เรื่องมีอยู่ว่า ซื้อรถแล้วให้แม่ไว้ใช้ เพราะต้องย้ายตามสามีไปต่างประเทศ แต่ก็โอนเงินค่าผ่อนรถให้แม่ทุกเดือนและค่าใช้จ่ายของแม่ด้วย ปัญหาคือแม่ใช้รถไม่ดูแล บ้างทีก็ให้คนอื่นไปใช้ รถสามปีสภาพเหมือนรถใช้มาแล้วสักเจ็ดปี รถยังผ่อนไม่หมดเลย แต่รถใกล้พังแล้ว ที่นี่คิดว่าจะยึดรถกลับก่อนที่จะเสียหายไปมากกว่านี้ แต่แม่โกรธ คิดว่าทำถูกไหมที่ยึดรถคืน เพราะถ้าไม่ยึดมีปัญหาอื่นตามมาเรื่อยๆ บางทีแม่ก็เอารถไปจอดทิ้งไว้บ้านอื่นแล้วแม่ก็ไปกับแฟนของแม่ หากให้รถแม่ใช้เหมือนเดิม แม่มีความสุขแต่ตัวเราทุกข์และลำบากใจกับปัญหาที่เกิด

แทนที่คุณจะห่วงแม่ ดันไปห่วงรถมากกว่าซะนี่
ห่วงแม่จะขับไปเกิดอุบัติเหตุ กลัวลืมคาดเข็มขัด กลัวโจรมาทำร้ายแม่เพื่อขโมยรถ
ดันไปกลัวรถมันจะเก่าก่อนเวลา รถถ้าเรามีความขยันหาตัง ซื้อได้เกิน1 คันแน่นอน
แม่เสียแล้วเสียเลย หาซื้อได้ที่ไหนล่ะ
สิ่งที่คุณควรให้ความสำคัญ และห่วงคืออะไร รู้นะว่าคุณรู้คำตอบแน่นอน
แต่คุณมองข้ามไปก็แค่นั้นเองแหล่ะ

ให้แล้วก็ให้ๆ ขาด ไปจากใจ อย่าไปดึงเชง อย่าไปกั๊ก อย่าไปหวงย้อนไปย้อนมา
แม่คุณจะไปยกให้คนอื่นต่อก็เรื่องของท่าน คุณซื้อให้ท่านไปแล้ว (เรื่องผ่อนไม่หมด อีกเรื่องหนึ่ง)

เรื่องนี้ ก็ปรึกษากับใจตนเองว่า ทำอย่างใดจิตจึงเป็นไปกับกุศลมากกว่ากันครับ..
พิจารณาองค์ประกอบตามนี้

๑. การให้รถแม่ใช้ด้วยเจตนาว่่าเพื่อความผาสุกสะดวกสบายของแม่ย่อมเป็นกุศลที่มีผลมหาศาล เพราะมีสำนึกคือกตัญญูกตเวทิตาเป็นฐาน ผลที่จะได้รับคือความสะดวกสบายในภพหน้าหลายภพ..

๒. เมื่อแม่แบ่งให้คนอื่นใช้ แม่ได้กุศลเพราะมีจิตเมตตาโอบอ้อมอารีคนอื่น คนอื่นย่อมอารีตอบแทน เมื่อแม่ไม่มีใคร คนอื่นย่อมเอื้อเฟื้อดูแล..

๓. เมื่อเรากังวลว่ารถจะเก่าจนพังจิตย่อมไม่สงบ มีความฟุ้งซ่านเรื่อยเป็นบาปทางใจที่ต่อเนื่องหากตายตอนนั้น อาจได้เกิดเป็นจิ้งจก แมลงสาบเกาะติดรถ อาศัยรถนั้นจนตาย..

๔. เมื่องดให้รถแม่ใช้จะรู้สึกเบาใจโล่งใจหรือรู้สึกผิดเหมือนเนรคุณ..เมื่อมีลูก เขาย่อมไม่ให้อะไรๆแก่เรา.. หรือให้แล้วเรียกคืน..เหมือนกับที่เราทำไว้กับแม่..

ทางที่ดี ควรคุยกับแม่ ชี้แจงเหตุผลกันให้เข้าใจก่อนตัดสินใจทำอะไรไปแล้วมาเสียใจในภายหลัง นะครับ

ไม่ใช่ห่วงรถหรอกค่ะ เพราะห่วงแม่ แกขับรถเร็วไม่ค่อยระมัดระวัง บางทีไปดื่มเบียร์เมาแล้วขับรถ
แล้วแฟนแม่ก็ชอบชวนไปดื่ม อีกอย่างคือแกเที่ยวอยู่ไม่ติดบ้าน ค่าน้ำค่าไฟ ค่าเน็ต ค่าผ่อนรถที่ให้ก็ค้างจ่าย อยู่ต่างจังหวัดเดือนนึง10,000บาท ไม่รวมค่าผ่อนรถ ให้ค่าประกันรถไป20000บาทก็ไม่จ่าย
แถมยังไปยืมเงินมาอีก 30000บาท และปัญหาต่างๆอีกมากมายตั้งแต่มีรถ เมื่อก่อนไม่เป็นแบบนี้
ที่ซื้อรถเพราะแม่จะได้ใช้เวลาจำเป็นไม่ต้องคอยคนอื่น เรื่องให้รถคนอื่นใช้โอเคแต่พอเกิดอะไรขึ้น
เขาไม่รับผิดชอบเป็นเราที่ต้องจ่าย อีกอย่างเราไม่ได้ทำงานต้องขอสามี
แต่ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ

ต้องคุยกันครับ...คุยกันให้เข้าใจ และระวังอย่าให้มีอารมณ์โกรธแทรกเข้ามาได้ระหว่างการเจรจา

jsb:



สาธุอนุโมทนาในเจตนานี้ครับ..

..

หากมีเรื่องดังที่เล่ามา คงต้องพิจารณาอย่างจริงจังที่ควรจะเรียกรถคืนน่าจะเป็นการทำกุศลมากกว่าครับ..เพราะ...

๑. ไม่ส่งเสริมสนับสนุนให้แม่ใช้รถไปเพื่อกิจกรรมที่ไม่เป็นประโยชน์แก่ตนหรือคนอื่น เท่ากับลดบาปกรรมที่แม่จะทำไปอีกมากมาย นี้เป็นเจตนาสงเคราะห์แม่ในเมื่อแม่ไม่สามารถแยกแยะผิดชอบชั่วดีได้..

๒. ยุติบาปกรรมของแม่ในการ"เบียดเบียน"ลูกเพราะความมัวเมาประมาทขาดปัญญา ไม่คำนึงถึงความยากลำบากของลูกในการแสวงหาทรัพย์ ไม่เมตตาเห็นแต่ประโยชน์ตนไม่คำนึงถึงอนาคตลูกว่าก็ต้องมีค่าใช้จ่ายเมื่อมีครอบครัว..

๓. ยุติอกุศลวิบากของผู้ถามในการต้องเสียทรัพย์โดยเหตุไม่สมควร..ทั้งไม่แผ่การเบียดเบียนไปยังฝรั่งผู้เป็นสามีในที่สุด..

การสงเคราะห์พ่อแม่นั้นเป็นสิ่งประเสริฐ แต่ไม่มีคำสอนในพระพุทธศาสนาที่ให้ทำอะไรๆโดยไม่มีปัญญาสักว่าทำดายไปเพราะเขาว่าดีหรือควรโดยไม่พิจารณาสิ่งอื่นประกอบ ว่าที่ทำอยู่นั้น เป็นผลดี หรือเสียแก่ตนหรือคนที่เกี่ยวข้องอย่างใด เบียดเบียนตนหรือคนอื่นหรือไม่..การแก้ไขจัดการปัญหาที่เกิดจึงต้องใช้ปัญญาเข้าจัดการ บางครั้งการให้โดยไม่ดูผลที่ตามมา กลับกลายเป็นการส่งเสริมการทำบาปกรรมของผู้รับ ก็กลายเป็นโทษไปได้เช่นกัน.. .

ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำค่ะ
เพราะคุยกับแม่และให้โอกาส
มาสองปีแล้ว แต่ปัญหากลับหนักกว่าเก่า
เลยตัดสินใจจะยึดรถคืนค่ะ

ต้องถามตัวเองก่อนนะขอรับว่า ที่ซื้อรถให้ท่านนั้นเพื่ออะไร เพราะเสน่หา
หรือเพราะต้องการทดแทนพระคุณส่วนหนึ่ง หรือให้เพราะทำตามหน้าทีของลูกเท่านั้น

การให้มีหลายอย่าง ขอรับ เช่น
- ให้แล้วหวังผลว่า จะต้องเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ เมื่อไม่เป็นอย่างที่หวัง ผู้ให้ก็เป็นทุกข์
- ให้เพื่อสนองพระคุณ แม้จะไม่พอใจกับสิ่งที่ท่านทำ แต่ก็ให้ ไม่ละเลย ไม่ดูดาย แต่ต้องประคับประคองให้อยู่ในขอบเขตของศีลธรรม

หากเราอยู่ในประเภทนี้ ต้องคิดใหม่อย่างนี้ว่า เราเคยทำอย่างนี้กับผู้มีพระคุณสักคนมาก่อนในอดีต เราเป็นหนี้ท่านอยู่ ต้องใช้หนี้โดยไม่บิดพริ้ว คิดอย่างนี้บ่อย ๆ แล้วอคติ ความขุ่นเคืองจะจางไป เราจะมีความสุข เมื่อคิดว่าเราได้ทำหน้าที่ของลูกที่ดีแล้ว

- ให้แล้วให้เลย ไม่กังวล ไม่เกาะเกี่ยว ท่านเรียก จาคะ เป็นของพระอริยะเจ้า หรือผู้ที่กำลังบำเพ็ญทานบารมี

หากคุณ jsb ให้เพื่อทดแทนพระคุณ ขอให้มีความสุข ขอโมทนา สาธุ ..

ผิดพลาดขอประทานอภัย ขอรับ