ในอรรถกถาหลายแห่งอธิบายว่า พระโพธิสัตว์ในพระชาติที่ได้ฟังพระธรรมของ

พระพุทธเจ้าพระองค์ก่อนๆ ท่านบวชอบรมเจริญสมถวิปัสสนา จนบรรลุอนุโลม-

ญาณ ในบางแห่งแสดงว่าถึงโคตรภูญาณ แต่ไม่บรรลุมรรค เพราะความปรารถนา

เป็นพระพุทธเจ้ากั้น ในชาตินั้นเพราะท่านยังไม่บรรลุอริยมรรคจึงไม่ใช่สาวก แต่บาง

ท่านอธิบายว่า ถ้าถึงขั้นวิปัสสนาญาณที่มีกำลัง คือ อนุโลม โคตรภู ไม่น่าจะหยุดได้

ควรจะสำเร็จเป็นอริยสาวก... และในอรรถกถาพุทธวงค์แสดงว่า การอบรมวิปัสสนา

ของผู้ที่จะเป็นสาวกเป็นอย่างหนึ่ง ของพระโพธิสัตว์ทั้งหลายเป็นอีกอย่างหนึ่ง คือ

ของสาวกทั้งหลายเมื่อวิปัสสนาญาณมีกำลังถึงอนุโลม โคตรภูญาณ มรรคย่อมเกิดขึ้น

ต่อ ไม่มีหยุดในระหว่าง แต่พระโพธิสัตว์ทั้งหลายไม่ใช่อย่างนั้น เพราะท่านสะสม

ปัญญามามาก ความคมกล้าของปัญญาย่อมถึงวิปัสสนาญาณขั้นต่างๆได้ แต่ไม่ถึง

อริยมรรค