คุณเอกอนถาม




สิ่งที่คุณน้ำเขียนมา ไม่มีตัวอักษรไหน ที่ผิดหรอกค่ะคุณเอกอน
เท่าที่เราพอจะทราบ มาบ้างนิดหน่อยน่ะค่ะ การปฎิบัติธรรมเพื่อเข้าสู่นิพพานนั้น
สิ่งที่ต้องแน่วแน่ที่สุดคือ

ต้องหยุดการสร้างเหตุกับผู้อื่นค่ะ ไม่ว่าจะเหตุอะไรก้อช่าง เช่นเห็นคนทะเลาะตบตีกัน
ก้ออย่าไปร่วมกับเค้า หรือไปช่วยฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

ผู้ที่ปฎิบัติธรรมเพื่อหยุดการเวียนว่ายเกิด ต้องปล่อยวางเรื่องนี้ให้ได้
แล้วสิ่งที่เรารู้เพิ่มเติมมาอีกนิดๆนั้น

บางท่านปฎิบัติธรรม เพื่อการหลุดพ้นการเวียนว่ายตายเกิดมานาน
แต่พอเข้าไปช่วยผู้อื่น ให้หลุดพ้นจากการถูกรังแก
แต่สิ่งที่ผู้ปฎิบัติธรรมผู้นั้นได้รับ คือการต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิดอีก
นี่คือ สิ่งที่เราได้รู้-ได้เห็น มาค่ะ


เราเข้าใจคุณน้ำค่ะ ว่าทำไมคุณน้ำ ถึงกลัวการสร้างเหตุกับผู้อื่น
แต่ทีนี้ ในความคิดของเราน่ะคะ

เรามองว่า การปฎิบัติธรรมมี2แบบน่ะ ( ตรงนี้ ไม่รู้ว่าเราเข้าใจผิดหรือปล่าวน่ะ )
คือเรามองว่า หลายๆท่านปฎิบัติ เพื่อต้องการหลุดพ้น
จากการเวียนว่ายตายเกิด เพื่อเข้าสู่นิพพานนั่นเอง


แต่ทำไม ใจเรากลับคิดว่า เราต้องการปฎิบัติธรรม-สร้างบุญ-บารมี
เพื่อช่วยให้ผู้อื่น ได้หลุดพ้นจากความทุกข์ไม่รู้สิค่ะ
แล้วคุณเอกอนล่ะค่ะ ปฎิบัติธรรมเพื่ออะไร

เรื่องเหตุอันเป็นไปเพื่อนิพพาน...มันไม่ได้มีเพียงเท่านี้นะ
มันมีสาระสำคัญในส่วนอื่นอยู่

คุณเอกอนเขียน







ใช่ค่ะ ไม่ใช่มีแค่ที่เราเขียน เรารู้มาแค่นี้ค่ะ เราถึงบอกว่า เรารู้แค่นิดหน่อยไงค่ะ
ส่วนสาระสำคัญตรงอื่นๆ ต้องให้ผู้รู้คนอื่นๆอธิบายล่ะค่ะ
เปรียบเสมือนสร้างสะพานธรรมค่ะ

น้ำจบที่คุณเต้ค่ะ

ส่วนที่เกินจากนั้น แล้วแต่เหตุปัจจัยค่ะ

เหตุของความไม่รู้ จึงมีคำพูดที่นิยมพูดทำนองว่า เป็นเรื่องของกฏแห่งกรรม หรือใครทำใครได้ เรียกว่า โยนให้ไปว่า เป็นกฏแห่งกรรม อันนี้ล้วนกล่าวตามทิฏฐิของตน หาใช่ตามความเป็นจริงไม่

เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของแต่ละคน เป็นเรื่องของเหตุปัจจัยที่มีอยู่ และที่กำลังสร้างให้เกิดขึ้นใหม่

ก็ถามให้ท่านเล่าเกี่ยวกับภพ/ภูมิ/สภาพแห่งภพ-ภูมิ/
สภาวะที่ตั้งอยู่/สภาวะการเปลี่ยนแปลง/ลักษณะการดำเนินไปแห่งกาล

แล้วเอาคำสอนของพระพุทธองค์เข้าจับ
.....
ผู้ที่ไม่กลับมาเกิด อย่างน้อยจะต้องเป็นผู้ที่ไม่ติดในภพ
ซึ่งการไม่ติดในภพใด ๆ อย่างน้อยจะต้องเห็นการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ของภพ...
จนคลายกำหนัดในภพจนหมดสิ้นแล้ว
และไม่มีกรรมใด ๆ อันจะเป็นเหตุให้ต้องเกิดอีก

เชื้องอกของพืช


"ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระผู้มีพระภาคเจ้ากล่าวอยู่ว่า 'ภพ - ภพ' ดังนี้.
ภพ ย่อมมีได้ ด้วยเหตุเพียงเท่าไรเล่า? พระเจ้าข้า "

อานนท์! ถ้ากรรม มีกามธาตุเป็นวิบาก จักไม่ได้มีแล้วไซร้,
ภามภพ จะพึงปรากฏได้แลหรือ?

"หามิได้ พระเจ้าข้า!"

อานนท์! ด้วยเหตุนี้แหละ กรรมจึงเป็นเนื้อนา, วิญ ญ าณ เป็น
เมล็ดพืช, ตัณหาเป็นยาง (สำหรับหล่อเลี้ยงเชื้องอก) ของพืช. ความเจตนา
ก็ดี ความปรารถนาก็ดี ของสัตว์ทั้งหลาย ที่มีอวิชชาเป็นเครื่องกั้น มีตัณหา
เป็นเครื่องผูกพัน ตั้งอยู่แล้ว ด้วยธาตุชั้นทราม, การบังเกิดในภพใหม่
ต่อไป ย่อมมีได้ ด้วยอาการอย่างนี้.

อานนท์! ถ้ากรรม มีรูปธาตุเป็นวิบาก จักไม่ได้มีแล้วไซร้, รูป-
ภพ จะพึงปรากฏได้แลหรือ?

"หามิได้ พระเจ้าข้า!"

อานนท์! ด้วยเหตุนี้แหละ กรรมจึงเป็นเนื้อหนา, วิญญาณเป็น
เมล็ดพืช, ตัณหาเป็นยาง (สำหรับหล่อเลี้ยงเชื้องอก) ของพืช. ความเจตนา
ก็ดี ความปรารถนาก็ดี ของสัตว์ทั้งหลาย ที่มีอวิชชาเป็นเครื่องกั้น มีตัณหา
เป็นเครื่องผูกพัน ตั้งอยู่แล้ว ด้วยธาตุชั้นกลาง, การบังเกิดขึ้นในภพใหม่
ต่อไป ย่อมมีได้ ด้วยอาการอย่างนี้.

อานนท์! ถ้ากรรม มีอรูปธาตุเป็นวิบาก จักไม่ได้มีแล้วไซร้.
อรูปภพ จะพึงปรากฏได้แลหรือ?

“หามิได้ พระเจ้าข้า!"

อานนท์! ด้วยเหตุนี้แหละ กรรมจึงเป็นเนื้อนา, วิญ ญ าณ เป็น
เมล็ดพืช, ตัณหาเป็นยาง (สำหรับหล่อเลี้ยงเชื้องอก) ของพืช. ความเจตนา
ก็ดี ความปรารถนาก็ดี ของสัตว์ทั้งหลาย ที่มีอวิชชาเป็นเครื่องกั้น มีตัณหา
เป็นเครื่องผูกพัน ตั้งอยู่แล้ว ด้วยธาตุชั้นประณีต. การบังเกิดขึ้นในภพใหม่
ต่อไปย่อมมีได้ ด้วยอาการอย่างนี้.

อานนท์! ภพ ย่อมมีได้ ด้วยอาการอย่างนี้แล.


- ติก. อํ. ๒๐/๒๘๘/๕๑๗.

กรรม..ณ. ปัจจุบันขณะหรือ? หรือกรรมเก่า?

เรียกตัณหา..เป็นกรรมหรือ
เรียกอุปาทาน..เป็นกรรมหรือ
เรียกภพ...เป็นกรรมหรือ

:b12:

ผมมองอีกแง่..ว่า....มันก็เป็นกรรม..นะ...ถ้ามองจากการมีแอ๊คชั่นบางอย่างออกไปจากหน่อเนื้อเน่า

อิอิ..