ในความคิดของผม หากคนเรามีความเมตตา กรุณา ต่อเพื่อนมนุษย์และสัตว์โลก โลกเราจะน่าอยู่ขึ้นมากกว่านี้ พระพุทธองค์ได้ทรงประกาศศาสนาพุทธ เพื่อให้สัตว์โลกพ้นทุกข์ ไม่ต้องคิดอะไรมาก แค่ศีล 5 ข้อแรก ปาณาติปาตา เวระมณี ห้ามเบียดเบียนสิ่งมีชีวิต คนเรายังทำกันไม่ค่อยจะได้ ดูจาก

1. เมนูอาหารเราแต่ละเมนูล้วนเบียดเบียนชีวิตเพื่อนสัตว์โลกทั้งนั้น
ไม่ว่าจะเป็นหูฉลาม ผัดเผ็ดปลาดุก หมูกะทะ วัวหัน ไก่ KFC ฯลฯ
2. คดีฆ่ากันไม่เว้นแต่ละวันตามข่าวทั้งในและต่างประเทศ
3. ข่าวการสู้รบของทหารและผู้ก่อการร้ายทั้งในไทยและต่างประเทศ
4. ข่าวการเบียดเบียนสัตว์ไม่ว่าจะเป็นการ ชนวัว สู้วัวกระทิง การแข่งปลากัด การชนไก่ ฯลฯ
5. โทษประหารชีวิต ผมว่าไม่ควรจะมีในโลกนี้และยิ่งในประเทศไทย เราเป็นเมืองพุทธ
เราไม่ควรฆ่าใครอีก โทษจำคุกตลอดชีวิตก็น่าจะพอแล้วนะครับในความคิดผม

ผมว่าเมตตาธรรมน่าจะค้ำจุนโลกได้นะครับ

ศีล 5 เมื่อละเมิดแล้วย่อมเกิดความเดือดร้อนต่อผู้ละเมิด เขาไม่รักตัวเองหรืออย่างไร ไม่มีใครอยากให้ตัวเองเป็นทุกข์ แต่คนเราก็ยังทำเหตุแห่งทุกข์ ซึ่งก็เพราะแรงผลักดันของกิเลส หากในใจของมนุษย์ไม่มีกิเลส โลกนี้ก็ไม่วุ่นวาย จากคำทำนาย อายุขัยของมนุษย์จะลดลง 1 ปี ในทุก100 ปี ปัจจุบัน
พ.ศ.2552 อายุขัยเฉลี่ยเหลือ 74 ปี สรุปคือ โลกกำลังเข้าสู่ยุคเสื่อม เมื่ออายุมนุษย์ลดลงเหลือ 10 ปี จะเป้นยุคมิคสัญญี แล้ว จากนี้จะเป้นช่วงที่โลกจะเจริญขึ้นมาใหม่

เมตตาธรรม "ธรรมของผู้นำที่ดี"
๑ มีความรู้กว้างขวาง อย่าหยุดในอันที่จะศึกษาหาความรู้
๒ ไว้วางใจ ต้องหัดเป็นคนไว้วางใจคนอื่นบ้างในบางครั้ง
๓ ให้โอกาส ต้องให้โอกาสคน ในการพิสูตรความสามารถ
๔ ปราศจากอคติ อย่าลำเอียง
๕ มีความดำริก้าวหน้า มีความคิดใหม่ ๆ เกิดขึ้นอยู่เรื่อย ๆ
๖ เกิดปัญหาแก้ไข อย่าดองปัญหาเก็บไว้นาน
๗ ป้องกันภัยให้กับผู้ร่วมงาน คือต้องเป็นนักบริหารผู้ปกป้อง
ถ้ามีครบ ๗ อย่างนี้ถือว่าเป็นผู้นำที่ดี เรียกว่า "มีเมตตาธรรม" ได้แน่นอนครับ

เจ๊กหมดทุนเจ๊กหมดทุน

..... มีชายคนหนึ่งอยู่สุไหงโกลก..ชื่ออาฮัง.. อาฮังหรือ..เจ๊กฮัง..ค้า
ขายขาดทุนปีเดียวสามสี่แสนบาท.... ไม่เป็นอันทำมาหากินเลย..พอ
ขาดทุนสี่แสนก็มานั่งทำท่าเหมือนลิงป่วย..... หมดแรง..หมดอาลัย
ตายอยาก.... พูดพร่ำอยู่คำเดียวทั้งวัน...อั๊วขาดทุนหมดแล้ว..อั๊วขาด
ทุน หมดแล้ว จนญาติๆระอา...ไม่รู้จะทำอย่างไรเลยหามมาส่งที่วัด
สวนโมกข์...
อาตมาอยู่สวนโมกข์ได้ 7ปีพอดีปรากฏว่า..มันก็มานั่งที่ตรงหินโค้ง...
นั่งเป็นทุกข์ในท่าเจ๊กหมดทุนท่าเดิม...
นั่งบ่น..อั๊วเจ๊งหมดแล้ว..อั๊วขาดทุนหมดแล้ว........ อาจารย์พุทธทาสก็
เลยเข้าไปถามว่า.... ฮัง...ลื้อขาดทุนแน่หรือ....
แน่ซิครับ...สี่แสนปีเดียวหมดเกลี้ยง..ผมขาดทุนย่อยยับหมดเลย....
คิดให้ดี...ขาดทุนจริงๆนะเหรอ.... จริงซิครับ...อย่ามาถามยั่วโทสะ
ผมนะ...... อาจารย์พุทธทาสก็เลยถามต่อว่า...โยมอาฮัง... ที่ลื้อบ่น
ขาดทุน..ขาดทุนนี่..ลื้อเกิดมาลื้อมีทุนติดตัวมาเท่าไร....... วันที่ลื้อ
เกิดมานะ
อาฮังนั่งคิดอยู่พักหนึ่ง..เอ๊ะ..ใครมันจะไปดึงทุนออกมาจากท้องแม่
ได้ในวันเกิดนะพระนี่ถามอะไร แปลกๆ...
อาฮังตอบว่า ..ไม่มี..
อาจารย์พุทธทาสท่านก็ถามต่อ...เดี๋ยวนี้หม้อหุงข้าวลื้อมีไหม... หม้อ
หุงข้าวมี.. เสื้อผัามีใส่ไหม... มี... บ้านมีอยู่ไหม...... มี... ถามอะไร
ต่อมิอะไร..มันก็ตอบว่า..มีๆๆ... อาจารย์พุทธทาสท่านจึงบอกว่า ..อา
ฮัง...ลื้อไม่ได้ขาดทุน หรอก เพียงแต่กำไรมันลดลงไปนิดหน่อยเท่า
นั้น.

ดูเพิ่มเติมได้ที่นี่ http://board.212cafe.com/view.php?user=tony&id=476

อนุโมทนา กับท่านเจ้าของกระทู้ ด้วยนะจ๊ะ
สำหรับ เมตตาธรรมค้ำจุนโลก

แต่พอเห็นภาพประกอบ ของท่าน อินทรีย์ 5 แล้ว
สงสารน้องหมาจัง