ที่เรายกมา พุทธพจน์ทั้งดุ้นเลยนะครับ
แล้วที่กล่าวอ้าง ก็อ้างตามพระพุทธพจน์ ต้องให้ผม เอามายกใส่อีกหรือ
วิญญาขันธ์ คุณไม่เคยอ่านมาหรือ?? ต้องให้ยกมาให้ฟังมั้ยเอ่ย??
แล้วก็นี่
กรุณา และได้โปรดอ่านซ้ำอย่างช้าๆ อีกครั้งหนึ่ง

3. ธาตุ นาม. พระธาดา คือพระพรหม (พระผู้ทรงไว้ พระผู้สร้าง ตามหลักของศาสนาพราหมณ์ )


ก็ใช่น่ะซิครับวิญญาณธาตุพระพรหมเป็นผู้สร้าง พระพรหมผู้สร้างคือ พระหมภูต หรือพรหมกาย ไม่ใช่พระพรหมในชั้นโลกีย์ หรือรูปพรหมแต่อย่างใด

ขอเสียมารยาทหน่อยน่ะ

อย่างที่เรากล่าวเลย คัดเอาเฉพาะคำที่ตนชอบใจ คำแปลเยอะแยะ เจาะจงคำเดียว
ใครเรียนภาษามคธ ต้องออกอาการเดียวกันเช่นเราแน่แท้

ธาตุ มาจาก ธา ธาตุ ซึ่งแปลว่า ทรงไว้
ไปประกอบ ตุ ปัจจัย ในนามกิตก์ สำเร็จรูป เป็น ธาตุ
แต่
เวลานำไปใช้ต้องประกอบวิภัติ เสียก่อนจึงจะใช้ได้ พอประกอบวิภัติเสร็จ
มันจะสำเร็จรูปเป็น ธาตา

และนาม ตัวนี้ใช้เป็นชื่อ ของพรหม ไม่สามารถ ใช้ไปประกอบกับ นามตัวอื่นเพื่อเป็นวิเสสนะได้
เพราะเป็นอสาธารณนาม

โดยส่วนมาก ธาตุ จะแปลว่า สิ่งที่มีอยู่เดิม จะแยกออกไปอีกไม่ได้
เช่น คำว่า ธา ธาตุ
ธาตุ ตัวนี้หมายถึงกิริยาศัพท์ที่เป็นมูลราก ซึ่งไม่สามารถแยกไปอีกได้

เธอพลาดเสียแล้ว พลศักดิ์ วิวังศักดิ์ เอ๋ย

กระทู้นี้ชักน่าสนุกสนาน ขอบคุณคุณพลศักดิ์ที่หาชื่อใหม่ให้ผม
แต่ผมดันชอบชื่อเก่าของคุณ ไม่ว่าคุณจะเปลี่ยนชื่อมายังไง ผมก็ยังคิดว่า
คุณก็ยังคือคุณพลศักดิ์อยู่นั่นเอง และคงฝังใจชื่อนี้ไปแล้วจึงไม่คิดจะเรียกเป็นอย่างอื่น

ธรรมะที่พระพุทธองค์แสดง ผมว่าแม้เพียงคำพูดคำเดียวกัน แต่คนเราก็สามารถตีความ
แตกต่างกันไป เช่นครั้งพุทธกาล เวลาที่พระองค์แสดงธรรมจบ
ทุกคนจำนวนมากที่กำลังฟังอยู่โดยพร้อมกัน บางคนสิ้นอาสวะเป็นพระอรหันต์ทันทีที่ฟังจบ
บางคนเป็นอนาคามี บางคนเป็นพระสกทาคามี บางคนเป็นพระโสดาบัน บางคนขอถึง
รัตนตรัย บางคนก็เฉยๆไม่ได้อะไร บางคนก็หาวหลับ บางคนเกิดความคิดเป็นอคติ
คิดว่าพระพุทธเจ้าหลงก็มี

จะเห็นว่าทุกคนฟังธรรมพร้อมกัน ฟังสิ่งเดียวกัน แต่ความสามารถในความเข้าใจในเนื้อความ
มีต่างกัน ธรรมะถ้าเพ่งพิจรณาด้วยความคิดแล้วมันก็มากมายไม่จบสิ้น ทั้งหยาบทั้งละเอียด
ยิ่งนักคิดนักปรุง ก็ยิ่งผลิตความรู้ใหม่ๆออกมาได้ไม่หยุด

สำหรับใครจะเชื่ออย่างไรก็คงต้องเป็นเรื่องของบุญกุศล และวาสนาของคนนั้น
หรืออาจจะเป็นมหาวิบากของคนนั้น ถ้าเขาโชคดี ไปเชื่อในสิ่งถูกก็เป็นวาสนาของเขา
แต่หากเขาไปเชื่อและพอใจในสิ่งผิด นั่นก็เพราะกุศลในทางธรรมเขายังไม่พอ
ซึ่งสิ่งนี้ก็คงต้องปล่อยกันไปตามวิถีของกรรมใครกรรมมัน


สำหรับความเข้าใจเรื่อง ธาตุดังมีผู้นำพุทธพจน์มาแสดง ผมคิดว่า
การอธิบายความหมายของคำว่าธาตุ มีหลายระดับ หลายชั้น หลายรูปแบบ

อย่างเช่น หากจะอธิบายเรื่องดินน้ำไฟลมอากาศธาตุวิญญาณธาตุ อย่างง่ายๆ
หรืออย่างหยาบ ก็จะอธิบายได้ว่า ดินคือส่วนที่เป็นของแข็ง น้ำคือส่วน
ที่เป็นของเหลว ลมคือส่วนที่พัดพา ไฟคือส่วนให้ความร้อน อากาศคือส่วนที่
เป็นช่องว่างในกาย วิญญาณคือส่วนที่เป็นธาตุรู้ ซึ่งการอธิบายแง่นี้พระองค์
มักใช้สื่ออธิบายเพื่อให้เห็นโครงสร้างที่เน้นไปที่ตัวชีวิต

แต่ถ้าเป็นการอธิบายเรื่องธาตุ6 ตามแนวที่ละเอียดขึ้น ก็จะหมายลงไปที่คุณสมบัติของธาตุ
ดังที่ผมได้อธิบายไปแล้ว เพราะในความเป็นจริงแล้ว ในการมองแง่มุมของเรื่องธาตุ
ให้ละเอียดกันจริงๆ แม้ในก้อนหิน หนึ่งก้อนที่ตั้งอยู่นิ่งๆ ถ้าเรามองว่าก้อนหินคือ
ของแข็ง ก้อนหินก็จัดอยู่เฉพาะเป็นธาตุดิน แต่ถ้ามองให้ละเอียดขึ้นในด้านคุณสมบัติ
ก็จะพบว่าก้อนหินหนึ่งก้อน มีธาตุทั้ง5คือดินน้ำไฟลมอากาศธาตุอยู่อย่างครบถ้วนในตัวมันเอง

เช่นธาตุน้ำมีลักษณะเกาะกุมธาตุทั้งหลายเข้าด้วยกัน หากเราเอาก้อนหิน ไปเผาไฟ
ธาตุน้ำที่อยู่ในหินถูกธาตุไฟมาแทนที่ ก้อนหินก็ร้าว แตก เพราะน้ำที่ทำหน้าที่
เกาะกุมธาตุถูกขับออกไป และก้อนหินที่เห็นว่านิ่งอยู่ ในความเป็นจริงมันมีความเคลื่อน
ไหวด้วยธาตุลมอยู่ในตัวมันเองตลอดเวลา


สำหรับคำว่าธาตุ อีกความหมายที่สูงขึ้น และเป็นปรมัตถธรรมที่สุด คือ
การมองโลกด้วยอาการถอนความหมายแห่งความเป็นตัวตนออกไป

เมื่อถอนความเป็นตนออกไป การรู้ทราบต่อทุกสิ่งก็จะ มีแต่ธาตุ ทุกสรรพสิ่งกลาย
เป็นธาตุไปหมด ทั้งส่วนของสังขารธาตุ และอสังขตธาตุ ทั้งกิเลสทั้งปัญญา
ทั้งขันธ์5 และนิพพาน ตลอดถึงทุกๆสิ่งทั้งหมด ล้วนคือธาตุธรรมชาติอันเสมอกัน


ผมคิดว่าควรต้องมาขยายความเรื่องธาตุ ขอเชิญท่านผู้รู้จะเพิ่มเติมท้วงติงอย่างไร
ขอเชิญครับ

ท่านบัวศกลครับ

ผมขออนุญาตนำความเห็นที่แล้วในกระทู้นี้ของท่านไปโพสต์ที่

http://whatami.ob.tc/-View.php?N=257

ท่านคงไม่ขัดข้องน่ะครับ

ผมเห็นว่าเป็นความเห็นที่เป็นประโยชน์มากครับ

กราบขอบพระคุณครับ



และขออนุญาตท่านsanooktouด้วยเช่นกันครับ

ความเห็นเรื่องธาตุที่ท่านแสดงในกระทู้นี้

นานๆจึงได้อ่านสักครั้ง

ผมจึงอยากนำไปเผยแพร่เป็นวิทยาทานครับ

ทุกท่านร่วมอนุโมทนาบุญความรู้ร่วมกับผมด้วยครับ

สาธุ

ยินดีครับคุณ mes

ทุกท่านครับ


เนื่องจากผมเล่นอยู่ในหหลายเว็บ และหลายกระทู้ จึงไม่มีเวลาว่างมากนักที่จะมาพูดในเรื่องเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตัวพวกท่านย่อมรู้เองว่า หลักฐานของผมนั้นชัดเจนที่สุด ไม่มีทางแก้ได้

วิญญาณ เป็นปัจจัยให้เกิด นาม-รูป (ขันธ์ 5 ซึ่งมีวิญญาณขันธ์ ด้วย) แสดงชัดอยู่ในตัวแล้วว่า มันมี 2 วิญญาณ คือ วิญญาณที่เป็นเหตุ และวิญญาณที่เป็นผล

commonsense ที่สุดแล้ว ใครแกล้งโง่ (เหมือนอรรถกถาจารย์ สมมุติสงฆ์เถรวาท) ก็คงไม่เข้าใจ ผ่านมา 2000 กว่าปีแล้ว ตั้งแต่การสังคายนาครั้งที่ 2 พวกนี้ก็ยังโง่เหมือนเดิม เพราะมารมันสิงอยู่ ทำให้ไอคิวผู้ที่เรียนธรรมะด้วยการอ่านและท่องจำ ยังคงใกล้ 0 เหมือนเดิม

จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด

คนตาบอด เมื่อคนตาดีบอกให้เดินทางไหน อย่างไร แม้มีไม้เท้าหรือสุนัขนำทางให้
ก็อดที่จะเดินพลาดไม่ได้ ซ้ำร้ายเดินก็ไม่ตรง ช้าก็ช้า แล้วถ้าตาบอดดื้ออีกนะ ฮะๆ
ไปกันใหญ่
เฮ่อ

เปรียบเทียบอย่างนั้นคงไม่ได้ ตาของคนในเว็บธรรมะยังดีอยู่ เพียงแต่อวิชชา กิเลส ตัณหา ความอยากเหนือกว่า เก่งกว่า มันมาบดบัง ทำให้ตาของคนในเว็บธรรมะมองไม่เห็นทางเดิน

คนตาดีเอาเครื่องดูดควันอวิชชา กิเลส ตัณหา ที่บดบังออกไปแล้ว ส่วนเขาจะเดินไปทางไหน มันเป็นสิทธิเสรีภาพของเขาที่จะเลือกเดิน ถ้าเขายังต้องการเดินตามทางของมาร(สัทธรรมปฏิรูป) คนตาดีเอาพระสัทธรรมของแท้ของพระศาสนามากองข้างหน้า เขาก็ไม่เอา เพราะเขาต้องการสัทธรรมของมาร ที่หลอกลวงผู้คนมา 2000 ปีแล้วอย่างเดียว

ข้อความของคุณคุณบัวศกลข้างต้น ล้วนเป็นข้อความของมารที่สิงใจเขาอยู่ เพื่อให้เผยแพร่พระไตรปิฎกฉบับมาร(สัทธรรมปฏิรูป) ต้านทานพระไตรปิฎกของแท้ของพระพุทธเจ้า ที่ผมกำลังถอดรัสปฏิจจสมุปบาท เรื่อง วิญญาณธาตุ และวิญญาณขันธ์ อยู่


พึงสังเกตุว่า ถ้าวิญญาณธาตุเป็นตัวเดียวกับวิญญาณขันธ์แล้ว

1. ปฏิจจสมุปบาทจะเกิดไม่ได้ เพราะต้องมีตัวเหตุ(วิญญาณธาตุ) เป็นปัจจัยให้เกิดตัวผล = นามรูปหรือขันธ์ 5 (มีวิญญาณขันธ์ รวมอยู่ด้วย)

2. ทุกชาติ ทุกศาสนา ทุกเผ่าพันธ์ ที่เคยเจอ วิญญาณ(ธาตุ) ในรูปของผี เทวดา และเปรต ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน ล้วนแล้วแต่จิตหลอน เป็นโรคจิตทั้งนั้น

3. พระพุทธเจ้า พระอานนท์ พระสารีบุตร ฯลฯ รวมทั้งพระเยซู ต่างก็เจอ วิญญาณ(ธาตุ) ในรูปของผี เทวดา เปรต พรหม ฯลฯ พวกท่านต่างก็ต้องจิตหลอน เป็นโรคจิตทั้งสิ้น

4. ในโลกจะมีแต่อรหันต์สุขะวิปัสสโกอย่างเดียว ที่เป็นอรหันต์แห้งแล้ง เพราะท่านไม่สามารถแยกวิญญาณธาตุและวิญญาณขันธ์ออกจากกันได้ จะไม่มีอรหันต์แบบอื่น ที่สามารถแยกวิญญาณธาตุและวิญญาณขันธ์ออกจากกันได้ เช่น พระอรหันต์ฉฬภิญโญ และปฏิสัมภิทาญาน ที่มีอภิญญา 6 ครบถ้วนเป็นอย่างน้อย สามารถตรวจสอบสิ่งที่พระพุทธองค์ตรัสสอนแก่ภิกษุทั้งของมหายานและเถรวาทได้ เพราะเรื่องทิพย์และอภิญญาใดๆ ล้วนเกิดจากจิตเข้าไปรับรู้เรื่องราวในปรโลก หรือโลกของวิญญาณธาตุ

พึงตระหนักว่า ในปฐมสังคายนาพระไตรปิฎก พระมหากัสสปไม่อนุญาตให้สมมุติสงฆ์ทั่วไป แม้แต่พระอรหันต์สุขะวิปัสสโก เข้าร่วม ขนาดพระอรหันต์เตวิชชะ (ผู้ได้วิชชา 3)ก็ยังเข้าร่วมสังคายนาไม่ได้ ให้แต่พระอรหันต์ฉฬภิญโญ และพระอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาน ที่มีอภิญญา 6 ครบถ้วนเป็นอย่างน้อย เท่านั้นเข้าร่วม

สาเหตุเพราะว่าสมมุติสงฆ์ทั่วไป แม้แต่พระอรหันต์สุขะวิปัสสโก (อรหันต์แห้งแล้ง) พวกนี้ท่านไม่มีโลกีย์อภิญญา 5 จึงไม่สามารถตรวจสอบสิ่งที่พระพุทธองค์ตรัสสอนแก่ภิกษุทั้งของมหายานและเถรวาทได้นั่นเอง เพราะเรื่องทิพย์และอภิญญาใดๆ ล้วนเกิดจากจิตเข้าไปรับรู้เรื่องราวในปรโลก หรือโลกของวิญญาณธาตุ

แต่ตั้งแต่ การสังคายนาพระไตรปิฎก ครั้งที่ 2 เรื่อยมา ได้อนุญาตให้สมมุติสงฆ์ทั่วไปเข้าร่วมได้ การตีความพระไตรปิฎกและพุทธพจน์ต่างๆจึงผิดพลาดไปหมด ศาสนาพุทธจึงเสื่อม กลายเป็นสัทธรรมปฏิรูปของปลอม จนถึงทุกวันนี้

ไม่รู้จะเยียวยาเยี่ยไงไรดี เกินจะเยียวยา
จาบจ้วงพระธรรมวินัย บิดเบือน ล่วงเกินอริยสงฆ์ บอกได้คำเดียวกระมัง
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด

หลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ มีมากมายนับไม่ถ้วน ความจริงแห่งธรรมชาติมากมายเหลือคณานับ
พระพุทธองค์ทรงคัดมาแล้ว เพียงหยิบมือ เพื่อเป็นหนทางพ้นทุกข์

แต่เธอนี่เก่งกว่าพระพุทธองค์เชียวหรือ สามารถยกความจริงมาเหลือเพียง หนึ่งหน้ากระดาษ


เมื่อไหร่จะสำนึก

อ้าว.........เพราะความเห็นไม่ตรงกับคุณพลศักดิ์

จึงต้องได้รับเกียรติจากคุณพลศักดิ์ ให้เป็นผู้ถูกมารสิงซะงั้น

ไอ้มารตัวนี้ดูท่ามันจะ ขี้เล่นอยู่พอสมควร

และมันก็กำลังยิ้มให้คุณพลศักดิ์ซะด้วย

ในเกวัฏฏสูตร ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค ได้กล่าวถึงนิพพานว่าเป็น "ธรรมชาติที่รู้แจ้ง ไม่มีใครชี้ได้ ไม่มีที่สุด แจ่มใสโดยประการทั้งปวง ปฐวีธาตุ อาโปธาตุ เตโชธาตุ และวาโยธาตุ ย่อมตั้งอยู่ไม่ได้ในธรรมนี้ อุปาทยรูปที่ยาวและสั้น ละเอียดและหยาบ ที่งามและไม่งาม ย่อมตั้งอยู่ไม่ได้ในธรรมนี้ นามและรูปย่อมดับไม่มีเหลือในธรรมชาตินี้ เพราะวิญญาณดับ นามและรูปย่อมดับ ไม่มีเหลือในธรรมชาติ ดังนี้ฯ" (ที.สี.14/350
-----------------------------------------------------------------------------

วิญฺญฺาณํ อนิทสฺสนํ อนนฺตํ สพฺพโต ปภํ

ในบทนี้ ความว่า ธรรมชาติที่รู้แจ้ง(นิพพาน) ไม่มีใครชี้ได้ ไม่มีที่สุด แจ่มใสโดยประการทั้งปวง
พึงทราบความว่า พระพุทธองค์ได้ตรัสหมายเอา ว่า นิพพานนี้ “เป็นธรรมที่ลึกซึ้ง ยากที่จะเห็นได้ สัตว์อื่นจะตรัสรู้ตามได้ยาก เป็นธรรมสงบระงับ ประณีต ไม่เป็นสิ่งที่เข้าถึงได้ด้วยการนึกคิด เป็นธรรมละเอียด อันบัณฑิตจะพึงรู้แจ้ง.”
“อธิคโต โข มยายํ ธมฺโม คมฺภีโร ทุทฺทโส ทุรานุโพโธ สนฺโต ปณีโต อตกฺกาวจโร นิปุโณ ปณฺฑิตเวทนีโย.”

ซึ่งพระพุทธองค์อธิบายความพระนิพพาน
พระนิพพาน ตรัสรู้ตามได้ยาก
ธรรมชาติที่พึงรู้แจ้ง(พระนิพพาน) มองด้วยตาไม่เห็น ไม่มีที่สุด สว่างแจ้งทั่วทั้งหมด
วิญญาณํ....ธรรมชาติที่พึงรู้แจ้ง(พระนิพพาน)

ทำไมพระพุทธองค์ จึงใช้คำว่า “วิญญาณ”

เพราะวิญญาณดับ นามรูปจึงดับไม่มีเหลือในธรรมชาตินี้
เพราะนิพพาน รู้ได้ด้วยวิญญาณ
ไม่มีวิญญาณ(จิต) ก็ไม่รู้นิพพาน
วิญญาณที่มีอวิชชา จะไม่รู้นิพพาน

ยทา หเว ปาตุภวนฺติ ธมฺมา....
เมื่อใด ธรรมทั้งหลายปรากฏชัด(ที่จิต/วิญญาณ) แก่พราหมณ์ ผู้เพ่ง-เพียร(อาตาปิโน ฌายโต พฺรหฺมณสฺส) อถสฺส กงฺขา วปยนฺติ สพฺพา ยโต ปชานาติ สเหตุธมฺมํ
เมื่อนั้น ความสงสัย(ความไม่รู้แจ้งในรูปนาม) ทั้งปวงของพราหมณ์นั้น ย่อมหมดสิ้นไป เพราะมารู้แจ้ง(ปชานาติ/เพราะมีวิญญาณที่ประกอบก้วยวิชชา) ซึ่งธรรมและเหตุแห่งธรรม

วิญญาณที่ประกอบด้วยธรรม และเหตุแห่งธรรม ก็เป็นนิพพานจิต หรือ?
เป็น...วิญญาณ หรือ จิตที่เพิ่งเข้ากระแสโสดาบัน
เกิดญาณ
นามรูปปริจเฉทญาณ
กำลังเข้าสู่กระแสมรรค
มรรคญาณ
กำลังจะละอวิชชา...ที่เคยหลงผิดในรูปนาม
ว่าเป็น...ตัวตน(สักกายทิฏฐิ) วิจิกิจฉา และสีลัพพตปรามาส

จิตในขณะนี้ คือ โสดาปัตติมรรคจิต

ยทา หเว ปาตุภวนฺติ ธมฺมา อาตาปิโน ฌายโต พฺรหฺมณสฺส
อถสฺส กงฺขา วปยนฺติ สพฺพา ยโต ขยํ ปจฺจยานํ อเวทิ.
เมื่อใด ธรรมทั้งหลายปรากฏชัด(ที่จิต/วิญญาณ) แก่พราหมณ์ ผู้เพ่ง-เพียร เมื่อนั้น ความสงสัย(ความไม่รู้แจ้งในรูปนาม) ทั้งปวงของพราหมณ์นั้น ย่อมหมดสิ้นไป เพราะได้รู้ ความหมดสิ้นไปแห่งปัจจัยทั้งหลาย

จิตในขณะนี้ คือ จิตของพระเสขบุคคล ขณะอรหัตมรรค จิตรู้นิพพาน

ยทา หเว ปาตุภวนฺติ ธมฺมา อาตาปิโน ฌายโต พฺราหฺมณสฺส....เมื่อใดธรรมทั้งหลายปรากฏขึ้นแก่พราหมณ์ผู้มีความเพียรอยู่. วิธูปยํ ติฏฺฐติ มารเสนํ ....พราหมณ์นั้นกำจัดมารและเสนาเสียได้ หยุดอยู่. สูโรว โภาสยมนฺตลิกฺขนฺติ....ผู้นั้นดุจดังดวงอาทิตย์อุทัยขึ้นกำจัดมืด ทำอากาศให้สว่าง ฉะนั้น.

จิตของพระอเสขบุคคลขณะอรหัตผล นิพพานจิต

นิพพาน เป็นธรรมชาติทีพึงรู้แจ้งโดย วิญญาณ ไม่ใช่ตัววิญญาณเป็นนิพพาน

วิญญาณ อาศัยอะไรในนิพพาน เป็นอารมณ์ จึงเข้าไปรู้?
วิญญาณไม่ได้อาศัยอะไร...ในนิพพาน เป็นอารมณ์

นิพพาน เป็นผลจากการเจริญมรรค จนเกิดมรรคญาณและ ผลญาณ
ไม่ได้ยึดนิพพานเป็นตัวตน (หรือที่ท่านเข้าใจว่า เป็นนิพพาน เป็นวิญญาณธาตุ)

จิต รู้นิพพาน อย่างนั้นหรือ?
จิตดวงเก่า ๆ ที่ประกอบด้วยอวิชชา ตัณหา อุปาทานดับไป
จิตดวงใหม่ ๆ ที่เกิดจากการเจริญมรรค มรรคจิตก็เกิดขึ้น
ผลจิต ก็เกิดขึ้น

จิตดวงนั้น เป็นผลจิต ที่รู้นิพพาน แต่ไม่ใช่นิพพานจิตหรือ?
นิพพานจิต...จิตรับรู้ นิพพาน
นิพพานจิต....จิตที่ดับกิเลสปราศจากกิเลส นั่นเอง