ตามที่สังเกตุมานะครับ เพราะเปิดร้านเกมอยู่

เด็กส่วนใหญ่ที่มาเล่นเกม หรือติดเกม จะไม่มีอะไรทำในเวลาว่าง
ด้วยธรรมชาติไม่ว่าจะเป็นเด็ก ผู้ใหญ่ หรือคนแก่ ไม่ค่อยชอบอยู่นิ่ง หรือ "ซน" นั่นเอง

เด็กจะมีภาวะความซน ทางร่างกายเยอะมาก
เด็กโต - วัยรุ่นจะมีภาวะความซน ทางร่างกาย + จิตใจ
ผู้ใหญ่ จะมีภาวะความซนทางจิตใจสูงกว่าร่างกาย
คนแก่ จะมีภาวะความซนทางจิตใจสูงสุด เพราะกายเริ่มไม่รอดแล้ว

ฉะนั้น การเล่นเกม เป็นการหากิจกรรมให้ใจเขาหายเบื่อเท่านั้นเอง
ซึ่งมันเป็นวิธีที่ค่อนข้างที่จะ "ง่าย" ที่สุดในสายตาของเขา แม้แต่ผมก็ใช่

และผู้ใหญ่ที่มีหน้าที่ดูแลเด็ก ก็เหนื่อยกับการหากิจกรรมให้เขาทำ
อีกทั้งเลิกใส่ใจเพราะเหตุผลต่างๆ นานา พอมากๆ เข้าหลายครอบครัวเข้า
ก็เลยกลายเป็นปัญหาสังคมเกิดขึ้น เนื่องจากความคิดของเด็ก ยังไม่มี
ตัวอย่าง หรือแม่แบบให้เดินตาม เขาก็เลยใช้ความสนุก ความง่าย ความรัก
ฯลฯ เป็นตัวคัดเลือกตัวอย่าง หรือแม่แบบของความคิด ที่แสดงออกมาทาง
พฤติกรรมของ กลุ่มอ้างอิง เช่นเพื่อน ดารา พ่อแม่ พระพุทธเจ้า พระสงฆ์
ตำรวจ ทหาร นักบิน ฯลฯ

วิธีการแก้ ทุกส่วนที่เกี่ยวข้องกับชีวิตเด็กต้องทำงานร่วมกันครับ
ไม่ใช่ต่างคนต่างทำ พอไม่สอดคล้องกัน ก็ด่ากันเอง เด็กก็เลยงง
ซึ่งยากมากๆ แต่ต้องมีคนที่จะเริ่มต้น และยอมเจ็บตัวเพื่อสิ่งนั้นจริงๆ ซึ่งไม่มีใครจะทำ

ถ้าทำได้ ร้านเกม เจ๊งแน่นอน ฟันธง!!

ลูกคุณเคยบวชเณรหรือยัง ถ้ายังก็พาไปบวชตอนภาคฤดูร้อนนี้ เป็นกิจกรรมดีสามารถจะปรับนิสัยพฤติกรรมลูกของได้ หากไม่มีที่ไปที่วัดร่มโพธิธรรม จ.เลยสามารถพาไปได้
จะเด็ดขาดกับลูกก็ได้เฉพาะลูกที่เชื่อฟังพ่อแม่ และพ่อแม่ก็เอาใจใส่เลี้ยงดูเป็นอย่างดี
เช่นตัดไม่ให้ใช้เน็ตเลยแค่นี้ผู้ปกครองกล้าไหม แต่ถ้าเด็กไม่เชื่อฟังก็ออกไปเล่นที่ร้าน
ควบคุมเงินที่ให้ไปโรงเรียนได้เงินน้อย เด็กบ้างคนก็ขโมยเงินพ่อแม่ไปเล่นก็มี หากแก้แบบนี้อาจสร้างปัญหาแบบใหม่ เตือนไปเรื่อยๆและให้เห็นโทษบ่อยๆหน้าจะได้ผลดี หาเวลาใกล้ชิดลูกมากขึ้น นำธรรมคุณธรรมเข้ามาช่วยปรับเปลี่ยน