การให้ธรรมะพ่อแม่
เป็นการทดแทนพระคุณที่สูงสุด

ลูกเอ๋ย ยามที่พ่อแม่ของเจ้ามีอายุมากขึ้น ย่อมมีโรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียน ความแข็งแรงของร่างกายที่เคยมีก็ลดลง ใจน้อย โกรธง่าย ความจำก็เสื่อม ขี้หลงขี้ลืม จิตใจก็หมดความสุขสดชื่น ถึงแม้พวกเจ้าจะคอยเอาใจใส่ดูแลใกล้ชิดสักเพียงใดก็ตามก็ไม่อาจช่วยให้พ่อแม่ของเจ้ามีความสุขได้เต็มที่เพราะพวกเจ้าทุกคนต่างก็มีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบเจ้าช่วยท่านให้ได้รับความสุขเพียงการให้กินอยู่หลับนอน อันเป็นความสุขทางกายเท่านั้น แต่จิตใจของท่าน หาได้ร่าเริงสดชื่นผ่องใสไม่ เจ้าจงจำไว้ว่าการให้ความสุขแก่พ่อแม่อย่างแท้จริงก็คือ การให้ธรรมะ ด้วยการสอนหลักธรรมง่าย ๆ ให้พ่อแม่ของเจ้า พาท่านไปทำบุญทำทาน สอนท่านให้รู้จักการปฏิบัติบูชา สวดมนต์ ภาวนา แผ่เมตตาธรรมะจะอยู่ในจิตใจของพ่อแม่เจ้าทุกภพทุกชาติ ถือว่าเป็นการทดแทนพระคุณที่สูงสุด เจ้าจงจำไว้นะลูกเอ๋ย "ธรรมโอสถ"


คำสอนของสมเด็จโต ท่านได้บันทึกเอาไว้ด้วยลายมือของท่าน อันเป็นอมตะวาจา

คัดลอกจาก หนังสือ อมตะธรรมสมเด็จโต




การที่สอนให้ทำบุญโดยไม่ปรารถนานั้น
ก็เพื่อให้กระแสบุญนั้นบริสุทธิ์เป็นขั้นที่หนึ่ง
จะได้ตามให้ผลทันในปัจจุบันชาติ
แต่ถ้าตามไม่ทันในปัจจุบันชาติ
ก็ติดตามไปให้เสวยผลในปรภพ
คือ เมื่อสิ้นอายุขัยจากโลกมนุษย์ไปแล้ว
ฉะนั้น เขาจึงสอนไม่ให้ทำบุญเอาหน้า
ทำบุญอย่าหวังผลตอบแทน
สิ่งดีที่ท่านทำไปย่อมได้รับสนองดีแน่นอน


สมเด็จพระพุฒาจารย์ ( โต พฺรหฺมรํสี )




โอวาทธรรมคำสอน สมเด็จพระพุฒาจารย์ ( โต พรหมรังสี )

"อานิสงส์การแผ่เมตตา... ผู้ปฏิบัติธรรมนั้น ต้องรู้จักคำว่า แผ่เมตตา คือต้องเข้าใจว่า ความวิเวกวังเวงแห่งการคิดนึกของเราแต่ละบุคคลนั้น มีกระแสแห่งธาตุไฟผสมอยู่ในจิตและวิญญาณกระจายออกไปเมื่อจิตของเรามีเจตนาบริสุทธิ์ เมื่อจิตของเราเป็นมิตรกับทุกคน เมื่อนั้นเขาก็ย่อมเป็นมิตรกับเรา เสมือนหนึ่งเราให้เขากินอาหาร คนที่กินอาหารนั้นย่อมคิดถึงคุณของเรา"

มีคนทำหนังของหลวงพ่อ..ออกมาด้วย..ครับ

คุณแม่ของสุชาวดี เป็นคนเจ้าโทสะ ท่านหาเลี้ยงลูกมาด้วยข้อปานา กว่าจะทำให้ท่าน
หันมาเห็นประโยชน์ของการสำรวมศีลได้ ใช้เวลาเกือบสามปีค่ะ ดิฉันเกือบท้อก็หลาย
ครั้ง แต่ด้วยความสงสารท่าน ผ่านมาถึงจุดท่านยอมภาวนา แล้วสุขใจค่ะ

ขออนุโมทนาสาธุ.กับบุญของคุณ สุชาวดี..ด้วยนะครับ

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ