“วาสนา นั้นเป็นไปตามอัธยาศัย
คนที่มีวาสนาในทางที่ดีมาแล้ว แต่คบคนพาล
วาสนาก็อาจเป็นคนพาลได้ บางคนวาสนายังอ่อน
เมื่อคบบัณฑิต วาสนาก็เลื่อนขึ้นเป็นบัณฑิต
ฉะนั้น บุคคลควรพยายามคบแต่บัณฑิต
เพื่อเลื่อนภูมิวาสนาของตนให้สูงขึ้น"


หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต




เปรียบกับสุนัขนอนอยู่บนกองข้าวเปลือก
ท้องร้องจ๊อก จ๊อก มันก็นอนอยู่
จิตวิตก จะไปกินที่ไหนหนอ ท้องมันหิว
ก็โจนออกไปจากกองข้าวเปลือก
วิ่งไปหาเศษอาหาร
อาหารมีอยู่ แต่มันไม่รู้จัก เพราะไม่เห็นข้าว
มันกินข้าวเปลือกไม่ได้ความรู้มีอยู่ ไม่ปฏิบัติก็ไม่รู้เรื่อง
โง่ขนาดสุนัขมันนอนบนกองข้าวเปลือก
น่าสงสาร ข้าวสารมีอยู่แต่เปลือกมันปิด
เหมือนกับวิมุตติมีอยู่แต่สมมติมันปิด


หลวงปู่ชา สุภัทโท


"...ธรรมะ ในที่นี้หมายถึง ของที่มีอยู่ในโลกนี้ทั้งหมด มันเป็นอยู่อย่างนั้น มีอยู่อย่างนั้น เรียกว่าธรรมะ
คำว่า เห็นธรรม คือ เห็นจริงตามที่มันเป็นเองนั่นเอง มันเป็นอย่างไรให้เข้าใจว่ามันเป็นอยู่อย่างนั้น เรียกว่า เห็นสภาพของธรรมะ ตรงนี้แหละเป็นของสำคัญ เห็นได้ยาก เพราะคนเรานั้น เห็นอะไร ดูอะไร ก็อยากจะดูของใหม่เรื่อยไป ของเก่าเลยลืมเสีย มันเลยไม่ชัดไม่เจนขึ้นมา หากันไปเถิด หาธรรมะหาเท่าไหร่ก็หาไป ถ้าไม่เห็นสภาพตามเป็นจริงแล้ว ก็ไม่เห็นธรรมะอยู่นั้นเอง..."

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี



# โอวาทธรรม องค์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต #

สิ่งที่ล่วงไปแล้ว...ไม่ควรทำความผูกพัน
เพราะเป็นสิ่งที่ล่วงไปแล้วอย่างแท้จริง
แม้กระทำความผูกพัน และหมายมั่นให้สิ่งนั้น
กลับมาเป็นปัจจุบันก็เป็นไปไม่ได้
ผู้ทำความสำคัญมั่นหมายนั้นเป็นทุกข์แต่ผู้เดียว
โดยความไม่สมหวังตลอดไป...
อนาคตที่ยังมาไม่ถึงนั้น เป็นสิ่งไม่ควรไปยึดเหนี่ยวเกี่ยวข้องเช่นกัน
อดีต...ปล่อยไว้ตามอดีต
อนาคต...ปล่อยไว้ตามกาลของมัน
ปัจจุบันเท่านั้นจะสำเร็จประโยชน์ได้
เพราะอยู่ในฐานะที่ควรทำได้ไม่สุดวิสัย




"เมื่อท่านมาเจริญกรรมฐาน ท่านจะมีเมตตาเป็นข้อแรก ข้อสองท่านต้องมีกตัญญูกตเวทีแน่นอน ท่านจะไม่ลืมพระคุณของผู้มีอุปการคุณ ท่านจะไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ไม่ใจดำอำมหิตเหี้ยมโหดทารุณฆ่าสัตว์ตัวเป็นให้จำตายแน่นอน ท่านจะไม่อยากเบียดเบียนทรัพย์สินเงินทองของท่านผู้ใด ไม่ล่วงประเวณีที่น่าบัดสีในสังคม ท่านไม่อยากหลอกลวงโลกหวังเอาลาภ ต้องการจะช่วยตัวเองตลอด และต้องการจะพึ่งตัวเอง สอนตัวเอง ไม่ต้องการดื่มสุรายาเมา อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท"
คำสอน หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม เรื่อง “รอบรู้ด้วยปัญญา” หนังสือ กฏแห่งกรรม-ธรรมปฏิบัติ เล่ม ๑๓