รู้สึกได้ถึงความจริงใจเลยครับ...
พอใจ..เท่าที่ทำ....นี้...ดูเหมือนง่าย...นะ...แต่จริงๆ..ไม่ง่ายเลย...การละสิ่งที่ปราถณา..แม้เป้นบุญ...เป็นความดี...นี้..มันทำยากมาก
.........

ไม่เสียดายชีวิตนี้เพราะอย่างน้อยก็ยังได้เรียนได้ศึกษาธรรมบ้าง

.........
จุดนี้..น่าจะเป็นตัวอย่างที่ดีของหลายๆคน..นะครับ

แต่ก่อน..ผมคิดว่าพร้อม..นะ...ดูปีที่ผมสมัครเข้าเวป..นั้นแหละ...

แต่....มันไม่ใช่อย่างที่คิด....ครับ....เพิ่งจะรู้ตัวเมื่อไม่นานมานี้เอง

อเมสซิ้งละ..คิดงัยบ้าง?

ใช่เลยครับ...ยิ่งสมมุติว่าเป็นเราตายด้วยแล้ว...เร็วดีนักแล..

ยังกลัวตายอ่ะ

ไม่ได้ถามว่ากลัวตายหรือ..ไม่กลัวตาย...นะ....ไม่สะดุ้งกลัวตายก็อรหันต์แล้ว...

ถามว่า...ถ้าความตายมาถึง....พร้อมยัง?...
กลัวด้วยและไม่พร้อมด้วย...กับ...กลัวแต่ก็พร้อมนะ

ยังไม่พร้อมอ่ะ

ยังไม่ค่อยพร้อมเลยครับ

หากความตายมาถึง...พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง
คุนน้องไม่สามารถตอบประโยคนี้ได้เพราะคุณน้องยังไม่อยากตาย เพราะคุณน้องยังสะสมบุญบารมีไปเกิดในภพหน้ายังไม่พอ555+(พูดจริงนะเนียะ เหมือนเราเตรียมตัวจะเดินทาง เราก็ต้องมีกระเป๋าเดินทาง มีสตางค์จ่ายค่าโดยสารเพื่อซื้อตั๋วมีใครจะขึ้นรถคันเดียวกันกับคุณน้องมั้ยเผื่อว่าเราไปทางเดียวกัน )
จริงๆก็คือยังไม่คิดว่าตนเองจะตาย แต่ถ้าหากความตายมาถึงก็คงปล่อยไปตามกรรมละกัน ก็คุนน้องไม่รู้นี้ว่าจะต้องตายยังไง ถ้ารู้จะได้เตรียมตัวถูกจริงม่ะ อะไรๆมันก็ไม่แน่ ถ้าจะตายจริงเมื่อถึงวันนั้นค่อยว่ากันอีกทีนึง ทาน ศีล ภาวนา เป็นสิ่งที่ต้องปฏิบัติเมื่อตอนยังมีชีวิต และคุนน้องก็มีพื้นของการภาวนาอยู่แล้ว คุนน้องจะเอาจิตมาอยู่ที่ลมหายใจ พุธ-โธ ระลึกถึงพระรัตนตรัย จนลมหายใจดับไปอย่างสงบ
แต่เคยถูกทดสอบแล้วหละเกี่ยวกับความตาย ลองอ่านความเห็นนี้ดูดิ 555นั่นหละจิตใต้สำนึกตอนฝันที่ไม่มีสติกำกับกาย-ใจ
คุณน้องฝันเป็นความฝันที่จำได้แม่นยำเหมือนเหตุการณ์จริงเลยนะ และระลึกได้จนถึงตอนนี้ คุนน้องฝันว่า คุณน้องหลงเข้าไปในหมูบ้านแห่งนึงในป่า เหมือนเมืองลับแล เพราะเป็นหมู่บ้านลึกลับและเราไม่เคยรู้จักมาก่อน ก็แปลกใจนะในฝันเรามาอยู่ที่นั่นได้ไง และคุณน้องก็ไปเจอหนองน้ำขนาดใหญ่ เห็นศพคนตายลอยเกลื่อนในหนองน้ำ ศพน่ากลัวเหลือเกิน และเห็นคนลากมาโยนทิ้งในน้ำเรื่อยๆ
คุณน้องเห็นภาพพวกนั้น ก็รู้สึกสลดใจเศร้าบอกไม่ถูก นึกในใจว่าทำไมพวกเค้ากลายเป็นแบบนี้คือตายเกลื่อนในหนองน้ำแบบนี้ จนคุนน้องเห้นคนแก่คนนึง คุณน้องหันไปถามแกว่า ทำไมพวกเค้าเป็นแบบนี้!!!(ภาพในความฝันมันน่าสลดใจบอกไม่ถูก) คนแก่คนนั้นก็ตอบคุนน้องว่า ทุกคนในที่แห่งนี้ยังงัยก็ต้องเป็นแบบนี้หมด และจะต้องเอามาโยนทิ้งลงในหนองน้ำแห่งนี้ รวมถึงคุณน้องด้วย
พอได้ยินแกพุดเช่นนั้น คุณน้องก็เกิดความกลัว กลัวว่าจะเป็นเหมือนพวกเค้า ซากศพเหล่านั้น คุณน้องก็เลยวิ่งหนีออกมา วิ่งหนีออกมาสุดชีวิตและหลงในป่า และจิตใจก็กลัวมาก

เมื่อความตายมาถึง ก็ตาย ก็เท่านี้ ไม่เห็นต้องคิดอะไรมากเลย มีชีวิตอยู่นี่เรื่องใหญ่

พูดง่ายจริงน๊อ พ่อคู๊นนน555+ถ้าตายแล้วเราจะไปไหนดี เราต้องตั้งเข็มทิศไว้ล่วงหน้าด้วยมั้ย น้องว่าก็เป็นเรื่องดีนะ ดีกว่าคนไม่มีจุดมุ่งหมายอะไรเลย เพราะเค้าเรียกว่าโมฆะบุรุษ ว่าแต่พี่กรัชกายจะไปทางเดียวกันกับคุนน้องมั้ยน๊อ

ที่ไหนๆก็อยู่ไ้ด้ นรกก็อยู่ไ้ด้ สวรรค์ก็อยู่ไ้ด้ คิกๆๆ

กรัชกายไม่คิดมาก ปลงใจว่าปัจจุบันเป็นเหตุ อนาคตเป็นผล อยากไปไหนไปทางไหนก็ทำเอา

ผมคิดว่า...หากเราไม่พร้อม..แต่ต้องไปจริงๆ...มันจะไปสุคติได้ยาก...นะครับ

ลองนึกบ่อยๆ...นึกอย่างที่คุณstudent..ทำก็ได้...ผมก็นึกคล้ายๆอย่างนี้..เช่นกัน

คนที่ยังไม่เข้าใจพุทธศาสนาถ่องแท้ อาจจะเอาคำพูดของท่านกบ ไปปรุงแต่งให้เกิดมิจฉาทิฐฐิก็ได้ว่า การนึกถึงความตายบ่อยๆและพร้อมที่จะตายนั่นมันเป็นสภาวะที่ต้องนึก นึกว่าจะไปสวรรค์ชั้นโน้นชั้นนี้ แต่เค้าเข้าใจในอารมณ์กรรมฐานแล้วหรือยังหละเจ้าค่ะ คุนน้องไม่เชื่อเสียแล้วว่า แค่นึกจะสามารถพาเราไปสู่สคติได้ คุนน้องเชื่อไปแล้วว่าอารมณ์ขณะนั้นที่ปรากฏจะเป็นตัวนำเราไปสู่ภพภูมิใหม่ แล้วคุนน้องก็เชื่อไปแล้วเสียว่า กรรม(การกระทำของเรา)เป็นตัวจัดสรรค์ให้ว่าจะต้องไปไหน เพราะเหตุนี้คุณน้องถึงได้บอกเสมอว่า ทาน ศีล ภาวนา เป็นเหตุปัจจัยให้เราไปสู่สุขคติ เพราะการกระทำของเราในอดีตและปัจจุบันเป็นเหตุ อนาคตเป็นผล คนที่ชอบทำแต่เรื่องที่อกุศลแล้วอยากจะไปสุคติ พอถึงช่วงใกล้จะตาย ก็นึกเอาจินตนาการเอาว่าจะไปภพภูมิที่ดีได้อย่างไร จะกำหนดอารมณ์นั้นได้อย่างไร เพราะเค้าไม่มีสัญญาที่จะไประลึกรู้อารมณ์อันเป็นกุศล ถึงได้บอกว่า อดีตเป็นผลปัจจุบัน ปัจจุบันเป็นผลอนาคต เพราะเหตุนี้ เราต้องปฏิบัติในเรื่อง ทาน ศีล ภาวนา เพื่อเป็นเหตุปัจจัยให้ไปสู่สุขคติ คุณสมบัติของจิตเสพอารมณ์มาเช่นไร จิตก็จะน้อมเอียงไปเสวยอารมณ์นั้น ซึ่งมันก็เป็นเช่นนั้น เพราะเราสะสมมาอย่างนั้น ถึงได้บอกว่าอย่าประมาทในกรรมของตน
ทำไปเถิด ทาน ศีล ภาวนา เด่วก็เจริญเอง

อิอิ ขอไปด้วยได้ป่ะ
http://www.youtube.com/watch?v=B9demWBo030

เมื่อปัญญาเข้าถึงและเข้าใจ การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

น่าจะไม่ต้องกลัวความตายนะครับ