เห็นเน้นข้อความเป็นสีแดงเอาไว้ หากยังติดใจมองหาสาเหตุ ลองพิจารณาดูนะคะ
เป็นหลักกว้างๆ เพราะหากจะค้นหาสาเหตุแล้วบอกกันแบบจำเพาะเจาะจงคงทำได้ยาก
เราๆ ท่านๆ ไ่ม่มีใครสามารถระลึกชาติได้ว่าเคยทำอะไรไว้ในชาติก่อนๆๆๆๆ นู้น จึงได้รับผลกรรมเช่นนี้
ดีแล้วค่ะ ...ย้อนกลับมาพิจารณา ตัวเรา ดีกว่าไปมอง ข้างนอกนั่น
การแก้กรรม คือ การปรับปรุง แก้ไข เปลี่ยนแปลง ตัวของเรา นี่แหละค่ะ ง่ายที่สุด
ต่อไปก็สร้างเหตุดีๆ อันเป็นกุศลไว้ซะ ก็ไม่ต้องห่วงผลกรรมในวันข้างหน้าเลยว่าจะเป็นฝ่ายกุศลแน่นอน
ลองพิจารณาแก้ออกทีละปมปัญหาว่ามีอะไร เช่น เขานินทาเรา หรือคำพูดยุยงส่อเสียด ให้คนเข้าใจผิด
เรารู้รสแล้วว่ามันเป็นสิ่งไม่ดี สร้างความเสียหาย
เราก็ระมัดระวังกายใจและคำพูดไม่ละเมิดศีลข้อมุสา ถือศีล สวดมนต์ ภาวนา เป็นต้น

เหตุที่หนู ต้องมาเจ็บปวด เพราะหนูคงถูกฟ้าลิขิต เขียนบทชีวิตของหนู
ให้เป็น ผู้รับบทนางเอก ในนิยายน้ำเน่าเรื่องยาว เรื่องหนึ่งในโลกนี้

นางเอกมักถูกอิจฉา ถูกกลั่นแกล้ง และต้องร้องให้ขมขื่นบ่อยๆ
แต่พอท้ายที่สุดแล้ว ด้วยความดีงาม และความเป็นจริงของสัจจธรรมซึ่งผู้ทำดีย่อมได้ดี
หรือธรรมะย่อมชนะอธรรม หรือ ความอดกลั้น เป็นเครื่องเผากิเลสอย่างยิ่ง
ก็จะทำให้นางเอกของเรามีสุข สมหวัง และสุขสดชื่น สมใจปรารถนาจนตัวอิจฉาต้องอกแตกตาย

เพราะหนูกำลังรับบทนางเอก จากผู้เขียนบทชั้นเลิศอยู่ยังไงหละจ๊ะ ตอนนี้หนูจึงต้อง
สวมบทบาท ขมขื่น และเป็นดอกโศก สักหลายๆฉากก่อน

ทนให้เหมาะๆ ตั้งใจมั่นในสิ่งดีให้เข้มแข็ง รอเมื่อถึงวาระอันเป็นฉากตอนท้าย
เรื่องราวร้ายๆก็จะคลายเป็นดี

อย่าร้องให้ให้บ่อยนักนะจ๊ะ มันจะทำให้พลังชีวิตของหนูอ่อนแรง และสิ้นหวังอยู่ร่ำไป
ในทางความคิด ถ้าน้ำตาไม่ยอมไหล หัวใจก็แกร่งพอ การเผชิญสิ่งใดก็ไม่ใช่ปัญหา

ดังนั้นปัญหาที่สำคัญ จึงไม่ใช่เพราะเพื่อนของหนู หรือคนแวดล้อมหนู
แต่มันเพราะใจของหนู และธรรมของหนูยังไม่แกร่งพอ

ถ้าธรรม และพลังใจแข็งแกร่งดีแล้ว ปัญหาอะไรๆก็จะลดลง และน้ำตาก็จะไม่ไหล

เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ คุณนางเอก

ตอนนี้เป็นจั่งใดบ้างคะ

เล่าให้ชื่นใจหน่อย อิอิ

หากเราทุกข์แล้ว งอมืองอเท้า ก็คงจะทุกข์ไปทั้งชีวิต หมั่นทำกรรมดี ให้มากเข้าไว้ ความทุกข์จะจางลง โลกจะเบายิ่งขึ้น เมื่อกรรมดีตอบสนอง คราวนี้เราก็จะมีชีวิตที่มีความสุข เหมือนคนอื่นเค้าบ้าง เราสร้างกรรม แล้วกรรมนั้นก็กลับมาสร้างเรา เป็นวงจรอย่างนี้

ขอเป็นกำลังใจให้นะหนู สู้ๆๆๆๆๆ ทำใจให้สงบ พิจารณาถึงปัญหา
เอา คุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และพระคุณมารดาบิดา เป็น
ที่พึง ตั้งสติให้ดี ธรรมะย่อมชนะอธรรมจ้า ตั้งใจเรียนให้จบเพื่ออนาคต
และพ่อแม่นะ

อย่าย้ายที่เรียนเลยนะ เสียดายมากมาย อีกแค่เทอมเดียวเอง ไหนๆก้อได้ธรรมะช่วยแล้ว ทำตามคำแนะนำเป็นยังไงบ้างละ ไม่ได้ผลเหรอ?

ทุกอย่างเป็นสภาวะนะ เกิดขึ้นแต่กรรม ถ้าเธอหนีเธอก็ต้องเจอมันอยู่ดีนะ เธอหนีกรรมไม่พ้นหรอก เธอควรที่จะเผชิญหน้าสู้กับมัน ควรที่จะชนะมัน

ขอให้ระวังตัวกับพวกที่คิดในแง่ร้าย เพราะพวกนี้อาจทำอะไรยามเราเผลอได้ แต่ถ้าพวกนั้นได้แค่พูด ก็ไม่ต้องไปสนใจนักหรอกคะ ปากนกปากกา ใครจะสนใจเล่า สนใจทำไมให้ใจหดหู่ เศร้า หมองมัว พวกเขาเหล่านั้นมีอิทธิพลต่อชีวิตคุณมาก ทำให้คุณไม่สามารถทนเรียนต่อเพื่อที่จะจบปีการศึกษาเพียงแค่ 1 เทอมได้อย่างไร?

ขอให้คุณสู้ๆนะคะ จำไว้ว่าถ้าเธอหนี ยังไงซะที่ใหม่เธอก็ต้องเจอเหมือนเดิมแหละ อย่าหนีนะ

แต่ถ้าไม่ได้ ไม่ไหวจริงๆ ก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้วอะคะ

ไม่มีใครทำให้คุณรุ้สึกแย่ได้นะคะ นอกจากใจของคุณน่ะ จะกระทบไปเอง

ถ้ายังไง PM มาปรึกษาได้นะคะ msn ได้ หุหุ

เป็นกำลังใจครับ

ในโลกนี้ม่ายมีใครที่ไม่มีทุกข์ หรือหนีทุกข์ไปได้ ยังต้องมีทุกข์เสมอ ไม่ว่าทุกข์กายหรือทุกข์ใจ แม้แต่พี่ๆที่เข้ามาตอบแนะนำและให้กำลังใจเขาก้มีทุกข์นั้น รวมทั้งตัวพี่เอง

พระพุทธเจ้าบอกไว้ว่าหากจะแก้ทุกข์ต้องแก้ที่ต้นเหตุ ดับที่เหตุอย่างเดียวเท่านั้นถึงจะพ้นทุกข์ ดับที่เขาหรือใครหรือยังไง คำตอบคือทุกข์เกิดที่ใจ ก้ให้แก้หรือดับที่ใจเรา แต่เรื่องนี้มันคงจะยากเกินไปที่น้องจะทำได้

วิธีแก้ที่ง่ายๆสำหรับเด็กผ้หญิงอย่างน้องๆ ไม่ยินดี ยินร้าย ไม่ว่าใคร เพื่อน หรือเพื่อนสนิท หรือครูอาจารย์จะว่ากล่าว ก้ให้อดทนเอาไว้ ถึงแม้มันจะหวานอมขมกลืน ทุกข์ที่อยู่ได้ ทุกข์ใจอยู่ยากก็ตามที
ก้ต้องอดทน อดทนอย่างเดียวคงไม่พอต้องมีที่พักใจ ก็คือที่น้องทำอยู่ทุกวันไงคืออ่านหนังสือธรรมกับมาอ่านธรรมะในเวปต่างๆ เป็นต้น จะช่วยผ่อนคลายและปลงไปได้มากพอสมควร ก้ให้ทำวิธีนี้ไปก่อน
ก้คิดเสียว่าเป็นบาปกรรมเก่าที่เกิดมาแล้วเราต้องชดใช้ แต่เราจะชดใช้มันได้ เราก้ต้องมีวิธีแก้ที่เป็นพุทธวิธีสำหรับเตรียมต่อการเผชิญปัญหาในโรงเรียนนั้นด้วยถึงจะมีกำลังสู้อุปสรรคเหล่านี้ไว้ได้อย่างเหมาะสม
เพราะหากสู้ไม่ได้ แล้วทนไม่ไหวเก็บมาคิดให้ฟุ้งซ่านบ่อยๆ จะทำให้เราเครียดและเสียสติ จิตตกทำให้เราบ้า เป็นโรคจิตโรคประสาทเพราะจิตไม่ได้พักผ่อน จะสู้ได้ก้ด้วยการปล่อยวาง ปล่อยอารมณ์ที่ไม่ดีออกจากจิตใจให้หมด เหลือแต่อารมณ์สบายๆไม่สนใจในสิ่งที่เกิดในโรงเรียน เมื่อมาถึงบ้านให้ลืมเรื่องที่เกิดที่โรงเรียนเสีย หากิจกรรมจะดูหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลง อ่านเวปธรรมตามเนตก็ได้ ขอแต่ให้เราผ่อนคลายจิตที่โดนคนด่าว่ามาตลอดทั้งวัน เมื่อจิตใจเราวางจากเรื่องทั้งหลายก้ให้มาสวดมนต์ตามที่ถนัดอย่างที่เราทำนั้นถูกต้องที่สุด ก้คือสวดอิติปิโส จะตาม พาหุง หรือชิณบัญชรหรือยอดพระกัณฑ์ถือว่าดีทั้งนั้น
แต่ที่สำคํญสวดด้วยจิตสงบหรือสวดด้วยจิตฟุ้งซ่าน ถ้าจิตหวั่นไหวคิดมากไปสวดบทนั้นๆเข้าเราจะไม่ได้อะไรเลยนะ ต้องสวดด้วยจิตใจสบายอบอุ่นผ่อนคลายห่างจากความเครียดและความวิตกกังวล นี่ถึงสวดแล้วถือว่าได้อานิสงสจากการสวดมนต์จริงเมื่อสวดเสร็จจิตเราจะนิ่งสงบและอ่อนโยนมีเมตตาตรงนี้ให้แผ่เมตตาให้ตัวเรา และสรรพสัตว์ทั้ง รวมทั้งพ่อแม่ และเจ้ากรรมนายเวรของเราให้จงได้ เมื่อทำได้อย่างนี้ก้ให้ทำเป็นกิจวัตรเสีย ส่วนกลางวันต้องไปเรียนทุกวัน ก็ให้ใจเย็น อย่ายินดียินร้ายใครด่ามาให้เฉยๆ อยากทำอะไรก้มีสติ ใช้ขันติธรรมคือความอดทนอดกลั้น และอุเบกคือความวางใจเป็นกลางไม่ยินดียินร้ายให้มากๆ เมื่อเรานำมาใช้ได้ จนทนได้ทั้งวัน พอมาถึงบ้านก็ให้น้องทำอย่างที่พูดมาข้างต้น
จนเป็นนิสัย เพราะเรามีบ้านเป็นสวรรค์ไว้พักพิง และมีพ่อแม่เป็นพระอรหันตไว้คอยพิ่งพิงให้ความอบอุ่น
ดังนั้นจงเข้าใจชีวิตของตัวเราเองให้มากๆด้วย

หรือเราจะอ่านเวปธรรมะได้นะ อยู่ตรงข้างล่างสุดใต้บทความที่พี่โพสน์นี้มี2 ลิ้งค์ ซึ่งอ่านแล้วจะเย็นจิตเย็นใจแล้วมีกำลังต่อสู้ชีวิตขึ้นหลายสิบเท่า

ขอมอบทความข้างล่างนี้ไว้เป็นกำลังใจคะ เจอจากเว็บไซต์แห่งหนึ่ง

ถ้าท้อเป็นเพียงถ่าน ถ้าผ่านจึงเป็นเพชร

"ถ้าท้อเป็นเพียงถ่าน ถ้าผ่านจึงเป็นเพชร"
เพชรมีค่ามากกว่าถ่านหลายล้านเท่า
ทั้งๆ ที่เพชรเป็นธาตุคาร์บอนเหมือนกัน
ไม้ผ่านการอบการเผา ไม่นานก็กลายเป็นถ่าน
แต่เพชรผ่านความร้อน ไม่ต่ำกว่า 5,000 องศาฟาเรนไฮต์
ได้รับความกดดันมากกว่า 1 ล้านปอนด์ต่อตารางนิ้ว
ด้วยระยะเวลาอันยาวนาน จนกระทั่งกลายเป็นเพชร
เพชรที่เป็นเครื่องประดับอันงดงาม
พร้อมๆกับเป็นของที่มีความแข็งมากที่สุดในโลก

ถ้าท่านกำลังได้รับความกดดันอยู่ จงอดทน จงอดทน
ถ้าท่านกำลังถูกเคี่ยวถูกสับอยู่ ให้คิดว่าเพียงแค่นี้ว
จะทำให้เป้าหมายเราสั่นคลอนได้หรือ ?
ถ้าสถานการณ์กำลังบีบคั้น แสดงว่าชัยชนะกำลังรออยู่ข้างหน้า



ตัวเองก็เคยมีช่วงเวลาที่แสนขมขื่นใจเช่นนี้
เรารู้สึกเสียเปรียบและคับข้องใจที่เราอดทนแล้วแต่เขาไม่ยอมหยุด
เพราะนิสัยเขาเป็นเช่นนั้นเองเขายังเป็นบัวในตม
แต่คุณพ้นมาแล้วคุณถึงได้มาตั้งกระทู้ในเว็บนี้ไงคะ

เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความคิดของเขาหรือใครๆบนโลกนี้ได้
เขาจะเจอบทเรียนของเขาเองถึงจะเปลี่ยนนิสัยใหม่ได้
มีสิ่งเดียวที่คุณทำได้คือควบคุม กายกรรม วจีกรรม มโนกรรมไม่ให้คิดร้ายตอบกับเขา
ต้องใช้ความอดทนเหมือนเพชร แล้วคุณจะชนะใจตัวเอง เท่ากับว่าคุณได้ผ่านบททดสอบข้อนี้แล้ว
ระยะเวลาแห่งความวุ่นวายใจนี้ขอให้แผ่เมตตา อ่านหนังสือธรรมะเรื่องกฎแห่งกรรมเยอะๆ
จิตของคุณจะผ่อนคลายได้บ้าง ให้ทำตัวตามปกติกับคนอื่น
สันดานของคนปิดไม่มิด สักวันคนอื่นต้องรู้ว่าอะไรเป็นอะไร
ขอให้เชื่อมั่นความดีที่คุณไม่คิดร้ายกับใคร

ขอให้คุณเป็นเพชรค่ะ...สู้ๆ

วิธีหนีการนินทา

นิทานเรื่องของพระพุทธเจ้า เมื่อครั้งเสวยพระชาติเป็นพระโพธิสัตว์นามว่า สัมภวกุมาร อยู่ในรัชสมัยของพระเจ้าธนัญชัยโกรัพยะ ในกรุงอินทรปรัสถ์ แคว้นกุรุ

วันหนึ่งพระเจ้าธนัญชัยโกรัพยะทรงตั้งคำถามแก่ปุโรหิตว่า ทำอย่างไรบุคคลจึงจะไม่ตกเป็นเป้าของการนินทา และมียศพร้อมทั้งในโลกนี้และโลกหน้า ซึ่งเป็นคำถามที่ลึกซึ้งมาก คนธรรมดาอย่างปุโรหิตจนด้วยเกล้า จึงถามเพื่อนพราหมณ์ผู้ฉลาดหลักแหลม แต่กระนั้นก็ยังหาคำตอบที่เหมาะสมไม่ได้ จึงไปถามจาก สัมภวกุมาร แม้จะยังมีอายุน้อย แต่ด้วยเป็นถึงพระโพธิสัตว์จึงสามารถตอบปัญหาอันลึกซึ้งนี้แก่พระราชา ดังนี้

หากไม่อยากถูกนินทา และต้องการรักษาไว้ซึ่งยศทั้งในโลกนี้และโลกหน้า บุคคลพึงทำให้ได้ตามนี้

1 ทุกครั้งที่ตระหนัก ( มีสติ ) ได้ ให้ทำแต่ความดี
2 พิจารณาเสมอว่าตัวเรานี้ไม่เที่ยง นั่นคืออย่ายึดติดในขันธ์ 5
3 ละมิจฉาทิฏฐิ คือความเห็นผิดที่จะทำชีวิตวิบัติให้สิ้น
4 อย่าหยุดกระทำซึ่งกุศลกรรม
5 สิ่งที่ไร้สาระทั้งปวงอย่าพึงกระทำ ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า (ข้อนี้สำคัญที่สุด)