คุณโฮฮับนี้ พูดมาบางเรื่องก็เข้าเค้าน่าฟังและเป็นไปตามธรรม

"เขาทำอย่างไรจึงครบองค์แปด" คุณโฮฮับ สงสัยมาอย่างนี้หรือ ไม่น่าจะสงสัยเลยในผู้ที่มีสัมมาทิฏฐิเต็มสมบูรณ์อย่างคุณโฮฮับ

คำตอบนั้ันง่ายมากเลยครับ คุณโฮฮับลองวิเคราะห์ดูตอนที่เจริญสติปัฏฐาน 4 มรรคทั้ง 8 ตัวเขาจะมาประชุมพร้อมกันทำงาน สลับสับเปลี่ยนกัน เป็นเหตุปัจจัยสนับสนุนกันไปตลอดทาง
จะวิเคราะห์ให้ดูคร่าวๆ พอเป็นเครื่องประดับสติปัญญาว่า

ผู้ที่จะสงบกายสงบใจมาเจริญสติปัฏฐาน 4 ได้นั้นต้องมีฐานแห่งศีลมรรคมารองรับ เอาแค่ศีล 5 ก็เพียงพอแล้ว ตอนสงบกาย วาจา ใจ ก็ได้ สัมมาวาจา ตอนนั่งภาวนาไม่มีการทำผิดศีลข้อใดก็เป็นสัมมาอาชีวะ ตอนเจริญมรรคทั้ง 8 อยู่ก็เป็น สัมมากัมมันตะ

จากนั้นมาดูตามบาลีของสติปัฎฐาน 4
กาเยกายานุปัสสีวิหารติ = เธอพึงเฝ้าพิจารณาเห็นกายในกายอยู่เนืองๆ ตรงนี้มีมรรคตัวไหนมาทำงานบ้าง?
1.สัมมาสติ คอยรู้ทันอาการของกาย
2.ปัญญาสัมมาสังกัปปะ สังเกต พิจารณาอาการของกาย
3.ปัญญาสัมมาทิฐิ เห็น ดู รู้อาการของกาย
4.สัมมาสมาธิ และวิริยะ คือความ เฝ้า และเนืองๆ คือตั้งมั่นจดจ่อต่อเนื่องอยู่กับการรู้ เห็น สังเกต
พิจารณา อาการของกาย

อาตาปี = มีความเพียรจดจ่อต่อเนื่องไม่ลดละ เป็น สัมมาสมาธิ และ สัมมาวายามะ ตรงๆเลยทีเดียว

สัมปฌาโณ = ความรู้ตัวทั่วพร้อม เป็นตัวปัญญามรรคทั้ง 2 ข้อ ทำงานเฝ้าดู สังเกต พิจารณา วิเคราะห์วิจัยธรรม เพื่อค้นหาสมุทัย เหตุทุกข์ เพื่อจะเอาออกเสียให้ได้ซึ่งเหตุทุกข์

สติมา = สัมมาสติ คอยรู้ทันอาการของกาย ระลึกได้ว่าจะต้องรักษากายใจให้เดินอยู่บนทางแห่งมรรค 8 ไม่ลืมที่จะกำกับกายใจให้เจริญอยู่ในสติปัฏฐานทั้ง 4

วิเนยยะโลเก อภิชฌา โทมนัสสัง = เอาออกเสียให้ได้ซึ่งความยินดียินร้ายในโลก ข้อนี้เป็นการร่วมกันทำงานของมรรคทั้ง 8 ตัวโดยมีปัญญานำหน้า ค้นหาเหตุและปัจจัยที่ทำให้เกิดความยินดียินร้าย เมื่อหยุดเหตุหรือทำลายเหตุได้ ความยินดียินร้ายเขาก็จะดับไปเองตามธรรม เกิดเป็น อุเบกขา ๆ เพิ่มมากขึ้นๆ จนถึง "สังขารุเปกขาญาณ ก็จะได้ถึงเหตุใกล้ หรือปัจจัย ที่จะทำให้ อนุโลมญาณ โคตรภูญาณ โสดาปัตติมรรคญาณ นิพพาน และปัจจเวกขณญาณเกิดขึ้นในที่สุด
เอวัง



กราบขอบพระคุณท่านเศรษฐี สุภัช จันทรา และเจ้าของกระทู้ ที่ทำให้เป็นเหตุต้องได้แสดงธรรมประกอบ ประดับกระทู้และ เฉลิมฉลอง มหาทาน ธรรมทาน ของท่านเศรษฐี ให้ผู้คนทั่วทั่งโลกได้มาอนุโมทนาบุญกับท่าน พลอยได้บุญคือความสุขกาย สบายใจ สงบกาย สงบใจ อิ่มเอิบกาายใจ ตามไปด้วย

อ่านดี..ดี...

ใครเขาไปสรุปคุณ..กัน

ให้ดูตัวท่านเอง..ต่างหาก..

ดู..แล้วก็ตอบตัวเอง...แก้ตัวเอง...

บอกให้เอ่ะใจ...บ้างเท่านั้น...

รักนะ..ถึงบอก..

จุ๊ป...จุ๊ป...

แล้ว...เป็น..โสดา..อนาคา...อรหันต....นี้ไม่ต้องให้ใครมาพยากรณ์หรอกนะ

มันรู้...

ไอ้ที่..งง..งง..ใช่มั้ยน่า..นี้นะ...

ของปลอมแท้..แท้..

นี้..รักจริง..ไม่ต้องอ้างพรหมวิหาร

พวกที่ชอบวิ่งไปให้ใครต่อใครพยากรณ์ตัวเอง..นะ...ฟังใว้

ดิฉันมองเห็น 2 สิ่งคือ ทุกข์ และก็ ทุกข์ ค่ะ
รูปสมมติ กับ นามสมมติ มนุษย์กำหนดเพื่อบรรยายลักษณะของสิ่งต่างๆ
เพื่อให้มนุษย์สามารถสื่อสารกับผู้อื่นได้อย่างเข้าใจตรงกัน ว่ากำลังพูดถึงสิ่งใดอยู่

รู้รูปสมมติ และนามสมมติ ในฐานะเป็นเครื่องมือสื่อสาร
รู้แล้วยึด เป็นทุกข์ รู้แล้ววาง เบาสบาย รู้เพียงเพื่อผ่านค่ะ

ขออนุญาตสอบถาม

คุณหญิงไทยมองเห็นรูปที่แท้ นามที่แท้บ้างใหมครับครับ ทุกข์เกิดทุกวันนี้เพราะสิ่งนี้แหละ กองทุกข์ ที่เกาะเกี่ยว ที่ตั้งลงแห่งทุกข์ (เพียงสอบถามสภาวะครับ ไม่ใช่เสแสร้งแกล้งสอนสั่ง )

คำตอบก็อยู่ในบทความแล้วนะคะ ลองค่อยๆทำความเข้าใจนะคะ
แนะนำอีกนิดนะคะ เราควรให้ความสนใจต่อสภาวะของตนเอง จะเป็นประโยชน์กว่า
การให้ความสำคัญกับสภาวะของคนอื่นนะคะ เพราะจะทำให้เราเสียเวลาเปล่าค่ะ

ขอบพระคุณครับ เพียงสนทนาธรรม สุขใจเมื่อกล่าวเรื่องธรรม เจริญสุขในสภาวะธรรมครับ

"อ้าวว....อย่างนี้...อโสกะก็เห็นแล้วนะสิ...

เห็นแล้ว...ผลมันเป็นยังงัยมั่ง?

เป็นโสดา...อนาคา...หรือดับทุกข์ได้ไปแล้วงั้นรึ?

หากยังไม่เห็นผล....ที่เห็นนั้นมันก็ยังไม่จริง...

มันท่อง...นะอโสกะ "

"...อโสกะก็เห็นแล้วนะสิ..." คำพูดอย่างนี้ใจคุณกบคิดว่าอย่างไรหรือ?

ผมหมดสงสัยในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อย่างเต็มอก ถึงใจ จนใครจะเอามีดมาบั่นคอให้ตาย ก็จะไม่เปลี่ยนความเคารพศรัทธาในพระไตรรัตน์มาตั้งแต่ปี 2542 จะเป็นอะไรขั้นไหนก็ไม่สนใจ รู้แต่ว่าชีวิตที่มีแต่"ให้"เป็นสุขกว่าชีวิตที่มีแต่"เอา" "ความตายเป็นเพียงการถอดเสื้อผ้าชุดเก่าออกแล้วสวมเสื้อผ้าชุดใหม่"
"ตราบใดที่ยังกลับไปไม่ถึงบ้านที่แท้จริง ก็อย่าหวังว่าจะได้พักผ่อนอย่างสุขสบาย"
"ชีวิตที่ยังไม่นั่งแท่น ย่อมต้องทุกข์อยู่ร่ำไป"
"ตายกับปัจจุบันย่อมไปดี"
"ที่พักใจที่ดีคือ หยุดปรุงแต่ง" "เข้าถึงตรงนี้ให้ได้บ่อยๆและชำนาญ ชีวิตนี้จักไม่เป็นหมันหรือขาดทุน"

บ่นให้ฟังแล้วไม่ใช่ท่องนะครับ

จั๊กกะจี้ เสียง จุ๊บ ๆ ด้วย ดูผิดธรรมชาติยังไง พิกลๆ!
เอาแค่ยกไม้ยกมือก็พอแล้วกระมังครับ?

หุ..หุ...

อย่าลืมตัวข้างหน้า...ซิ



มันแสดงชัดเจนว่า...ผมยังไม่เชื่อว่าคุณเห็น...

และยังสำทับต่ออีกว่า..



ให้ท่านกลับไปดูที่ผล....ในตัวท่าน

หากไม่มีผล....

ก็อย่าดีใจไปว่าเราเห็น...แล้ว...นี้แหละที่อยากสะกิด...นะ

ความเชื่อของผม..มันไม่สำคัญอะไรหรอก...มันสำคัญแค่ผลในตัวคุณเอง..ก็แค่นั้น

ถ้าผล....ยังไม่มี

ก็ให้นึกถึงคำนี้นะ...



มันเป็นปัญญาอบรมสมาธิ...มันยังสมถะอยู่...

นี้ก็รักอีกแหละ...

จุ๊ป....จู๊ปป...

โจกท์...โทษตน...มีแต่เจริญ...มีแต่จะเพิ่มพูน

ตอนนี้ผมกำลังกลุ้ม...มั๊ก...มากก...

โทษตนได้ทุกวัน...ไม่มีดีอะไรเลย...นิ

เห็นท่านกบชอบสะกิดท่านอโสกะ ดิฉันก็เลยอยากสะกิดท่าบกบเช่นกัน นับวันๆ ดิฉันก็เห็นความชัดเจนของท่านอโสกะ และในขณะเดียวกันดิฉันก็เห็นความชัดเจนของท่านกบ ท่านอโสกะมีธรรมมาชี้แนะผู้ที่ยังไม่บรรลุธรรม นับว่าเป็นอานิสงส์ใหญ่ยิ่ง ดิฉันอยากให้ท่านกบสะกิดธรรม ก็พอเจ้าค่ะ ไม่ต้องไปสะกิดตัวท่านอโสกะหรอก ใครจะเป็น โสดา อนาคา มันเป็นปัจจังตังรู้ได้เฉพาะตน ถึงแม้ท่านอโสกะได้เป็น อริยะจริงหรือไม่จริง ก็ไม่มีผู้ใดมีส่วนได้ส่วนเสีย (อุเบกขาสัมโพชฌงค์เจ้าค่ะ) มันไม่ใช่ประเด็นของท่านอโสกะ แต่ประเด็นคือ ธรรมที่ท่านอโสกะมาชี้แนะพวกเราในลานธรรมจักรต่างหาก คนที่มีธรรมระดับเดียวกันย่อมจะมองกันละกันออก ดิฉันกล้าบอกทุกคนว่าตอนนี้ดิฉันไม่มีความทุกข์เลยเจ้าค่ะ ดิฉันมีแต่เวทนาคือ ความอยากกับไม่อยากที่เป็นกิเลศผุดขึ้นในจิตใจ ซึ่งความอยากนี่แหละ เป็นอวิชชาที่ตรึงเราไว้ให้เกิดภพเกิดชาติ อนุโมทนาเจ้าค่ะ

อนุโมทนาบุญ กับ สุภัช จันทรา มหาเศรษฐี ด้วยนะคะ สาธุ

คุณงามความดีของท่านสุภัช จันทรา น่าจะได้แสดงอยู่บน หน้า 1 นานๆ เป็นขวัญกำลังใจ เป็นตัวอย่างแห่งการเสียสละที่ยิ่งใหญ่ เป็นบุญที่กินใช้ไม่หมด ควรที่ชาวพุทธควรจะจดจำไว้ แล้วเอาไปทำตามตัวอย่าง นี่เป็นการอำนวยความสะดวกในการให้ธัมมะเป็นทาน มีอานิสงส์ยิ่งกว่าทานใดๆ ดังพุทธวัจจนะที่ว่า

"สพฺพทานัง ธมฺทานงฺ ชินาติ" การให้ธัมมะเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง

.......ผู้คนในเมืองไทยกำลังฮิตทำหนังสือธัมมะแจก เป็นธัมมทานัง แต่อานิสงส์ยังน้อยกว่าการให้ทานเพื่อสนับสนุนการอบรมธรรม การอบรมปฏิบัติวิปัสสนาภาวนาอย่างที่ศูนย์วิปัสสนาของท่านโกเอนก้าทั่วโลกกำลังทำอยู่ และผู้คนในประเทศพม่าเขาทำกันมานานแสนนาน จนผลปฏิบัติที่เป็นรูปธรรมที่สามารถพิสูจน์และเห็นชัดได้ในโลกยุคปัจจุบันนี้ว่า จำนวนพระอรหันตธาตุในประเทศพม่า มีมากจริงๆ ใครไปเที่ยวพม่าลองไปพิสูจน์กันดูนะครับ