เหตุแห่งการอันตรธานของพระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้หลายประการ ดังที่เคยนำมาลงไว้ให้อ่านก่อนหน้านี้ “รักษาไว้ไม่ให้อันตรธาน – เหตุของการอันตรธานแห่งพระสัทธรรม” โดยสาเหตุต่างๆ เหล่านั้นเป็นสิ่งที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้เกี่ยวเนื่องกับข้อปฏิบัติโดยตรงว่าถ้าหากไม่ปฏิบัติอะไรบ้างแล้ว ธรรมวินัยนี้ หรือพุทธศาสนาย่อมอันตรธานไปอย่างแน่นอน ซึ่งถ้าเราศึกษาเพิ่มเติมยิ่งขึ้นไปอีกจะพบว่า ในคัมภีร์ชั้นอรรถกถาได้อธิบายขยายให้ละเอียดไปอีกว่า เมื่อถึงคราวที่พระสัทธรรมอันตรธานแล้วจะมีเหตุการณ์ใดๆ เกิดขึ้นบ้าง ดังนี้

พระอรรถกถาจารย์ได้ทำการแบ่งเหตุการณ์ในช่วงอันตรธานของพระพุทธศาสนาออกเป็น ๕ ระยะด้วยกันดังนี้

ระยะที่ ๑ อธิคมอันตรธาน คือ การอันตรธานแห่งการบรรลุธรรม หมายถึง จะไม่มีผู้ใดที่สามารถสำเร็จคุณวิเศษและสำเร็จมรรค-ผล-นิพพานได้อีกเลย

ระยะที่ ๒ ปฏิปัตติอันตรธาน คือ การอันตรธานแห่งการปฏิบัติธรรม หมายถึง จะไม่มีผู้ปฏิบัติธรรม อาทิเช่น ไตรสิกขา, สติปัฏฐานสี่ หลงเหลืออยู่อีกเลย

ระยะที่ ๓ ปริยัตติอันตรธาน คือ การอันตรธานแห่งปริยัติ หมายถึง จะไม่มีผู้สามารถทรงจำและเข้าใจในคำสอนของพระพุทธเจ้าหลงเหลืออยู่อีกเลย

ระยะที่ ๔ ลิงคอันตรธาน คือ การอันตรธานแห่งเพศ หมายถึง จะไม่หลงเหลือพระภิกษุอยู่อีกเลย

ระยะที่ ๕ ธาตุอันตรธาน คือ การอันตรธานแห่งพระบรมสารีริกธาตุ หมายถึง จะไม่หลงเหลือพระบรมสารีริกธาตุ (กระดูกของพระพุทธเจ้า) อยู่ในที่ใดๆ อีกเลย

เหตุการณ์ทั้ง ๕ ระยะข้างต้นพระอรรถกถาจารย์ได้กล่าวไว้ เพื่อให้ทราบว่า ถึงคราวที่พระพุทธศาสนาจะสูญสิ้นไปจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง และยังทำให้ทราบอีกว่า ปริยัติ กับ ปฏิบัติ เป็นสิ่งที่สำคัญ ถ้าหากไม่ช่วยกันศึกษาปริยัติ และนำมาปฏิบัติแล้ว ผลที่ตามมาถึงขั้นที่จะให้พระพุทธศาสนาที่เรารักสูญสิ้นไปได้เลยทีเดียว ดังนั้นหากเรายังศึกษาปริยัติ และช่วยกันนำมาปฏิบัติอยู่ตราบใด ตราบนั้นพระพุทธศาสนา และพระสัทธรรมนี้จะยังไม่อันตรธานอย่างแน่นอนนั่นเอง คุณคิดว่าจริงหรือไม่?

ในครั้งต่อไป คงจะได้เจาะลึกไปถึงการอันตรธานแต่ละระยะว่ามีรายละเอียดอย่างไร จุดใดเป็นสิ่งสำคัญที่เราอาจจะมองข้ามไป และเราจะช่วยกันฟื้นฟูพระศาสนานี้ให้ดำรงอยู่ต่อไป หรือให้กลับมาดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ได้อย่างไร


ที่มา : การปฏิบัติธรรมออนไลน์
http://www.new.womeedtec.com/th-th
http://www.new.womeedtec.com/th-th/Main/Post?p=7fc92505-8227-4db4-8f6a-5b8451e81feb

เหตุที่ไม่ให้พระศาสนายังอยู่
๑. ศึกษา
๒.เขียน อ่าน
๓.บูชา สักการะ เห็นคุณค่า
๔.ทรงจำ ทรงไว้ ทรงธรรม
๕.คิด ใคร่ครวญ พินิจพิจารณา
๖.บอกกล่าว แสดง ชักชวนกันให้มาก
๗.ฟัง สดับ
จริงม่ะ

เคยคุยกับผู้แก่ผู้เฒ่า...

ท่านว่า...ตอนนี้ไม่มีอรหันต์แล้ว....มีไม่ได้แล้ว

ผม..งง...ว่า..ท่านไปจำจากไหนมา?...

รู้สึกคุ้นๆว่าเคยได้ยินได้ฟังจากพระเทศน์เหมือนกัน..ผู้เฒ่าคงจำมาจากพระเทศน์...

พระท่านคงจำจากอรรกถาจารย์มาเทศน์...

ผมเลยเริ่มไม่ค่อยเชื่ออรรกถาจารย์...ไปซะทุกเรื่องซะแล้ว

พระอรรถกถาจารย์ท่านก็อธิบายไปตามความรู้ ความเห็น ภูมิธรรมและเจตนาของท่าน
จะให้ถูกไปทุกอย่างเป็นไปไม่ได้ เราศึกษาแล้วก็ต้องพิจารณาด้วยสติปัญญาของเราเองดีกว่า

ธรรมที่ทำให้เศร้าหมอง คือ
โลภ โกรธ หลง
ยังมีอยู่จนทุกวันนี้

ธรรมที่ทำให้ผ่องใส คือ
ทาน ศีล ภาวนา
ก็มีอยู่คู่กันไปจนทุกวันนี้

ถ้า....ผู้เฒ่า..เชื่อว่าไม่มีพระอรหันต์..แล้วในยุคกึ่งพุทธกาลนี้...แล้วเกิดไปปรามาสว่าพระองค์นั้นองค์นี้...ไม่ใช่อรหันต์อย่างที่เขาว่าว่ากันหรอก...อย่างนี้...จะเป็นบาปกรรมมั้ย?

ถ้าเป็นกรรม....คนที่สอนให้ผู้เฒ่าเข้าใจผิดจนพลาดทำกรรมไม่ดี..พลาดการได้ทำกรรมดีกับเนื้อนาบุญ..นี้..คนที่สอนจะบาปมั้ย?

ผมว่า..มันน่าตกใจนะ