เห็นโพสของน้องคิงคองวานให้ผมมาช่วยตอบ เลยมาตอบครับ
ก่อนอื่นอยากจะเพิ่มเติมให้หน่อยครับว่า การจะพิจารณาสังโยชน์
เราต้องแยกเรื่องสังโยชน์ออกจาก "เรื่องศีล" นะครับ ไม่งั้นจะสับสน

กิเลสสังโยชน์ไม่มีดีมีชั่ว มันเป็นสิ่งที่เหนี่ยวให้เราต้องอยู่กับการเวียนว่ายในวัฏฏะ
ความยึดมั่นในสิ่งชั่ว หรือการยึดมั่นในสิ่งดี มันล้วนแล้วทำให้ต้องเวียนว่ายในวัฏฏะ

ดังนั้นสังโยชน์เป็นเหตุที่ให้เรา ทำดี ทำชั่วครับ อยากทำบุญมันก็เกิดจากสังโยชน์
อยากได้ของๆคนอื่นมันก็เกิดจากสังโยชน์

ที่ต้องจำอีกอย่าง ความดีความชั่วเรื่องศีล มันต้องเป็น
การกระทำของวาจาและกาย ถ้าเป็นเพียงจิตยังไม่นับผิดศีลหรือทำชั่ว เป็นแค่อกุศลจิต

การที่คุณพระป่าเอาเรื่องโทสะ มาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
เป็นเพราะกำลังเข้าใจผิดในเรื่องของ"ศีล"กับในเรื่อง"สังโยชน์"

ถ้าจะกล่าวในเรื่องของสังโยชน์ การทำดียึดหลักของศีลอย่างเคร่งครัด
มันก็เป็นกิเลสในเรื่อง "ศีลพรตปรามาส" มันยังเป็นเหตุให้เวียนว่ายตายเกิด
มันเป็นกรรมดี ทำให้เกิดในภพที่ดี แต่คำสอนของพุทธองค์การพ้นทุกข์
คือการไม่ต้องมาเกิดอีกนะครับ



สังโยชน์สิบทุกตัว มันเป็นต้นเหตุทำให้ เกิดอาการของจิตที่เป็นอกุศลและกุศล
ดังนั้นโทสะนั้น สามารถมีเหตุมาจากสังโยชน์ทุกตัว อาจสงสัยว่า พระอริยบุคคลทำไม
ยังมีโทสะ มีได้ครับถ้ายังติดสังโยชน์ตัวไหนอยู่ เพียงแต่ว่าพระอริยบุคคลเมื่อเกิดโทสะ
ท่านย่อมมีสติยับยั้งไม่ให้เกิดการปรุงแต่ง กายสังขารและวจีสังขารครับ

เรื่องของมานะ มันสามารถทำให้เกิดโทสะได้เหมือนปฏิฆะนั้นแหล่ะครับ
ยังมี โมหะและโลภะด้วย อีกทั้งยังเกิด กุศลธรรมเช่น เมตตา
กรุณาฯลฯ
เคยมีความรู้สึกอยากช่วยคนเพราะเขาจนกว่าเรามั้ย
เคยนึกรังเกียจคนเพราะจนกว่าเรามั้ย ทั้งสองอย่างมันเกิดจาก..
สังโยชน์มานะทั้งนั้นครับ มันเป็นการเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่นครับ

ความหมายของอัตตา มันก็คือสังโยชน์สิบ ถ้ายังมีสังโยชน์ตัวหนึ่งตัวใด
ที่เป็นเหตุให้เวียนว่ายตายเกิดอีก เขาก็เรียกว่า มีอัตตาอยู่ ก็เห็นมีแต่พระอรหันต์ครับ
ที่ไม่มีอัตตา คือไม่มีสังโยชน์ตัวเหตุที่จะทำให้มาเกิดอีก

บุคคลถ้ายังมีสังโยชน์ปฏิฆะอยู่ สังโยชน์มานะก็ยังไม่ดับ
มานะจะดับได้ต่อเมื่อปฏิฆะดับไปแล้วหรือสังโยชน์ห้าตัวแรกดับไปแล้ว
หรือดับไปพร้อมกัน เช่นเป็นโสดาบันอยู่ก็สามารถเป็นอรหันต์ได้โดยไม่ต้องผ่าน
สกิทาคาและอนาคามี แต่เป็ปุถุชนอยู่จะเป็นอรหันต์เลยไม่ได้ ต้องเป็นโสดาบันก่อน

เมื่อปฏิฆะจะดับไปแล้ว โทสะอันมีเหตุมาจากปฏิฆะย่อมไม่มี
แต่โทสะอันเกิดจากสังโยชน์ตัวที่ยังไม่ดับยังมีอยู่ครับ

ใช่ครับ ผมเห็นผิด ผมเห็นไม่รู้ใคร พูดฉอดๆๆๆเจี๊ยกๆๆๆคร่อก บอกว่า โสดาบันไม่มี
ปฏิฆะโทสะ เมื่อเห็นผิดเลยต้องมาแก้ให้ถูก

มีด้วยหรือที่คุณพระป่าบอกว่า "ปฏิฆะคือโทสะละเอียด" แบบนี้แถวบ้านผมเรียกว่า
ฟังไม่ได้ศัพท์จับเอามากระเดียด ตัวเองเป็นต้นเหตุผิด กะเอาคำพูดคนอื่นมาอ้าง
ก็ดันเอาคำพูดของเขามาอ้างผิดๆเสียอีก ผิดทั้งขึ้นทั้งล่อง
ถามหน่อย.."อายมั้ย"
เชิญก้มดูความเห็นของคุณพระป่า ว่าจริงอย่างที่ผมพูดหรือเปล่า...

ถามหน่อยไปเอาคำอธิบายความนี่มาจากไหนครับ ทำไมมันเหมือน
แกงโฮ๊ะ จับฉ่ายหม้อใหญ่แบบนี้ครับ อารมณ์ปรมัตถ์อารมณ์เดียว
เล่นใส่โน้นนี่ซะเต็มหม้อ ถามครับ..
*สิ่งขัดข้องไม่ชอบใจเป็นอย่างไรครับ
*ความไม่พอใจนี่เป็นอย่างไรครับ
*ความโกรธ(โทสะ) เป็นอย่างไรครับ
*ความปรุงแต่งที่มีต่อการกระทบสัมผัสและความไม่พอใจเป็นอย่างไรครับ

ตอบได้มั้ยครับ ถ้าตอบไม่ได้แสดงว่า เอาบัญญัติมาละเลงมั่วครับ

ไอ้ที่ติดบัญญัติน่ะเป็นคุณ ก็ดูได้จากเอาบัญญัติมาโพส แต่ไม่เข้าใจความหมาย
มันเลยมีลักษณะเหมือน จับฉ่ายสารพัดผักมีกระดูกนิดนึง

คุณโสกะคุณเมาน้ำยาล้างห้องน้ำหรือเปล่าครับ ที่ว่าผม"โยงไปหาสังโยชน์
ก็ตัวคุณเองนั้นแหล่ะพูดถึงสังโยชน์(โดยที่ตัวก็ไม่รู้ว่าหมายถึงอะไร)
ถ้าจำไม่ได้จะบอกให้ "ที่ไปว่าน้องคิงคองกล่าวอ้างว่าเป็นโสดาบัน แต่ยังมีปฏิฆะโทสะ"

อย่างนี้ใครมันพูดถึงสังโยชน์ก่อนครับ ผมว่าน้ำยาล้างห้องน้ำ
มันกัดสมองคุณโสกะจนรั่ว จำอะไรไม่ได้ว่าพูดอะไรไป มันรั่วออกหมด

ฮ่า ฮ่า ฮ่า นี่ก็มาอีกแล้วเอาสัมมาวาจามาพร่ามอีกแล้ว
เดียวก็ลืมว่าพูดอะไรไป ทำไมคุณโสกะ ตลกอุจจาระแตก อุจจาระแตนแบบนี้ครับ

"โรคเก่าคุนน้องมันจะกำเริบ"

มันไม่ "จะ"แล้วนะครับคุณน้อง มันกำเริบขี้นมาแล้วจริงๆ เพราะกำลังมีสบถสาบานและแช่งด่า อันเป็นสัปปัพลาวาจาและปิสุณาวาจาตามขึ้นมาด้วย คงมีสาเหตุเริ่มต้นมาจาก โสมนัส.....ความไม่พอใจ ....แล้วขยายผลเป็น ปฏิฆะความขุ่นมัว.....เป็นปัจจัยให้ก่อตัวเป็นโทสะ.......มโนกรรมนี้เติบใหญ่ .....มากลายเป็น วจีกรรมบนตัวหนังสือ........นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น.......พึงควรตื่นจากหลับฝัน......มาพบการเจียรนัย.....จากเครื่องขัดใจทั้งหลาย........ที่เทพเทวากัลยาณชนประทานให้........จักได้ก้าวหน้าในธรรม......ทำลายสักกายะและมานะทิฏฐิ........มิให้ลุกระบาด.......จิตจะได้สะอาด ใจจะได้สบาย.......ขอให้อยู่สุขสวัสดี

เฮ้อ! ......น่าสงสารจังคุณโฮฮับนี่ ....เอาสภาวธรรมตามจริงมาแสดงให้ดูตามลำดับแห่งธรรมในหมวดโทสะมูล แต่โฮฮับหูตาลาย ไปเห็นเป็นแกงโฮ๊ะไปเสียได้ สงสัยต้องไปเช็คระบบการทำงานของประสาทเสียบ้างละกระมัง เพราะดูๆแล้วคุณโฮ...คงจะฟุ้งนอนไม่หลับตื่นดึกบ่อยๆ เพราะเห็นมาตอบกระทู้ช่วงตีหนึ่งตีสอง แล้วสายๆยังต้องไปช่วยทำธุรกิจกับน้องหรือพี่ชาย ต้องไปเกลือกกลั้วมั่วอยู่กับพนักงานสาวๆ

อ้อแล้วคำพูดอย่างนี้
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า นี่ก็มาอีกแล้วเอาสัมมาวาจามาพร่ามอีกแล้ว
เดียวก็ลืมว่าพูดอะไรไป ทำไมคุณโสกะ ตลกอุจจาระแตก อุจจาระแตนแบบนี้ครับ "

นี่ถือเป็นนิสัยหรือสไตล์การพูดของลุงโฮ...ไปแล้วใช่ไหมนี่?

แล้วนี่ก็อีกเรื่อง
"ที่ไปว่าน้องคิงคองกล่าวอ้างว่าเป็นโสดาบัน แต่ยังมีปฏิฆะโทสะ"
อย่างนี้ใครมันพูดถึงสังโยชน์ก่อนครับ "

เรื่องโทสะ ปฏิฆะนี่ มันเป็นเรื่องแต่ในสังโยชน์ที่คุณกำลังติดยึดอยู่อย่างหนักเท่านั้นหรือ?
โทสะ....ปฏิฆะ....เป็นภาษาบาลี ที่อธิบายสภาวธรรม ที่เกี่ยวเนื่องกัน ตามลำดับแห่งธรรมลองดูให้ดี

ผัสสะ.........เวทนา รู้สึก โทมนัส..ไม่พอใจ......ปฏิฆะ.ขุ่นมัว....สังขาร..คิดปรุง....จิตขุ่นมัวมากขึ้นจนเป็นโทสะ ..โกรธ....วจีกรรมเกิด........หลายๆซ้ำ......กายกรรมเกิด......มานั่งเปิดเนท เข้ากระทู้ ....เคาะนิ้วบนคีย์บอร์ด ระบายอารมณ์ลงบนตัวหนังสือ.....ประกาศนิสัยและพฤติกรรมของตนเองสู่สาธารณชนทั่วโลก (ถ้าชั่วผิด ก็ประจานตน ถ้าดี ถูกต้องเป็นกุศล ก็แสดงคุณค่าแห่งตน) ทั้งหมดนี้ไม่ได้กล่าวถึงสังโยชน์ มิได้โยงไปหาเรื่องสังโยชน์ให้ปวดหัว เป็นแกงโฮ๊ะ ที่ใส่แต่ หน่อส้ม อย่างที่คุณโฮ..ทำเป็นประจำเลยนะครับ ตรองดูให้ดีๆ

อ้อ ! แล้ว โนงโคง..หรือน้องคงนั้นหนะ อย่าไปให้ท้ายให้มากนะครับ ตอนนี้ น้องเขาต้องรีบไปเข้าโรงซ่อมทางจิตวิญญาณสักพักแล้วหละ เพราะ ปฏิฆะและโทสะกำลังลุก...เกรงจะลวกเนื้อตัวให้พุพอง ต้องรีบไปรับน้ำเย็นสักพักเสียแล้วหละครับ....รักน้องจริงก็อย่าเชียร์กันไปในทางที่ผิดๆนะครับ

โถ ๆ ๆ......แม่แต่ความโกรธอย่างหยาบคือโทสะและความโกรธอย่างละเอียดคือ ปฏิฆะ ยังจำแนกแจกแจงไม่ออกด้วยธรรม ด้วยจิตด้วยใจ .......ติดบัญญัติ ตำรามากไป จนไม่เคยลองสัมผัสสภาวธรรมความจริงในตัวในใจดูเสียบ้าง ระวังตำรา วิชาการจะทับท่วม หัว หู ตา พาตกหลุมตกร่องนะครับ.....รีบไปจัดการเวลาให้ได้นั่งหลับตาภาวนาดูกายดูใจให้มากกว่าการมานั่งพล่ามแสดงธรรมจากสัญญา เสียบ้างนะครับ คุณโฮ......

ตรงนี้ไม่รู้เราจะเข้าใจตรงกันไหมนะ....

คนอื่นอาจจะ..งง...ว่าอริยะบุคคล..มีอัตตาได้งั้ย?...

เหตุที่..งง...ก็เพราะ...เข้าใจว่ามีแต่ขันธ์ 5..แต่เราไม่มี

ทั้ง ๆ คำพระท่านก็บอกชัด ๆ ว่า...ขันธ์ 5 ไม่ใช่เรา...เราไม่ใช่ขันธ์ 5...ขันธ์ 5 มันอนัตตา

แต่..เป็นเราเองที่คิดปรุงต่อไปว่า.....เราไม่มี

ในปุถุชนเรานั้น...เราเกาะขันธ์ซะแน่น...ขันธ์ขยับเราขยับไปด้วยหมด..ขันธ์สุขเราสุข..ขันธ์ทุกข์เราทุกข์...มีขันธ์ที่คอยยื้อยุทธฉุดเราไปมา...จึงเรียก..ขันธมาร

ในอเสขะบุคคล...ท่านไม่เกาะขันธ์....ขันธ์ขยับไปทางไหน..จะไปทางโกรธ..หรือจะไปทางโลภ...ก็ไม่มีผลกับท่าน...เหมือนคลื่นกระทบฝั่ง...ขันธ์จึงไม่ถูกเรียกว่า..ขันธมาร

ช่วงนี้ พญามาร สิงใจ ไม่มีเวลานั่งกรรมฐานอบรมจิต อโสกะอย่ามากระตุกต่อมกิเลศคุนน้อง แบบนี้สิน่ามันถึงไม่เจอนิพพาน ปรินิพพานเสียที

ไปดูอีกกระทู้ รู้สึกตลกดีกับข้อความว่า เวลาพระพุทธเจ้าเทศน์ ภิกษุ ๖๐ จะต้องอ้วกเป็นเลือด อีก ๖๐ จะต้องสึก อีก ๖๐ จะพ้นทุกข์... ไม่รู้จริงหรือเปล่า แต่ตลกดี เทศน์จนภิกษุกระอักเลือด แทงใจดำอย่างล้นพ้น

กลับมาที่ท่านกบ... ความจริงก็คือ ไม่มีใครรู้ว่า อัตตา คืออะไร ต่างคนต่างนิยามไปตามความเข้าใจของตน เพราะปัจจุบันเป็นยุคของ สัทธรรมปฏิรูป

อัตตากลายเป็นอนัตตา อนัตตากลายเป็นอัตตา... ขันธุ์ 5 เป็นอนัตตาหรืออัตตา ? อัตตาเป็นรูปธรรมหรือนามธรรม ? อัตตาเป็น Physical หรือ logical ? ถ้าอัตตาเป็นนามธรรม เป็นความรู้สึกถึงความเป็นตัวตน อัตตาก็คือ อนัตตา ?
เป็นความคลุมเครือ ที่ต่างคนต่างก็ให้ความหมายกันไป


ขันธุ์ 5 ก็คือกระบวนการทำงานต่างๆ ของร่างกายมนุษย์ หากใช้ภาษาปัจจุบันมันก็ไม่ได้คลุมเครืออะไร
- รูปขันธ์ ก็คือร่างกาย อวัยวะต่างๆที่จับต้องได้ (physical)
- เวทนาขันธ์ ก็คือกระบวนการให้ความหมายของสมองต่อสิ่งต่างๆ (เสวยอารมณ์) จะเรียกว่าเป็นการประมวลผลขั้นต้นก็ได้
- สัญญาขันธ์ ก็คือ ความจำในทุกรูปแบบ เราไม่ได้ศึกษาละเอียดอะไร แต่ทายไว้ตรงนี้ว่า เวทนาขันธ์ จะมีทั้งที่ต้องอาศัยสัญญาและไม่ต้องอาศัยสัญญา
- สังขารขันธ์ ก็คือ การประมวลผลข้อมูลต่างๆ ของวงจรสมองในระบบลิมบิก (การปรุงแต่ง)
- วิญญาณขันธ์ ก็คือรูปแบบการทำงานของระบบประสาทที่ใช้ในอายตนะต่างๆ เช่น การส่งสัญญาณไปกลับเพื่อก่อให้เกิดความรู้สึกสัมผัส การแปลงสัญญาณเสียงเพื่อใช้ในการสืบค้นความจำ ไปจนถึงการประมวลผลภาพที่ใช้ในส่วนความคิด

ขันธ์ 5 จึงมีทั้ง physical และ logical และทั้ง 2 อย่างนี้ ต้องอาศัยซึ่งกันและกัน

แล้วอัตตาคืออะไร... ดูทีแล้วก็เหมือนกับคำว่า จิต คือขึ้นอยู่กับว่า เราพูดถึงอะไร ในระดับไหน
พูดในระดับทั่วไป จิตก็คือ อะไรก็ตามที่ไม่ใช่กาย ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นเวทนา สัญญา สังขาร สิ่งเหล่านี้ก็คือ จิต
พูดในระดับอภิธรรม จิตก็ยังไม่ใช่จิต ยังต้องแบ่งออกเป็นจิตและเจตสิก...
คน 2 คนก็มาเถียงกัน เพราะใช้คำในระดับความหมายที่แตกต่างกัน เช่นมาเถียงกันว่า วิญญาณขันธ์ คือจิต หรือไม่...

คำว่าอัตตา ก็น่าจะเป็นแบบนี้ ซึ่งสำหรับเรา เราไม่นิยมใช้คำที่แบ่งออกได้หลายระดับ เจตสิกย่อมไม่ใช่จิต, วิญญาณคือรูปปรมัตถ์รูปหนึ่ง (รูปวิญญาณ) เราจึงไม่เคยใช้คำว่า วิญญาณขันธ์ เลย
ไม่แน่ใจว่า นี่เป็นปัญหาของการแปลหรือเปล่า...

คำว่า อัตตา ของเรา มีความหมายหลักถึง ร่างกายทั้งส่วนที่เป็น physical และ logical คือรวมทั้งหมดที่ประกอบขึ้นเป็นรูปกายนี้ อาจจะต้องวงเล็บว่า ก่อนที่จิตจะเข้ามาครอง
ว่าอีกนัยหนึ่ง อัตตาสำหรับเรา แปลว่า ตัวตน ไม่ได้แปลว่า เป็นของตน

อัตตา หิ อัตตโน นาโถ แปลว่าอะไร

ออกนอกประเด็นกระทู้แล้วนะครับ เชิญแยกไปตั้งเป็นประเด็นใหม่
เอ้ากับเข้าฝั่งกันได้

เอาแล้วคุยธรรมสู้ไม่ได้ เล่นตีชิ่งไปเรื่องอื่น แถมตีไข่ใส่สีซะด้วย
ก็ว่าแล้ว เอาสัมมาวาจามาพร่าม เที่ยวว่าคนอื่นไม่มีสัมมาวาจา
ไม่ได้ดูตัวเองเลย โสกะถามหน่อยไอ้ที่พูดมาน่ะมันเรียกว่าอะไร
เคยดูหนังเรื่องพิกุลทองหรือเปล่า อินังอะไรน้าตัวอิจฉาพูดจาแต่ละที
หนอนไต่ยั่วเยี่ยออกจากปาก

ที่บอกว่าผมตื่น2ตี3น่ะ ผมนอนตอนกี่โมงรู้หรือเปล่า คนที่นอนตอน
ทุ่มกว่าๆจะให้ตื่นตอนกี่โมงกันครับ "พูดไม่คิด"
ถามหน่อยเคยเห็นผม แสดงความเห็นตอนเย็นหรือหัวค่ำมั้ย
จะบอกให้นักปฏิบัติธรรมเขานอนแต่หัวค่ำ ตี2ตี3ก็ตื่นแล้ว
รู้หนือเปล่าว่าช่วงเวลานั้น มันสงบ มันวิเวก มันเหมาะแก่การทำวิปัสสนา

เอ้าเอาเข้าไป! โกรธซะจนไม่แยกแยะดีชั่ว มุสาปลิ้นปล้อนใส่ความคนอื่น
แต่พร่ำพูดแต่สัมมาวาจา สุภาษิตว่า"มือถือสาก ปากถือศีล"

คนเขาคอยดูแลเด็กดูแลบริวารให้อยู่ในศีลในธรรม คอยตำหนิติติงเมื่อประพฤติไม่ดี
คุณโสกะ ก็มาใส่ไคร้หาว่าเขา หาว่าไปเกลือกกลั้วกับพนักงานสาวๆ

"บาปปากมั้ยครับโสกะ"

มันเป็นเอกลักษณ์ของผมล่ะ ไอ้ประเภทดัดจริตดีดดิ้น
หรือมือถือสาก ปากถือศีลผมทำไม่เป็นครับ
คุณโสกะครับ ลองก้มดูให้ดีครับ อย่าคิดว่าดอกพิกุลมันร่วงมากับคำพูดของคุณนะครับ
ที่แท้แล้ว มันเป็นหนอน เป็นไส้เดือน กิ้งกือทั้งนั้น

กลับไปเรียงลำดับความเห็นเสียใหม่ แล้วค่อยกลับมาตอบ มันจะได้เป็นเรื่องเป็นราว
ไอ้ที่แสดงความเห็นมามันมั่ว แทนที่จะอ่านความเห็นเขาให้ดีก่อน จะได้ไม่ต้องมา
นั่งจินตนาการ เอางี้ไปตอบคำถามที่ผมถามไปที่ละข้อให้ได้ก่อน แล้วค่อยมาคุยธรรม
อย่ามาเพ้อเจ้อเสียเวลา

ทำไมด้านได้ขนาดนี้น่ะ เอาดีใส่ตัวเอาชั่วให้คนอื่น ใครไปให้ท้ายครับ
ใครเชียร์ใครครับ น้องคิงคองเธอขอให้ผมเข้ามาช่วยตอบ ผมก็เข้ามา
ผมกับน้องเขาเป็นกัลยณมิตรกันครับ สาเหตุก็เพราะจริตเหมือนกัน ปากใจตรงกัน
เสแสร้งไม่เป็น พูดจาไม่เพราะ แต่งตัวไม่เรียบร้อย ไม่เหมือนใครบางคน
หวานมาแต่ไกล แต่เอามือไผล่หลังกำสากไว้ ใส่สูทผูกเน็ตไทร์ แต่ถอดเสื้อมา
ขี้กลากขี้เกลื้อนเต็มหลัง

คุณโสกะครับ ถ้าที่บ้านไม่มีกระจกส่องหน้า ตอนเช้าๆล้างหน้า
ก็มองหน้าตัวเองในขัน ก็จะเห็นว่าใครกันแน่ ที่คอยเชียร์ ให้ท้าย
มันก็เป็นคุณมั้นแหล่ะ ด้วยความอาฆาตแค้นผม ลืมตัวเข้าสอด เข้าไปเชียร์คุณเช่นนั้นชนิดไม่ลืมหู
ลืมตา เชียร์เขา ให้ท้ายเขาทั้งๆที่ตัวเอง ไม่ได้มีความรู้ในสิ่ง ที่เขากำลังถกกันอยู่ แม้แต่น้อย

โฮฮับ.....
คุณโสกะครับ ถ้าที่บ้านไม่มีกระจกส่องหน้า ตอนเช้าๆล้างหน้า
ก็มองหน้าตัวเองในขัน ก็จะเห็นว่าใครกันแน่ ที่คอยเชียร์ ให้ท้าย
มันก็เป็นคุณมั้นแหล่ะ ด้วยความอาฆาตแค้นผม ลืมตัวเข้าสอด เข้าไปเชียร์คุณเช่นนั้นชนิดไม่ลืมหู
ลืมตา เชียร์เขา ให้ท้ายเขาทั้งๆที่ตัวเอง ไม่ได้มีความรู้ในสิ่ง ที่เขากำลังถกกันอยู่ แม้แต่น้อย

ไม่มีอาฆาตแค้น......มีแต่เมตตาและสงสารโฮฮับที่...กำลังทำบาปชักนำคนไปในทางที่ผิด ติดขัดและคับแคบ

โฮฮับ.......
ผมกับน้องเขาเป็นกัลยณมิตรกันครับ สาเหตุก็เพราะจริตเหมือนกัน ปากใจตรงกัน
เสแสร้งไม่เป็น พูดจาไม่เพราะ แต่งตัวไม่เรียบร้อย

คิดเอาเองว่าคนอื่นไม่รู้สิ่งที่ตนเองรู้......เลยดูถูก จ้วงจาบเขาไปเรื่อย ....แสดงความอหังการ์ มานะทิฏฐิของตนสู่ชาวโลกอย่างหน้าตาเฉย.......ยอมรับและรับรองตนเองแถมไม่พอยังดึงน้องคงลงมาเกลือกกลั้วด้วยว่าชอบใช้มิจฉาวาจาเป็นนิสัย....พ่นระบายโทสะปฏิฆะออกมาในข้อเขียนคำพูด......ปูดแต่ผรุสวาจา ปิสุณาวาจา สับปลับผลาวาจาแอบแฝงมาในถ้อยคำ ........ทำเขาวุ่นไปทั่ว....รู้ตัวตื่นเสียทีนะโฮฮับ
เอ้ย....

เอาละเว้ย! คลั่งแค้นถึงขนาดลงทุนตีไข่ใส่สีชาวบ้าน
โสกะนะโสกะ หยุดเถอะ ยิ่งพูดยิ่งเขาตัว
พูดมาได้ไม่อายปาก "เมตตาและสงสาร" ไม่เลิกเสียที่มือถือสากปากถือศีลเนี่ย

ไอ้คนที่ชักนำน่ะมันเป็นคุณ(ผิดถูกไม่รู้) ผมเพียงไม่เห็นด้วย
ผมก็เข้ามาแสดงความเห็น คุณก็ไม่พอใจ เหตุผลแค่นี้พอสรุปได้หรือยัง
ที่ใครอาฆาตและใครกันแน่ที่เมตตา

แล้วเรื่องคุณกับน้องคิงคองก็เหมือนกันครับ ผมเห็นใหม่ๆคุณก็พยายามชักนำน้องเขา
แต่เขาเป็นตัวของตัวเอง ไม่เห็นด้วย คุณก็ไม่พอใจกระทบกระเทียบน้องเขา
มันก็เลยเป็นสาเหตุที่น้องคิงคองเรียกให้ผมเข้ามาแสดงความเห็น
ดูให้ดีแล้วน้องคิงคองเธอชักนำผมต่างหาก

คุณโสกะพูดจาแบบนี้ ผมขอยืมคำของคุณกะลามาใช้หน่อยว่า "บ้าชัดๆ"

เอาล่ะ!ร้องลิเกอีกแล้ว ก็แค่เข้ามาแสดงความเห็น เผอิญมันเป็นความเห็นแย้ง
ไม่ได้อนุโมทนา แบบนี้เป็นการดูถูกจาบจ้วงหรือ ระบายโทสะหรือ

ไอ้ทีกำลังระบายโทสะผมว่าเป็นคุณละมั้ง
รู้สึกตัวซะเถอะโสกะ กำลังลืมมาดตัวเองอยู่นะ
เดียวชาวบ้านเขารู้หมดหรอกว่าเมื่อก่อนเสแสร้ง

มาเพิ่มเติมเล็กน้อย ก่อนจะแวบ...

ภาษาบาลี น่าจะเหมือนภาษาอังกฤษ คือศัพท์คำหนึ่งจะมีทั้ง adjective adverb...
เช่นคำว่า อัตตา คือตัวตน และอัตตโน คือความรู้สึกว่าเป็นตัวตน หรือที่ใช้ศัพท์ตามตำราว่า แห่งตน

เพราะงั้นที่เข้าใจกันว่า อัตตา คือความยึดเหนี่ยว หรือความรู้สึกว่า มีตัวเรา จึงไม่น่าจะถูกต้อง เพราะนั่นน่าจะเป็นคำว่า อัตตโน มากกว่า

ทีนี้ ก็มาคิดต่ออีกว่า อัตตาเป็นคำตรงข้ามกับ อนัตตา หรือเปล่า... ปกติเราก็เข้าใจกันแบบนั้น
แต่จริงๆ คำว่า อนัตตา แปลว่า ไม่ใช่อัตตา... ฟังเผินๆ ก็เหมือนจะตรงข้ามกัน

แต่คำว่า ซ้าย แปลว่า ไม่ขวา หรือเปล่า... เราไม่ไปทางขวา ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะไปทางซ้าย
คำว่าอนัตตา ก็เทียบเคียงได้แบบเดียวกัน
อนัตตา และอัตตา จึงไม่น่าจะใช่คำที่มีความหมายในระดับเดียวกัน ที่มีความหมายตรงข้ามกัน
อัตตา เป็นคำนามที่หมายถึงตัวตน แต่อนัตตา จะมีความหมายที่กว้างขวางกว่า กินความไปถึงความไม่เที่ยง (ไม่คงทนถาวร) ไม่สามารถสั่งการได้...

จากที่บรรยายมา ขันธ์ 5 จึงเป็นองค์ประกอบที่รวมกันเป็นอัตตา คืออัตตาจะใช้ในการพูดรวมๆ กับปุถุชน ส่วนคนที่ต้องการศึกษาลึกซึ้งก็จะพูดถึง ขันธ์ 5
ส่วน อัตตโน น่าจะเป็นเพียงสังขารขันธ์เท่านั้น

และอัตตา (ขันธ์ 5) ก็เป็นอนัตตา...

ใช้เวลาครุ่นคิดกับเรื่องนี้พอสมควรเลย... อิอิ

คำว่าอัตตาหิ อัตตโนนาโถ จึงไม่น่าจะแปลว่า ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน มันน่าจะแปลว่า... อัตตา ก่อให้เกิด อัตตโน อะไรประมาณนี้