"สุขจะเกิดจากอะไรก็ตามแต่ หรือทุกข์จะเกิดจากอะไรก็ตามแต่ มันก็เป็นแค่ความว่างเปล่า สิ่งที่ทุกคนได้จากความสุข หรือความทุกข์ ทั้งหลายเหล่านั้น ก็คือ อารมณ์,ความรู้สึก,ความคิด นอกเหนือจากนั้นไม่ได้อะไรเลย"
แค่ข้อความข้างต้นนั่นแหละ ถ้าใช้สมองคิดพิจารณาสักนิด ท่องจำเอาไว้ กิเลสของเจ้าเด็กน้อยกรัชกาย ก็จะทุเลาเบาบางลงไป หรืออาจจะปลีกวิเวก ไปอยู่ป่า ก็ได้นะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
สรุปแล้ว มันก็ขึ้นอยู่กับ สมองสติปัญญา ความหนาบางแห่งกิเลสในตัวของเจ้านั่นแหละ

พ่อนกขุนทอง อะไรๆก็ว่างๆๆเปล่า โบ๋ เบ๋ๆ ถ้ายังงั้นกิเลสมันก็ว่างเปล่าด้วยดิชิมิๆ ไม่มีอะไรเลยมีแต่ความว่าง ว่างเปล่าๆโบ๋เบ๋ๆๆ

ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า... เจ้านกต้อยตีวิด...ตัวน้อยๆ กิเลสก็เป็นความว่างเปล่านั่นแหละ เจ้าคิดว่า กิเลสมันตัวอย่างไรกันละ ถ้าไม่ใช่ความว่างเปล่า ความสุข มันเป็นตัวอย่างไรกันละ ถ้าไม่ใช่ความว่างเปล่า ความทุกข์ก็คือกิเลสนั่นแหละแต่เป็นผลแห่งกิเลส ...
ดักคอซะหน่อย อย่ายอกย้อนกล่าวว่า "กิเลส"เป็นอย่างตัวเจ้่านะ เจ้านกต้อยตีวิด ตัวน้อยๆ สมองก็น้อยตามไปด้วย....อิ อิ อิ อิ (ล้อเล่นน่า)