การหลุดพ้นยอมเห็นแล้วในธรรมนำสว่างเป็นหนึ่งเดียวที่สูงสุดคืออาทิตย์ เพราะกิเลสคือความเร้าร้อนระอุลุ่มหลงอยู่ในความอยากมีอยู่ในทรวงคือกิเลส เมื่อละสิ้นแล้วซึ่งกิเลสย่อมได้พบแล้วซึ่งพระองค์จากความสงบเยือกเย็นแห่งไฟกิเลสดุจอาทิตย์ร้อนนั้นไม่มี แต่ทรงได้กลับมาเป็นเพียงแสงให้ผ่านสู่โลกธรรมทั้งแปดโดยรอบว่าไม่เที่ยงคือความปกติเป็นตามธรรมชาติแห่งชนนั้นๆมีนาฬิกาเป็นเครื่องหมายบอกถึงขอบเขตแห่งกำหนดวันเวลาแห่งวัยและสังขารอย่างนี้แล......ทั้งหมดทั้งสิ้นย่อมไม่เที่ยง เมื่อเกิดแล้วก็ดับไป เมื่อรู้แล้วก็ผ่านไป เมื่อถึงแล้วก็กลับมาดังนี้แล

สมกับที่กล่าวมาในธรรมที่ว่า ทุกข์ที่ไหนก็ให้ดับที่นั้นด้วยปัญญาอันยิ่งเองแล้ว คือเมื่อถึงที่สุดแห่งทุกข์นั้นแล้ว ก็พลิกกลับไปอีกด้านของที่สุดแห่งทุกข์นั้นว่าไม่เที่ยงเหมือนเหรียญที่มีสองด้านในหนึ่ง ทำให้หมุนไปด้วยสภาวะกรรม ที่เหรียญนั้นย่อมหยุดแล้วก็เห็นด้านของเหรียญ แค่ด้านใดด้านหนึ่ง และจะเห็นได้ทั้งสองด้านนั้นไม่มี เพราะความจริงเมื่อเหรียญหยุดอยู่ ในเหรียญนั้นยอมมีอีกด้านที่อยู่ในด้านตรงกันข้ามอย่างแน่น่อนนี้เอง

ต้องรู้วิธี ตั้งเหรียญ ด้วยขอบ ให้ได้ จะได้เห็นทั้ง 2 ด้าน แต่ไม่ต้องพึงสักด้าน เพราะเราใช้ขอบ ตั้งเหรียญแทน

พอได้มั้ยคราบ

ขอบใจ ขอบใจ ขอบใจ จ้าาาาาา.....เอ่อลืมไปอย่างนึง พอรู้เปล่าว่าถ้าขอบมันบิ่นต้องตั้งยังไงดี

ขอบเหรียญบิ่น แต่ใจไม่ได้บิ่นนี่

ก่อนที่เหรียญจะปรากฎเป็นเหรียญ ซึ่งมีสองหน้า

สิ่งนั้น มันผุดขึ้นมาในใจก่อน



เหรียญผุดมาจาก ความว่าง

โดยทั่ว ๆ ไป คนเราจะมองเห็นเหรียญนั้นว่า มี ๒ ด้าน

มืด กับ สว่าง
ขาว กับ ดำ
ดี กับ ชั่ว
หัว กับ ก้อย
บาป กับ บุญ

แต่มี "บุรุษหนึ่ง" ...
มองเห็นอีกด้าน คือ "ขอบ" ของเหรียญ "มัชฌิมา"
มองเห็นทั้งดี - ชั่ว ปล่อยวาง ทั้งบาปและบุญ แล้วนำสิ่งที่ "รู้เห็น"นั้น
มาสั่งสอน เวไนยสัตว์ ได้ ๒๖๐๐ ปีและยังจะคงอยู่ไปอีก ๒๔๐๐ ปี ...

สาธุค่ะ..คมคายเหมือนเดิม
เราเคยฟังธรรมของท่านว.วชิรฯ ท่านเปรียบความสุขและความทุกข์เหมือนหน้ามือกับหลังมือ
เราไม่สามารถเลือกด้านใดด้านหนึ่งได้...ความสุขและความทุกข์จึงเป็นสิ่งที่มีในธรรมชาติของมันอย่างนั้นเองไม่ใช่ความสุขหรือความทุกข์...ของเรา..

ผู้ที่เห็นขอบเขาวางชั่ววางดี ไม่ติดดีและไม่เสพชั่ว ทำดีแต่ไม่ทำชั่ว ไม่เสพกามทั้งหลายด้วย ไม่ใช่เสพแบบไม่ยึดติด

ตาทู่เอ๊ยตาทู่

ชั่ว-ดี น่ะ เป็นคำพูด เอาไว้เข้าข้างในทิฏฐิของตัวเอง ไม่ใช่ตามความเป็นจริง

ตามความเป็นจริง เป็นเรื่องของเหตุและผล

ขนมจีบ ซาลาเปามั๊ยคะ?

ไม่เสพกามนี่รวมถึงไม่ทำงานทั้งๆที่วัยยังไม่เกษียน
ไม่ติดดีนี่รวมถึง ได้เมียเด็กยังสาวยังสวยแถมจบป.โททั้งๆที่ตัวจบม.6หรือเปล่าครับ
วางชั่ววางดีนี่ มันหมายถึงไม่สนใจใยดีว่า ลูกติดเมียเก่าจะมีมรดกไว้ใช้ในอนาคตใช่มั้ย
ถึงได้ไม่สนใจที่จะทำงานเก็บเงินไว้ให้ลูกเป็นทุนในการดำรงค์ชีวิต

ละชั่วคือโยนทุกอย่างไปให้ฝ่ายภรรยารับผิดชอบ แล้วก็มาโฆษณา
ตามเว็บว่า ตัวเองดีวิเศษบรรลุธรรมแล้ว

ถามคำถามซีเรียสหน่อยครับ
ลูกเรียนหนังสือใช่เงินใครครับ
ค่าอาหารที่ใส่บาตรเงินใครครับ
แล้วเรื่องที่มาโพทนาความดีเลิศประเสริฐศรีกับการไปปฏิบัติธรรมที่เขาใหญ่นี่
ไปเอาค่ารถจากใครครับ

ผมว่าการปฏิบัติธรรมของคุณ คนที่จะเป็นอรหันต์หรือขึ้นสวรรค์
ผมว่าจะเป็นเมียคุณซะมากกว่าครับ

จขกท เขาจะน้อยใจนะพี่โฮ ตอบกระทู้เขาดีกว่าจะมาถามอะไรๆผมน่ะ อยากรู้เรื่องชีวิตผมจริงเหรอ ผมเป็นคนมีค่าตัวน่ะมากซะด้วยสิอิๆๆ

มาสอนชาวบ้านเล่นปั่นแปะหรือครับ

ไม่ได้ทักทายป้านานแล้ว ยังกินเจอยู่หรือเปล่าเนี่ย เห็นร้านค้าเงียบๆไป

การที่ได้ปฎิบัติจนจิตหลุดพ้นไป แล้วก็กับมาที่เดิม คือ กายหรือสังขารในขณะปัจจุบันที่จิตสามารถหลุดพ้นได้แต่ไม่ใช่กายเพราะสังขารไม่สามารถหลุดพ้นไปจากโลกนี้ได้กายหรือสังขารจึงไม่หลุดลอยไปกับจิตนั้นๆ เพราะนี่ไม่เที่ยงอย่างนี้ "เป็นอันว่า....ตัวฉันคือบุตรมีชีวิตต้องค่อยดูแลมารดาเท่าที่จะทำได้ในทุกๆๆๆๆๆเวลาที่ท่านยังมีลมหายใจไว้ให้ลูกได้มอบสิ่งดีๆเพื่อแม่บ้าง บางครั้งอาจจะทะเลาะกันเหมื่อนเด็กๆก็ตามแต่ก็ต้องยอมรับตลอดเวลาว่า...พ่อแม่คือทุกสิ่งทุกอย่าง อยากได้ทุกสิ่งทุกอย่างก็ต้องให้พ่อกับแม่ก่อน(ทั้งกายและใจ) "ทุกวันนี้โชคดีที่ได้ใช้เวลาที่เหลือกับแม่ตลอดทุกช่วง.....แม้บางครั้งอาจเคืองใจเคืองกาย(เห็นหน้าแล้วมั่นไส้ไม่ใช่ทำร้ายร่างกายนะอันนี้ไม่เคย) และต่อล้อต่อเถียงกันบ้าง ที่แต่ต่างคนต่างรู้กันก็ต่างอะไรไปจาก"แม่=เพื่อน" จึงขอขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทึ่ได้มอบช่วงเวลาดีๆไว้สมดั่งใจกับการรอคอยอันแสนนาน...........