ในขณะที่ใจไม่เป็นสุข วุ่นวายกับความคิด ที่คิดด้วยคติที่ว่าเพราะพวกเขาไม่มีอภิญญา ใด ๆ จึงปฏิเสธเรื่องที่ผู้ได้อภิญญาพบเห็น กลับไม่ตระหนักว่าผู้ได้อภิญญาก็กำลังปฏิเสธสิ่งที่คิดว่าเป็นพวกสุกขวิปัสสโกเห็น ผมว่ามันตลก

หาก ผมจบ ป.ตรี วิศวโยธา ส่วนเพื่อนผม จบ ป.ตรี วิศวโยธา เหมือนกัน แต่เล่นคอมพ์เก่ง เขียนโปรแกรมก็ได้ เป็นพิธีกรก็ดูดี แต่ในงานวิศวโยธาแล้วผมกับเพื่อนทำงานไปแนวเดียวกัน

จะสุกขวิปัสสโก เตวิชโช ฉฬภิญโญ ปฏิสัมภิธปัตโต ไม่น่าจะมีความเห็นแย้งกันในเรื่องทางธรรม นะ

ตกลงอยากเห็นธรรมหรืออยากเห็นพระพุทธเจ้ากันแน่ครับทุกคน หรือว่าแค่อยากรู้เฉยๆว่าจะเห็นไหม ตอบผมหน่อยเร็ว

สิ่งที่พระอรหันต์สุกขวิปัสสโกรู้ พระอรหันต์เตวิชโช ฉฬภิญโญ ปฏิสัมภิธปัตโต ท่านรู้หมด แต่สิ่งที่พระอรหันต์เตวิชโช ฉฬภิญโญ ปฏิสัมภิธปัตโต รู้ พระอรหันต์สุกขวิปัสสโกจะไม่รู้ เพราะว่าพระอรหันต์สุกขวิปัสสโกได้อภิญญาเรื่องเดียว คือ อาสวักขยญาณ คือ ทำให้กิเลสหมดสิ้นไป ในขณะที่พระอรหันต์เตวิชโช ฉฬภิญโญ ปฏิสัมภิธปัตโต ได้อภิญญา 6 อย่าง คือ อิทธิวิธี ทิพยโสต เจโตปริยญาณ ทิพยจักขุ และระลึก๙ติได้ ที่สำคัญคือท่านได้อาสวักขยญาณเช่นกัน

ไงล่ะ เด็กมันซื่อๆ ตรงๆ แต่แทงใจดำนะ

อยากเห็นธรรม อยากเห็นพระพุทธเจ้า ก็จะไม่เห็นธรรม และไม่เห็นพระพุทธเจ้า

แต่เมื่อไม่อยากเห็นธรรม และไม่อยากเห็นพระพุทธเจ้า ก็จะได้เห็นทั้งธรรม เห็นทั้งพระพุทธเจ้า

สรุปคือถ้าอยากเห็น จะไม่เห็น
ถ้าไม่อยากเห็น จะเห็น
ใช่ไหมครับ

ตกลงไงกัน...เนี่ย

ไม่ใช่ครับ...ผมบอกว่า

อยากเห็นธรรม อยากเห็นพระพุทธเจ้า ก็จะไม่เห็นธรรม และไม่เห็นพระพุทธเจ้า

แต่เมื่อไม่อยากเห็นธรรม และไม่อยากเห็นพระพุทธเจ้า ก็จะได้เห็นทั้งธรรม เห็นทั้งพระพุทธเจ้า

ความหมายคือ คุณต้องละกิเลสตัญหา หรือ ละโลภะ โทสะ โมหะ ได้ระดับหนึ่ง พระพุทธเจ้าจึงจะมาแสดงโลกุตตะธรรมให้คุณรู้เห็น

อย่าเพิ่งแปลกใจเลยะนะครับ เพราะว่า การอยากเห็นพระพุทธองค์ ดูเป็นคำเปรียบเปรยซะมากกว่า
แต่เป็นคำเปรียบเปรยที่มีคุณค่ามาก มากเพราะว่าการได้เห็นธรรมน้อยคนนักจะได้เห็นหากปฏิบัติไม่ถึง
แก่นแท้ของธรรม หากปฏิบัติถึงย่อมเข้าใจและเห็นลึกซึ้งกระจ่างแจ้งโลก จนเห็นทุกสิ่งทุกอย่างเป็นที่สุดแห่งธรรม หรือรวมมองลงไปเป็นสังขารธรรมทั้งหมด(เข้าสู่กฎแห่งไตรลักษณ์3 และ โลกธรรม8ได้ชัดเจน) ยังงี้จึงจะได้ชื่อว่าเห็นตถาคต เห็นตัวจริงของพระพุทธองค์ที่แท้จริง ดีกว่าเห็นเพียงแค่กายเนื้อ หรือ กายนิมิตของพระพุทธองค์เป็นไหนๆ

ใครจะอยากไม่อยากก็แล้วแต่เหอะ

จุดมุ่งหมายของการปฏิบัติธรรม คือ การตัดสังโยชน์เบื้องต่ำ และเบื้องสูงได้ นะครับ เมื่อตัดได้แล้วก็เป็นอันสิ้นภาระกิจครับ

หลวงปู่มั่นตอบพระพุทธเจ้าว่า:

แม้พระองค์กับพระสาวกจะเสด็จมาหรือไม่ก็มิได้สงสัยว่าพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ อันแท้จริงมีอยู่ ณ ที่แห่งใด แต่เป็นความเชื่อ ประจักษ์ใจอยู่เสมอว่า ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเราตถาคต อันแสดงว่าพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ มิใช่ธรรมชาติอื่นใดจากที่บริสุทธิ์หมดจดจากสมมติในลักษณะเดียวกันกับพระรัตนตรัย

ย้ำ! ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเราตถาคต อันแสดงว่า พระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ มิใช่ธรรมชาติอื่นใดจากที่ บริสุทธิ์หมดจดจากสมมติในลักษณะเดียวกันกับพระรัตนตรัย

คำว่าผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา

คำว่าเรา คือ พระพุทธเจ้า
พุทธเจ้า คือ พุทธะ คือ ใจตัวเอง
เพราะคำว่าพุทธะ แปลว่า ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
เมื่อเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ก็จะมอง
สภาวะต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน
ไม่ว่าดี หรือเลว ก็เป็นเพียงชั่วคราว
เป็น ธ ร ร ม ะ คือ ธรรมชาติ
มันเป็นเช่นนั้น อย่างนั้น เอง
ตามกฏไตรลักษณ์(อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา)
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เป็นขณะ ๆ

อยากรู้จังเลยค่ะ ท่านใช้อะไรลับมีดคะ