อยู่ๆนึกขึ้นได้ครับ
โกหกเล็กๆน้อยๆนี่บาปไหมอ่ะครับ
หรือโกหกที่ดีเงี้ยบาปไหมอ่ะครับ
ไปอ่านเจอในการ์ตูนพระเอกบอกว่าคำโกหกที่ดีก็มี
เลยสงสัยว่าบาปไหม

รู้ว่าที่พูดไปนั้นไม่จริงก็เป็นบาปซี ที่สงสัยแล้วไม่สบายใจก็น่าจะเป็นบาปเหมือนกันนะ การใช้คำพูดลวงให้คนกลับตัวกลับใจเป็นคนดีมันเป็นกุสโลบายมากกว่าจะเป็นเรื่องโกหกนะ นี้เป็นความเข้าใจของเรา

อยู่ที่เจตนาของเราว่าโกหกไปแล้วเพื่ออะไร ถ้าเพื่อต้องการจะทำให้ผู้อื่นได้เข้าใจกัน คืนดีกัน สบายใจ ไม่ทะเลาะกันก็ถือว่าไม่บาปครับ แต่ถ้าเพื่อต้องการที่จะให้ผู้อื่นทะเลาะกัน ทำร้ายกัน เกลียดกัน (ใส่ร้าย) ก็เป็นบาปแน่นอนรวมถึงการโกหกเพื่อเอาตัวเองรอดจากความผิด เช่น เราขโมยของของคนอื่นแต่พอมีใครถามก็บอกว่าไม่รู้ ไม่เห็น ไม่ได้เอาไป เป็นต้น แต่ถ้าจะให้ดีควรจะพยายามพูดความจริงจะดีกว่าเพียงแต่อาจจะพูดในส่วนที่ควรจะพูด ทั้งนี้ทั้งนั้นควรจะต้องใช้สติไตร่ตรองก่อนที่จะพูดอะไรออกไป เพราะถ้าเราไม่ใช้สติไตร่ตรองก่อนแล้วก็อาจจะพูดไปทำให้คนอื่นเสียใจโดยที่เราไม่รู้และไม่ได้ตั้งใจครับ

การโกหกแม้เพียงน้อยนิด ก็อาจสั่งสมให้เป็นนิสัย บิดเบือนความเป็นจริงไปเรื่อยๆ ถ้าไม่ทำได้ก็จะดีที่สุดค่ะ เพราะเราพูดอะไรที่ไม่จริงออกไป ใจเราเองก็รู้อยู่แล้วว่ามันคือ คำพูดลวง คำพูดที่ไม่จริงค่ะ

โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นบาปแม้จะโกหกเล็กน้อย แต่บางกรณีก็ต้องดูสถานการณ์ ดูความจำเป็น ดูผลกระทบ

การพูดไม่จริง จะดี จะเล็กน้อย ก็คือผิดศีล บาปค่ะ
แม้คนอื่นอาจไม่เดือดร้อน แต่การกระทำของเราจะถูกบันทึกในจิตทันที
แต่ก็ไม่ต้องกังวลกับที่ทำไปผิดไปแล้วนะคะ ไม่งั้นจิตจะขึ้นวิถีซ้ำอีก
ขอเพียงตั้งใจว่าจะไม่ทำอีก
แต่ถ้าเลี่ยงไม่ได้จริงๆ ก็คงต้องรับผลของการกระทำนั้นๆไป

อ้อ มีอีกนิดค่ะ
ได้ยินเรื่องนึงมาแบบนี้
ตำรวจไล่ตามโจรมาเพื่อจะจับตาย
โจรวิ่งผ่านพระไป ตอนที่พระยืนอยู่ที่จุด ก.
จากนั้น พระท่านก็เปลี่ยนที่ยืนไปจุด ข.
ต่อมาตำรวจวิ่งตามมาเจอพระ ก็ถามว่าเห็นโจรวิ่งผ่านมาทางนี้มั้ย
พระตอบว่าอาตมายืนที่จุด ข.นี้ไม่เห็นโจรเลย
แบบนี้ก็ถือว่าท่านไม่ผิดศีลค่ะ