เวลาทำบุญต้องตั้งใจอธิษฐานรึเปล่าครับ ถ้าไม่ทำได้รึเปล่าครับ

อันที่จริงไม่ต้องตั้งกระทู้ก็ได้นะคะ
ลองเสริชหาในกูเกิ้ล หรือกระทู้ก่อนๆ ดูก็น่าจะมีอยู่

คุณ จขกท. ทำบุญเพื่ออะไรละคะ
ถ้าทำบุญเพื่อสละออกซึ่งความตระหนี่ เพื่อบำรุงศาสนา ก็ขออนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ

ลอกมาให้อ่านค่ะ

การอธิษฐานหลังทำบุญควรทำหรือไม่

อ่านต่อ : http://my.dek-d.com/me_dasie/blog/?blog ... z1Ca1CMVIc

เคยเห็นคนที่ทำบุญแล้วขอให้รวยทันตาเห็น

หรือคนที่ขอให้สวยหยดย้อยราวกับเทพธิดาบ้างหรือเปล่าคะ

ถ้าเคยก็ขอถามต่อว่าตัวคุณเคยอธิษฐานขอแบบนั้นบ้างหรือเปล่า



ที่เริ่มต้นด้วยประโยคคำถามเช่นนี้

เพราะอยากชี้ให้เห็นคุณและโทษของการอธิษฐานหลังทำบุญเสร็จคะ



ถ้ากล่าวกันตามจริงแล้วก็ต้องยอมรับว่าการอธิษฐานหลังทำบุญทำทานเสร็จนั้น

ทางพุทธเราเชื่อว่ามีอยู่จริง และได้ผลตามที่ขอจริง

แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับปัจจัยที่ว่าสิ่งที่ขอนั้นตรงกับเหตุที่ทำและมีอานิสงค์เพียงพอต่อการให้ผลหรือไม่



และแม้ไม่อธิษฐานเลยก็ใช่ว่าเราไม่ได้ผลบุญนั้นนะคะ

ผลบุญนั้นย่อมมีอยู่ และจะให้ผลแก่เราตราบเท่าที่กำลังบุญนั้นยังไม่หมดแรง

แต่พระท่านเคยเปรียบให้ฟังว่า เหมือนเราปล่อยน้ำทิ้ง

น้ำย่อมไหลออกอย่างแน่นอน เพียงแต่ว่าน้ำย่อมกระจัดกระจาย

และให้ผลได้ไม่เหมือนที่เราต้องการ ถ้าเราอธิษฐานกำกับ

ผลของบุญก็จะได้ตามที่เราต้องการ เปรียบกับน้ำที่เราปล่อยทิ้งนั้น

ย่อมไหลไปในทางที่เราต้องการคะ



ทีนี้ก็มาถึงคำถามที่ว่าอธิษฐานอย่างไรจึงจะเป็นประโยชน์แก่ผู้อธิษฐาน

คำตอบคือ อธิษฐานด้วยความไม่โลภ เพราะความโลภเป็นด้านตรงข้ามกับเจตนาที่ดีในการทำบุญคะ



การทำบุญคือการทำประโยชน์ให้ผู้อื่นไม่ว่าจะด้วยทรัพย์หรือกำลังก็ตาม

สิ่งที่ได้คือ จิตใจที่คิดแต่จะสละออก และความปลื้มใจทั้งก่อนทำ ขณะทำและหลังทำบุญคะ

เพราะฉะนั้นความตระหนี่เกิดให้เกิดความคับอกคับใจขนาดไหน

ความคิดให้ก็เป็นขั้วตรงข้ามที่ทำให้จิตใจของเราเปิดกว้างออกเท่านั้นคะ



เมื่อเราทำบุญแล้วอธิษฐานขอให้รวยขอให้สวยขอให้เก่ง

จิตที่มีความโลภขณะขอนั้น จะทำให้เราเกิดโรคทางใจ คือแทนที่จะละความหวง

กลับได้ความอยากเพิ่มขึ้นอีก

และแม้จะสวยรวยเก่งตามที่ขอ

ก็จะสวยรวยเก่งแบบไม่เป็นสุขนัก เพราะได้ของแถมเป็น

ความอยากได้เพิ่มขึ้นแบบไม่มีที่สิ้นสุดคะ



ทางที่ดีการอธิษฐานควรขอผลทางใจหรือความคืบหน้าในความดีที่ได้ทำยิ่งๆขึ้นไป

เช่น ด้วยทานที่ข้าพเจ้าทำไว้ชอบแล้วขอให้ข้าพเจ้ามีความตั้งมั่นในทานและศีลยิ่งๆขึ้นไป

หรือ ขอให้ข้าพเจ้าลดความตระหนี่ลงได้ หรือขอให้ข้าพเจ้ามีโอกาสได้ทำบุญยิ่งๆขึ้นไป

เป็นต้น เมื่ออธิฐานให้เราเดินในหนทางบุญอันส่งผลให้สุขใจแบบต่อยอดขึ้นไปเรื่อยๆ

ก็เท่ากับว่าเราปิดกั้นหนทางบาปที่จะนำแต่ความเดือดร้อนมาให้คะ



ก่อนที่คิดจะอธิษฐานเช่นนี้ได้ จะต้องมีใจเชื่ออยู่ก่อนว่าผลของทานมีจริง

บาปบุญมีจริง ทำบุญแล้วได้ผลคือความสุขใจในปัจจุบัน และจะเป็นประกัน

ให้อุ่นใจว่า ในอนาคตถ้าเราไม่ประมาท ผลของบุญย่อมช่วยเราให้เป็นสุขได้เสมอ



ถ้าไม่เชื่อว่าบุญมีจริง คราวหน้าถ้าทำบุญใหญ่ๆ เช่น ถวายของแด่พระสงฆ์

ก็ลองอธิษฐานต่อหน้าพระพุทธรูปดูนะคะ ว่าด้วยบุญที่ข้าพเจ้าช่วยทำนุบำรุงพระศาสนา

ขอให้ข้าพเจ้าได้ประจักษ์ในเร็ววันด้วยเถิดว่าบุญมีจริงบาปมีจริงเจ้าค่า


..............................

อันที่จริงความหมายของคำว่าอธิษฐาน ไม่ใช่การขอ แต่คือ การตั้งใจมั่นว่าจะกระทำสิ่งใดต่างหาก
ซึ่งหากอธิษฐานด้วยกุศลจิตก่อน ขณะ หรือหลังการทำบุญ ก็จะยิ่งมีแรงผลักดันที่ดีให้สัมฤทธิ์ผล

อธิษฐานหรือไม่อธิษฐานก็ได้

บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ ประการ
๑. บุญสำเร็จได้ด้วยการบริจาคทาน (ทานมัย)
๒. บุญสำเร็จได้ด้วยการรักษาศีล (สีลมัย)
๓. บุญสำเร็จได้ด้วยการภาวนา (ภาวนามัย )
๔. บุญสำเร็จได้ด้วยการประพฤติอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่ (อปจายนมัย)
๕. บุญสำเร็จได้ด้วยการขวนขวายในกิจการที่ชอบ (เวยยาวัจจมัย)
๖. บุญสำเร็จได้ด้วยการให้ส่วนบุญ (ปัตติทานมัย)
๗. บุญสำเร็จได้ด้วยการอนุโมทนา (ปัตตานุโมทนามัย)
๘. บุญสำเร็จได้ด้วยการฟังธรรม (ธัมมัสสวนมัย)
๙. บุญสำเร็จด้วยการแสดงธรรม (ธัมมเทสนามัย)
๑๐. บุญสำเร็จได้ด้วยการทำความเห็นให้ตรง (ทิฏฐชุกัมม์)

สวัสดึค่ะ คุณจขกท

การทำบุญนั้น ถ้าทำด้วยใจที่เป็นกุศล ย่อมได้รับผลเป็น "บุญ" สั่งสมไว้ในดวงจิต
การอธิษฐาน คือการตั้งจิตขอร้องต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์
เพื่อผลอย่างใดอย่างหนึ่ง การอธิษฐานต้องทำ "เหตุ" ให้ตรงจึงจะได้ผลสมปรารถนา
การอธิษฐานไม่ควรเป็นไปเพื่อเอากิเลสมาทับถมใจ ผู้รู้ย่อมไม่นิยมทำเช่นนั้น
ตรงกันข้าม ผู้รู้นิยมอธิษฐานเกิดมาพบพระพุทธศาสนา และมีสัมมาทิฏฐิ
มีปัญญาเห็นแจ้ง มีดวงตาเห็นธรรม ฯลฯ เหล่านี้ล้วนเป็นการ อธิษฐานเพื่อ
นำพาชีวิตพ้นไปจากความทุกข์ แต่ที่สำคัญต้องทำเหตุให้ตรง
จึงจะสมปรารถนาตามคำอธิษฐาน

ธรรมย่อมรักษาผู้ปฏิบัติธรรม

"เวลาทำบุญต้องตั้งใจอธิษฐานรึเปล่าครับ ถ้าไม่ทำได้รึเปล่าครับ"

(ความเห็น)...การตั้งใจที่จะทำบุญคือการ"ให้"...ส่วนการตั้งใจอธิฐานนี่ส่วนใหญ่จะขึ้นต้นด้วยคำว่า "ขอ"...ดังนั้น ควรพิจารณาว่า ตั้งใจจะ "ให้" หรือตั้งใจจะ "ขอ"...

หมายเหตุ...การให้ คือ การละซึ่ง"ความเห็นแก่ตัว"...ส่วนการ"ให้"เพื่อ "ขอ" ก็กลับเข้าสู่ความเห็นแก่ตัว

viewtopic.php?f=7&t=36575&p=245097#p245097



น่าเสียดายปัจจุบันยังมีพุทธศาสนิกชน เข้าใจไขว้เขวถึงความหมายของคำว่า "อธิษฐาน" อยู่มาก
สาเหตุที่ท่าน จขกท. ตั้งกระทู้ถามนี่ เพราะเกรงว่าจะเป็นการ "ขอ" ใช่มั้ยคะ

ลองอธิษฐานแบบนี้ดู


ทุกครั้งที่ทำบุญสร้างกุศล ดิฉันก็อธิษฐานค่ะ แต่ไม่เคยขอให้....รวย หรืออะไรทำนองนี้
อธิษฐานขอให้มีสุขภาพดี (ก็หมั่นดูแลสุขภาพ) ขอให้มีกำลังกายและใจเพียงพอที่จะทำบุญ ศึกษา ปฏิบัติธรรม เมื่อสละทาน สละทรัพย์ ก็อธิษฐานจิตขอทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาให้ดำรงมั่นสืบไป เกิดชาติหน้าก็ขอให้อย่าได้ขาดกำลังทรัพย์เพื่อทำบุญกุศลน้อยใหญ่
ขอให้พบและได้ศึกษาพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ทุกชาติไปจนเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน (โดยการน้อมนำใจศึกษาปฏิบัติ) เช่น ชวนคุณพ่อคุณแม่ไปทำบุญ แนะนำชักชวนเพื่อนฝูงที่รักใคร่นับถือไปปฏิบัติธรรม เป็นต้น

ในความเห็นส่วนตัว การอธิษฐาน เป็นการสร้างกำลังใจให้กับตัวเองอย่างหนึ่ง
อธิษฐานบ่อยๆ ระลึกถึงบ่อยๆ เตือนตัวเองให้เร่งขวนขวายปฏิบัติ
อธิษฐานแทบตาย หากไม่ปฏิบัติ เทวดาหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านก็คงไม่ช่วย

ผู้เจริญในธรรม นำพาซึ่งความจริง ไม่เคร้าหมอง สว่าง สะบายใจ

บาป อยู่ที่เจตนา
บุญ ก็น่าจะอยู่ที่เจตนา เช่นกัน
การทำบุญ ที่แล้วสักแต่ว่าทำ ไม่ได้เจตนา ...............ระวังจะไม่เป็นบุญ เป็นแค่กิริยา
ดุจดัง พระอรหันต์ ไม่ทำบุญไม่ทำบาป ไม่ว่าทำอะไร เป็นแค่กิริยา

การเดินๆ ไปแล้วทำอาหารหล่น เราก็เดินพ้นไป สุนัขมาถึง เห็นอาหารก็กินอย่างดีอกดีใจ
เราได้บุญหรือไม่............................?????????

เราแค่ทำอาหารหล่น ..............เท่านั้น (น้ำไหลไปแล้ว เราเปิดก๊อกแล้ว)
เราไม่ได้มีเจตนาให้อาหารนี้ กับใคร ผู้ใดทั้งสิ้น แค่ทำหล่น

แต่อาหารนั้นได้ทำให้สุนัขหลายตัว หายหิว พ้นจากความทุกข์ทรมาน คือความหิว

เราได้บุญหรือไม่...