือ ดี , เลว , และกลาง ๆ วาสนาก็เป็นไปตามอัธยาศัย คือ วาสนายิ่งกว่าตัว, วาสนาเสมอตัว, วาสนาที่เลวทราม

บางคนเป็นผู้มีวาสนายิ่งในทางดีมาแล้ว แต่คบกับคนพาล วาสนาก็อาจเหมือนคนพาลได้ บางคนวาสนายังอ่อนแต่คบกับบัณฑิต วาสนาก็เลื่อนขึ้นไปเป็นบัณฑิต บางคนคบมิตรเป็นกลางๆ ไม่ดี ไม่ร้าย ไม่หายนะ ไม่เสื่อมทราม วาสนาพอประมาณสถานกลาง

ฉะนั้น บุคคลถึงพยายามคบบัณฑิต เพื่อเลื่อนภูมิวาสนาของตน ให้สูงขึ้นไปโดยลำดับ..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต






"...โดยมากอุปสรรคต่างๆ เป็นเรื่องหยุมหยิมเล็กน้อยไม่มีสาระ แต่เรามักจะรับเข้ายึดถือ เป็นอารมณ์กวนใจให้เดือดร้อนไปเอง จนถึงให้ทอดทิ้งความดี ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ไม่ใช่เป็นความฉลาด แต่เป็นความเขลาของเราเอง

และทางพระพุทธศาสนา เรียกว่า เป็นผู้แพ้ ส่วนการชนะนั้น ก็มิได้ประสงค์ให้ชนะในทางก่อเวร แต่มุ่งให้เอาชนะตนเอง คือ ชนะจิตใจที่ใฝ่ชั่วของตน และเอาชนะเหตุการณ์แวดล้อม ที่มาเป็นอุปสรรคแห่งความดี เพื่อที่จะรักษาและเพิ่มพูนความดีของตน ให้ดียิ่งๆ ขึ้น..."

พระโอวาทธรรมคำสอน..
องค์สมเด็จพระญาณสังวร (เจริญ สุวัฑฺฒโน)
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก พระองค์ที่ ๑๙ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์






"...ผู้ที่เป็นคนรกโลก อย่านำเข้ามาคิดให้รกรุงรังภายในจิตใจเลย รกโลกให้มันรกอยู่เฉพาะเขา โลกของเขาเอง รกในหัวใจของเขาเอง อย่าไปนำอารมณ์ของเขามารกโลกคือหัวใจเรา นั้นเป็นความโง่ไม่ใช่ความฉลาด

เราสร้างความฉลาดทุกวัน พยายามเสาะแสวงหาความฉลาด ทำไมเราจะไปโง่กับอารมณ์เหล่านี้ ปฏิบัติไปอย่ามีความหวั่นไหวต่อสิ่งใด ไม่มีใครรับผิดชอบเรายิ่งกว่าเราจะรับผิดชอบตัวเองในขณะนี้โดยธรรม จนถึงวาระสุดท้ายปลายแดนแห่งชีวิตของเราหาไม่ เราจะต้องรับ รับผิดชอบตัวเราเองอยู่ตลอดสาย

จะเป็นภพหน้าหรือภพไหนก็ตาม ความรับผิดชอบตนนี้จะต้องติดแนบไปกับตัว แล้วเราจะสร้างอะไรไว้เพื่อสนองความรับผิดชอบของเราให้เป็นที่พึงพอใจ นอกจากคุณงามความดีนี้ไม่มี..."

โอวาทธรรมคำสอน..
พระธรรมวิสุทธิมงคล (องค์หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน) วัดป่าเกษรศีลคุณ (วัดป่าบ้านตาด) อ.เมือง จ.อุดรธานี

...สาธุ สาธุ สาธุ...