วันเวลาปัจจุบัน 24 เม.ย. 2024, 10:16  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 3 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 พ.ย. 2009, 18:24 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 ส.ค. 2009, 22:34
โพสต์: 173

ชื่อเล่น: เจ้ก
อายุ: 23

 ข้อมูลส่วนตัว


ธรรมะหรรษา ตอน สอบ

ที่มา : ผ้าเหลืองเปื้อนยิ้ม ผู้เขียน : กิตติเมธี

ในช่วงประมาณเดือนกุมภาพันธ์ และมีนาคมของทุกปี ธรรมชาติกำหนดให้ประเทศไทยอยู่ในช่วงปลายฤดูหนาว ต้นฤดูร้อน ต้นไม้นานาพันธุ์กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง เพราะอากาศที่เริ่มจะอุ่นจนเกือบจะร้อนนี่เอง ทำให้วิถีชีวิตของคนโดยทั่วไป เตรียมตัวที่จะได้หยุดพักผ่อนในช่วงฤดูร้อนที่กำลังจะมาถึง

และช่วงหนาว ๆ ร้อน ๆ นี้เอง ก็กลายเป็นช่วงแห่งความกระตือรือร้นของพระภิกษุสามเณรที่จะต้องเตรียมตัวสอบ โดยการสอบของพระเณร แบ่งเป็น ๒ อย่าง คือ นักธรรม และบาลี สอบนักธรรมจะสอบหลังจากออกพรรษาประมาณเดือนตุลาคม แต่ที่สอบในช่วงเดือนกุมภาฯ และมีนาฯ ก็คือสอบบาลี โดยเรียกกันติดปากว่า “สอบในสนามหลวง”

“จะไปสอบกันได้ไงในสนามหลวง ร้อนจะตาย” เสียงสามเณรน้อยบ่นกับสามเณรปุ้ย จนร้อนถึงพระอาจารย์ต้องตอบแทน

“ที่จริงเขาหมายถึง สอบในสนามที่เป็นกลาง จะเป็นวัดไหนก็ได้ แล้วแต่จะตกลงกันนะ”

“อ๋อ...ครับ” สามเณรตอบรับอย่างเข้าใจ

เวลาก่อนจะสอบของทุกปี จึงต้องมีการเตรียมตัวอย่างเข้มข้น ชนิดที่ทุกเวลามีแต่หนังสือ ทั้งอ่าน ทั้งท่อง ทั้งเขียน จนสามเณรน้อยต้องค้นหาวิธีในการใช้ทุกเสี้ยวนาทีให้เป็นประโยชน์แม้แต่ตอนนอน ทุกคนจะเห็นสามเณรน้อยนอนแอบอิงหนังสือ ตามตัวก็จะมีหนังสือวางเรียงกันเต็มไปหมด แม้แต่หมอนที่หนุนก็เป็นหนังสือ และมีกลิ่นควันจากธูปหอมลอยมาจาง ๆ จนสามเณรปุ้ยมาเห็นก็ถามด้วยความแปลกใจ

“โอ้โห...จะทำสปาหนังสือหรือนี่”

“เปล่า...นี่ล่ะเป็นวิธีที่ทำให้กลิ่นไอความรู้ และตัวหนังสือเกาะติดตามตัว แล้วแทรกซึมเข้าสู่อณูร่างกาย ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่” สามเณรน้อยตอบอย่างภาคภูมิใจ

แต่พอผ่านไปไม่นาน พระอาจารย์ก็บอกให้เลิกทำ เพราะกลัวจะเผากุฏิก่อนสอบเสร็จ

ยิ่งใกล้จะถึงวันสอบ ดูเหมือนทุกอย่างก็ไม่ได้สร้างความเชื่อมั่นเท่ากับการต้องท่อง และอ่านด้วยตัวเองอย่างหนัก แต่ทุกอย่างก็ต้องพอประมาณ เพราะหากหักโหมมากเกินไป ก็อาจทำให้ร่างกายเจ็บป่วยได้ แม้ใจจะสู้ก็ตาม ทำให้ปีนั้นสามเณรน้อยล้มป่วยถึงขนาดต้องหามส่งโรงพยาบาล ไม่สามารถเข้าสอบได้

ใครไปเยี่ยมก็รู้สึกเศร้าไปด้วย เพราะสามเณรน้อยทุ่มเทเรียนมาทั้งปี มาป่วยลงแค่วันสองวัน ทำให้ปีนั้นเสียเวลาไปอย่างน่าเสียดาย พระอาจารย์ต้องช่วยพูดให้กำลังใจ เมื่อเห็นน้ำตาสามเณรน้อยค่อย ๆ ไหลออกมาด้วยความเสียใจ

เราต้องรู้จักพักผ่อน และไม่หักโหมกับอะไรมากเกินไป เพราะทุกอย่างต้องมีความพอดี นี่ล่ะบทเรียนราคาแพง

.....................................................
จะขอเป็นแก้วน้ำที่ว่างเปล่า..เพื่อเติมเต็มธรรมที่ขาดหาย


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 พ.ย. 2009, 19:50 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 ก.พ. 2009, 20:49
โพสต์: 3979

แนวปฏิบัติ: พอง-ยุบ
งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
ชื่อเล่น: นนท์
อายุ: 42
ที่อยู่: นครสวรรค์

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:

jekky เขียน:
เราต้องรู้จักพักผ่อน และไม่หักโหมกับอะไรมากเกินไป เพราะทุกอย่างต้องมีความพอดี นี่ล่ะบทเรียนราคาแพง


อนุโมทนาสาธุด้วยครับ

:b8: :b8: :b8:

.....................................................
แม้มิได้เป็นสุระแสงอันแรงกล้า ส่องนภาให้สกาวพราวสดใส
ขอเป็นเพียงแสงแห่งดวงไฟ ส่องทางให้มวลชนบนแผ่นดิน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 พ.ย. 2009, 20:05 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 21 พ.ย. 2009, 18:39
โพสต์: 7

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เนื้อหาน่ารักดีนะคะ แถมสอดแทรกคติไว้ด้วย

อนุโมทนาด้วยคนค่ะ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 3 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 77 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร