!!!จุดที่ทำให้พี่มาพบกับแนวทางของพระพุทธเจ้าอยู่ที่ไหนครับ...

อยู่ที่สนใจและศรัทธาอยากจะศึกษาเรื่องราว ข่าวสารเกี่ยวกับพระพุทธเจ้า ว่าพระองค์ทำอย่างไร จึงได้พบและถึงสุขอันเป็นอมตะ

การศึกษาต้องศึกษาอย่างมีหลัก ต้องให้รู้หัวใจของการค้นพบของพระพุทธเจ้าอย่างละเอียด ลึกซึ้ง ซาบซึ้งจริงๆเสียก่อน แล้วจึงค่อยแยกแตกขยายรายละเอียดออกไป ตามมุมมมองที่เราสนใจและศรัทธา

หัวใจของพระพุทธเจ้า หรือหัวใจการค้นพบของพระพุทธเจ้าคือ อริยสัจทั้ง 4 ประการ ทุกท่านได้เรียนรู้เรื่อนี้โดยพิสดารกันแล้วหรือไม่ครับ

อนุโมทนาครับ

ยากนักหนา ที่จะได้รู้ และได้พบ สิ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้

บางคน ก็เข้าใจผิดว่า นี่ใช่.................... แต่สุดท้ายยังไม่ใช่

การรู้จักขันธ์5 ไม่ใช่ง่ายเหมือนกัน

ขันธ์5 เป็นอนัตตา ยิ่งไม่เห็นกันง่ายๆ

เข้าใจกันไปอีกทาง

หรือแม้แต่นิพพาน .............................เข้าใจกันไปคนละทิศละทาง

การสลัดคืนขันธ์5 นี่สิทำยังไง
เมื่อรู้จักมันแล้ว

ว่า ขันธ์5 ไม่ใช่ตัวตน เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไปตลอดเวลา ด้วยเหตุปัจจัยต่างๆ

การพ้นจากขันธ์5 ทำอย่างไร

สำหรับผมคือความสงสัย..ใคร่รู้ในหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า
อีกประการคือได้อ่านหนังสือ ประวัติหลวงปู่มั่น และ ครูบาอาจารย์สายปฎิบัติ จนเกิดความเลื่อมใสศรัทธา ในข้อวัตรปฏิบัติ และ ธรรมที่
ท่านได้เมตตาแสดงไว้


มีข้อธรรมหนึ่งที่หลวงปู่ ดูลย์ อตุโล
ได้เมตตาแสดงไว้ ให้ลูกหลาน ได้พิจารณา
เหมือนเป็นจุดเริ่มต้น
ที่ทำให้ผมได้มีหลักในการดำเนินชีวิตและมีศรัทธาต่อพระพุทธศาสนาจริงๆ
คือ


จิตที่ส่งออกนอก
เป็นสมุทัย
ผลอันเกิดจากจิตที่ส่งออกนอก
เป็นทุกข์
จิตเห็นจิต
เป็นมรรค
ผลอันเกิดจากจิตเห็นจิต
เป็นนิโรธ

การเป็นคนที่เชื่อในเรื่องของ กรรม ค่ะ

สวัสดีครับผู้ที่อ่าน คือ ผมอยากทราบวิธีการตั้งกระทู้อะครับ รบกวนท่านผู้รู้ช่วยอธิบายวิธีการตั้งกระทู้ให้หน่อยนะครับ ขอบคุณครับ

อ่อทราบแล้วครับ ขอบคุณครับ

เพราะ...ความขี้เกียจ

ขี้เกียจเรียน....ทำไมจะต้องเรียนด้วย..เกิดมาก็มีแต่เรียนกับเรียน..

ได้ความคิดว่า..เพราะเราต้องทำมาหากินนี้เอง

อ่านหนังสือเจอพระดี...สอนว่า...ทุกข์เพราะมีร่างกาย..เลยต้องหาเลี้ยงมัน
จึงปิ้ง..ไอเดีย...ว่า...งั้นเราก็มาหาทางไม่ให้มีร่างกายซะ..ก็น่าจะสิ้นเรื่อง..ร่างกายมีเพราะมีเกิด...ไม่เกิดก็ไม่มีร่างกาย

ทำยังงัยละ...ถึงจะไม่เกิด...????

หนังสือพระท่านก็สอนต่อไปว่า...ก็ทำตามพระพุทธเจ้า..ซะซิ

ก็เลยต้องกลับมาเรียน...เรียนให้รู้การไม่ต้องมาเกิดอีก..

ขอเรียนเป็นครั้งสุดท้าย..

เพราะ...ขี้เกียจ...

(ไม่ได้ตลก..นะเนี้ย)

เกิดมาก็รู้จักพระพุทธเจ้าแล้วอ่ะ ต้องขอบคุณโรงเรียน
เราถูกสอนให้สวดมนต์ตั้งแต่เด็กๆ สวดกับหนังสือสวดมนต์ของนักเรียน บทจะสั้นๆและมีบทสวดทำนองสรภัญญะ จำง่ายและอ่านรู้เรื่อง ทุกวันก่อนนอนเราก็กราบพระ

เพราะบทสวดแปลทำนองสรภัญญะนี่แหล่ะที่ทำให้เรารู้จักพระพุทธเจ้า รู้ว่าพระองค์มีคุณอย่างไร รู้บาปบุญคุณโทษ (แต่การดับทุกข์และวิธีเดินไปสู่ความดับทุกข์นั้นเพิ่งมารู้จักเอาตอนโตๆนี้เอง ไม่นาน)

เพราะมีความทุกข์ค่ะ จึงหาที่พึ่ง ที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ รู้จักพระพุทธศาสนามาตั้งแต่เกิด แต่พอทุกข์หนัก รู้สึกเบื่อหน่ายกับความทุกข์ที่ เกิดดับๆ อยู่ร่ำไป จึงเริ่มสนใจศึกษาธรรมะ แล้วก็ได้รู้ว่า เราเดินมาถูกทางแล้ว ..

ที่ใดมีทุกข์....ที่นั่นมีธรรม...
ผู้ใดเห็นธรรม...ผู้นั้น..เห็นเราตถาคต... :b41: