คำสอนของพระพุทธเจ้าผ่านรุ่นสู่รุ่นด้วยการท่องจำสวดพระธรรมของพระเป็นหลัก คนหมู่มากท่องเหมือนกันหากใครท่องแล้วตกหล่นจะรู้ทันทีและสามารถแก้ได้
ผ่านไป600ปีหลังจากสังคายนาพุทธศาสนา มีพระสงฆ์จำนวนมากที่ไม่เข้าใจถี่ถ้วนในพระไตรปิฏกจึงมีพระอรหันต์2รูปคือพุทธโฆษะ และ พระธรรมปาละ ที่มีความแตกฉานในพระธรรมคำสอนร่วมกันขยายความของพระไตรปิฏกให้เข้าใจง่ายขึ้นเรียกว่าพระอรรถกถา
ไม่นานก็มีการขยายความของพระอรรถกถาอีกที่เรียกว่าพระฏีกา
แล้วก็มีการขยายความพระฏีกาอีกทีเรียกว่าพระอนุฏีกา

ครับผม ทำไมต้องเข้ามาเวปนี้ตลอด ก็เพราะเข้ามาอยู่ในสังคมของคนไฝ่ธรรมะ
ทุกคนต้องการฝึกตนในเวปนี้ไม่มากก็น้อย เข้ามาก็ไม่เก้อเขิน เปิดเผยในเรื่องที่เกี่ยวกับการพัฒนาตนเอง เข้ามาก็เย็นใจดี ผลดีก็เกิดกับเราเอง เข้ามาก็ไม่ทำให้ศีลด่างพล้อย อยู่ใกล้คนที่ใฝ่ธรรมะทำให้เราได้ระวังตัวเองมากขึ้น ไม่เขียนเรื่องที่กระทบให้คนอื่นไม่สบายใจ ไม่ใช้คำหยาบ
สำหรับผม ธรรมะของพุทธศาสนาเป็นเรื่องไม่ง่าย ต้องฝึกตนให้รักษาศีลให้มั่นคงที่สุด ด่างพล้อยให้น้อยที่สุด ไม่ง่ายเลย การรักษาความมั่นคงในใจต่อการฝึกธรรมะ รักษาการปฏิบัติความเพียรให้สม่ำเสมอไม่ย่อหย่อนนั้นไม่ง่ายเลย ต้องอาศัยปัจจัยทุกอย่างที่เป็นกุศลธรรม ผมต้องการเป็นอีกคนที่เหมือนกับหลายๆท่านในที่นี้ที่สามารถพิจารณาธรรมะของพระพุทธเจ้า เข้าใจ ปฏิบัติ แล้วสามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้

หุ หุ ดี ดี ท่านผู้มีวาจาน่าดีดไปไกล ๆ

สาธุ...ค่ะ...

เราก็พึ่งเข้ามา ตั้วใจจะมาแชร์แนวทางการปฏิบัติที่เคยทำมา อย่างน้อยก็เป็นธรรมทาน แต่ก็รู้สึกแปลกว่าเรื่องธรรมมะนี้มันแปลกไปจากเดิมมากจริงๆ บ้างครั้งรู้สึกเหนื่อยและก็ท้อไม่อยากเข้ามาดู งานที่ทำอยู่ก็หนักหนาสาหัสอยู่แล้ว หาเวลาเข้ามาไม่ได้หวังอะไร แต่เจออะไรหลายๆอย่างที่ได้คิด เราไม่รู้จักอาจารย์รุ่นใหม่ คนที่เรานับถือเป็นอาจารย์คือคนที่กล่าวตรงกับพระพุทธเจ้าเท่านั้น ซึ่งที่สุดรองจากพระพุทธเจ่า ก็คือพระพุทธทาส ท่านอื่นก็อ่านบ้าง เช่นอาจารย์ชา หลวงพ่อพุทธ แม่ชีรัญจวน หนังสือที่อ่านมีเยอะ ส่วนใหญ่เกี่ยวกับพระพุทธประวัติจากพระโอษฐ์ หรือพระไตรปิฎกแปลเกือบทั้งสิ้น
หนังสือที่เรามีเป็นหนังสือสอนพระเสียเป็นส่วนใหญ่ และเป็นแนวปฏิบัติ เช่นวิมุติมรรค(คนละเล่มกับวิสุทธิมรรค) หัวใจกรรมฐาน คู่มือมนุษย์ พุทธธรรม ตามรอยพระอรหันต์
......เพือนฝูง พี่น้องก็พยายามแนะนำอาจารย์ไหม่ๆ ทฤษฏีใหม่ให้ตลอด เราก็ได้แต่ยิ้มรับ แต่ไม่ตอบรับ
ยิ่งอาจารย์ที่ดูจิตพึ่งเป็นข่าวเมื่อสักสองอาทิตย์ มีคนเชียร์กันมาก บังเอิญเจอหนังสือที่ว่าใครๆก็อยากได้ ดูเหมือนจะชื่อทางเอก เราก็ขอซื้อมาเล่มหนึ่ง ก็ตั้งใจอ่านดูเพราะท่านนี้ผู้ใต้บังคับบัญชา ของเราเชียร์มาก อ่านไปได้สัก1ใน3ของความหนาแล้วเราก็วางในใจคิดอะไรหลายอย่างแต่ไม่ขอกล่าว ไม่ขอให้ความเห็น
.....คนเราเข้ามาในกระดาน มีจุดมุงหมายต่างกัน ฟังดูอ่านดูก็รู้ ว่าแต่ละคนอัตตาใหญ่เล็กขนาดไหน
ขนาดท่านตั้งกระทู้ว่าธรรมมะของพระพุทธเจ้าเป็นของกล้วยๆ มีคนทนไม่ได้รีบโพสท์มาสั่งสอนตักเตือนท่านทันที ถ้าอัตตามันใหญ่พอๆกัน ก็ต้องรบกันด้วยโวหารต่อไป ใครอัตตาเล็กกว่าเป็นฝ่ายหยุด ความจริงถ้าเรารู้จักกิเลสจริง ไม่ว่าคนหรือพระก็ดูไม่ยาก ขอให้ได้อยู่ใกล้ขอให้ได้พูดคุย กิเลสมันจะไหลออกมาเอง เช่นอาจารย์ที่เราไปบวช ปฏิบัติท่าน ท่านชื่ออาจารย์ สุทัศน์ โกวสโล วัดกระโจมทอง เราอยู่ใกล้ท่าน 3 เดือนสายตาท่านว่างเปล่าจริงๆ ไม่เห็นจริงๆ โลภ โกรธ หลง ใครมาเชิญท่านออกทีวี ท่านไม่ไป ความจริงถ้าอยากออกทีวี อยากเป็นพระเอกในหัวใจโยม มันก็ต้องพิจารณาดูเหมือนกัน...ต่อหน้าถัดไป/เจโตวิมุติ

คนเราสติปัญญามันต่างกัน เขาให้มีดมาเล่มเดียวเหมือนกัน คนหนึ่งเอาไปถางหญ้า ตัดต้นไม่กิ่งไม้ เถาวัลย์ที่มันปกคลุมบ้านไม่ให้รก อีกคนได้มีดแล่นไปมุมตึกใครผ่านมาเอามีดจี้เอาเงินทอง มีดเล่มเดียวกันแท้ๆ พระพุทธทาสท่านสอนว่าถ้าเข้าใจหัวใจศาสนาเสียแล้ว พระพุทธรูปทุบทิ้งให้หมดก็ได้ มีคนว่าท่านป็นคอมมิวนิสต์.และยิ่งไปกว่านั้นได้ยินว่าอาจารย์บางท่านสอนเลยเถิดไปถึงไม่ต้องไหว้พระพุทธรูปกันเลย อันนี้ก็เรื่องของปัญญา.....เป็นพระก็เช่นกันถ้าบังเอิญโด่งดังขึ้นมา มันก็ต้องไหลมาเทมานั่นแหละ ลาภ ยศ สรรเสริญ แอร์ ตู้เย็น เครื่องทำน้ำอุ่น แม่แต่รถประจำตำแหน่งเจ้าอาวาส เจ้าคณะซึ่งบางทีหรือส่วนใหญ่ต้องเป็นเบ้นซ์เสียด้วย
.....มีใช้น่ะมีได้แต่มันสมควรกับสัมณะหรือไม่ ในคืนวันตรัสรู้ พระพุทธเจ้าท่านสุบินไปว่า ท่านเดินลุยผ่าน กองอุจจาระและปฏิกูลขนาดใหญ่และยาวมาก แต่ปรากฏว่า เมื่อเดินผ่านไป อุจจระและปฏิกูลนั้นไม่สามารถ ติดเท้า ตัวหรือแม้แต่ผิวกายท่านเลย มันหมายความว่าอย่างไร มันไม่บอกก็ไม่ได้ตรงนี้เป็นหัวใจในการดูพระ สิ่งปฏิกูลนั้น ก็คือลาภ ยศ สรรเสริญ ที่มีคนมาถวาย หรือที่แย่กว่านั้นบางองค์ดิ้นรนที่จะขอจากญาติโยมด้วยซ้ำไป ถ้าเป็นพระที่มุ่งหวังบรรลุมรรคผลนิพพานแล้วท่านต้องไม่ติดมันหรือมันต้องไม่ติดท่าน มองมันเหมือนกองอุจจาระที่เพียงเดินผ่านมันไปเท่านั้น
......อีกนิดสำหรับพระขี้ขอ วันหนึ่งอาจารย์ชา วัดหนองป่าพงษ์ นี่แหละ บิณฑบาตรวันนั้น ไม่ได้อะไรเลย ได้เพียงข้าวเหนียวก้อนเดียว ก็ต้องฉันท์ข้าวต่อหน้าญาติโยม ไม่รู้จะทำอย่างไร ข้าวเหนียวอยู่ในบาตรก้อนเดียว จึงเปิดฝาบาตรหงายออก แล้วเทน้ำใส่ฝาบาตร มือก็ล้วงลงไปในบาตรหยิบข้าวเหนียวขึ้นมาปั้นพอคำ แล้วจุ่มน้ำแล้วฉันท์ คำแล้วคำเล่า ญาติโยมก็แปลกใจทำไมอาจารย์ฉันท์อยู่แต่ข้าวเหนียว กับน้ำเปล่า จึงเอ่ยปากถามว่า อาจารย์ทำไมไม่ฉันท์กับอย่างอื่นบ้างเห็นฉันท์อยู่แต่ข้าวเหนียวกับน้ำ อาจารย์ท่านก็ตอบเรียบๆว่า ก็ในบาตรนี้มีเพียงข้าวเหนียวก้อนเดียว วันนี้อาตมาบิณฑบาตรได้มาเพียงเท่านี้ ถึงตรงนีท่านรู้จักหรือยังธรรมมะ ...เจริญในธรรม/เจโตวิมุติ

ก็แหมม๋....แสงมันเข้าตา...อิ อิ...
...ไปก็ได้...

เมื่อพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ตรัสรู้ เป็นเพียงผู้ตรัสรู้สิ่งนี้ ดังบทบาลีว่า "อภิสมฺพุชฺฌติ อภิสเมติ" ดังนี้

อภิสมฺพุชฺฌติ - รู้พร้อมยิ่ง
อภิสเมติ - เข้าถึงเฉพาะซึ่งสิ่งนี้ (๔๒)

ครั้นเข้าถึงแล้ว ย่อมมีการบอก การแสดง การบัญญัติ การตั้งขึ้นไว้ การเปิดเผย การแจกให้คนอื่นรู้ การทำให้เป็นของง่าย ตามคำบาลี มีดังนี้ -

๑. อาจิกฺขติ - บอก

๒. เทเสติ - แสดง

๓. ปญฺญเปติ - บัญญัติ

๔. ปฏฺฐเปติ - ตั้งขึ้นไว้

๕. วิวรติ - เปิดเผย

๖. วิภชติ - แจกให้คนอื่นรู้

๗. อุตตานี กโรติ - กระทำให้เป็นของเห็นได้ง่าย เหมือนกับหงายของที่คว่ำอยู่

สิ่งที่ตรัสรู้มีมาก เหลือประมาณ แต่นำมาสอน เพียงนิดเดียว เท่าที่จำเป็น แก่การดับทุกข์ เท่านั้น สิ่งที่ตรัสรู้ มีมาก เปรียบใบไม้ในป่า แต่สิ่งที่นำมาสอน เปรียบใบไม้ในกำมือของพระพุทธเจ้า
แต่คนยังบ่นว่ายาก เรียนแทบตายฟังแทบแย่ยังไม่กระดิกหู หูอือ ตาลายเพราะกิเลสบังตา ตัณหาบังหู
ขอไปดูหนังฟังเพลงก่อนนะ ว่าแล้วก็ย้ายก้นไปนอน เป็นแค่คำอ้างของคนขี้เกียจเท่านั้น..