ขออนุญาติเอาบางส่วนในหนังสือ
"สาระแห่งชีวิต คือความรักและเมตตา"
ของพระอาจารย์มิตชูโอะ คเวสโก
มาโพสต์ไว้เพื่อประโยชน์แก่เราชาวไทยในสถานะการบ้านเมืองแบบนี้นะคะ

ตามหลักทางพุทธศาสนากล่าวไว้ว่า
กว่าที่เราจะเกิดมาเป็นมนุษย์ในชาตินี้
จิตวิญญาณของเราได้ท่องเที่ยวอยู่ในวัฏสงสาร
มานับชาติไม่ถ้วน ในภพภูมิต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น เทพ
เทวดา มนุษย์ สัตว์เดรัจฉาน เปรต อสุรกาย สัตว์นรก
เราได้เกิดตายๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีกจนไม่อาจนับชาติได้

พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า
สัตว์ทั้งหลายที่เราพบเห็น โดยเฉพาะมนุษย์ด้วยกัน
ซึ่งเกิดมาพบกันในชาตินี้ ที่ไม่เคยเป็นพ่อแม่
ญาติพี่น้องกัน ในวัฏสงสารนั้นหายาก
ในวัฏสงสารอันยาวนาน
ในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกัน

ดังนั้น ในการดำเนินชีวิต เราจึงไม่ควรประมาท
สร้างศัตรู แบ่งพรรคแบ่งพวก ต่อสู้ แก่งแย่งชิงดีกัน

แต่ควรที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
และมีความเมตตากรุณาต่อสัตว์ทั้งหลาย
โดยเฉพาะเมื่อเกิดมาในครอบครัวเดียวกัน
เราควรมีความรัก มีเมตตา กรุณาต่อกัน ช่วยเหลือ
เกื้อกูลกัน และพัฒนาชีวิตให้มีความสุข

ในเมื่อเราครอบครัวเดียวกัน คนไทยด้วยกัน
ทำไมเราต้องแบ่งพรรคแบ่งพวก ทำร้าย เขนฆ่ากัน
เพียงเพราะแค่เรา เห็นต่างกัน
ลองเปิดใจฟังกันและกัน
และเข้าใจในเหตุผลของกันและกันดีไหมคะ

ขอฝากให้คนไทยทุกคนพิจรณาด้วยนะคะ

อยากให้บรรดาสมาชิกใส่เสื้อสีทั้งหลายได้รู้ถึงคำสอนเรื่องนี้จัง แต่ในเมื่อคนเหล่านั้นไม่คิดจะวางทิฐิและยังใช้กิเลสเพื่อตนเองอยู่ มันก็ยากที่เหตุการณ์ทั้งหลายจะสงบ จุฬาภินันท์ปวดใจกับเหตุการณ์บ้านเมืองที่เกิดขึ้น แต่ต้องปล่อยวางเพื่อให้ใจไม่ทุกข์โดยไม่เก็บมันมาเป็นอารมณ์ค่ะ

โลกเราร้อนขึ้นทุกวันอยู่แล้ว..แล้วเรายังทำใจให้ร้อน ด้วยการเบียดเบียน..เกลียดชังกันอีกเหรอ...ลดทิฐิกันลงมา...เห็นใจกัน..พูดคุยกัน ยิ้มให้กันบ้างเถอะ เราไม่ได้อยู่ค้ำฟ้าเสียที่ไหน... รักกันไว้เถอะเกิดเป็นคนร่วมโลกกันมาแล้ว..

กฏธรรมชาติมีว่า.,สัตว์ทั้งหลายเป็นเพื่อนทุกข์
สัตว์เดรัจฉานก็ดี ต้นไม้หญ้าบอนก็ดี มีชีวิตแล้วต้องถือว่าเป็นเพื่อนทุกข์ จะทำลายป่าไม้เล่นโครมๆไม่ได้ ทำลายสัตว์เดรัจฉานให้สูญพันธุ์จากโลกก็ไม่ได้,และไม่ฆ่าคนตาดำๆ ด้วยกันอย่างเลือดเย็น..
เพราะทุกสิ่ง เป็นเพื่อน เกิด,แก่,เจ็บ,ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น.
ท่าน พุทธทาสภิกขุ.