ถ้าหนุก ๆ ละก็ได้เลย...

ผมว่า....80 ปี..กับ..80000 ปี...มันเท่ากัน

มันเท่ากันในความรู้สึก...

80,000 ปี...สุขมากกว่าเน๊าะ....เวลาที่เราสุขนี้นะ...มันจะรู้สึกว่าเวลาจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว

80 ปี..ทุกข์เริ่มมีมากกว่า..เวลาที่เราทุกข์นี้นะ...จะรู้สึกว่า..เวลามันเดินช้า..กว่าจะผ่านไปได้นี้มันรู้สึกว่าจะนานแสนนาน..

อายุมาก..เวลาเดินเร็ว...อายุน้อยเวลาเดินช้า...สุดท้ายเวลาก็ใช้เท่ากันพอดี....

เท่ากันในความรู้สึก..

ดังนั้น..เวลาบนสวรรค์สักแสนปี...ก็อย่าหลงว่ามันนาน..ซะละ

มันนานสำหรับผู้ทุกข์ผู้ยาก....แต่มันสั้นนิดเดียวสำหรับผู้อยู่ดีมีสุข

พอหมดนะ...จะมาอ้อยอิ่งว่า..อ้าว..หมดเวลาแล้วหรอ?..ทุกที

นั้นแหละครับท่านกบ ถูกกกกกกต้องแล้วคราบ
จะคอยน้ำบ่อหน้าทำไม ว่ามั้ย อิอิ

นั่งสมาธิเกิดฟลุคโผล่ไปเมืองสวรรค์ คุยอยู่กับนางฟ้าสัก5นาทีเห็นจะได้
พอถอยออกมาจากแดนสวรรค์ มายังโลกปกติที่เรานั่งอยู่ ก็ไม่เห็นว่าเราจะแก่ขึ้นเลย
อุตส่าห์ไปอยู่สวรรค์ตั้ง5นาที ไหนเขาลือกันว่า100ปีโลกมนุษย์เท่า1วันบนสวรรค์

ท่านไปเมืองสวรรค์ หรือแวะนครสวรรค์กันแน่ละครับ ไปจีบนางฟ้า ระวังผัวนางฟ้าจะเล่นเอานะครับ เห็นชัดๆว่ามีสามี กันแล้วทุกคน ถ้าเป็น น.ส. ว่าไปอย่าง

เอิ๊ก....เอิ๊ก....

บนสวรรค์..มีแต่นางฟ้า...

นางสาวฟ้าไม่มี...

คุยเล่นๆนะเจ้าค่ะ ถ้าจะตีความในพระไตรปิฎกว่า พระพุทธเจ้าแต่ละพระองค์ตรัสรู้ที่โคนต้นโน้นชื่อนี้
เราต้องมาพิจารณาอีกทีว่า ต้นไม้ที่พระพุทธเจ้าพูดถึงคืออะไร คำตอบของคุนน้องก็คือ ชมพูทวีป
แต่ละพระองค์ ตรัสรู้ชื่อกิ่งไม้เหมือนกันบ้าง ไม่เหมือนกันบ้าง มีพระชนมายุพรรษา แตกต่างกันไป
แล้วคิดว่าในจักรวาลของเรา จะมีแต่โลกอย่างั้นหรือที่มีสิ่งมีชีวิต ที่พระพุทธเจ้าจะเสด็จมาโปรด พระพุทธเจ้าไม่ลำเอียงแบบนั้นหรอกนะ..คุนน้องก็ตีความแบบซื่อๆบื้อๆแบบนี้แหละเจ้าค่ะ ใครมีความเห็นกันอย่างไร ก็แล้วแต่ภูมิปัญญาของใครของมันเด้อ

เพราะอวิชชา โมหะ ความโง่เขลา ไม่รู้ ลืมตัว คนจึงไปปรุงแต่งและมีตัณหาอยู่กับอนาคต ทั้งใกล้และไกล
อุปมาคล้ายดั่งคนเดินทาง หิวข้าวใส้แทบขาด มาพบร้านอาหารที่ดีมีอาหารพร้อมอยู่ข้างทาง มีความสะดวกทุกอย่างอำนวยให้ แต่ใจที่เต็มไปด้วยโมหะอวิชชากลับบอกว่า......รอไปอีกน่อยดีกว่า เพราะเห็นเขาว่าข้างหน้ามีร้านที่อาหารอร่อยกว่านี้......แล้วจึงทนหิวแสบใส้เดินทางที่ยังไม่รู้ที่หมายต่อไปด้วยอำนาจตัณหาและความเขลา เป็นที่น่าสงสารและเสียดาย ที่เขาอาจต้องตายเปล่าเน่าเหม็นอยู่กลางทาง อันเต็มไปด้วย ช้าง เสือ หมี และอันตรายที่คาดไม่ถึง

"ทำไมไม่พากันทำนิพพานให้แจ้งเสียในปัจจุบัน ในร่มเงาพุทธศาสนาแห่งพระสมณโคดมพุทธเจ้า จะมัวเมาไปกับเรื่องของอนาคตกันอยู่ใย ปลอบจิต ดึงใจ ให้มามีชีวิอยู่กับปัจจุบันกันเถิด"

ท่านอโสกะ ตัวท่านแหละยิ่งกว่า อวิชชา พูดแต่เรื่องนิพพาน ทั้งที่กระทู้นี้เขาก็บอกแล้วว่าคุยกันเล่นๆ
ตัวเองติดอยู่ อรูป แล้วไม่รู้ตัว ก็แค่เอาสมถะข่มกิเลศไว้แล้วก็สอนคนอื่นไปว่า นิพพานเป็นแบบนั้นแบบนี้
ถามจริงท่านเข้าถึงสภาวะนิพพานหรือยัง จะนิพพานก็ต้องตัดกิเลศ ไม่เอาทั้งดีทั้งไม่ดี ตัดทางโลกไปเลย
ไปบวชเลย ไม่ต้องมาห่วงลูกห่วงเมียถึงจะเป็นอรหันต์ ได้พระนิพพาน

มีอารมณ์หรือครับ น้องคง ?

ก็เป็นคำพูดแบบคุยเล่นไม่สังเกตเห็นหรือครับ

เออ ! ไม่ทราบว่าน้องคงได้เคยรู้ไหมว่า ครั้งพุทธกาลที่เมืองสารวัตถี ที่ซึ่งพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับนานที่สุด 20 กว่าปี ที่เมืองสารวัตถีตอนนั้นมีประชากรประมาณ 60 ล้านคน อรรถกถาจารย์ได้วิเคราะห์ให้ฟังว่า
ประมาณ 10 ล้านคน เป็นพวกมิจฉาทิฏฐิ คือเหล่าอเจลกะ ปริพาชก นิคฤนธ์ พราหมณ์ทั้งหลาย

อีกประมาณ 10 ล้านคน เป็นเตรียมชาวพุทธ คือผู้ที่กำลังศึกษาขวันขวายในการทกิจแห่งชาวพุทธตามคำสอนของพระพุทธเจ้า

ที่เหลืออีกประมาณ 40 ล้านคน เป็นชาวพุทธที่สมบูรณ์ คือบรรลุธรรมเป็นอริยบุคคลตั้งแต่ชั้นต้น โสดาบัน
สกิทาคา สูงขึ้นมาถึง อนาคาและที่สุดพระอรหันต์ ที่บวชเป็นภิกษุน่าจะไม่เกิน 1 ล้าน ที่เหลือเป็นผู้ครองเรือน

อยู่ครองเรือนก็เป็นอริยบุคคลได้นะครับน้องคง อย่างน้องคงก็เห็นประกาศตนตั้งหลายครั้งแล้วว่าปิดประตูอบายได้ สังโยชน์ขาดไป 3 ข้อแล้วมิใช่หรือ กำลังทำสกิทาคามีมรรค ซึ่งเป็นระดับที่ความโกรธ ขึงข้อง ขุ่นมัว ด้วยถ้อยคำจะเหลือค่อนข้างน้อยมาก มีแต่วาจาที่เป็นสุภาษิตเป็นส่วนใหญ่ ความข้อนี้มิทราบว่าน้องเคยได้พบเห็นหรือยังครับ

ขอให้ถึงความสุขสงบเย็นยิ่งขึ้นนะครับ

ตลกท่านอโสกะจริงๆ พูดยังกับว่าเป็นอริยะ โสดาบัน สกิทาคามีปิดอบายภูมิแล้วไม่ต้องเกิด พูดยังกับว่านิพพานหลับตานึกเอาก็ได้ง่ายๆ เชิญนิพพานไปคนเดียวเถอะท่านอโสกะ แล้วคุนน้องไม่ได้โกรธอะไรนะ แค่มี ทิฏฐิมานะ แต่คุนน้องไม่ชอบเสแสร้งลักษณะการพูดเลยเป็นแบบนี้

เพราะว่าเขาคิดว่าเขาต้องตาย
และเขาคิดว่าเมื่อเขาตายเสร็จเขาก็เวียนไปเกิด
เขาก็เลยเป็นคนที่มีอนาคตน่ะ เขาก็เลยใฝ่ฝันถึงอนาคต

มันเป็นโรคจิตทำนองเดียวกับที่พ่อแม่ปลูกฝังเอาไว้
อนาคตลูกอยากเป็นอะไร ลูกก็ตอบ อยากเป็นหมอ
..
และพอมาศึกษาธรรม
ก็ยังเอานิสัยทางโลกมาใช้ ..

เพราะเป็นคนจับจด ไม่เอาจริง พลัดวันประกันพรุ่ง คนเหลวไหล คนไม่เอาไหน
มรรค ผล นิพพาน ในศาสนาพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันยังอยู่ครบถ้วน
ยังเมินเฉย ไม่ยอมนำมาประพฤติ ปฏิบัติ ทำตนเป็นคนโลเล

เมื่อถึงสมัยพระศรีอริยเมตตรัย ก็คงจะโลเล เหลวไหลเหมือนเดิม
คือปรารถนาขอให้เกิด ในศาสนาพระพุทธเจ้าองค์ต่อๆ ไปอีก

ข้าน้อยก็เป็นคนโลเล เหลวไหล ไม่เอาไหนอ่ะ .. อิอิ

พูดเรื่องไดโนเสา เริ่มมีคำถามขึ้นมาว่า ในร่างที่สูงใหญ่แบบนั้น อายุไดโนเสา พันธ์ใหญ่ๆ มีอายุเฉลี่ยเท่าไหร่ครับ

คุนน้อง...ยอ..อโสกะนะเนี้ย...