สุรวุฒิ เขียน:
ขอเรียนถามผู้รู้ว่า ในสติปัฏฐาน ทำไมแยกความรู้สึกสุขทุกข์(เวทนา) กับความรู้สึกอื่่นๆ (จิต ซึ่งถูกย้อมด้วยเจตสิก) ทำไมไม่รวมเป็นบรรพเดียวกัน เพราะเวลาเรารับรู้ความเปลี่ยนแปลงของจิต เรารับรู้รวมๆไปด้วยกัน ไม่ได้แยกว่าจะรับรู้เรื่องสุข ทุกย์ โกรธ เสียใจ น้อยใจ
ขอบพระคุณครับ
ขอบพระคุณครับ
ขอตอบว่า เพราะเวทนาสุข ทุกข์ (อย่าลืมอทุกขมสุขเวทนา อีกตัว) เป็นการเกิดที่แตกต่างจากอาการของจิตอย่างเด่นชัด เพราะผู้ที่มีความชำ่ชองในการพิจารณาจิตที่ละเอียด ย่อมเห็นอาการต่างๆ ที่ปรุงแต่งจิตเป็นธรรมหนึ่งๆอย่างเด่นชัด เหมือนเรามองป่า ป่าหนึ่งย่อมเห็นสีเขียวพรึ่ดไปหมด แต่เมื่อมองละเอียดหรือผู้ที่มีความรู้เรื่องป่าดี ย่อมมองเห็น ต้นไทร ตะเคียน ประดู่ ไผ่ เถาวัลย์ ยาง ฯลฯ หรือกระทั่งต้นหญ้า เพียรศึกษาต่อไปแล้วคุณจะเห็นเอง
