เป็นวัดที่อยู่ห่างไกลตัวเมือง มีป่ารอบๆ แล้วเป็นวัดสายป่าจริงๆ จะสร้างตึกเป็นกุฏิแล้วติดแอร์ จะได้ไหมครับ

ผมว่าหน่ะ พระสายป่าเป็นพระสายปฏิบัติ ไม่เน้นเรื่องความสบายเหมือนพระทั่วไป

ติดแอร์ถวายพระ...ก็ดีซิครับ..สาธุ
เราคิดจะถวายแล้วได้ไปปรึกษากับพระท่านแล้วยังละ??

แต่เพราะอะไรจึงคิดจะติดแอร์ละครับ...

ถามว่า..สร้างกุฏิติดแอร์แต่จะผิดหลักไหมเนี้ย...มันก็อยู่ที่ความคิด..ว่า..ออกมาจากไหน??..จากกิเลส..หรือ..จากธรรม...กุศลหรืออกุศล..

มีแต่เจ้าตัวเท่านั้น..ที่จะรู้

โอวาทปาฏิโมกข์ เป็นการประกาศหลักการ 3 อุดมการณ์ 4 และวิธีการ 6 เช่น

คาถาแรก
ทรงกล่าวถึงอุดมการณ์ของพระภิกษุ และบรรพชิตในพุทธศาสนา ที่มีลักษณะต่างจากศาสนาอื่น ซึ่งเรียกได้ว่า อุดมการณ์ 4

1. ความอดทนอดกลั้นเป็นสิ่งที่นักบวชในศาสนานี้พึงยึดถือ และเป็นสิ่งที่ต้องใช้เมื่อประสบสิ่งที่ไม่ชอบใจในชีวิตนักบวช
2. การมุ่งให้ถึงพระนิพพานเป็นเป้าหมายหลักของผู้ออกบวช
3. พระภิกษุในพระธรรมวินัยนี้ ไม่พึงยังบุคคลอื่นให้เดือดร้อนกายใจ
4. พระภิกษุในพระธรรมวินัยนี้ ต้องขอแก่ทายกด้วยอาการที่ไม่เบียดเบียน

คาถาที่สอง
กล่าวถึง หลักการ 3 เป็นการสรุปรวบยอดหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาอันเป็นแนวทางที่พุทธบริษัทพึงปฏิบัติ ได้แก่

1. การไม่ทำบาปทั้งปวง
2. การทำกุศลให้ถึงพร้อม
3. การทำจิตของตนให้บริสุทธิ์ผ่องแผ้ว

(สามข้อนี้อาจอนุมานเข้ากับ ศีล สมาธิ และปัญญา)

คาถาที่สาม
เพื่อความเป็นเอกภาพในการเผยแผ่ศาสนา ธรรมทูตหรือผู้เผยแผ่พึงใช้วิธีการในแนวทางเดียวกัน ได้แก่ วิธีการ 6

1. การไม่กล่าวร้าย (เผยแผ่ศาสนาโดยไม่กล่าวร้ายโจมตีความเชื่อผู้อื่น)
2. การไม่ทำร้าย (เผยแผ่ศาสนาด้วยการไม่ใช้กำลังบังคับข่มขู่หรือล่อลวง)
3. ความสำรวมในปาฏิโมกข์ (ประพฤติตนให้น่าเลื่อมใส)
4. การรู้จักประมาณในอาหาร (รู้จักประมาณในการบริโภคปัจจัย 4)
5. เสพที่นอนที่นั่งอันสงัด (ไม่คลุกคลีด้วยหมู่)
6. ความเพียรในอธิจิต (พัฒนาจิตใจตน)

http://fws.cc/whatisnippana/index.php?topic=859.new#new

ถ้าท่านกำลังวิดน้ำออกจากบ่อ เพื่อให้บ่อนั้นแห้ง เราจะเติมน้ำ ลงไปอีกเพื่อประโยชน์อะไร
....../เจโตวิมุติ.

ระหว่างที่ท่านกำลังวิดน้ำเสีย...ออกจากบ่อ

น้ำเย็น ๆ สักแก้ว..อาจทำให้มีกำลังวังชา..วิดน้ำได้ทั้งวันทั้งคืน..ก็เป็นได้

ที่ถามจะได้ไหม มันก็คงมีความหมายว่า ทำแล้วจะผิดไหม
ความผิด ความถูก ไม่สมควรอย่างยิ่งที่เราจะใช้ความคิดของเรา
ไปตัดสินการกระทำของคนอื่นว่าผิดหรือถูก สิ่งไหนพอใจก็ว่าถูก สิ่งไหนไม่พอใจก็ว่าผิด
อีกอย่างครับ ไม่สมควรเป็นอย่างยิ่งให้คนที่มีกิเลสมาก ไปตัดสินคนที่มีกิเลสน้อยกว่าในเรื่องของกิเลส
ตัวอย่างเช่น บ้านเราติดแอร์มานานแล้ว แต่พอมีการรณรงค์เรื่องสิ่งแวดล้อมเกิดขึ้น
คนที่ติดแอร์อยู่เดิม ก็จะมองคนที่ติดแอร์ที่หลังว่า เป็นคนไม่ดีไม่รักษาสิ่งแวดล้อม
ทำไมไม่คิดถึงต้นเหตุว่ามันเกิดจากใคร เกิดจากอะไรแล้วไปแก้ตรงนั้น
เรื่องสิ่งแวดล้อม ทำมันต้องทำกันทุกคนครับ ไม่ใช่ไปห้ามคนใหม่ แต่อย่างเดียว
มันต้องห้ามคนเก่าเปิดแอร์ด้วย สิ่งแวดล้อมที่มันเสีย ก็เพราะคนที่เปิดแอร์แต่เดิมนั้นแหล่ะครับ

ที่นี้ย้อนมาดูเรื่องพระป่า ถ้าดูให้ดีแล้วพระก็อยู่ป่าของท่านดีๆ มันก็พวกเรานี่แหล่ะที่เข้าไป
วุ่นวายกับท่านเอง ถ้าเราไม่ไปวุ่นวายกับท่าน ถามหน่อยครับว่าพระป่าจะมีปัญญาไปสร้างตึก
ติดแอร์หรือครับ มันก็เป็นพวกเราทำให้หรือบริจาคเงินให้
ผมถึงได้บอกว่า อย่าเอาความพอใจเราเป็นตัวตัดสิน ใครศรัทธาก็ว่าไม่เป็นไร
คนที่ไม่ศรัทธาก็ว่าไม่สมควรมันเป็นกิเลส

ถ้าจะดูเรื่องผิดถูกของพระ เราต้องดูต้องยึดเอาสถานะของท่านเป็นหลัก
แล้วเอาพระวินัยเป็นเครื่องกำหนด พระวินัยของพระมีถึง227ข้อ บางทีไม่ทำข้อนี้
มันก็ไปผิดข้อนี้ มันกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ไม่ทำก็ผิด ทำก็ผิด
สาเหตุมันก็มาจาก ฆราวาสไปวุ่นวายกับพระนั้นเอง

เรื่องการกระทำของคนหรือความประพฤติของพระ พอดูออกพอตัดสินได้
เพราะมีหลักกำหนดไว้ แต่ถ้าเป็นเรื่องของกิเลส มันเป็นเรื่องของจิตใจล้วนๆ
เราไม่สมควรเป็นอย่างยิ่งที่จะไปตัดสินว่าใครมีกิเลส มันเป็นเรื่องเฉพาะตัว
ถ้าใครขื่นไปลงความเห็นตัดสินผู้อื่นว่า มีกิเลสคนที่พูดนั้นแหล่ะครับกิเลสเต็มๆ

ที่จริงคำว่าวัดสายป่า มันก็ตรงตัวอยุ่แล้วนะคะ ว่าอยู่กับป่า อยู่กับธรรมชาติ การได้อยู่กับธรรมชาติ

คืดว่าน่าจะดีกับตัวเองมากมาย ส่วนที่ถามว่าผิดไหม การกระทำทุกอย่างมันก็มีเหตุผลในตัวของมันเอง

อยู่แล้วว่าดีหรือไม่ดี ผิดหรือไม่ผิด ควรหรือไม่ควร อยู่ที่ใจของเราเอง

บางที...เราปรุงแต่งกันเอง..ก็สำคัญว่าสิ่งที่ปรุงแต่งนั้น..เป็นจริงเป็นจัง

เห็นพระท่านมากับรถเบนท์สุดหรู....ก็ปรุงไปแล้ว...
พระอะไรไม่สมถะเสียเลย...หรูหราฟู่ฟ่าไม่สมกับเป็นลูกของตถาคตเลย

แล้วก็คิดว่าพระองค์นั้น..เป็นอย่างที่เราคิดสะด้วยนะ...

มีใครตกเป็นทาสของการปรุงแต่งของตัวเองอย่างนี้บ้าง...ยกมือขึ้น

รถเบนท์-------รถหรูราคาแพง--------มีได้ยาก-----ใครมีแสดงว่ามีเงิน------คนมีเงินใช้แสดงฐานะ-----แสดงความหรูหรา------ใครมีก็แสดงว่าชอบความหรูหรา

เป็นความคิดที่ปรุงแต่งเองในใจของตัวทั้งนั้น.....แล้วก็ไปนึกว่าคน ๆนั้น..ต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้..อย่างที่ตัวเองคิด....

ทาสของการปรุงแต่ง...

พวกมิจฉาชีพก็ได้ใช้ประโยชน์จากการที่คิดไปเองนี้แหละ...ใช้หลอกชาวบ้าน

ไปเช่ารถราคาแพง ๆ ...แต่งตัวภูมิฐาน..ขับรถไปหาชาวบ้าน..ชวนชาวบ้านลงทุน..ชาวบ้านเห็นรถราคาแพง..แต่งตัวดี..ก็คิดว่าเป็นคนรวย...คิดว่าเขารวยแล้วคงไม่มาหลอกคนจน ๆ หรอกมั้ง...ก็เชื่อเขา...เอาเงินเอาทอง..แม้แต่เอาที่ดินของตัวเองให้เขาไปเฉยเลย...

ชาวบ้านก็เลยเดือดร้อน..เพราะความคิดปรุงแต่งมันหลอก..บวกกับความโลภ..ก็เลยหน้ามืดตามัวเข้าไปใหญ่

และก็เช่นเดียวกัน..ห้องติดแอร์....กับ..ห้องไม่ติดแอร์..มันก็ปรุง...

สาธุค่ะ ทุกอย่างอยู่ที่ใจ จะวิจารณ์กันไปไย

จะวิจารณ์...ไปนิพพาน

ไปใย..ไม่ไป

ปศนาธรรม ช่างล้ำลึก ถ้าอ่านแล้วไม่พิจารณา ก็น่าเสียดาย

ขออนุโมทนา ด้วยครับ

จากประสพการณ์ที่เพื่อน ๆ ได้เคยบอกกล่าว พระอริยะเจ้าหลาย ๆ รูป พระวัดป่า
มักจะแนะนำให้ เอาเครื่องอำนวยความสะดวกเหล่านี้ พวกแอร์ ตู้เย็น ไปมอบให้
โรงพยาบาล จักได้บุญใหญ่อนิสงค์มาก

พระวัดป่า มักจะไม่สะสม ให้เพิ่มพูนกิเลศ ท่านจะลด ละ สิ่งอำนวยความสะดวก ซึ่งเป็นข้าศึกของ
การปฎิบัติ พรรมจรรย์

สติ..ปัญญา..มีแค่ไหน..มันก็ทำได้แค่เท่าที่มันมี..

เราคนนอก...จะให้ทำยังงัยได้ละเน๊าะ...