ทำไมเวลาจะทำอะไรๆ เช่น สวดมนต์ อนุโมธนาบุญ
ต้องพูดซ้ำไปซ้ำมา 3 ครั้งครับ พูดแค่ครั้งเดียวได้ไหม?
5 ครั้งได้ไหม? 10 ครั้งได้ไหม?

ไม่เอาคำตอบง่ายๆอย่าง ระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์นะครับ
อันนั้นผมรู้อยู่แล้ว แต่ที่ผมอยากรู้ก็คือ มันมีอะไรลึกซึ้งกว่านั้นไหม?


จาก
Pride ผู้ไม่มีศาสนา

ครั้งเดียวก็ได้ ห้าครั้งก็ได้ สิบครั้งก็ได้ มากกว่านั้นก็ได้ เป็นร้อยเป็นพันครั้งก็ได้ครับ

เหตุผลล่ะครับ?

เหตุผลก็ คือ ยิ่งสวดมากๆจบ จิตจะสงบเป็นสมาธิ

ครั้งที่หนึ่งแสดงเจตจำนงค์

ครั้งที่สอง ทวนเจตจำนงค์ให้ชัดเจน

ครั้งที่สาม สรุปรวมความเชื่อมั่นและตอกย้ำความชัดเจนอีกครั้งของเจตจำนงค์


สามครั้งคือ ความพอดีพองาม
ทั้งงามพร้อมตามธรรมเนียมจารีตปฏิบัติที่สืบทอดมา
และงามพร้อม ด้วยกาละที่เหมาะสม

แม้แต่การให้โอกาสคน

ให้โอกาสครั้งที่หนึ่ง ให้กันได้ง่าย
ให้โอกาสครั้งที่สอง ต้องคิดนานหน่อย
ให้โอกาสครั้งที่สาม เริ่มรู้สึกเต็มที

บางกรณีย์หากเกินสามครั้ง ก็อาจต้องเลิกคบเลิกไว้ใจ

เว้นแต่โพธิสัตว์ผู้ไม่เบื่อหน่ายต่อการให้โอกาสคน

ปกติเราท่องจำอะไร เราจะท่องไปรวดเดียวแล้วซ้ำกลับมาหลายรอบใช่หมครับ
เช่นท่อง ก ไก้ถึง ฮ นกฮูก
เราก้จะไล่ไปเลย ก.ข..ค..ง... จนจบ ฮ.นกฮูก แล้วถึงมาเริ่ม ก ไก่

แต่พระธรรมนี้มันไม่สั้นแบบนี้ รายละเอียดก็เยอะ

มันเป็นเทคนิคคนโบราณที่เขาทรงจำคำสอนของพระพุทธเจ้า
เพราะยุคนั้นมันไม่มีระบบตัวหนังสือ ไม่มีกระดาษ ภัยก็มาก เช่นไฟไหม้ สงคราม
แม้แต่สลักลงหินก็ยังไม่มีความแน่นอน เขาเลยถนัดท่องจำ
เพราะไปได้ทุกที่ ไม่มีน้ำนัก

เทคนิคท่องจำคนโบราณเขาทำอย่างนี้

ก ...
ก...ข...
ก...ข...ค....
ก...ข...ค....ง...

คือค่อยๆเพิ่มสิ่งที่จะจำขึ้นมา ทีละชุด ทีละชุด

เหมือนพระไตรปิฏก เวลาไปอ่านจริงๆ เนื้อหานิดเดียว
แต่บทอักขระมันจะซ้ำไปซ้ำมา ทั้งนี้เพราะบทท่องมันมาอย่างนั้น


พระท่านท่องกันทุกวันๆ เวลาพูดแล้วจะติดนิสัยท่องกลับไปกลับมา ก็ไม่แปลก