ตัวอย่างหลักปฏิบัติที่มุ่งเพื่อเชิดชูธรรมความดีงาม และประโยชน์สุขของสังฆะ และสังคม


ในวงพุทธบริษัท เป็นที่ทราบกันดีว่า คฤหัสถ์กราบไว้แสดงความเคารพแก่พระภิกษุ
ส่วนในหมู่พระภิกษุ ก็แสดงความเคารพแก่อ่อนโดยพรรษา หรือตามลำดับอายุสมาชิกภาพในหมู่สงฆ์ พระภิกษุอ่อนพรรษากว่า จึงกราบไหว้พระภิกษุที่แก่พรรษากว่า

การแสดงความเคารพกันตามความหมายของพระพุทธศาสนาอย่างนี้ มิใช่เป็นเรื่องแสดงความสูงต่ำ ไม่ว่าจะในด้านเกียรติยศ อำนาจภายนอก หรือคุณธรรมภายในก็ตาม

ต่อ


ด้านภายนอก มองเห็นง่ายอยู่แล้ว ว่าเฉพาะด้านคุณธรรมภายใน คฤหัสถ์ แม้เป็นพระอริยบุคคลชั้นสูงเพียงใด ก็กราบไหว้พระภิกษุที่ยังเป็นปุถุชน

ส่วนในหมู่พระสงฆ์ พระภิกษุผู้เป็นพระอริยบุคคลชั้นสูง คือ เป็นพระอรหันต์ แต่อ่อนพรรษากว่า ก็แสดงความเคารพแก่ภิกษุปุถุชนผู้แก่พรรษากว่า

ที่เป็นเช่นนี้เพราะระเบียบแบบแผนเกี่ยวกับการแสดงความเคารพหรือกราบไว้กันอย่างนี้ มีไว้เพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อย ความดีงามและความอยู่ร่วมกันผาสุกของสงฆ์หรือสังคม

ความเรียบร้อยดีงามของสงฆ์ หรือการอยู่ร่วมกันผาสุกของสังคมนั้น รวมอยู่ในคำว่า “ธรรม” หรือ เป็นธรรมอย่างหนึ่ง ผู้ที่ปฏิบัติตามระเบียบหรือธรรมเนียมการแสดงความเคารพเช่นนั้น ย่อมชื่อว่า เป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความเรียบร้อยดีงามของสงฆ์ หรือพูดอย่างสั้นๆว่า ปฏิบัติเพื่อเชิดชูธรรม ซึ่งเท่ากับว่าปฏิบัติด้วยความเคารพธรรมนั่นเอง และการทำความเคารพธรรมโดยมีความเข้าใจเช่นนี้ ย่อมเป็นการบำเพ็ญความดีของผู้ทีแสดงความเคารพนั้นเองด้วย คือเป็นความดีของผู้เคารพเองที่ได้กระทำเช่นนั้น

พระอริยบุคคลทั้งหลาย โดยเฉพาะพระอรหันต์ ไม่มีความยึดติดถือมั่นในเรื่องตัวตน ที่จะเป็นเหตุให้ถือเอาการกราบไหว้นั้นมาเป็นเครื่องวัดว่าสูงต่ำกว่าใคร หรือเป็นเครื่องสำหรับยกย่องถือตัว ท่านจึงปฏิบัติไปตามหลักที่วางไว้โดยชอบ ตั้งจิตมุ่งเพื่อความเรียบร้อยดีงามของสงฆ์ หรือของสังคม เพื่อเชิดชูธรรม เพื่อเคารพธรรม เคารพวินัย ตลอดจนเพื่ออนุเคราะห์บุคคลที่ท่านกราบไหว้ทั้งหมด

หากผู้นั้นด้อยภูมิธรรม แต่ยังมีคุณความดีอยู่ ก็จะได้เครื่องเตือนสติตน ให้สังวรระวัง พยายามประพฤติปฏิบัติให้ดีงาม และเร่งขวนขวายฝึกอบรมตนให้บรรลุภูมิธรรมที่สูงขึ้นไป

หากพระอริยบุคคลจะงดเว้น ไม่กราบไหว้ ไม่แสดงความเคารพใคร ในกรณีใดหนึ่ง ท่านก็จะกระทำด้วยเหตุผลที่มุ่งเพื่อประโยชน์แก่คนผู้นั้นในแง่ใดแง่หนึ่ง หรือเพื่อประโยชน์แก่ส่วนรวมบางอย่าง แต่มิใช่เพราะกิเลสเนื่องด้วยความยึดถือตัวตน

ส่วนพระอริยบุคคลที่เป็นคฤหัสถ์ ย่อมกราบไหว้แสดงความเคารพแก่พระภิกษุแม้ที่เป็นปุถุชนด้วยเหตุผลเกี่ยวกับธรรม หรือ เพื่อเชิดชูธรรม

ถ้าใครไม่เชื่อว่าการก้มกราบนั้นพิสูจน์อะไรบางอย่างได้ ก็ลองก้มกราบภิกษุ หรือบิดามารดูสิครับ จะได้รู้ตัวตนที่แท้จริงของตนเอง ลองดูได้ครับ

ความเคารพบูชาต้องเกิดที่ใจ แล้วเป็นอย่างไรก็คือ การมีสติระลึกถึงความดีของ
บุคคลที่เราเคารพบูชา เช่น เคารพพระภิกษุสงฆ์ก็หมั่นระลึกถึง สังฆานุสติ
การแสดงออก ก็ด้วยการใส่บารตเพื่อให้ท่านมีกำลังไว้ปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธองค์

ส่วนบิดามารดา ท่านเปรียบไว้ว่า บิดามารดาเปรียบเหมือนพรหม เราเคารพบูชาท่านด้วยการ
มีสติระลึกถึงเทวดานุสติ

๗. พรหมสูตร
[๒๘๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ตระกูลใด บุตรบูชามารดาและบิดาอยู่ใน
เรือนของตน ตระกูลนั้นชื่อว่ามีพรหม มีบุรพเทวดา มีบุรพาจารย์ มีอาหุไนย
บุคคล ดูกรภิกษุทั้งหลาย คำว่าพรหม เป็นชื่อของมารดาและบิดา คำว่าบุรพ-
*เทวดา เป็นชื่อของมารดาและบิดา คำว่าบุรพาจารย์ เป็นชื่อของมารดาและบิดา
คำว่าอาหุไนยบุคคล เป็นชื่อของมารดาและบิดา ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะ
มารดาและบิดาเป็นผู้มีอุปการะมาก เป็นผู้ถนอมเลี้ยง เป็นผู้แสดงโลกนี้แก่บุตร ฯ
มารดาและบิดาเรากล่าวว่า เป็นพรหม เป็นบุรพาจารย์ เป็น
อาหุไนยบุคคลของบุตร เพราะเป็นผู้อนุเคราะห์บุตร เพราะ
เหตุนั้นแหละ บัณฑิตพึงนอบน้อมและพึงสักการะมารดาและ
บิดาทั้งสองนั้น ด้วยข้าว น้ำ ผ้า ที่นอน การขัดสี การ
ให้อาบน้ำ และการล้างเท้า บัณฑิตทั้งหลายย่อมสรรเสริญ
บุคคลนั้นในโลกนี้ทีเดียว เพราะการปฏิบัติในมารดาและบิดา
บุคคลนั้นละไปแล้ว ย่อมบันเทิงในสวรรค์
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_it ... 5&item=286

ก่อนนอนชวนลูกๆไหว้-กราบพระรัตนตรัย รำลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้า...พระธรรม ...และพระสงฆ์ เพียงเท่านี้ก็เหมือนกับว่าตั้งต้นให้ลูกปลุกศรัทธาปลูกกุศลจิตให้เขาแล้ว...

ตั้งนโม ๓ จบก่อนแล้ว

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อภิวาเทมิ - กราบ ๑ ครั้ง

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นมัสสามิ - กราบ ๑ ครั้ง

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ - กราบ ๑ ครั้ง

ก่อนนอนชวนลูกๆไหว้-กราบพระรัตนตรัย รำลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้า...พระธรรม ...และพระสงฆ์ เพียงเท่านี้ก็เหมือนกับว่าตั้งต้นให้ลูกปลุกศรัทธาปลูกกุศลจิตให้เขาแล้ว...

ตั้งนโม ๓ จบก่อนแล้ว
อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อภิวาเทมิ - กราบ ๑ ครั้ง
สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นมัสสามิ - กราบ ๑ ครั้ง
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ - กราบ ๑ ครั้ง

หมั่นสอนลูกหลาน ไม่ว่าจะก่อนนอนหรือก่อนไปโรงเรียนว่า

คิดดี พูดดีและทำดีและควรอธิบายด้วยว่า คิดดี พูดดีและทำดี
ทำอย่างไรเพื่ออะไร


ลูกไม่ใช่นกแก้วนกขุนทอง จึงไม่ควรสอนในสิ่งที่เด็กไม่รู้หรือเข้าใจความหมาย
ถ้าจะให้เด็สวดมนต์เป็นนกแก้วนกขุนทอง ให้เด็กไปท่องสูตรคูณหรือท่องอาขยาน
ยังจะเกิดประโยชน์ซะกว่า

ถ้าต้องการให้เด็กเข้าหาทางธรรมจึงสอนสอนเด็กนั่งสมาธิ
และอธิบายว่าสมาธิคืออะไร

ถ้าต้องการให้เด็กเข้าหาทางธรรมจึงสอนสอนเด็กนั่งสมาธิ
และอธิบายว่าสมาธิคืออะไร


อ๋อหรา แล้วสมาธิคือไรล่ะ บอกหน่อยดิจะจำไว้สอนเด็กๆ

ก็การท่องสูตรคูณ ท่องอาขยานนั้นไงล่ะ
บอกเด็กไปว่า 2X1เป็น2 2X2เป็น4
ท่องอาขยาน เด็กเอ๋ยเด็กดี ต้องมีหน้าที่สิบอย่างด้วยกัน