ปกติ พระสูตรจะเรียงเรื่องที่สำคัญๆ ไว้ต้นๆ ต่อจากเรื่องที่มีความสำคัญรองๆ ลงมา สุดท้ายก็เป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ในเล่มท้ายๆ เขียนแบบปริมิดหัวกหลับ

ลองมาช่วยผมคิดหน่อยสิว่าทำไมเรื่องนี้ "พรหมชาลสูตร" ถึงเป็นเรื่องแรก?