เพื่อนเอ๋ย ท่านทราบธรรมใดก็กล่าวมาเถิด

" เพราะรู้ จึงรู้ว่า หยุด เพราะหยุด จึงหยุดว่า รู้ "

ไม่ถือมั่น ก็รู้ได้ ใช่เล่นลิ้น ปลิ้นไปมา

เมื่อคิดนั่นแหละจึงรู้ หากหยุดคิดอยู่เฉยๆก็ไม่รู้ เมื่อไม่คิดจะมีความเป็นคนหลงเหลืออยู่ได้อย่างไร
คิดไปศึกษาไป จึงจะรู้ ธรรมชาติมนุษย์นั้นคิดอยู่ตลอดเวลาในขณะมีสติครบ จะหยุดคิดเมื่อไม่มีสติ
เช่น เมื่อนอนหลับ จึงหยุดคิด

ฮ๊าฮาเจ้ามะฮะ

ความรู้(สึกตัว=สติ) นี้มีพลัง พรากความคิด จิตไม่โดนลากไปมา พาทุกข์

เมื่อคิดก็รู้ เมื่อรู้ว่า(ก็แค่)คิด ไม่ติด ไม่ทุกข์

ฟุ้งซ่าน...นานแค่ไหน...ก็ไม่มีทางคิดได้

หยุดฟุ้งซ่าน..ได้เท่านั้น...ความคิดถึงจะแหลมคม

นี่จึงจะถูก

ฟุ้งซ่านไม่ฟ้งซ่าน มันก็คือคิด หากหยุดคิดมนุษย์ก็ไม่ต่างจากตอไม้ ไร้ชีวิตจิตใจ
มนุษย์เป็นสัตว์โลกที่มีความคิด มีชีวิตจิตใจ ยังไง๊ ยังไง มันก็หยุดคิดไม่ได้ โอเค๊

อ้าว กบเฒ่า จิงป่ะ โอเค๊ ฝากไปบอก จขกท ด้วย โอเค๊

ฮาฮ๊าฮา โอเค๊

ฟุ้งซ่าน....

แสดงว่าคุณปลงซะ ยังไม่เคยไปถึงสภาวะที่รู้โดยไม่มีคิด
สิ่งใดที่รู้ด้วยใจ รู้ที่ใจ ไม่ต้องคิด สิ่งนั้นคือธรรม สัจจธรรม ปรมัตถธรรม
อยากรู้สิ่งที่รู้ได้โดยไม่ต้องคิดไหมครับคุณปลงซะ? ง้ายๆ ธรรมด้า ธรรมดา

"มนุษย์หยุดคิดได้ มองข้างนอกเหมือนตอไม้ แต่ข้างในสุกใสสว่างโพลง
สงบและนิ่งยู่กับ "ผู้รู้"ไร้ยึดโยง ราบเรียบและเปล่าโล่ง ดุจดั่งโพรงที่สูญกลวง
คิดได้ ต้องหยุดได้ จึงใช่ชายชาติชั้นสรวง พ้นโลกและพ้นลวง ล่วงทุกข์ได้ ไร้มลทิน"

กล่าวเหมือนฮวงโปแห่งนิกายเซ็นเลย

ไม่ใช่เหมือน...อย่างเดียว

แต่..เหมือนกันเป๊ะ...ทุกตัวอักษร

คุณธรรมของหลวงปู่...ไม่สงสัย

แต่...เสียงที่อ่านจิตคือพุทธะ...นี้สงสัย

บันทึกจากการเทศน์....หรือ..จากการอ่าน

แล้วใคร...อ่าน

แต่ก็ชั่งมันเถอะ....

งานของเรามันกองจนท่วมหัวแล้ว....ทุกข์ทั้งน้าน

คุณกบ ไม่สงสัยคุณธรรมหลวงปู่

แล้วเพราะอะไรถึงไม่สงสัยครับ

คุณธรรมหลวงปู่ที่คุณไม่สงสัยนั้น คือคุณธรรมอะไรเหรอครับ