สมัยก่อนก็ไม่มีกระดาษกับปากกาลูกลื่น หรือเทปบันทึกเสียงให้ใช้เหมือนสมัยนี้ แล้วทำไมในพระไตรปิฎกถึงบันทึกทุกถ้อยคำของพระพุทธเจ้าได้ครับ แล้วสมมติว่าบันทึกได้ถูกต้องจริงแต่ก็ต้องแปลจากบาลีเป็นภาษาไทยอีก ผมจะมั่นใจได้อย่างไรว่ามีการบันทึกอย่างถูกต้องไม่ผิดความหมายอะไรไปเลย เป็น original จริงๆ

ลองอ่าน กระทู้เก่านี้ดูก่อน


ความสำคัญและการรักษาพระไตรปิฎก

พระพรหมคุณากรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต)*

http://www.dhammajak.net/board/viewtopi ... 54eb9b74c5

ช่างสงสัยจริง

Heart wood

ท่าน จขกท กำลังกล่าวในลักษณะเดียวกันกับเนื้อหาในกาลามสูตร(เกสปุตตสูตร)

ลองอ่าน

"มาเถิดท่านทั้งหลาย

ท่านทั้งหลายอย่าได้ยึดถือตามถ้อยคำที่ได้ยินได้ฟังมา
อย่าได้ยึดถือตามถ้อยคำสืบๆ กันมา
อย่าได้ยึดถือโดยตื่นข่าวว่า ได้ยินอย่างนี้
อย่าได้ยึดถือโดยอ้างตำรา
อย่าได้ยึดถือโดยเดาเอาเอง
อย่าได้ยึดถือโดยคาดคะเน
อย่าได้ยึดถือโดยความตรึกตามอาการ
อย่าได้ยึดถือโดยชอบใจว่าต้องกันกับทิฐิของตัว
อย่าได้ยึดถือโดยเชื่อว่าผู้พูดสมควรจะเชื่อได้
อย่าได้ยึดถือโดยความนับถือว่าสมณะนี้เป็นครูของเรา..."



จริงอยู่ ที่ใน กาลามสูตร เอง (อยู่ในพระไตรปิฎกนั่นละ)
กล่าวไว้ว่า อย่างเพิ่งปลงใจเชื่อในเรื่องต่างๆอย่างไม่รอบครอบ (คนล่ะความหมาย กับ "ห้ามไม่ให้เชื่ออะไรเลย" น่ะครับ) จนกว่าจะได้ไตร่ต่องอย่างรอบครอบจนประจักษ์ชัดด้วยตนเองแล้ว(ในพระสูตรใช้คำว่า "พึงรู้ด้วยตนเอง")...

แม้นแต่ พระคัมภีร์(ตำรา)ทั้งหลายก็ตาม


ผมมองว่า คำว่า"อย่าเพิ่งด่วนสรุปเชื่ออะไรง่ายๆ จนกว่าจะตรวจสอบให้ชัดเจน"นั้น ยังไม่ครอบคลุมทั้งหมด โดยต้องมีสิ่งที่ต้องพิจารณาตามมาอีก คือ

ต้องพิจารณาไตร่ตรองจนชัดเจนด้วยตนเองว่า ธรรมใดที่เป็นอกุศลอันควรละเว้น ธรรมใดที่เป็นกุศลอันควรเข้าถึง


ในกาลามสูตรเอง ก็แสดงวิธีไตร่ตรองเอาไว้ด้วย

"...เมื่อใด ท่านทั้งหลายพึงรู้ด้วยตนเองว่า ธรรมเหล่านี้เป็นอกุศล
ธรรมเหล่านี้มีโทษ ธรรมเหล่านี้ผู้รู้ติเตียน
ธรรมเหล่านี้ใครสมาทานให้บริบูรณ์แล้ว
เป็นไปเพื่อสิ่งไม่เป็นประโยชน์ เพื่อทุกข์
เมื่อนั้น ท่านทั้งหลายควรละธรรมเหล่านั้นเสีย..."

และ

"...เมื่อใด ท่านทั้งหลายพึงรู้ด้วยตนเองว่า ธรรมเหล่านี้เป็นกุศล
ธรรมเหล่านี้ไม่มีโทษ ธรรมเหล่านี้ท่านผู้รู้สรรเสริญ
ธรรมเหล่านี้ใครสมาทานให้บริบูรณ์แล้ว
เป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุข
เมื่อนั้นท่านทั้งหลายควรเข้าถึงธรรมเหล่านั้นอยู่..."



......จึงจะครบถ้วน สาระสำคัญของพระสูตร.....






สรุป... จะรู้ได้อย่างไรว่า คำสอนที่บันทึกอยู่ในพระไตรปิฎกนั้นไม่คลาดเคลื่อน???

คำตอบคือ ก็ต้อง ปฏิบัติพิสูจน์สิ่งที่บันทึกไว้ในพระไตรปิฎกนั้นๆ จนชัดเจน ด้วยตนเอง (พึงรู้ด้วยตนเอง)


คือ พิสูจน์พระไตรปิฎก ด้วยการทดลองปฏิบัติตาม อย่าง รอบครอบ จริงจัง และ ไม่หยุดหย่อน

ต้องทดลองครับ

โดยการปฏิบัติ ว่าสิ่งที่ปฏิบัติเป็นจริงตามที่เขียนไหม

อย่าลืมนะครับ

ปฏิบัติ ปริยัติเป็นสอง.................