ขอบคุณคุณ rotata มากครับ
ได้เปิดหูเปิดตากว้างขึ้น

พระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารบุพพาราม เมืองสาวัตถี ภิกษุทั้งหลายได้กราบทูลพระพุทธเจ้าถึงพระอชาตศัตรูยกทัพไปตีแคว้นกาสี พระเจ้าปเสนธิโกศลได้ยกทัพไปป้องกันแต่พ่ายแพ้กลับมา ทรงทราบและได้ตรัสว่า

"ภิกษุทั้งหลาย! วันนี้พระเจ้าปเสนธิโกศล ทรงแพ้มาแล้วอย่างนี้ จะบรรทมเป็นทุกข์ตลอดคืนนี้"

และทรงแสดงผลแห่งสงคราม เป็นคติเตือนใจว่า

"ผู้ชนะย่อมก่อเวร ผู้แพ้ย่อมนอนเป็นทุกข์ บุคคลละความชนะและความแพ้เสียแล้วจึงสงบระงับ(เวร)นอนเป็นสุข"

ตอนท้ายอีกสูตรต่อมา พระเจ้าปเสนธิโกศลกลับชนะบ้าง พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า

"คนพาลย่อมสำคัญว่าเป็นสุข เมื่อบาปยังไม่ให้ผล ถ้าบาปให้ผลเมื่อใด คนพาลย่อมได้รับทุกข์เมื่อนั้น ผู้ฆ่าย่อมถูกฆ่าตอบ ผู้ชนะย่อมได้รับการชนะตอบ ผู้ด่าย่อมถูกด่าตอบ ผู้โกรธย่อมได้รับการโกรธตอบ เพราะความหมุนเวียนแห่งกรรม"

สังคามวัตถุสูตร


ผมจะพยายามไม่สำคัญตนว่าชนะ ไม่ยึดว่าตนเป็นผู้แพ้ การแก่งแย่งแข่งขันกันทำให้เป็นผู้มากไปด้วยเวร
การไม่แข่งขันกับใคร ไม่เบียดเบียนกัน ย่อมนำมาซึ่งสันติสุข
อนุโมทนาด้วยนะครับ