คำว่า สรณคมน์ ในที่นี้หมายความถึง พระรัตนตรัย พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

อันเป็นที่พึ่งที่ระลึก ส่วนการ รักษาสรณคมน์ให้บริบูณ์ หมายถึงการศึกษา และ

ประพฤติปฏิบัติตามพระธรรมคำสอน ไม่เข้าถึงศาสดาอื่น...

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค เล่ม ๔ ภาค ๒ - หน้าที่ 196

ข้อความบางตอนจาก ..

เทศนาสูตร

[๖๐๗] เมื่อผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอย่างนี้แล้ว นายบ้านนามว่า

อสิพันธกบุตรได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ

พระธรรมเทศนาของพระองค์แจ่มแจ้งนัก ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระธรรม

เทศนาของพระองค์แจ่มแจ้งนัก พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงประกาศธรรมโดย

อเนกปริยาย ดุจหงายของที่คว่ำ เปิดของที่ปิด บอกทางให้แก่คนหลง

ทางหรือส่องไฟในที่มืดด้วยหวังว่า คนมีจักษุจักเห็นรูปได้ ฉันนั้น ข้าแต่

พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ขอถึงพระผู้มีพระภาคเจ้า กับทั้งพระธรรม

และภิกษุสงฆ์ว่าเป็นสรณะ ขอพระผู้มีพระภาคเจ้าโปรดทรงจำข้าพระองค์

ว่าเป็นอุบาสกผู้ถึงรัตนตรัยเป็นสรณะตลอดชีวิต ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป

พระธรรมที่พุทธองค์ทรงแสดงเพื่อให้เห็นความจริงของสภาพธรรม สภาพไตรลักษณะ

เห็นตามได้ยาก เพราะต้องอาศัยการอบรมเจริญปัญญา จนวิปัสสนาญาณตั้งแต่ขั้นสัม

มสนญาณ เป็นต้นไป จึงจะประจักษ์ลักษณะอนิจจัง ทุกขัง อนัตตาจริงๆ แต่ก่อนที่จะ

ถึงขั้นนั้นต้องรู้วิเสสลักษณะของสภาพธรรมแต่ละประเภทให้รู้จริงๆเสียก่อนจึงจะไปถึง

ขั้นไตรลักษณ์ได้ แต่จุดประสงค์ของพระพุทธองค์เพื่อให้สาวกแทงตลอดในสัจจะ ถึง

ความเป็นพระอรหันต์
เอาบุญมาฝากได้ถวายสังฆทาน ตื่นแต่เช้าสวดมนต์ นั่งสมาธิ เดินจงกรม โมทนาบุญกับผู้ที่ใส่บาตรตอนเช้าตามถนนหนทางตรอกซอยต่างๆ รวมแล้ว ประมาณ 200-300 คน และได้ถวายข้าวพระพุทธ ได้ให้อาหารสัตว์เป็นทาน ได้ให้ธรรมะ
เป็นทาน อาราธนาศีลและกำหนดอิริยาบทย่อย และตั้งใจว่า จะเดินจงกรม สวดมนต์ นั่งสมาธิ กำหนดอิริยาบทย่อย รักษาศีล ขอให้อนุโมทนาบุญด้วย

ขออนุโมทนาสาธุค่ะ