หลวงปู่ซามา เห็นโทษทุกข์

อาจารย์ซามา (อาจุตฺโต) วัดป่าบ้านไร่ม่วง สร้างศาลายังไม่แล้วเสร็จมามรณภาพไปก่อน เคยบ่นกับผู้ข้าฯว่า...

“ผิดพลาดอยู่ครับที่ปั๊มเหรียญออกมาตอบแทนญาติโยมที่มาช่วยสร้างศาลา”


เป็นคนพระลับเหมืองขอนแก่น บวชนิกายได้ ๔ ปี ไปญัตติที่อำเภอภูเขียว มรณะอายุ ๖๗ ปี อาวุโสกว่าผู้ข้าฯ ๑๐ พรรษา แต่มาสอบถามธรรมะกับผู้ข้าฯ เคารพธรรมดีมาก”

“การสร้างบารมีต้องเอาให้จริงนะจามนะ ไม่ยากดอกให้สติกับจิตอยู่ด้วยกัน ย้ำมันเหมือนตอกตะปูนี่ อย่าถอนอย่างวาง
อดทนก็อดทนแบบทนทานนะจาม
อดได้ก็ได้เป็นครูเป็นอาจารย์ นำผู้นำคน
อดทนต่อสิ่งอันมันไม่ดี อดทนแบบสละ
อันชั่วไม่เอา ถอนออก
อันใดดี คอยเก็บไว้”

(แล้วหลวงปู่จาม ก็เล่าถวายเรื่อง จิตสงบ การบำเพ็ญ เรื่องของผู้อ้างความหลุดพ้น และผู้อ้างว่าได้พระนิพพานธรรมะมรรคผล)

พอคุยกันจบแล้ว หลวงปู่ซามาว่า...แต่บวชมากระจ่างแจ้งในวันนี้ดี อึมอำงึมงำมาหลายปี”

“ท่านอาจารย์ซามา (อจุตฺโต) แต่ก่อนมาบวชใจอยากเป็นตำรวจ เพราะมีญาติพี่น้องเป็นตำรวจอยู่ ญาติพี่น้องเขาจึงชวนไปปราบโจรปล้นทางเมืองเลยใกล้ภูผานกเค้า เขตติดต่อขอนแก่นกับเมืองเลย

โจรร้ายรายนี้เป็นคนได้ของคาถาอาคมหนังเหนียว ฟันแทงยิงทำอะไรก็ไม่ได้กับมัน ทางกองตำรวจเมืองขอนแก่นได้รับแจ้งว่ามันหากะปล้นใหม่ๆ ทางเขตติดต่อเมืองเลย ญาติพี่น้องของอาจารย์ซามา จึงเอาท่านอาจารย์ซามาไปฝึกหัดด้วย

ทำเป็นคนต่างถิ่น มีห่อของไปขาย ทำทีเป็นพ่อค้าเอาของไปขาย ผ่านป่าดงลานเข้าไปเขตภูเขา ทะลุออกไปผานกเค้า

ไอ้โจรนั้นมันก็เข้ามาหา...

ทางฝ่ายตำรวจก็ว่า...

“พวกผมเป็นพ่อค้าจะเอาผ้าไหมผ้าทอไปขาย ทางเมืองเลย จึงพักระหว่างทางอยู่นี้ เงินค้าเงินขายก็ยังไม่มี ติดตัวมาก็คนละบาทสองบาท ขากลับมาเถ๊อะจะเอากำไรมาปันให้ไม่ต้องปล้นต้องจี้พวกผมหรอก”

พวกตำรวจก็พูดอ่อนพูดหวานกับมัน จนมันย่ามใจ ไปเอาไก่ชาวบ้านมาฆ่าต้มให้กิน ไปเอางัวน้อยควายน้อยของชาวบ้านมาฆ่าสู่กิน อยู่หลายวันพวกไปเลาะขายผ้าก็ไปตามหมู่บ้านเลาะๆ แถบใกล้ภูกระดึง แต่ที่จริงไปเกณฑ์บอกผู้ใหญ่บ้านให้ขุดหลุมลึกเอาไว้

ฝ่ายพ่อค้าตำรวจปลอมตัวมีอยู่ ๔ คน ๒ คนไปติดต่อการค้าอีก ๒ คนอยู่ปางพักของไอ้โจรหนังเหนียว ท่านอาจารย์ซามา เป็นเด็กน้อยกำลังหนุ่มแน่น และเป็นที่ถูกโฉลกกับบักโจรร้ายนั้นมันก็ชวนให้เป็นโจรปล้นด้วยกัน

ได้ ๖ – ๗ วัน ๒ คนพ่อค้าก็มาบอกโจรว่า...

“นายเอ๋ย พวกผมไปเลาะขายผ้าหลายวันแล้วขายได้แค่ ๒ ผืน แต่ไปเห็นอยู่บ้านหลังหนึ่งเขามีเงินหลายอยู่ห่อไว้แล้ว เอาไปฝังดินไว้ไกลจากบ้านเขา พวกผมแอบได้ยินเขาคุยกัน เพราะผู้เป็นเมียอยากได้ผ้าโสร่งไหมให้ผู้เป็นผัว แต่ว่าวันนี้ยังไม่มีเงิน พรุ่งนี้ขอให้นายฮ้อยเอาผ้ามาให้เถอะจะหยิบยืมเงินมาให้”

เขาพูดจาอย่างนี้มีลับลมคมใน คงจะซ่อนเงินฝังไหเงินเอาไว้ที่ใดที่หนึ่งแน่นอนพวกผมก็แอบหลบอยู่ว่าจะอย่างใด ก็เห็นเขาสองผัวเมียไปทางศาลปู่ตาหอผีของเขาต้องไปเอาเงินแน่นอน อย่างนี้แล้วนายจะว่าอย่างใด”

ไอ้โจรก็ว่า...

“จะยากอะไร ไปปล้นบังคับเอากับมันเลย พรุ่งนี้บ่ายกูจะไปเอาเงินมันมาแบ่งให้พวกมึง ถ้ามันไม่มีในบ้านก็บังคับให้มันพาไปเอาที่มันซ่อนฝังเอาไว้ กูแบ่งกำไรปล้น พวกมึงให้เอากำไรค้ามาแบ่งให้กูตอบแทนกันอย่างนี้”

วันต่อมาบักโจรนั้นก็พาไปปล้นบ้านสองผัวเมียนั้น

สองผัวเมียก็สารภาพว่า...

“เงินอยู่บ้านมีอยู่ ๑๖ บาท ขอชีวิตไว้เถอะ” โจรมันก็ว่า “กูรู้แล้วว่ามึงสองผัวเมียฝังเงินเอาไว้ใกล้ศาลเจ้าปู่ ไป๊ถ้าสูไม่อยากตายให้พากูไปเอา” ...สองผัวเมียก็จำยอมพาไปเอา

ทีนี้ฝ่ายตำรวจปลอมตัวเป็นพ่อค้าขายผ้าก็ไปดักรอท่ามันอยู่แล้ว หลบตัวอยู่

สองผัวเมียผู้ใหญ่บ้านก็พามันไปอยู่ใกล้ๆ หลุมที่ขุดเอาไว้แต่อำพรางไว้แล้วไม่ให้มันรู้จักได้ บักโจรมันก็ระวังตัวอยู่

สองผัวเมียก็ขอเข้าไปไหว้เจ้าปู่และบอกว่าซ่อนฝังเงินไว้ในตีนเสาศาลเจ้าปู่จะขุดขึ้นมาให้

จังหวะที่ ๒ ผัวเมียออกห่างจากตัวบักโจรพอสมควรแล้ว นายตำรวจพ่อค้านั้น ก็กระโดดออกมาจากที่ซ่อนตัวรุมซ้อมไม้ค้อนตอไม้ไผ่ของใครของมันรุมตีบักโจรนั้น สองผัวเมียผู้ใหญ่บ้านก็มาช่วยเอาด้ามจอบ ด้ามเสียม ตีรุมซ้อมมัน

ท่านอาจารย์ซามาว่า...

“ถ้าจะบาปก็กับตัดไม้ง่ามให้พวกตำรวจค้ำคอบักโจรนั้นกดลงลากถูไถตัวมันตกลงหลุมที่ขุดไว้นั้น แล้วเอาไม้ง่ามค้ำคอมันกดไว้พวกตำรวจก็เอาจอบเขี่ยดินถมไว้จนเต็มหลุม บาปของผมท่าจะมีอยู่ก็เพราะตัดไม้ง่ามให้เขาแต่การทุบตี กับเอาดินถมมันนั้น ไม่ได้ทำช่วย มีตำรวจ ๓ นายกับผู้ใหญ่บ้านเขาช่วยกัน หนังมันก็เหนียวจริง ตีอย่างไรก็ไม่ปริไม่แตก กระดูกมันก็แข็งวิชาคาถาเก่งดีแท้ มันตายสลบเท่านั้น ยังไม่ตายแท้คงตายกับดินถมหมดอากาศหายใจ”

ฆ่าบักโจรนั้นตายแล้วก็กลับมาเมืองขอนแก่น

ตำรวจผู้เป็นลุงจะเอาเข้าเป็นตำรวจ มานึกตรึกตรองอยู่หลายวัน เป็นตำรวจแล้วการฆ่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่บาปกรรมเวรภัยทุกข์โทษอันตรายก็มีอยู่ไม่น้อยก็พอดีกับสมภารวัดบ้านพระลับตายลง เขาเกณฑ์คนบวชหน้าศพ ก็เลยได้บวชเป็นพระนิกาย แล้วจึงได้มาญัตติทีหลัง

บักโจรนั้นมันไปเรียนวิชาคาถามาจากทางด่านซ้าย ตัวมันแท้เป็นคนทางเมืองหล่มสักมาได้เมียทางด้านซ้าย แล้วมาเสาะหาปล้นผานกเค้าวังสะพุง หนองบัวลำพู พวกตำรวจก็พยายามอยู่หลายปีจึงจับมันได้

ท่านอาจารย์ซามาว่า... “มันจะสอนคาถาให้ จะสักลายลงกระโหลกหัวมันว่ามาอยู่กับมันครบปี แล้วจะสักหมวกเหล็กให้ และสักนะโมตัวประสานน้ำมันตามข้อต่อกระดูกทุกข้อ

ถามมันว่า...ทำไมมาเป็นโจรปล้นมันว่าหาได้ง่ายอยู่กินง่าย สบาย ไม่กลัวตาย ทุบตีฟันรันแทงไม่ระคายมันหรอก มันชอบพออยากได้ผมอยู่ด้วย มันว่าปล้นมาได้จะแบ่งครึ่งเลย แบ่งเงินแล้วก็กลับบ้านนานๆ ก็มาปล้นอีกทีใหม่

มาคิดดูเดี๋ยวนี้ได้ดีเพราะมัน หากไม่ได้ไปดูงานฆ่าโจรไอ้นั่นก็คงไม่ได้เห็นโทษทุกข์และคงไม่ได้บวช”

ธรรมะประวัติหลวงปู่จาม มหาปุญโญ




ทำไมบางคนบรรลุธรรมได้โดยง่าย?

บางคนได้ฟังคำตรัสเพียงสองสามคำ
แล้วก็บรรลุมรรคผลได้ตรงที่ที่ตนนั่งนั่นเอง
และบางคนถึงกับบรรลุอรหัตตผลก็มีอยู่ไม่น้อย
ข้อนี้เป็นที่เชื่อได้แน่นอนว่า เขาต้องมี "ทุนเดิม"...
...
ปัญหาคือเขามีทุนเดิมอะไร และเขาได้มาโดยวิธีใด
เพราะเขาไม่เคยพบพระพุทธเจ้ามาก่อนเลย
ถ้าตอบปัญหาข้อนี้ได้ ก็จะเข้าใจสิ่งที่เรียกว่า
"ปัญญาวิมุตติ" หรือการเจริญภาวนาชนิดที่เหมาะสม
แก่คนทุกคน และทุกยุคทุกสมัยได้ทันที


ทุนเดิมที่กล่าวนั้น หมายถึง ความรู้สึกเบื่อหน่ายต่อสิ่งต่าง ๆ
ว่าเป็นสิ่งที่ "ไม่น่าเอา-ไม่น่าเป็น ไม่น่ายึดถือ
ไม่น่าเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย"

เพราะเขาได้ผ่านสิ่งนั้น ๆ มาอย่างเพียงพอบ้าง
หรือเพราะเป็นคนฉลาดในการสังเกตและพิจารณาบ้าง
ความรู้สึกดังที่กล่าว เป็นการเห็น "อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา"
อย่างถูกต้องและสมบูรณ์ที่สุด
ทั้ง ๆ ที่บุคคลนั้น ไม่เคยได้ยิน ได้ฟัง
คำว่า อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา มาก่อนเลย

ผลของการเห็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ก็คือ
ความรู้สึกที่ว่า ไม่มีอะไร น่าเอา น่าเป็น นั่นเอง
โดยทำให้เกิดขึ้นมาได้ โดยทางใดทางหนึ่ง
ไม่มีข้อจำกัด
แต่ผลย่อมเหมือนกันหมด
คือ ไม่รู้สึกอยากได้อะไร หรืออยากเป็นอะไรด้วยความรู้สึก
รุนแรงที่ขนาดเรียกว่า ยึดมั่น ถือมั่น

เมื่อเขามีความรู้สึกในลักษณะเช่นนี้ มาบ้างแล้ว
ก็เรียกว่า มีทุนเดิมมาแล้ว
ฉะนั้น จึงอยู่ในฐานะที่จะบรรลุมรรคผลได้ทันที
เมื่อได้ฟังพุทธดำรัส หรือแม้คำพูดของบุคคลอื่นโดยไม่กี่คำ
หรือแม้เพียงได้เห็นสิ่งต่าง ๆ ที่แสดงความหมายอย่างเดียวกัน

การบรรลุผลหรือการหลุดพ้นทำนองนี้
เป็นไปด้วยอำนาจของปัญญาเป็นส่วนใหญ่
มีปัญญาออกเดินหน้า หรือนำหน้า จนสมาธิไม่ปรากฎ
ทั้งที่มีสมาธิอยู่ตามธรรมชาติ
ก็ซ่อนอยู่ภายใต้การเคลื่อนไหวของปัญญา

รวมความว่า เป็นการใช้กำลังของปัญญาซึ่งเป็นการพิจารณา
มากกว่าการใช้กำลังจิต
เป็นเครื่องบ่มปัญญาหรือบีบบังคับปัญญา
ให้เดินไปในกระแสใดกระแสหนึ่งนั่นเอง
จึงได้นามว่า "หลุดพ้นด้วยอำนาจปัญญาล้วน"
มากกว่าที่จะหลุดพ้นด้วยอำนาจของจิตและปัญญาร่วมกัน

พุทธทาสภิกขุ



ธรรมะครูบาอินทจักรรักษา (พระสุธรรมยานเถระ)
วัดวนาราม (วัดน้ำบ่อหลวง)
ต. สันกลาง อ. สันป่าตอง จ.เชียงใหม่
" พระพุทธเจ้าสอนไว้แจ่มแจ้ง..กินน้อย นอนน้อย ปฏิบัติมาก เป็นความจริง..เพราะบางวันมีข้าว 2 ก้อน เอาเกลือเหน็บก็กิน โอ...มีรสชาติดี..นั่งสมาธิก็ไม่ง่วง เดินจงกรมก็ไม่เมื่อย ..กินน้อย นอน เพียงชั่วโมง..สองชั่งโมงก็ตื่น...เร่งภาวนาต่อไปอีก.."
" จงรักษาจิตอย่างเดียว อะไร ๆ ก็ดีหมด "
พระครูภาวนาภิรัตน์ (ครูบาอินทจักร์รักษา)วัดวนาราม (น้ำบ่อหลวง) สันป่าตอง
จาก หนังสือ ล่าพระอาจารย์ และท่องเชียงแสน




“ ธรรมะมีอยู่แล้ว ไม่ต้องสร้างขึ้น ไม่ต้องวิ่งหา
เพียงแต่ทำให้ปรากฏแก่จิตที่อบรมแล้วอย่างถูกต้อง
เดี๋ยวนี้ มัวสร้าง มัวหา เลยไม่พบทั้งที่มีอยู่แล้ว ”

พุทธทาส อินทปัญโญ



เอาบุญมาฝากจะถวายสังฆทาน เจริญวิปัสสนา ให้ธรรมะเป็นทาน ให้อภัยทาน บอกบุญ สักการะพระธาตุ ให้อาหารสัตว์เป็นทาน ช่วยพ่อแม่ทำงานบ้าน ถวายข้าวพระพุทธ อนุโมทนาบุญกับผู้อื่น สร้างพระสร้างเจดีย์สร้างธรรมจักรสร้างรอยพระพุทธบาทสร้างระฆังและอัครสาวกซ้ายขวาสร้างพระสีวลีสร้างพระกัสสะปะสร้างพระอุปคุตสร้างพระองคุลีมารผสมทองคำเปลวพร้อมนำดอกไม้มาบูชาถวายพระรัตนตรัย
รักษาศีล เจริญภาวนา สวดมนต์ ให้อาหารสัตว์เป็นทานเป็นประจำ กรวดน้ำอุทิศบุญ อนุโมทนากับพ่อแม่ญาติพี่น้องที่รักษาศีล ฟังธรรม ให้ทาน อนุโมทนากับเพื่อนๆที่รักษาศีล ศึกษาการรักษาโรค ที่ผ่านมาคุณแม่ได้ถวายสังฆทานมาโดยตลอด ที่ผ่านมาได้ปิดทองพระ รักษาอาการป่วยของผู้อื่นกับผู้ร่วมงาน และที่ผ่านมาได้รักษาอาการป่วยของบิดามารดา ปล่อยชีวิตสัตว์มาโดยตลอด ถวายยาแก่ภิกษุ ขัดองค์พระ ที่ผ่านมาได้จุดเทียนถวายพระรัตนตรัย ให้ความรู้สมุนไพรเพื่อสุขภาพเป็นวิทยาทาน ที่ผ่านมาคุณแม่ได้ทำบุญหลายอย่างมาโดยตลอด ที่ผ่านมาได้ถวายสังฆทานและทำบุญสร้างอาคารผู้ป่วยและกฐินกับเพื่อนๆและให้อาหารเป็นทานแก่สรรพสัตว์กับเพื่อนๆและเพื่อนคนหนึ่งและบริวารของเพื่อนและครอบครัวของเพื่อนได้มีจิตเมตตาให้ทานและเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ช่วยเหลือผู้อื่นอยู่ตลอดและเพื่อนได้เคยสวดมนต์เย็นกับคุณแม่และที่ผ่านมาได้ทำบุญสักการะพระธาตุทำบุญปิดทองชำระหนี้สงฆ์และไหว้พระและทำบุญตามกล่องรับบริจาคตามวัดต่างๆกับเพื่อนและตั้งใจว่าจะสร้างบารมีให้ครบทั้ง 10 อย่างขอให้อนุโมทนาบุญด้วย

ขอเชิญถวายสังฆทาน เจริญวิปัสสนา ให้ธรรมะเป็นทาน ให้อภัยทาน บอกบุญ ให้อาหารสัตว์เป็นทาน สักการะพระธาตุ ฟังธรรม สวดมนต์ ช่วยพ่อแม่ทำงานบ้าน รักษาศีล เจริญภาวนา สวดมนต์ สร้างพระสร้างเจดีย์สร้างธรรมจักรสร้างรอยพระพุทธบาท
สร้างระฆังและอัครสาวกซ้ายขวาสร้างพระสีวลีสร้างพระกัสสะปะสร้างพระอุปคุตสร้างพระองคุลีมารผสมทองคำเปลวพร้อมนำดอกไม้มาบูชาถวายพระรัตนตรัย กรวดน้ำอุทิศบุญ ถวายข้าวพระพุทธ อนุโมทนาบุญกับผู้อื่น สนทนาธรรม
ถวายข้าวพระพุทธ อนุโมทนาบุญกับผู้อื่น รักษาอาการป่วยของผู้อื่น รักษาอาการป่วยของบิดามารดา จุดเทียนถวายพระรัตนตรัย
ปิดทอง สักการะพระธาตุ กราบอดีตสังขารเจ้าอาวาสที่ไม่เน่าเปื่อย ที่วัดแจ้ง อ.เมือง จ.ปราจีนบุรี ปิดทองพระ ปล่อยชีวิตสัตว์ถวายยาแก่ภิกษุ ไหว้พระตามวัดต่างๆ ขัดองค์พระ ให้ความรู้สมุนไพรในการดูแลสุขภาพเป็นทาน
และสร้างบารมีให้ครบทั้ง 10 อย่างขอเชิญร่วมบุญกุศลร่วมกันนะ

กราบสาธุๆๆ